قُروِه شهری تاریخی و کهن در غرب ایران و از قدیمی‌ترین شهرهای ایران است این شهر مرکز شهرستان قروه است که سومین شهر پرجمعیت در استان کردستان به‌شمار می‌رود این شهرستان در دشت وسیعی در شرق شهر سنندج قرار دارد و با بخش اپاختر باختری (شمال غربی) استان همدان هم‌مرز است، که این دشت از اپاختر (شمال) به شهرستان بیجار و از جنوب به استان کرمانشاه محدود است. این شهرستان در دامنهٔ رشته کوه زاگرس و در بلندای ۱۹۰۰ متر بالاتر از سطح دریا واقع شده‌است و از شهرهای سردسیر کشور به‌شمار می‌آید. رشد و توسعهٔ قروه در مسیر جادهٔ (سنندج به تهران) انجام پذیرفته‌است همچنین به این شهر لقب‌هایی نظیر، دشت خدا، شهر تمیز ایران، اولین شهر توریستی ایران، شهر تاریخ و فرهنگ، شهر تجاری ایران، دشت سرسبز ایران، پاک‌ترین و خوش آب و هواترین شهر ایران برای زندگی مطابق ارزیابی دیده‌بان کیفیت هوا در سوئیس معرفی شد و رتبه اول را کسب کرد.
شهرستان قروه به شهری تجاری تبدیل شده که مراکز خرید و پاساژهای متعددی را در خود جای داده‌است. عواملی چون شاهراه ارتباطی غرب کشور که از مرکز این شهرستان گذر می‌کند و پایتخت را به کشورهای همسایه از جمله عراق و ترکیه متصل می‌کند و از اهمیت بسزایی برخوردار بوده‌است. شهر قروه به دلیل نزدیکی به بازارچه‌های مرزی جزء شهرهایی به‌شمار می‌رود که در آن کالاهای خارجی داد و ستد می‌شود اغلب کالاهای خارجی در پاساژها و مراکز خرید این شهرستان عرضه می‌شوند. این شهرستان دارای جاذبه‌های تاریخی بسیاری است این عوامل موجب شده مسافران و گردشگران از اقصی نقاط ایران به این شهر مسافرت کنند و از مراکز تجاری و اماکن تاریخی و فرهنگی این شهرستان دیدن کنند.
قروه در منطقه‌ای کوهستانی واقع شده و اغلب کوه‌های پیرامون آن در بیشتر ماه‌های سال پوشیده از برف‌اند. از مهمترین کوه‌های این شهر می‌توان به شعبان کچل، بدر، پریشان، پنجه‌علی (پنجه)، حاج‌آقا، قره‌یارکه، قلوز و کولاره اشاره کرد. رود شور مهمترین رود قروه بوده و آب این رود به همراه سایر رودهای منطقه به قزل‌اوزن می‌ریزد. از سایر رودهای قروه می‌توان اوزون، تلخه‌رود، طهماسب‌قلی و قره‌چای را نام برد.
مورد اطمینان‌ترین ریشه‌یابی نام شهر قروه، برگرفته از گل وا بوده که به محلی اطلاق می‌شده که گل در آن زیاد بوده و با اندکی بارندگی گل به وجود می‌آید. قروه معرب کلمهٔ فارسی میانه (گوربِگ) بوده و مرکب از (گروگور) یعنی دشت و صحرایی هموار و از این جهت است که (گور) با (بگ) به معنی خدا که بر روی هم گوربک یعنی دشت خدا است. در اسفند آباد شهرستان قروه کنونی کلمهٔ اسفند در لغتنامهٔ دهخدا چنین تعبیر می‌شود اسفند. در اوستا سپنته صفت است (در تأنیث سپنتا) یعنی پاک یا مقدس است. در بسیاری از کلمات بسیط و مرکب فارسی بجا مانده مانند: اسفند یا سپند گیاهی که در لاتینی روتا نام دارد و دانهٔ آن بخوری است معروف. حنظلهٔ بادغیسی گوید:
یارم سپند اگرچه بر آتش همی فکند
از بهر چشم تا نرسد مر ورا گزند
اورا سپند و آتش ناید همی بکار
با روی همچو آتش و با خال چون سپند.
