پرسپولیس در شبی که با دست پر از تبریز برگشت، سیزده بازیکن را به میدان فرستاد، یازده مرد ترکیب اصلی و دو بازیکن که در دقایق پایانی به میدان رفتند تا در پیروزی خارج از خانه صدرنشین مطلق لیگ سهیم شوند.
به گزارش طرفداری، مرور عملکرد این یازده مرد و ارزیابی آنها خالی از لطف نیست.
بوژیدار رادوشویچ : مشابه هفته قبل، توپی به سمتش نیامد که بشود عملکردش را تحلیل کرد. می شود گفت بیکارترین بازیکن زمین بود! بزرگترین نقطه ضعف بازی رادوشویچ، خروج های نامطمئن این گلر کروات است که در بازی برابر ماشین سازی هم نمود پیدا کرد. در دقیقه 89 بازی، علی آل کثیر در موقعیت آفساید دروازه پرسپولیس را باز کرد که خروج رادوشویچ از دروازه کاملا اشتباه بود. نکته ای که داود فنایی باید به رادو گوشزد کند تا در بازی های آینده این موضوع تکرار نشود.
شجاع خلیل زاده: بازی در پست غیر تخصصی دفاع چپ و تقابل با بابک مرادی، کار خلیل زاده را در این بازی سخت کرد. چند پاس اشتباه و چند نفوذ ناموفق از نکات منفی بازی خلیل زاده بود. با این حال، پاس های قطری شجاع یکی از نکات مثبت بازی این مدافع بود. پاس بلند برای بشار رسن در دقیقه 42 که منجر به تک به تک شدن این بازیکن با حامد لک شد و دو پاس عالی برای فرار علیپور در اواخر بازی، به خوبی تبحر این بازیکن را در ارسال پاس های بلند پشت مدافعان حریف نشان داد. عملکرد خلیل زاده در این بازی به خوبی هفته های گذشته نبود چرا که در پست غیر تخصصی بازی کرد اما می توان گفت کیفیتی فراتر از متوسط را ارایه داد.
محمد حسین کنعانی زادگان: بازی با تیم سابق، انگیزه کنعانی زادگان را افزایش داده بود و این بازیکن به مراتب بهتر از دو بازی قبل عمل کرد. ارسال پاس های ریسکی رو به جلو، چند نفوذ موفق به زمین ماشین سازی و پوشش فضای پشت سر حسینی در دو صحنه خطرناک، پیشرفت کنعانی را نسبت به هفته های قبل نشان می دهد. تنها انتقاد موجود نسبت به این مدافع 188 سانتیمتری، ضعف در نبردهای هوایی است که باید روی این موضوع بیشتر کار کند تا تبدیل به یک مدافع قابل اطمینان شود.
سید جلال حسینی: ضرب المثل (دود از کنده بلند میشود!) توصیف مناسبی برای عملکرد کاپیتان 38 ساله پرسپولیس است. مدافع تمام نشدنی فوتبال ایران، در تمام نبردهای هوایی برابر علی آل کثیر 193 سانتیمتری موفق عمل کرد. در دقیقه 66 بازی و روی کرنر ارسالی توسط نوراللهی، فرصت مناسبی برای گلزنی داشت که با بی دقتی از دست رفت. حسینی روی هوا همچنان بی نقص کار می کند اما بخاطر افزایش سن، در کورس گذاشتن با بازیکنان سرعتی حریف دچار مشکل می شود که این ضعف باید با پوشش سایر مدافعان پرسپولیس همراه باشد. حسینی با این آمادگی تا 40 سالگی هم می تواند برای پرسپولیس بازی کند .
مهدی شیری: عملکردی مشابه هفته های گذشته ارایه داد؛ در فاز دفاعی نسبتا خوب اما در فاز هجومی همچنان ضعیف! شیری به وضوح در سانتر کردن مشکل دارد و آخرین سانتر خوب این بازیکن، به هفته پانزدهم لیگ و بازی با سایپا برمی گردد که منجر به گلزنی وحید امیری شد. هراس داشتن از دریبل مدافع حریف و ارسال پاسهای رو به عقب، دیگر نقطه ضعف این مدافع ریزنقش به شمار می رود. سرعت بالا در برگشتن به خط دفاع برای جلوگیری از ضدحملات حریف و ارسال یک پاس مناسب برای نعمتی در دقیقه 44 که منجر به ایجاد موقعیت گلزنی شد، از نکات مثبت بازی او برابر ماشین سازی شمار می رود. با این حال عملکرد شیری در فاز هجومی به هیچ وجه قابل قبول نیست و با خرید احتمالی دانیال اسماعیلی فر در فصل آینده، جایگاه شیری در پرسپولیس به خطر می افتد !
احمد نوراللهی: در توپ گیری از بازیکنان حریف مثل همیشه موفق عمل کرد و انتقال توپ از دفاع به حمله را هم به خوبی انجام داد. یک فرصت ایده آل گلزنی را هم روی کرنر ارسالی رسن در دقایق تلف شده از دست داد. عدم شوتزنی نوراللهی در هفته های اخیر مورد نقد است. چرا که بهترین راه گلزنی برابر دفاع های فشرده، شوتزنی است و نوراللهی که قدرت بالای شوت هایش زبانزد است، باید در این زمینه مثل گذشته کار کند .
