به گزارش "جهان هندبال " : ندا اسدی و تراپیست تیم های ملی و باشگاهی هندبال کشورمان گفت : هندبال ورزشی گروهی است که دو تیم شرکت کننده که هر کدام دارای هفت بازیکن داخل زمین هستند، از این هفت بازیکن یک نفر به عنوان دروازه بان جلوی دروازه می ایستد.
در این ورزش از دست برای پاس دادن و شوت کردن استفاده می شود اما جالب است بدانید بیش از پنجاه درصد صدمات در اندام تحتانی صورت می‌گیرد.
در ورزش های تیمی برخوردی مانند فوتبال آمریکایی، هاکی،و همچنین هندبال دارای ضربات شدید به بدن هستند که خود می‌تواند موجب صدمات جدی شود، و همچنین سرعت انجام بازی به همراه برخوردهای بازیکنان احتمال وقوع آسیب را بالا میبرد.
ضربات می‌تواند به سر و ستون مهره ها ، مفاصل، بافت های نرم و عضلات وارد آید و یا در حرکاتی مانند جاخالی دادن موجب آسیب های لگن،زانو و مچ پا و به دنبال آن انواع کشیدگی ها شود.
نقاط آسیب پذیر این رشته شامل :
1-آسیب سر و صورت حدود 13 درصد از آسیب ها را شامل میشود
2-آسیب مچ دست و انگشتان حدود 20%
3-آسیب های مرتبط با زانو حدود 31%
4-آسیب مچ پا و انگشتان نیز حدود 22% از آسیب ها را شامل میشود.
و دیگر اعضا بدن....
آسیب های شایع :
1-سر و صورت_گردن
2-کمربندشانه ای(دررفتگی ها و بی ثباتی شانه)
3-آسیب های مفصل آرنج
4-آسیب مفاصل مچ دست وانگشتان
5-آسیب ناحیه شکم،لگن،کشاله
6-ران ؛ با کاهش و افزایش ناگهانی سرعت ، استرین همسترینگ و چهار سر ران رخ می‌دهد
7- زانو؛ پیچش،چرخش ،افتادن های نامناسب بر روی زانو موجب آسیب دیدگی لیگامان ها میشود
8-ساق پا؛ ضربه های وارد شده ناشی از برخورد می‌تواند باعث شکستگی درشت نی و نازک نی شود
9مچ پا و انگشتان ؛چرخش مچ پا و اسپرین لیگامان ها
دور ماندن از آسیب :
علاوه بر تجهیزات حمایتی مانند زانو بند،آرنج بند و کفش های مناسب جهت ثبات پرش ها و فرودها ...
در ورزش های برخوردی برای پیشگیری از آسیب ، انجام تمرینات طولانی مدت و همچنین آمادگی پیش از مسابقات بسیار مهم است که برنامه تمرینی باید شامل حفظ انعطاف پذیری- آمادگی قلبی عروقی- استقامت -قدرت-توان و ثبات باشد .