محدودهٔ کنونی شهرستان قروه از قرن نهم به بعد به قلمرو علی شکر معروف بوده‌است. علی شکر از امرای جهانشاه میرزا قراقوینلو بوده‌است بلوک اسفند آباد شهرستان قروه کنونی در دورهٔ حکومت قراقویونلوها به همدان تعلق داشته‌است. قلمرو علی شکر در زمان کنون پسر بلافصل اردلان که حاکم کردستان در سال‌های ۶۰۶ تا ۶۲۶ ه.ق بوده‌است به کردستان الحاق شده‌است در سال ۹۰۱ ه.ق قلمرو علی شکرشاه به انضمام مهربان و جوانمرد کنونی به سرخاب بیک پسر مأمون بیک واگذار می‌شود. در دورهٔ قاجاریه در دارالحکومه اسفند آباد که در قدیم قلمرو علی شکر نامیده می‌شود و یکی از بلوکات هجده‌گانهٔ سنندج به‌شمار می‌رود در قریهٔ قصلان بود. در عهد امان‌الله خان بزرگ قصلان قلعه و عمارات و حمام و مسجد باغ و بیشه زیادی داشته‌است. مستندات تاریخی نشانگر آن است که قروه نه تنها به عنوان یک شهر در دورهٔ قاجاریه مطرح نبوده بلکه مراکز جمعیتی روستایی دیگری که در اطراف آن وجود داشته مانند روستای قصلان بدون تردید یک مرکز جمعیتی قدیمی در منطقه محسوب می‌شده و از اهمیت و مرکزیت بیشتری برخوردار بوده‌است.
رشد و توسعهٔ قروه در مسیر راه ارتباطی همدان به سنندج صورت گرفته‌است. قرائن تاریخی موید آن است که این روند از اواخر دورهٔ قاجاریه شروع می‌شود هستهٔ اولیهٔ روستای قروه در کنار چشمهٔ سراب و در ارتفاعات جنوب غربی شکل گرفته‌است این ارتفاعات بر دشت وسیع حاصلخیز شمال و شمال شرقی خود مسلط بوده‌است. شهر قروه قبل از تقسیمات استانی یکی از شهرهای همدان به‌شمار می‌رفته‌است شهرستان قروه از سال ۱۳۱۶ تا سال ۱۳۳۷ در تقسیمات کشوری به شهرستان همدان پیوست. در تغییراتی در تفسیمات کشوری به استناد فرمان شورای وزرا در تقسیمات کشوری سال ۱۳۳۷ صورت می‌گیرد و شهر قروه از شهرستان همدان منتزع می‌شود و به استان کردستان ملحق می‌گردد.
طرح جامع شهر قروه، در جلسهٔ مورخهٔ ۲۴ بهمن ۱۳۵۰ شورای عالی شهرسازی و معماری ایران مطرح شده و مورد تأیید قرار گرفت. این طرح در جلسهٔ مورخهٔ ۱۷ دی ۱۳۵۱ مورد تصویب آن شورا قرار گرفت. همچنین در جلسهٔ مورخهٔ ۱۰ آبان ۱۳۵۷ در این طرح تغییراتی داده شد. طرح جامع قروه در جلسهٔ مورخهٔ ۲۰ تیر ۱۳۶۷ مورد تصویب نهایی قرار گرفت و برای تأیید به شورای شهرسازی استان کردستان و وزیر مسکن و شهرسازی تقدیم شد. این طرح در شورای شهرسازی استان کردستان تصویب شده و مجدداً در جلسهٔ مورخهٔ ۸ بهمن ۱۳۶۹ در شورای عالی شهرسازی به تصویب رسید. در جلسهٔ مورخهٔ ۲۵ امرداد ۱۳۷۸ شورای عالی شهرسازی و معماری ایران، مغایرت‌های اساسی این طرح مورد بررسی قرار گرفت. طرح جامع قروه در جلسهٔ مورخهٔ ۱۱ آذر ۱۳۸۵ شورای برنامه‌ریزی و توسعهٔ استان کردستان تصویب و در جلسهٔ مورخهٔ ۳ مهر ۱۳۸۶ مورد تنفیذ دبیر شورای عالی شهرسازی و معماری ایران قرار گرفت. شهرستان قروه تنها شهرِ دارای شهرداری ویژه در استان کردستان است. با توجه به نوع خدمات شهری انتخاب شهردار در این شهرستان از اهمیت و حساسیت بالایی برخوردار بوده‌است.
