آفريقاى جنوبى و جام جهانى 2010، تيم ايتاليا كه به عنوان مدافع عنوان قهرمانى در اين رقابت ها شركت نموده بود، تنها با كسب دو امتياز از دور گروهى اين مسابقات حذف شد. تساوى1:1 مقابل پاراگوئه، تساوى 1:1 مقابل نيوزلند و شكست 2:3 مقابل اسلواكى، با كسب اين نتايج جام جهانى 2010 در حقيقت براى ايتاليا بسيار مفتضحانه به پايان رسيد. چنين نتايجى سبب شد كه مارچلو ليپى از سمت خود به عنوان سرمربى تيم ملى ايتاليا بركنار شده و به جاى وى چزاره پراندلى هدايت لاجوردى پوشان را بر عهده بگيرد.
چزاره پراندلى با فيورنتينا موفق ظاهر شده بود و حتى توانسته بود اين تيم را تا مراحل بالاى ليگ قهرمانان اروپا هدايت نمايد و در مرحله يك هشتم نهايى اين رقابت ها بايرن مونيخ به سختى موفق به شكست اين تيم شده بود. به عنوان سرمربى تيم ملى ايتاليا وظايف سختى اما در برابر پراندلى قرار داشت چون در آن موقع هيچ چيز مطابق برنامه پيش نمى رفت.
ميانگين سنى بازيكنان تيم بسيار بالا رفته بود، رابطه بين هواداران و تيم ملى در شرايط بسيار نامطلوبى بود و نحوه بازى تيم محتاطانه و محافظه كارانه شده بود. چزاره پراندلى براى بازسازى تيم تصميمان مهمى اتخاذ كرد. در اولين قدم وى تلاش كرد تا چهره مخدوش شده فوتبال ايتاليا را بهبود بخشد.
به همين منظور وى قانونى اخلاقى را وضع نمود كه بازيكنانى كه در تيم هاى باشگاهى خود و در حين بازى به زور متوسل شوند، جايى در تيم ملى ايتاليا نخواهند داشت، در همين راستا سيمونه فارينايى به تيم ملى ايتاليا دعوت شد كه تنها سابقه حضور در رقابت هاى سرى ب را در كارنامه خود داشت. اما بعد ها مشخص شد كه در جنجال دست كارى نتيجه ها در فوتبال ايتاليا، اين بازيكن نقش مهمى را داشته است.
از لحاظ ورزشى نيز او موفق به بهبود وجهه تيم ايتاليا شد. تحت نظر پراندلى تيم ملى فوتبال ايتاليا كه هميشه به ارائه بازى هاى تدافعى شهرت داشته است، فوتبال تهاجمى زيبايى به نمايش مى گذاشت، موضوعى كه به خصوص در اوايل حضور پراندلى در تيم ملى ايتاليا كاملا مشهود بود. اولين سال هاى حضور پراندلى در راس تيم ملى ايتاليا كاملا موفقيت آميز بود،به طورى كه ايتاليا در رقابت هاى يورو 2012 قدرت هميشگى خود را نشان داد و به فينال آن رقابت ها رسيد، اما در آنجا مقابل اسپانيا شكست سنگين 4:0 را تجربه نمود.
رقابت هاى انتخابى جام جهانى برزيل نيز با موفقيت همراه شد به طورى كه ايتاليا با اقتدار به عنوان تيم نخست جواز حضور در جام جهانى 2014 برزيل را كسب نمود. به همين دليل از ايتاليا به عنوان يكى از مدعيان جام جهانى نام برده مى شد، اما بازهم اين تيم از صعود به مرحله يك هشتم نهايى اين رقابت ها باز ماند و نتوانست از گروه خود بالا رود. بازى اول مقابل انگليس و نحوه بازى و مالكيت هدف دار توپ ايتاليايى ها راضى كننده بود و آنا توانستند، شاگردان روى هاجسون را به خوبى از پيش رو بردارند. اما در بازى دوم مقابل كاستاريكا، ايتاليا كاملا بى رمق و خسته نشان داد و با حساب 1:0 نتيجه را به حريف نه چندان مطرح خود واگذار نمود. در بازى با اروگوئه شاگردان پراندلى براى صعود تنها نيازمند يك تساوى بودند كه موفق به انجام آن نشدند و بازهم با حساب 1:0 در يك بازى كسل كننده، نتيجه را به حريف خود واگذار نمودند و باز هم جام جهانى براى ايتاليا فاجعه بار به پايان رسيد.
