بایرن مونیخعجب تناقضی . به جرات تا قبل از بازی دیشب میتونم بگم ۹۰ درصد طرفدارهای بایرن از رفتنش آنچنان ناراحت نمی شدند و حتی خیلی ها تیاگو رو یکی از باگ های بایرن می دونستند ( اعتراف میکنم خودم یکی از این طرفداران بودم ) ولی با مصدومیت پاوارد و اومدن تیاگو به ترکیب اصلی نظرات بعد از ۷ سال عوض شد . دیشب که دیگه تیر خلاص رو زد و بهترین بازی این ۷ سالش رو انجام داد . تا قبل از مصدومیت پاوارد بهش به عنوان یار اصلی بازی نمی رسید. شاید مثل نویر و مولر و بواتنگ ، فلیک باعث احیاش شد . شاید هم نه و فقط انگیزه های شخصی خودش برای اثبات تواناییهاش بود . هر چی بود عالی بود و ازش ممنونم . مشکل اینجاست که دیگه دوست ندارم جدا بشه . چقدر تلخ میتونه باشه که بهترین بازی یک بازیکن آخرین بازیش باشه