شهر قروه یکی از شهرستان‌های مهاجرپذیر استان به‌شمار می‌رود. وجود آب و هوای خنک، موقعیت ترانزیتی، و دشت‌های حاصلخیزی است که در توسعه این شهر مؤثر بوده‌است از جمله عوامل رشد این شهر مهاجرت بی‌رویه به این شهر است که از رشد قابل ملاحظه ای برخوردار بوده‌است.
مردم شهرستان قروه به زبان‌های کردی و ترکی صحبت می‌کنند؛ و پیرو دین اسلام مذهب تسنن و تشیع هستند. لازم است ذکر شود تعدادی خانوار بهایی نیز در این شهر ساکن هستند. برپایهٔ سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۹۵ خورشیدی، جمعیت قروه در این سال بالغ بر ۱۱۵٬۲۳۸ نفر بوده‌است. شهر قروه براساس قانون تقسیمات کشوری مصوب شورای وزرا در سال ۱۳۳۷ ه.ش از استان همدان منتزع شد و به استان کردستان ملحق گردید. این شهر قبل از تقسیمات استانی نیز یکی از شهرهای همدان به شمارمی‌رفته‌است. در شهرستان قروه ۱۶۵ اثر تاریخی به ثبت میراث فرهنگی کشور رسیده‌است که نماد تمدن کهن مردم این شهرستان است.
در حال حاضر سه هزار۵۰۰ نفر ورزشکار سازمان یافته وجود دارد از این تعداد، دو هزار۵۰۰ نفر از آقایان و هزار نفر شامل بانوان می‌باشد. ۱۵ هیئت ورزشی بانوان و ۳۵ هیئت ورزشی آقایان در این شهرستان فعال است در حال حاضر ۱۹۲ مربی بانوان و آقایان در این شهرستان وجود دارد که از این تعداد ۱۲۰ نفر در سطح درجه ۳، ۵۵ نفر در سطح درجه ۲، ۱۰ نفر در سطح درجه یک، دو نفر در سطح ملی و پنج نفر در سطح بین‌المللی فعالیت می‌کنند. ۲۳ باشگاه فعال شهرستان در رشته‌های فوتبال، کشتی، بدنسازی، کونگ فو، آیروبیک، یوگا، بیلیارد و کاراته و کوهنوردی و بوکس وجود دارد ورزشکاران و جانبازان و معلولین شهرستان در این رشته‌ها دارای مقام‌های کشوری می‌باشد.
قروه سه شهرک صنعتی به نام‌های آونگان، دلبران و سه‌راهی میهم را در خود جای داده‌است؛ همچنین ۸۰ واحد صنعتی در این شهر مشغول به فعالیت‌اند. قروه معادن سنگ و طلای بسیاری را در خود جای داده و نیاز منطقه به سنگ‌های مختلف را تأمین می‌کند. معادن مختلف آنتیموان در معدن بهارلو، پوکهٔ معدنی، شن کوهی، گرانیت، ماسهٔ کوهی، مرمر و مرمریت در این شهر قرار گرفته‌اند. همچنین از مهمترین سنگ‌های معدنی استخراجی از معادن این شهر می‌توان به چینی سفید، کریستال و گرانیت اشاره کرد. تعداد کارگاه‌های استخراج معدن قروه در سال ۱۳۸۳ خورشیدی، بالغ بر ۴۶ کارگاه بوده که این کارگاه‌ها مسئولیت استخراج معادن این منطقه را برعهده داشته‌اند. در سال ۱۳۸۴ خورشیدی، شرکت استرالیایی ریوتیتنو یکی از معادن بزرگ طلا را در منطقهٔ بهارلو-داش‌کسن در شرق قروه کشف کرد. پروانه بهره‌برداری این معدن اکنون با نام ساریگونی صادر شده‌است و دو شرکت داخلی با همکاری یک شرکت قزاقستانی در حال آماده‌سازی این معدن به منظور بهره‌برداری از آن هستند. ذوب آهن زاگرس در این شهرستان واقع است.
