داکوتای شمالی (به انگلیسی: North Dakota), ( i/ˌnɔːrθ dəˈkoʊtə/) سی‌ونهمین ایالت آمریکا است که در ۲ نوامبر ۱۸۸۶ به ایالات متحده پیوسته‌است. داکوتای شمالی یکی از ایالتهای غرب میانه آمریکا به‌شمار می‌رود که با کانادا نیز مرز مشترک دارد به‌گونه‌ای که این ایالت از شمال با استان ساسکاچوان کانادا مرز دارد و از شرق با ایالت مینهسوتا و از غرب با ایالت مونتانا و از جنوب با ایالت داکوتای جنوبی همسایه است. پایتخت این ایالت شهر بیسمارک و بزرگترین شهر آن فارگو می‌باشد.
داکوتای شمالی در قرن ۲۱ با رونق زیادی از منابع طبیعی و نفت روبه روست. که باعث توسعه کار و شغل و رشد جمعیت و پایین راندن نرخ بیکاری شده‌است. داکوتا به معنی «دوستان» است که از نام یک قبیله سرخپوستی گرفته شده‌است. القاب دیگر این ایالت، بوستان آزادی و ایالت سوارکار قهار است. داکوتای شمالی در تاریخ دوم نوامبر سال ۱۸۸۹ به ایالات متحده پیوسته‌است.
این ایالت نوزدهمین ایالت پهناور و سومین ایالت کم جمعیت آمریکا محسوب میگردد. جمعیت داکوتای شمالی در سال ۲۰۱۲، قریب به ۷۰۰ هزار نفر بوده‌است که جزو کم‌تراکم‌ترین ایالتهای آمریکا به‌شمار می‌رود. با این حال بیشترین نرخ رشد جمعیت در سال ۲۰۱۱ مربوط به این ایالت بوده‌است. در داکوتای شمالی حدود ۹۸٪ جمعیت را سفید پوستان تشکیل می‌دهند.
شهرهای مهم: مینوت، فارگو
دریاچه‌ها: دریاچه ساکاکاویا، دریاچه اوهه
رودخانه‌ها: رود جیمز، رودخانه میزوری، رود لیتل، رود سیروس، رودخانه رد شمال
در سال ۲۰۱۲، این ایالت تولید ناخالص داخلی برابر با ۵۵٬۲۶۲ میلیارد دلار داشت، که تقریباً برابر با تولید ناخالص داخلی کشور سودان (۵۶٬۴۴۲ میلیارد دلار) بود. در حدود ده سال است که داکوتای شمالی رشد اقتصادی مداومی دارد. کشاورزی در این ایالت حرف اول را می‌زند. نرخ بیکاری آن پایین‌تر از متوسط کشور بوده و کارآفرینی آن بسیار زیاد شده‌است. رشد اقتصاد در این ایالت مرهون صنعت تولید روغن پخت‌وپز و نیز تکنولوژی است. البته لازم است ذکر شود که کمترین نرخ توریسم در ایالات متحده مربوط به داکوتای شمالی است چرا که جذابیت‌های توریستی کمی دارد. نرخ مالیات فروش نیز در این ایالت ۵٪ می‌باشد. پرنده این ایالت مرغ اقیانوس غربی و گل ایالت نیز رز وحشی چمنزار است. بیشترین گل‌های آفتابگردان نیز در این ایالت می‌رویند. از مراکز علمی فرهنگی مهم داکوتای شمالی می‌توان به دانشگاه داکوتای شمالی و دانشگاه ایالتی داکوتای شمالی اشاره کرد. پارک ملی تئودور روزولت نیز در این ایالت قرار دارد.
داکوتای شمالی – ایالتی در غرب میانه که بیشتر آن را دشت های بزرگ (the Great Plains) – فرا گرفته است، به خاطر بدبوم ها (Badlands)، سازندهای خشک و صخره ای تماشایی، مزارع و دامداری ها، تاریخ بومیان آمریکایی موسوم به پلینز، و مهاجران پیشگام قرن نوزدهم خود معروف است. از کوهپیمایی در امتداد سازندهای صخره ای تماشایی و ماهیگیری و قایقرانی در رودخانه ها و دریاچه های این ایالت لذت ببرید. داکوتای شمالی که موطن چندین قبیله بومیان آمریکایی پلینز – از جمله مردم داکوتا/ لاکوتا (سایوکس)، مندن، و هیداتسا – محسوب می شوند در سراسر طول سال میزبان آئین های پَووَو (powwow) است که طی آن از بازدیدکنندگان و همچنین شرکت کنندگان قبیله ای استقبال می شود. از ماه آوریل تا ماه اکتبر نیز می توانید از نمایش های گاوچرانی رودئو لذت ببرید. این ایالت دارای چندین موزه مختص فرهنگ بومیان آمریکا است. مکان تاریخی ملی روستاهای بومیان رودخانه نایفآئین های بومیان پلینز شمالی، طرز تهیه خوراک، و بازی های آنها را به نمایش می گذارد. همچنین موزه هنرهای پلینز در فارگو هنر بومیان آمریکا را به نمایش می گذارد.
پارک ملی تئودور روزولت – همنام بیست و ششمین رئیس جمهوری ایالات متحده که یکی از طرفداران سرشناس محافظت از محیط زیست بود – در گستره بزرگی از بدبوم ها واقع شده است؛ جایی که زیبایی خشن آن به هنگام نخستین سفر روزولت در سال ۱۸۸۳ وی را مسحور خود کرده بود. در گذرگاه های این پارک به راهپیمایی و یا اسب سواری بپردازید. در آنجا شما می توانید گله های بوفالو، آهو، گوزن، اسب های وحشی، گوسفندهای شاخ چنگالی، و سگ های دشتی را ببینید.