اما شايد تكان دهنده تر از حذف ايتاليا سخنان پراندلى براى اعلام كناره گيرى خود بود:"اين گونه از جام جهانى كنار رفتن دردآور است. من همه مسئوليت هاى اين شكست را بر عهده مى گيرم.از زمانى كه من قراردادم را با فدراسيون فوتبال ايتاليا تمديد نموده ام، برخى مسائل تغيير نموده است و من علت آن را نمى دانم. قرارداد من با موفقيت همراه نبود و تصميم من براى كناره گيرى از تيم ملى كاملا غير قابل بازگشت است." قرارداد پراندلى قبل از جام جهانى برزيل تا رقابت هاى يورو 2016 تمديد شده و به همين خاطر او از قدرت بيشترى در فدراسيون فوتبال اين كشور برخوردار شده بود.
نتايج كسب شده در برزيل توسط تيم ملى ايتاليا واقعا مايوس كنده بوده اند، اما در اين كه پراندلى سرمربى بزرگى است كه تغييرات مثبت زيادى در تيم به وجود آورده است، هيچ ترديدى وجود ندارد. از دست دادن پراندلى براى فدراسيون فوتبال ايتاليا ضايعه اى جبران ناپذير بوده است.
بزرگترين نگرانى بعد از اين اتفاق پيدا نمودن جانشينى مناسب براى پراندلى بودف روبرتو مانچينى از معروف ترين افرادى بود كه صحبت هاى زيادى در خصوص همكارى او با فدراسيون فوتبال ايتاليا مطرح شده بود. معرفى احتمالى ماسيميليانو آلگری نيز به عنوان سرمربى تيم ملى ايتاليا باعث ايجاد نگرانى هايى در بين هواداران شده بود.آلبرتو زاكرونى نيز با وجود عملكرد خوبش در سال هاى اخير، به دليل شكست او با ژاپن در جام جهانى 2014 گزينه مناسبىبه نظر نمى رسيد.
در روز پانزدهم ژولاى كانديدى ديگر به جكمع فوق اضافه گرديد، آنتونيو كنته كه توانسته بود سه مرتبه متوالى يوونتوس را به قهرمانى در سرى آ برساند. قرارداد او با بانوى پير با توافقات دو جانبه منحل شده بود. در اين خصوص گمانه زنى هاى فراوانى وجود داشت و حتى عده اى جدايى احتمالى آرتورو ويدال بازيكن كليدى يوونتوس و رفتن او به منچستريونايتد را از دلايل اصلى چنين تصميمى مى دانستند. به هر حال كنته با يوونتوس به موفقيت هاى خوبى رسيده بود. او تيم ضعيف يوونتوس را به فتح سه عنوان قهرمانى متوالى هدايت كرده بود، اما در ليگ قهرمانان اروپا همه چيز مطابق ميل و برنامه پيش نمى رفت. در اولين تجربه اروپايى، كنته با يوونتوس در مرحله يك چهارم نهايى مقابل بايرن مونيخ هاينكس حرفى براى گفتن نداشت و در سال دوم نيز حذف يوونتوس در مرحله گروهى اين رقابت ها با جنجال هاى فراوانى به خصوص در ديدار اين تيم با گالاتاسراى و رئال مادريد به همراه بود.كنته كمبود سرمايه گذارى در جذب بازيكن را از دلايل اصلى ناكامى يوونتوس در رقابت هاى جام باشگاه هاى اروپا و مى داند، موضوعى كه مى تواند از دلايل اصلى پايان همكارى وى با بيانكونرى نيز تلقى شود.
آيا كنته هنگام پايان دادن به همكارى خود با يوونتوس به فكر سرمربى گرى در تيم ملى ايتاليا بوده است؟ موردى كه گرچه امكان پذير است اما بسيار نامحتمل به نظر مى رسد. آنتونيو كنته با وجود 45 سال سن و موفقيت هاى چشمگير با يوونتوس براى عهده دار شدن سمت سرمربى گرى تيم ملى ايتاليا بسيار جوان به نظر مى رسد وى هنوز مى توانسته در تيم هاى باشگاهى به مربى گرى ادامه دهد، كنته خود در اين زمينه در هنگام مراسم معارفه خود در رم مى گويد:"من فكر مى كردم كه همچنان بايد بيشتر ياد بگيرم، زبان خود را تقويت نمايم و منتظر بمانم كه باشگاهى مطرح در سال آينده به من پيشنهادى داشته باشد."
پایان بخش اول