در حال حاضر در بخش بهداشت و درمان این شهرستان از ۱۷۶ تخت موجود در بیمارستان قروه ۱۳۴ تخت فعال است با راه اندازی بیمارستان ۵۰ تختخوابی تأمین اجتماعی بخشی از مشکلات بخش بهداشت و درمان در این شهرستان حل می‌شود. فرسودگی تجهیزات بیمارستان قروه مانع ارائه خدمات مطلوب به بیماران می‌شود در زمینه بهداشت کارهایی برای این شهرستان صورت گرفته اما ناکافی است. همچنین احداث بیمارستان جدید و متناسب با امکانات روز اولویت نخست درمان و سلامت برای مردم این شهرستان است.
مردم کردزبان قروه مراسم عید باستانی نوروز را باشکوه خاصی برگزار می‌کنند. یکی از روستاهای این شهرستان که ساکنان آن چراغ آداب و رسوم کهن را روشن نگه داشته‌است، روستای طوغان در اطراف شهرستان قروه است. طوغان مردمی خونگرم و مهمان نواز دارد. زن‌های این روستا با ساخت عروسک‌های پشمی سیاه رنگ که بیشتر به شکل کلاغ است، آن‌ها را برای مراسم گار که در زبان فارسی به معنی قارقار کلاغ است، آماده می‌کنند، مراسم گار مربوط به صدها سال پیش است. مردم این روستا برای رهایی از فصل سرما و دور کردن این پرنده، در گذشته کلاغ عروسکی می‌ساختند. آن را داخل قفس چوبی یا حصیری که ساخته دست خودشان بود اسیر می‌کردند، چرا که بر این باور بودند با این کار کلاغ‌های واقعی از ترس اسارت از خانه آن‌ها دور می‌شوند و به این ترتیب این آیین نهادینه شد.
از اواخر دهه ۷۰ به بعد اولین سینمای شهرستان سینما فجر قروه، که تعطیل شده بود. عملیات راه اندازی سینما فردوسی قروه به همت اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی قروه و با عزم جدی سینما شهر تهران و بخش خصوصی در دهه فجر ۹۳ شروع به فعالیت نمود و با اکران بارکد در شهرستان قروه افتتاح شد که سینما شهر تهران ۴۰۰ میلیون ریال و بخش خصوصی نیز برای مناسب‌سازی فضای آمفی‌تئاتر و تبدیل آن به سینما ۲۰۰ میلیون ریال هزینه کرده‌است. این سینما ظرفیت ۲۰۰ تماشاچی را دارد و با اکران فیلم‌های سینمایی روز به صورت صدای دالبی و تصویر فول اچ دی خواهد بود که سینما فردوسی شهرستان قروه را به یکی از برترین سینماهای باختر کشور تبدیل خواهد کرد.
قروه منطقه‌ای است کوهستانی این شهر بین ۴۷ درجه و ۴۸ دقیقه طول جغرافیایی و ۳۵ درجه و ۱۰ دقیقه عرض جغرافیایی قرار دارد. ارتفاع قروه از سطح دریا ۱۹۰۰متر می‌باشد که دارای زمستان بسیار سرد با برف‌های سنگین و تابستان نسبتاً خنک است.
شهرستان قروه دارای ارتفاعات بسیاری است که مهمترین آن‌ها عبارتند از کوه پریشان ٬بدر ٬پنجه علی، ابراهیم عطار، یوسف سیاه، شعبان کچل، خرسه ریه، سه زرده که مهمترین آن کوه بدر و پریشان است.
