وقتی سیاوش یزدانی و مجری شبکه ورزش به هنگام صحبت در مورد موفقیت پرسپولیس در فینال آسیا خنده بر لب دارند، مشخص می شود شبکه ورزش دست به چه شاهکاری زده است.
به گزارش طرفداری، فردای روز صدرنشینی موقت استقلال در لیگ برتر، در تمرین این تیم در مورد حضور پرسپولیس در فینال آسیا و قهرمانی این تیم سوال می شود. رسانه ملی از طریق شبکه ورزش مجری جوانی را راهی تمرین استقلال کرده تا خیلی شیک و مجلسی میکروفون را در حلق محمود فکری و بازیکن استقلال فرو ببرد و از آن ها بخواهد تا به پرسپولیس به عنوان نماینده ایران نگاه کنند.
نتیجه هم این قدر خنده دار است که خود مجری در گفتگو با سیاوش یزدانی آن را عجیب تلقی می کند و محمود فکری هم به جای آرزوی موفقیت برای پرسپولیس، برای استقلال ستاره سوم را آرزو می کند و بعد هم مجری به زور می گوید که دل استقلالی ها با پرسپولیس است.
کدام دل؟ کدام نماینده ایران؟ واقعا فکر نمی کنید اگر محمود فکری می گفت آرزو می کنم پرسپولیس قهرمان آسیا شود، هوادارن استقلال همین امروز چه بلایی سرش می آوردند؟
این که بخواهیم این فرهنگ را جا بیاندازیم که حضور پرسپولیس و استقلال و هر باشگاهی از ایران در بازی های بین المللی یک بازی ملی است، به خودی خود اشکالی ندارد اما جایش محل تمرین استقلال نیست. جایش محل تمرین پرسپولیس نیست. دو تیمی که هوادارانش حاضرند ماه ها گشنگی بکشند اما در نبرد مستقیم و جدال رو در رو با حریف بازنده نباشند. تماشاگرانی که حاضرند بدترین سختی های روزگار را به دوش بکشند اما شاهد موفقیت و پیروزی حریف ابدی و ازلی شان نباشند.
این تفکر اشکالی هم ندارد. در همه جای جهان همین است. نه بارسایی ها برای رئالی ها دعا می کنند نه هواداران لیورپول پشت سر یونایتدی ها آب می ریزند. کما این که اگر استقلال هم در فینال آسیا حاضر می شد، این توقع هرگز نباید از بازیکن و سرمربی پرسپولیس می رفت که برای استقلال آرزوی موفقیت و قهرمانی کنند که اگر چنین می کردند، هوادار پرسپولیس از آن نمی گذشت.
دو دهه قبل با یک سیاست اشتباه و با پافشاری روی این شعار که دربی هم مثل هر بازی دیگری فقط سه امتیاز دارد، دربی را از هیجان و جذابیت انداختند و نتیجه اش ثبت مساوی های پی در پی و تبدیل جذاب ترین بازی باشگاهی ایران به یک بازی سرد و بی رمق بود و حالا انگار قرار است با یک سیاست اشتباه دیگر، به جاذبه های طرفداری در فوتبال حمله شود.
این که استقلال و پرسپولیس وقتی به آسیا می روند، دیگر یک تیم باشگاهی نیستند و نماینده ایران محسوب می شوند، حرف کاملا درستی است اما این که اصرار داشته باشیم سرمربی و بازیکن استقلال فردای صدرنشینی شان در لیگ برتر (البته صدرنشینی موقت چرا که پرسپولیس دو بازی از تیم های صدر جدولی کمتر دارد)، به زور درباره بازی پرسپولیس در فینال آسیا حرف بزنند، کار غلطی است.
این شعارها و این رفتارهای شعاری هیچ کمکی به اتحاد سرخابی ها نمی کند. 30 سال پیش وقتی استقلال قهرمان جام باشگاه های آسیا شد، علی پروین که قبل از آن ایران را در پکن قهرمان بازی های آسیایی کرده بود و بعد از آن هم پرسپولیس را به قهرمانی جام در جام آسیا رساند، همراه محمود خوردبین سرپرست پرسپولیس به فرودگاه مهرآباد رفت و به زنده یاد منصور پورحیدری و شاگردانش خوشامد گفت. پروین می گفت ما در ایران رقیب هستیم و در آسیا رفیق و به حرفی که می زد اعتقاد داشت. حتما به خاطر دارید روزهایی را که پروین برای تماشای بازی استقلال در آسیا به ورزشگاه آزادی می رفت. اما حتی همین پروین هم در تمرین تیم خودش به موفقیت تیم رقیب فکر نمی کرد. این کارها به جای آن که ایجاد وحدت کند، بازدارنده است.
بیایید قبول کنیم نه هوادار و بازیکن و سرمربی استقلال، موفقیت پرسپولیس را در فینال آسیا آرزو می کند و برای برد تیم رقیب در هر مسابقه ای دعا می کند و نه پرسپولیس و هوادارانش به آرزوی موفقیت استقلال و هوادارانش نیاز دارند.
اگر می خواهید فرهنگ سازی کنید جای دیگری دنبالش بگردید. بازیکنان استقلال و پرسپولیس را روبروی هواداران شان قرار ندهید.
همچنین بخوانید:
سیاوش یزدانی: برای نماینده ایران در فینال آسیا آرزوی موفقیت می کنم
آرزوی موفقیت سیاوش یزدانی برای پرسپولیس در فینال لیگ قهرمانان آسیا / ویدیو
با اقامتگاه پرسپولیس در دوحه آشنا شوید
