استقلال پس از آرارات محبوب ترین تیم بین ارامنه است. ادموند بزیک (مهمترین و معروف ترین بازیکن ارمنی پرسپولیس) اذعان می کند که 80 درصد ارامنه استقلالی هستند. اما چرا؟. واقعیت این است که پاسخ روشنی برای این پرسش وجود ندارد. شاید ریشه های تاریخی مهمترین دلیل این گرایش باشد. اینکه از همان ابتدای تاسیس باشگاه استقلال (75 سال قبل) ارامنه نقشی مهم و کلیدی در ترکیب و موفقیت های این باشگاه داشتند. حضور قوی و پررنگ نسل اولی های ارامنه در استقلال باعث شد نسل های بعدی هم گرایش بیشتری به نیمه آبی پایتخت داشته باشند.
ارامنه پرسپولیسی: چون تعداد این بازیکنان کمتر است از پرسپولیس شروع می کنیم
طبق اسناد تاریخی نخستین ارمنی که به پرسپولیس پیوست وازگن صفریان بود که در نیم های دهه 50 به این تیم پیوست. او دروازبان خوبی بود و 2 سال در خدمت سرخپوشان پایتخت ماند.
پس از وازگن تا سالها خبری از ارامنه در ترکیب پرسپولیس نبود تا دهه 70 که ادموند بزیک به این تیم پیوست به معروف ترین بازیکن ارمنی تاریخ این تیم تبدیل شد.
اما در مورد استقلال:
از همان اولین ترکیب باشگاه دوچرخه سواران در سال های 1324 و 1325 ارامنه نقشی کلیدی داشتند. آشوت آوتیان و مسروپیان جز بازیکنان مهم ارمنی در ترکیب اولیه این باشگاه بودند.
در دهه 30 ژرژ مارکاریان – واهان سیمونیان – گارنیک مهرابیان و وانیک قازاریان از مشهورترین بازیکنان ارمنی تاج محسوب می شدند.
در دهه 40 کارو حق وردیان (عضو تیمی که ستاره نخست را گرفت) – داوید خانیان – کنستانت هارطونیان – اونیک کاراپتیان (اولین بازیکن ارمنی دربی) – آلک وارطانیان – یرواند سیرون در ترکیب تاج به میدان رفتند.
در دهه 50 آندرانیک اسکندریان (اولین بازیکن ارمنی حاضر در جام جهانی) و ماییس میناسیان نقش مهمی در ترکیب تاج داشتند.
در دهه 60 و حضور آرارات در لیگ تهران بیشتر بازیکنان ارمنی در تیم محبوب ارامنه حضور داشتند و به ندرت به تیم های دیگر می رفتند.
اما در دهه 70 بار دیگر شاهد حضور ارامنه در ترکیب استقلال هستیم. ژورس غازاریان (نخستین ارمنی بعد از انقلاب) – ادموند اختر – سرژیک تیموریان – فرد ملکیان از مهمترین بازیکنان ارمنی استقلال در این دهه هستند.
و در دهه 80 سبو شهبازیان و آندرانیک تیموریان نقشی پررنگ در استقلال داشتند.