کوه پریشان: در جنوب شرقی شهرستان قروه واقع شده‌است. برای رسیدن به دامنه این کوه، با حرکت از شهرستان قروه، ابتدا ۱۰ کیلومتر از مسیر جاده همدان طی می‌شود سپس به سمت راست تغییر مسیر داده (جاده فرعی کنار پادگان قدس) و پس از عبور از روستاهای میهم سفلی و علیا (تا این قسمت جاده آسفالت بوده و ادامه مسیر شن ریزی می‌باشد)، ولی آباد و نعمت‌آباد به دامنه کوه پریشان می‌توان رسید. این کوه از چهار قله صخره‌ای تشکیل شده که بلندترین آن قله پریشان می‌باشد که از دور همانند کوهان‌های شتر (دوکوهانه) نمایان است.
کوه بدر: در جنوب شهرستان قروه و حد فاصل مرز استان کردستان و کرمانشاه با ارتفاع ۳۲۹۸ متر از سطح دریا قرار دارد. برای رسیدن به دامنه کوه، از این مسیرها می‌توان گذشت. از قروه به طرف روستاهای قلعه، سرتیپ آباد، امین آباد، پیر سلیمان و از آخرین روستا یعنی پیر سلیمان پناهگاه مشاهده می‌شود. در فصل تابستان از راه جیب رو تا منطقه چمنزار زیر یال پناهگاه می‌توان با ماشین رفت. بدر به نام کوه میهمین نیز معروف است زیرا این کوه بر دو قریه میهم محیط است.
چشم‌انداز بدر: این کوه در ارتفاع ۲۶۰۰ متری ضلع غربی بدر واقع شده که دارای آب گوارا می‌باشد و در فصل تابستان علاقه‌مندان زیادی را به خود جذب می‌کند. کانی به زبان کردی یعنی چشمه، بنا به روایتی می‌گویند یکی از شاهان صفوی در زمان لشگرکشی در این محل اتراق نموده و این چشمه را پسندیده‌است.
کوه پنجعلی: کوه پنجعلی از کوه‌های حاشیه زاگرس است که در۲۶ کیلومتری جنوب باختری قروه و جنوب خاوری روستای قره بلاغ پنجه واقع شده و ۲۸۶۰ متر ارتفاع دارد. قله آن صخره‌ای می‌باشد از دور صخره‌های آن به حالت پنج انگشت مشخص است و این یکی از مهمترین جاذبه‌های این کوه می‌باشد همچنین رودخانه‌های چم سنگ سیاه از این کوه سرچشمه می‌گیرند.
مسیرهای صعود: جهت رسیدن به دامنه کوه از ۳ مسیر کنگره، مشیرآباد پنجه و قره بلاغ پنجه می‌توان به قله صعود کرد.
کوه یوسف سیاه: یوسف سیاه با ارتفاع ۲۹۹۲ متر در ۱۵ کیلومتری جنوب شرقی قروه واقع است. قله‌های مشرف به آن خرسه ریه و شعبان کچل می‌باشد. نزدیکترین روستا برای دست یابی به یوسف سیاه روستای ولی آباد است. این کوه به واسطه داشتن قله‌ای صخره‌ای و شیب زیاد همچنین صعب العبور بودن، کمتر کسی آن را برای صعود انتخاب می‌کند. همین امر باعث شده تا پوشش گیاهی غنی داشته و حیوانات زیادی آنجا را برای خود پناهگاهی امن انتخاب کنند. طول دیواره آن حدود ۲۵۰ متر می‌باشد که بر روی آن سه مسیر زده شده‌است. مسیر معمولی کوهنوردی برای دستیابی به قله این کوه از جبهه جنوبی می‌باشد اما به علت دور بودن از قروه کوهنوردان این شهر بیشتر از مسیر شمالی آن را صعود می‌کنند برای صعود این قله از روستای ولی آباد در فصل تابستان حدود ۳ ساعت زمان لازم است. صعود همین مسیر در فصل زمستان حدود ۵ ساعت طول می‌کشد.
