قائم مقاممصائب باشگاه پرسپولیس تمامی ندارد. این تیم پرطرفدار هرچقدر که روی زمین و داخل مستطیل بینظیر عمل کرده و پوکرها را ثبت میکند، در مسائل کلان مدیریتی و اقتصادی با بحرانهای بیشمار همراه است که دمار از روزگارش در آورده. پرسپولیس مدتهاست که تنها 3 نفر را در هیئتمدیره خود میبیند و هنوز خبری از انتصاب دو عضو جدید توسط وزارت ورزش نیست. مهمترین تصمیمات یکی از تاریخیترین برهههای باشگاه قرمز را در شرایطی 3 نفر میگیرند که آوردهای برای پرسپولیس نداشته و تنها بدهیها را بیشتر کرده است.
هر زمان که از معاونت ورزش قهرمانی و حرفهای وزارت ورزش و جوانان، همچنین از سایر افراد و مسئولین ذیربط نیز در مورد زمان معارفه اعضای جدید باشگاه پرسپولیس سوال میکنیم، با وعده فردا و فرداها مواجه میشویم. از این فرداها قریب 6 ماه میگذرد و هنوز حتی رسولپناه بهعنوان سرپرست مدیرعاملی باشگاه نتوانسته رسماً به پست مدیریت برسد و یا مدیر جدید را معرفی کند.
پرسپولیس در روزهای آتی با گرفتاریها و بحرانهای بزرگی روبهروست؛ از یک طرف ضربالاجل فیفا به پرسپولیس تا تاریخ 16 مردادماه به پایان میرسد و وکیل برانکو ایوانکوویچ قصد دارد تا درصورت عدم وصول مطالبات موکلش، سرخها را تا پای کسر 6 امتیاز و محرومیت از پنجرههای نقل و انتقالاتی ببرد، از یک طرف دیگر نیز گابریل کالدرون و ماریو بودیمیر نیز معوقات خود را از باشگاه طلب میکنند و مهمتر اینکه مطالبات و پاداشهای قهرمانی بازیکنان فصل جاری نیز باید پرداخت شود.
پرسپولیس از معدود تیمهایی است که پوکر قهرمانی برایش دردسرساز شد و بهجای پولسازی، برایش زیانده نیز بوده. تنها دریافتیهای مهم و چشمگیر پرسپولیس در بحث فروش علیرضا بیرانوند به آنتورپ بلژیک بوده که آنهم باید زخمهای بزرگتر را دوا کند.
عملکرد مهدی رسولپناه در حدود 5 ماه ریاستش بر باشگاه پرسپولیس قابل دفاع نیست. سرپرست مدیرعاملی باشگاه پرسپولیس که از قضا دندانپزشک شخصی آقای وزیر نیز هست، در این مدت طولانی آنقدر وقت داشته که بخواهد هم با برانکو و هم با کالدرون و باقی طلبکاران پرسپولیس مذاکره کند، اما این مذاکرات را تنها عقب انداخته تا هم اعتماد خارجیها به مجموعه پرسپولیس کمرنگ شود و هم نهادهای قضایی و اقتصادی به این پرونده ها ورود کنند. پرسپولیس که شاید با مذاکره و توافق میتوانست حتی از خارجیهایش تخفیف بگیرد، اما به جای تعامل 1300 صفحه شکایت و دفاعیه علیه مربی موفق کروات خود نوشت تا بلکه زمان بخرد؛ دفاعیه ای که حالا باب هر گونه مذاکره با ایوانکوویچ را بسته تا وضعیت از همین هم بغرنجتر شود.
وزارت ورزش که افراد نزدیک و آشنایان خود را به پستهای مهم در باشگاههای پرطرفدار منصوب میکند، چرا نتوانسته دو عضو مهم را برای تصمیمگیری وارد هیئتمدیره باشگاه سرخ کند؟ مگر از این قبیل انتصابهای یکشبه و خلقالساعه کم دیدهایم که اکنون با گذشت 6 ماه هنوز اتفاقی نمیافتد؟
هرچه که هست، پرسپولیس اکنون هم با خلاء مدیریتی شدید مواجه شده و هم با خلا اقتصادی و مالی. مشکلات سرخ ها از سلسله انتضابات بدون ضابطه و با روابط در این باشگاه است. انتخاب مدیران بر پایه رابطه و لابی که در نتیجه چاه ویل بدهی ها سرخ ها را عمیق تر کرده. مصیبت امروز پرسپولیس نتیجه سوءمدیریت دوران عرب، انصاریفر و رسولپناه است که جملگی با سفارش و رابطه حکم مدیریت پرسپولیس را از وزیر ورزش و جوانان گرفتند و دامنه آن حالا به امروز رسیده تا پرسپولیس زیر تیغ محرومیت قرار بگیرد.
تیمی که تمام تصمیماتش را 3 نفر میگیرند و سرپرستش بواسطه خدمات پزشکی به وزیر و اطرافیانش حکم می گیرد، با نقض نص صریح قانون در حال سوق دادن تیم قهرمان به پرتگاهی هستند که سقوط در آن مترادف با نابودی همهچیز است.