سعید حسین پور: سوپرایز گل محمدی در بازی برابر ماشین سازی! حسین پور که جایگزین کامیابی نیای محروم شده بود، در توپ گیری از هافبک های ماشین سازی و جلوگیری از ضدحملات حریف بسیار خوب کار کرد. شتاب زدگی در دادن پاس های آخر به هافبک های هجومی و از دست دادن بهترین موقعیت پرسپولیس در دقیقه 44 از نکات منفی عملکرد وی بود. برای بازیکن 21 ساله ای که به سختی فرصت بازی کردن پیدا می کند، عملکرد کلی حسین پور امیدوار کننده بود.
بشار رسن: در نیمه اول چندان خوب نبود و توپ های زیادی لو داد. ایجاد فرصت گلزنی برای ترابی در دقیقه 10 و از دست دادن موقعیت تک به تک در دقیقه 42، کل نمایش رسن در نیمه اول بود. در نیمه دوم بهتر شد و چند نفوذ خوب انجام داد که منجر به ایجاد موقعیت گل در دقایق 65 و 66 شد. در لحظات پایانی بازی شوت رسن را حامد لک مهار کرد. اگر رسن می خواهد به بازیکن بهتری برای پرسپولیس تبدیل شود، باید در زدن ضربات آخر دقت بیشتری به خرج دهد.
سیامک نعمتی: یکی از تکنیکی ترین بازیکنان پرسپولیس که در این بازی در چند صحنه با تک روی، فرصت سوزی کرد و باعث ایجاد ضدحمله برای ماشین سازی شد. نعمتی در پرس کردن و بازپس گیری توپ بهترین بازیکن پرسپولیس بود و دو فرصت ایده آل را در دقیقه 29 برای علیپور و دقیقه 44 برای حسین پور ایجاد کرد که با بی دقتی این دو بازیکن به هدر رفتند. نعمتی برای بهتر شدن، نباید بیش از حد توپ را نگه دارد و در ارسال پاس باید کمی سریعتر عمل کند.
مهدی ترابی: حرکت عالی در دقیقه 10 و یک دو کردن با رسن، منجر به ایجاد یک فرصت عالی شد که ضربه اش با اختلاف کمی به بیرون رفت. به خاطر نبودن دفاع چپ رونده، بار سنگینی روی دوش ترابی بود چون به تنهایی باید از سمت چپ حرکت می کرد. با این حال هر وقت ترابی راه می افتاد، پرسپولیس هم صاحب فرصت می شد. پاس قطری فوق العاده در نیمه دوم برای نعمتی که منجر به تک به تک شدن این بازیکن با لک شد، نمایانگر کیفیت بالای ترابی بود. در زدن ضربه پنالتی هم خیلی خونسرد و دقیق عمل کرد. 7 گل 3 امتیازی برای پرسپولیس در فصل جاری! ترابی بدون تردید بهترین بازیکن این فصل پرسپولیس بوده است.
علی علیپور: بدون حضور مهاجم مکمل، کاملا خنثی و بی خطر بازی کرد! سردرگرمی در زمین، دوندگی بی هدف و هرز، ضربات آخر بسیار بد و دیر پاس دادن. اگر صحنه پنالتی را فاکتور بگیریم، علیپور کمرنگ ترین بازیکن پرسپولیس در این بازی بود در گرفتن پنالتی زیرکانه عمل کرد. موقع تعویض شدن به خوبی مشخص بود که از وضعیت فعلی خودش راضی نیست. با توجه به غیبت استوکس و اوساگونا، مربیان پرسپولیس هر چه سریعتر باید علیپور را از نظر ذهنی آماده بازی های آینده کنند.
مهدی عبدی: دقیقه 80 به زمین آمد و تاثیرش را در بازی گذاشت. پنالتی پرسپولیس که با فرار علیپور به دست آمد، با ارسال پاس از سوی عبدی شروع شد. دو فرار خیلی خوب داشت. مورد اول خودش را در موقعیت تک به تک با گلر حریف قرار داد، مورد دوم برای بشار رسن فرصت شوتزنی ایجاد کرد. عبدی نشان داد می تواند حداقل یک بازی به عنوان تک مهاجم فیکس بازی کند. چون به نظر می رسد در مقطع فعلی، قدرت تمام کنندگی بهتری نسبت به علیپور داشته باشد.
امیر روستایی: فرصت زیادی به این بازیکن نرسید و نمی توان ارزیابی خاصی از عملکرد روستایی داشت. فقط می توان گفت در چند صحنه در نگه داشتن توپ برای کُند کردن جریان بازی و تلف کردن وقت موفق عمل کرد.
پرسپولیس مدیون مدافعان با کیفیت
پرسپولیس مدیون خط دفاع مستحکم خود است! دفاع وسط های پرسپولیس کیفیتی بالاتر از سایر تیم ها از خود نشان داده اند. در بازی های گذشته و حتی موقع 10 نفره شدن، فرصت گلزنی به تیم های حریف داده نشد. بدون شک اگر عملکرد خوب خط دفاعی نبود، با توجه به ضعف خط حمله این تیم در گلزنی، پرسپولیس جایگاه فعلی را نداشت! حسین پور و عبدی هم نشان دادند لایق فرصت بیشتری برای بازی کردن هستند.
نکته آخر این که بدون حضور محسن ربیع خواه، سرعت پاسکاری و حرکات ترکیبی پرسپولیس به وضوح افزایش پیدا می کند! شاید بهتر باشد گل محمدی در نوع استفاده از ربیع خواه تجدید نظر کند!