کوه کولاوا: کوه کولاوا با ارتفاع ۲۴۰۰ متر در جنوب غربی قروه قرار دارد. در واقع این کوه سمبل و نماد این شهر می‌باشد و اکثر کوهنوردان تمرینات خود را از این کوه شروع نموده‌اند. قله آن شبیه سر اژدهایی است که چانه خود را بر سنگی نهاده و شهر را در پناه خود دارد و آن را از هر پلیدی و گزندی محافظت می‌نماید زیر قله کولاوا صخره ایی به ارتفاع ۲۰ متر وجود دارد که مربوط به دوره ساسانیان است.
کوه قلوز و قله‌های آن: قلوز در زبان محلی به معنی صعب العبور و دیواره سنگی است این کوه سه قله دارد قله‌های سه‌گانه قلوز قلوز کوچک، قلوز وسط، قلوز بزرگ در جنوب قروه واقع شده‌است. ارتفاع بلندترین قله آن (قلوز بزرگ) ۳۱۰۰ متر می‌باشد قله‌های قلوز از سمت جنوب مُشرف به روستاهای پیر سلیمان و امین آباد است از سمت غرب به روستاهای قلعه و سرتیپ آباد و همچنین قله زرده چرمو با ارتفاع ۳۰۰۰ متر در سرتیپ آباد می‌باشد از سمت شرق مُشرف به روستای سرقل – میهم علیا و میهم سفلی می‌باشد.
مسیر صعود به قله اصلی قلوز ابتدا از قروه به سمت روستای قلعه شهرک بدر قروه که در ۲ کیلومتری و سپس به روستای سنگین آباد که در ۸ کیلومتری جنوب قروه واقع شده می‌توان حرکت کرد پس از گذشتن از آبشار سنگین آباد که در ۱ کیلومتری روستا قرار دارد، وارد دره‌ای می‌شویم و از سمت چپ آن حرکت می‌کنیم در سمت بالای دره چشمه‌ای وجود دارد در ادامه مسیر به چمنزاری می‌رسیم که چشمه آن در تمام فصول آب دارد و بالاتر از آن آخرین چشمه قرار دارد که فقط در فصل بهار آب دارد اما در سایر فصول باید از چشمه واقع در چمن آب برداشت.
قلوز وسطی: از آبشار سنگین آباد به سمت راست می‌رویم در طول مسیر دو چشمه وجود دارد یکی کانی پرویز و دومی چشمه‌ای که روبروی دکل مخابراتی و داخل چمنزار است.
قلوز کوچک: از سمت راست مسیر آبشار سنگین آباد می‌توان به قله قلوز کوچک رسید قله‌های قلوز جزو اراضی مرتعی روستای سنگین آباد می‌باشد و دارای پوشش گیاهی مناسب و مراتع بکری است همچنین زیستگاه حیواناتی مانند خرگوش، بُزکوهی، کل، گرگ، جغد، روباه و شغال است.
جاذبه های قروه
چشمه معدنی دنگز: چشمه «دنگز» یکی از مهمترین چشمه های آب معدنی کوردستان است که در 18 کیلومتری شهر قروه و در روستای “باباگورگور” واقع شده است. آب این چشمه که از دل زمین می جوشد، در استخری عمیق و مدور به محیط 200 متر جمع می‌شود و منظره جالبی ایجاد می کند. این آب به علت وجود املاح معدنی به ویژه گوگرد رنگ آن مایل به سرخ است و در بعضی مواقع به رنگ زرد مایل به نارنجی لیمویی در می‌آید. این نوع آب ها از دسته آب های کلر و بیکربناته مخلوط گازدار و دارای طعم مخصوص هستند که در ترکیب خود انیدرید کربنیک دارد و آرام بخش هستند و ظاهرا برای برخی بیماری های دستگاه گوارش مانند سوء تغذیه و نیز راشیتیسم و درمان تورم امراض سودایی و پوستی بسیار موثر اند. چشمه “دنگز” و “امامزاده باباگورگور” و برجستگی مربوط به اژدها در کنار آن از مکان‌های طبیعی و تاریخی و از قابلیت‌های جهانگردی و زیارتی مناسب این بخش یکی از جاذبه ها و تفرجگاه های مهم کوردستان محسوب می شود.
غار و صخره های تاریخی فرهاد تاش “وینسار” : در حدود 35 كیلومتری شرق شهر قروه بر روی كوهی مرتفع، بقایای یك معدن بزرگ سنگ قرار دارد كه از نظر نوع، اندازه و تراش سنگ دارای ویژگی های خاص و از اهمیت بسیار برخوردار است. باور مردم بر آن است كه این سنگ ها به داستان شیرین و فرهاد ارتباط دارد. نوع حجاری و سفال های موجود در منطقه، به دوره ساسانی تعلق دارد. این منطقه در ایام بهار به عنوان تفرجگاه مورد استفاده مردم است. در ضلع شرقی همین كوه دهانه غاری وجود دارد كه “اورل استین” مستشرق اروپایی هنگام بررسی منطقه غرب كشور، از این غار نام برده و ظاهرا نتوانسته وارد آن شود. حوالی منطقه فرهادتاش نمونه های فسیل دریایی زیادی وجود دارد.
حمام قصلان : حمام قصلان از حمام‌های قدیمی شهر قروه است که در روستای قصلان و در 6 کیلومتری شمال شرق قروه قرار دارد. تاریخ ساخت این حمام به اواخر دوره زندیه و زمان حکومت “خسروخان اول” والی وقت کوردستان تعلق دارد. این حمام دارای قسمت‌های مختلفی همچون هشتی، حمام سرد، میاندر، حمام گرم، خلوتی خصوصی و عمومی، خزینه و تون می‌باشد و تزئینات منحصر به فرد آهک‌بُری آن با طرح‌های گیاهی، هندسی، انسانی و حیوانی در نوع خود قابل توجه است. بر اساس کتیبه‌ای که بر سر درِ ورودی حمام نصب گردیده و اکنون در موزه سنندج نگهداری می‌شود، این بنا در سال 1255 هجری قمری در روزگار “آصف” حاکم وقت سنندج مجدداً تعمیر و مرمت شده است. این بنا تا اوایل انقلاب مورد استفاده بوده اما به دلیل احداث حمام جدید در روستا به تدریج از رونق آن کاسته شده است. در سال 1380 خورشیدی بار دیگر عملیات مرمت و تعمیرات توسط واحد حفظ و احیای مدیریت وقت میراث فرهنگی استان آغاز و از آن تاریخ تاکنون در چندین مرحله عملیات مرمت صورت گرفته است. بر اساس تصمیمات اخذ شده، با توجه به موقعیت و ویژگی شهرستان قروه در خصوص دارا بودن معادن مختلف سنگ، مقرر گردیده که بعد از پایان اقدامات مرمتی حمام، ساختمان مذکور به موزه سنگ و دست ساخته‌های سنگی منطقه تبدیل شود.
منطقه حفاظت شده بدر و پریشان : منطقه حفاظت شده بدر و پریشان با مساحت 43 هزار هکتار در فاصله 12 کیلومتری جنوب شهر قروه قرار گرفته است. منطقه بدر و پریشان منطقه‌ای کوهستانی است که از کوه‌های صخره‌ای، دره‌های کم عمق، تپه ماهورها و ارتفاعات به هم پیوسته تشکیل شده است. دامنه ارتفاع کوه از 2000 تا 3298 متر متغیر می‌باشد. این منطقه دارای چشمه‌های فراوان است که در این میان می‌توان به چشمه شاه پسند، چشمه‌های شمالی کوه بدر، چشمه کبود و چشمه پناهگاه پریشان اشاره نمود. این منطقه با پوشش گیاهی مناسب، زیستگاه گونه‌های جانوری مهمی همچون “کل و بز” می‌باشد که به منظور حفظ این گونه‌ها و چشم‌اندازهای طبیعی و زیبای آن از تاریخ 1375 خورشیدی به عنوان منطقه شکار ممنوع تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست قرار گرفت و در اوایل سال 1385 خورشیدی به منطقه حفاظت شده بدر و پریشان ارتقاء یافت.