بیسمارک، مرکز ایالت داکوتای شمالی، همه ساله در ماه سپتامبر میزبان پَووَو بین المللی قبایل متحد است که جشنی مشتمل بر رقابت های رقص و طبل نوازی بومیان آمریکا و همچنین صنایع دستی سنتی آنها است. این رویداد که با شرکت ۱٫۵۰۰ اجرا کننده به نمایندگی از ٧۰ قبیله برگزار می گردد، ٢۰ هزار تماشاچی را جذب خود می کند.
مرکز میراث فرهنگی و موزه ایالتی داکوتای شمالی در بیسمارک تاریخ داکوتای شمالی را از ۶ میلیون سال پیش تا به امروز پیگیری می کند. رد پای دایناسورها به قالب های اسکلت یک تیراناسوروس رکس و یک ترایسرتاپس در اندازه های واقعی که برای جنگ حالت گرفته اند، منتهی می شود. همچنین نمایشگاه های دیگر اشیا به جای مانده از تجمعات محل سکونت انسان های اولیه را به نمایش می گذارند.
بوفالو به عنوان یک نماد زنده آمریکای وسترن یادآور تصاویر خاطره انگیزی از پیشگامان آمریکایی است. به جیمز تاون، محل موزه ملی بوفالو بروید. در آنجا شما یک گله بوفالو را در چراگاه های اطراف خواهید دید و حتی ممکن است موفق به دیدن یک بوفالوی کمیاب زال (آلباینو) شوید. روستای پیشگامان که در همین محل قرار دارد، یک شهرک دشتی مربوط به سال های ۱۸۰۰ میلادی بازآفرینی شده است و در آن می توانید دلیجان سواری کنید. همچنین بزرگترین یادمان بوفالوی جهان که از بوفالوهای واقعی هم بزرگتر است، در این جا قرار دارد.
در سال های ۱۸۰۰ میلادی مهاجرانی از کشورهای اسکاندیناوی در داکوتای شمالی سکنی گزیدند و تاثیر آنها همچنان در این منطقه وجود دارد. از پارک میراث اسکاندیناوی در مینوت بازدید کنید تا کپی برابر اصل یک کلیسای قرن سیزدهمی نروژ موسوم به کلیسای گل استیو، و همچنین یک آسیاب بادی ساخته شده به سبک دانمارکی و یک خانه قرن هجدهمی که از سیگدال نروژ به این جا منتقل شده است را تماشا کنید.
ایالت داکوتای شمالی جزو ایالتهای غربمیانه کشور آمریکا محسوب میگردد. این ایالت از سمت شرق با ایالت مینهسوتا، از سمت شمال با ایالت ساسکاچوان در کشور کانادا، از سمت جنوب با ایالت داکوتای جنوبی و از سمت غرب با ایالت مونتانا مرز مشترک دارد. مساحت تقریبی ایالت داکوتای شمالی در حدود یکصد و هشتاد و چهار هزار کیلومترمربع و جمعیتی بالغ بر هفتصد و بیست و چهار هزار نفر دارد. پایتخت این ایالت شهر بیسمارک و بزرگترین شهر آن فارگو نام دارند. اقتصاد این ایالت بر پایه کشاورزی بوده و رشد اقتصاد در آن از طریق صنعت تولید روغن خوراکی و نیز تکنولوژی است. تولید ناخالص داخلی در این ایالت میزان بالایی دارد.
فکت های داکوتای شمالی
1- بزرگترین همبرگر جهان در روتلند داکوتای شمالی خورده شد. وزن آن 3.591 پوند بود و بیش از 8000 نفر به خوردن آن دعوت شدند.
2- بیشتر ماکارونی ها در آمریکا از گندم دوروم یا گندم الجزایری ایالت داکوتای شمالی [گندم الجزایری (نام علمی: Triticum durum) نام یک گونه از تیره گندمیان است.از این گندم آرد سمولینا تهیه می شود که در تولید انواع پاستا به کار می رود] تهیه می شود. در شهر گرند فورکس هر سال به افتخار محصول ، یک جشن بزرگ ماکارونی برگزار می کند.
3- رفتن به رقص در فارگو با کلاه غیرقانونی است. پوشیدن کلاه در مهمانی که افراد دیگر در آن رقص هستند ، حتی غیرقانونی است. همچنین در داکوتای شمالی غیرقانونی است که با کفش خود چرت بزنید.
4- کوچکترین شهر داکوتای شمالی مازا Maza است که 5 نفر جمعیت دارد. داکوتای شمالی شهر یا دهکده ندارد. هر مکان رسماً یک شهر است ، هر چقدر هم که کوچک باشد.
5- گل آفتابگردان یکی از صادرات عمده داکوتای شمالی است. ایالتی که بیشترین گل آفتابگردان را پرورش می دهد داکوتای شمالی است.
6- در سال 1987 ، داكوتای شمالی لایحه‌ای را تصویب كرد كه در آن زبان انگلیسی را به عنوان زبان رسمی اعلام كرد.
7- داکوتای شمالی هر سال به قدری روغن کانولا تولید می کند که می تواند 19 بار برج 19 طبقه پایتخت ایالت را پر کند.
8- Red Skeleton کمدین آمریکایی یک بار اظهار داشت که داکوتای شمالی "تنها مکانی است که من برای دیدن آسمان آن ، نیازی به جستجوی آن ندارم."
9- داکوتای شمالی دارای چندین نام مستعار از جمله ایالت فلیکرتیل Flickertail State(سنجاب زمینی ریچاردسون) ، ایالت روفایدر Roughrider State و ایالت باغ صلح Peace Garden State است.
10- داکوتای شمالی تنها یک درمانگاه سقط جنین دارد.
...............................
آرشیو