دریاچه سراب کوثر : دریاچه سراب کوثر در فاصله یک کیلومتری جنوب شهر قروه قرار دارد. آب این دریاچه از چشمه‌های متعددی که در بستر دریاچه وجود دارند تأمین می‌شود. این دریاچه از گذشته‌های دور تأمین‌کننده آب آشامیدنی و کشاورزی اهالی شهر بوده و امروزه یکی از گردشگاه‌های مهم این شهر محسوب می‌شود و علاقه مندان رشته قایقرانی و سایر ورزش‌های آبی به این دریاچه زیبا مراجعه می‌نمایند. در میان دریاچه یک جزیره کوچک سر از آب بیرون آورده که به نحو زیبایی نورپردازی شده و با عبور از پل آهنی می‌توان به آن رسید.
پل فرهاد آباد : پل فرهاد آباد در 45 کیلومتری شمال غربی شهرستان قُروه در روستای فرهاد آباد در مسیر جاده قدیمی بیجار بر روی رودخانه “بایتمر” احداث شده است. پل فرهاد آباد دارای 8 دهانه می‌باشد که چشمه وسط بزرگ‌تر است. این پل 80 متر طول دارد و نوع قوس‌های بکار رفته در آن عموماً جناغی و مصالح استفاده شده، آجر است. تاریخ ساخت پل به طور دقیق مشخص نیست ولی با توجه به شیوه معماری پل، به نظر می‌رسد که به احتمال زیاد از پل‌های دوران صفویه باشد. این پل در زمان حکومت خسروخان اول مقارن با حکومت زندیه تعمیر و بازسازی شد و فرهاد میرزای معتمدالدوله (عموی ناصرالدین شاه) در زمانی که حاکم کوردستان بود آن را مرمت نمود و به همین جهت این پل به نام “فرهاد آباد” نامیده شد. از آنجا که این پل توسط امیر علایی نیز مورد مرمت واقع شد، به نام پل “امیر” نیز مشهور است.
آبشار کانی شاه پسند : آبشار کانی شاه پسند در امتداد چشمه‌ای به همین نام به طرف منتهی‌الیه دره با ارتفاع حدود 20 متر قرار دارد و زیبایی خاصی به این منطقه داده است. چشمه کانی شاه پسند چشمه زیبایی است که در ارتفاع 2600 متری ضلع غربی منطقه بدر شهرستان قروه واقع شده که دارای آب گوارا می‌باشد و در تابستان علاقه‌مندان زیادی را به خود جذب می‌کند. “کانی” در زبان کوردی به معنای چشمه است و گفته می‌شود یکی از شاهان صفوی در زمان لشکرکشی، در این محل اطراق نموده و این چشمه را پسندیده است.
سراب قروه: سراب قروه که با نام سراب کوثر نیز شناخته می‌شود، دریاچه‌ای طبیعی در یک کیلومتری جنوب شهر قروه، در استان کردستان است. آب خنک این دریاچه توسط ۱۲ چشمه که از سطح آب قابل رویت نیستند، تامین می‌شود. از گذشته‌های دور، آب سراب قروه آب آشامیدنی و کشاورزی قروه‌ای‌ها را تامین کرده است. همچنین در میان دریاچه، جزیره‌ای وجود دارد که در شب به‌زیبایی نورپردازی می‌شود و با استفاده از پلی آهنی می‌توان به آن دسترسی داشت.
بقعه بابا گرگر: بقعه بابا گرگر منسوب به امامزاده سیدجلال الدین است که طبق گفته اهالی از نوادگان امام باقر (ع) محسوب می‌شود. این بقعه روی تپه‌ای قرار دارد که با ۱۷ پله می‌توان به ورودی شمالی آن دسترسی داشت. بخش‌های مجموعه را شبستان، اتاق مرقد، ضریح طلا، حسینیه و ۲۹ اتاق در جوانب جنوب و شمال غرب صحن جهت اسکان زائران تشکیل می‌دهند. این اثر در تاریخ ۲۵ اسفند ۱۳۷۹، با شماره ثبت ۳۴۸۶ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید
...........................
آرشیو
