سَنت لوسیا (نیز سن لوشیا) (به انگلیسی: Saint Lucia) یک کشور جزیره‌ای کوچک در دریای کارائیب و در آستانه اقیانوس اطلس است که در جنوب جزیرهٔ مارتینیک از مستملکات فرادریایی فرانسه و شمال کشور سنت وینسنت و گرنادین قرار دارد.
این کشور در سال ۱۹۷۹ از بریتانیای کبیر استقلال یافت. این کشور یک حکومت پادشاهی مشروطه دارد و ملکه الیزابت دوم ریاست کشور را بر عهده دارد. نظام سیاسی کشور دمکراسی پارلمانی با دو مجلس است و ریاست دولت را نخست‌وزیرِ منتخبِ مجلس نمایندگان بر عهده دارد. این کشور از زمان استقلال خود تاکنون عضو اتحادیه کشورهای مشترک‌المنافع (مشترک‌المنافع بریتانیا) است اما با توجه به اینکه زبان رسمی آن یک زبان کرئول فرانسوی (ترکیب فرانسوی و زبان‌های دیگر) است در اتحادیه فرانکوفون (کشورهای فرانسوی‌زبان) هم عضویت دارد. سنت لوسیا در مجمع‌الجزایر معروف به آنتیل کوچک قرار دارد. نام این کشور برگرفته از سنت لوسی قدیس فرانسوی است که فرانسوی‌ها نخستین استعمارگران این جزیره برای آن انتخاب کردند. این جزیره به جهت اینکه چندین بار میان فرانسوی‌ها و بریتانیایی‌ها دست به دست شده به «هلن هند غربی» معروف شده‌است که به ماجرای شخصیت اساطیری هلن در یونان باستان اشاره دارد.
سنت لوسیا ۱۷۳ هزار نفر جمعیت و ۶۰۷ کیلومتر مربع وسعت دارد. اکثریت جمعیت آن را آفریقایی‌تبارهایی تشکیل می‌دهند که در دوران استعمار به عنوان برده وارد آن شدند. دورگه‌ها، هندی‌ها اروپایی‌تبارها و بومیان کارائیب اقلیت‌های نژادی این جزیره هستند.
فرانسوی‌ها در سال ۱۶۵۰ در جزیره سنت لوسیا مستقر شدند و در سال ۱۸۱۴ آن را تسلیم انگلیسی‌ها نمودند. در سال ۱۹۶۷ انگلیسی‌ها با استقلال داخلی این جزیره موافقت کردند و در سال ۱۹۷۹ به استقلال کامل آن در چهارچوب جامعه کشورهای مشترک‌المنافع انگلیس رضایت دادند. پایتخت این کشور شهر کاستریس با ۶۱٬۳۴۱ نفر جمعیت می‌باشد. مساحت سنت لوسیا ۶۲۰ کیلومتر مربع و جمعیت آن ۱۶۰٬۶۲۰ نفر است. از مهم‌ترین شهرهای سنت لوسیا، ویوفورت ۴ هزار نفر، میکود ۳ هزار نفر و سوفریر ۳ هزار نفر را می‌توان ذکر کرد. واحد پول سنت لوسیا، دلار کارائیب شرقی با واحد جزء (سنت) نام دارد. صادرات سنت لوسیا را موز تشکیل می‌دهد، توریسم نیز از جمله صنایع پویا در این کشور است. سنت لوسیا از اعضای کشورهای مشترک‌المنافع است.
۵۰ ٪ نژاد سنت لوسیا را سیاهپوست، ۴۴ ٪ را دورگهٔ سیاه و سفید و ۳ ٪ را هندی تشکیل می‌دهد همچنین دین ۶۷ ٪ مردم سنت لوسیا، کاتولیک، ۲۲ ٪ پروتستان و ۵ ٪ را سایر مسیحیان در بر می‌گیرند. انگلیسی زبان رسمی سنت لوسیا است، همچنین زبان فرانسه نیز در این کشور رواج دارد.
جزیره‌ی سنت لوسیا در کارائیب به جزیره‌ی عاشقانه‌ها شهرت دارد، اما به خانواده‌ها و گروه‌های دوستانه نیز پیشنهاد می‌شود از این جزیره دیدن کنند. چه کسی را می‌توان یافت که دیدن جزیره‌ای گرمسیری با سواحل زیبا و شنی را دوست نداشته باشد؟ سنت لوسیا در نیمه‌ی شرقی و پایین مجمع‌الجزایر کارائیب و بین جزایر مارتینیک و سنت وینسنت واقع شده است. پرندگان در سراسر جزیره پرواز کرده و آواز میخوانند. باغ‌های میوه‌هایی چون موز، نارگیل، انبه و درختان عنبه‌ی هندی در این جزیره وجود دارند. با وجود بهترین مکان برای غواصی، جزایری با شن‌های سفید و آب‌های کریستالی، این جزیره بهشت روی زمین است.
مکان‌های دیدنی و فعالیت‌های جالب در سنت لوسیا بسیار زیاد است و چند موردی را با هم مرور می کنیم.
اسکوبا دایوینگ (Scuba Diving) و اسنورکل (Snorkeling): جزیره‌ی سنت لوسیا بهترین مکان برای گشت و گذار و کاوش در اقیانوس است. آب شفاف و موجودات دریایی گوناگون حس آرامش و تجربه‌ای نو است که پس از یک‌بار تجربه دوست دارید بار‌ها و بار‌ها تکرار شود.
پیاده‌روی در طبیعت: جنگل‌های بارانی بارلیو (Barre de L’isle Rain Forest) امکان کوه‌نوردی به بالای قله‌ی مورنه‌لا‌کوم (Morne la Combe) را فراهم می‌کند. البته به افراد کم دل و جرات توصیه نمی‌شود که به این کوه‌نوردی بروند. کوه‌نوردی در کل سه ساعت طول می‌کشد. این سفر برای دوستداران طبیعت و علاقه‌مند به گونه‌های گیاهی مختلف بسیار مناسب است.
تماشای پرندگان: در سنت لوسیا می‌تونید به تماشای پرندگان زیبایی بنشینید. مرداب بویس دورانج (Bois D’Orange)، جنگل‌های بارانی و تالاب بوریلز (Boriel’s) بهترین نقاط برای تماشای پرندگان هستند. این ناحیه شامل گونه‌های بومی از پرندگان مانند مرغ انجیر، چکاوک آوازخوان و دیگر پرندگان است.
کاستریس (Castries): کاستریس پایتخت جزیره است و از بخش‌های تاریخی آن همچون منطقه‌ی تاریخی لاتیوسی بتری (La Toc Battery)، کلیسای جامع و کتابخانه‌ی مرکزی می‌توانید دیدن کنید و لذت ببرید. همچنین از تپه‌ی شانس (Morne Fortune) بازدید کنید، دراین تپه ابتدا فرانسوی‌ها اقدام به ساخت استحکامات نظامی کردند و در نهایت انگلیسی‌ها در قرن هفدهم ساخت این استحکامات را به پایان رساندند.
بازار هفتگی کاستریس: بازاری بزرگ است که در آن فروشندگان از صحبت کردن درباره‌ی محصولاتشان بسیار لذت می‌برند. بازار زنده و پرشوری است که در آن اجناس جالب و زیبایی چون سبد‌ها، مجسمه‌ها و کاسه‌هایی از جنس چوب ماهون و سوغاتی‌های دیگر وجود دارد.
جزیره‌ی کوچک گراس (Gros Islet): تفریحات شبانه و هفتگی در این جزیره هر جمعه شب برای افراد محلی و بازدید‌کنندگان برقرار است. موسیقی خیابانی، فروشندگان دوره‌گرد، غذا‌های خوشمزه و در کل جو کارناوالی آن به همه حس خوب و انرژی زیادی می‌بخشد. از میان دیگر فعالیت‌ها در جزیره می‌توان از ماهیگیری در آب‌های عمیق، اسکی روی آب، بادسواری (اسکی روی آب به کمک بادبان)، گلف، تنیس و اسب‌سواری نام برد.
جزیره‌ی کبوتر (Pigeon Island): این جزیره‌ی کوچک در سواحل غربی واقع شده و منطقه‌ای است که به دلیل وجود مکان‌های تاریخی همچون باقیمانده‌هایی از قرن هجده بریتانی و فرت رادنی (Fort Rodney) شناخته شده است.
کوه‌های آتشفشانی پیتان (The Pitons): دو کوه آتشفشانی خاموش گراس (Gros) و پتیت پیتان (Petit Piton) در اینجا قرار دارند. به همراه راهنمای تور به اینجا آمده و از مناظر زیبا دیدن کنید.
آبشار‌های الماس (Diamond Falls): آب‌های این آبشار‌ها سرشار از مواد معدنی است و وقتی بخار آن با بخار‌های آتشفشانی آمیخته می‌شود تا ۵۰ فوت بالا رفته و ظاهر و رنگ زیبایی به وجود می‌آورد. البته آبشار‌های دیگری هم در جزیره وجود دارند، اما این آبشار بهترین و زیبا‌ترین آنها است.
املاک مارکواس (Marquis Estate): تور‌های کشاورزی زیادی در جزیره وجود دارند، اما تور املاک مارکواس همیشه پیشنهاد می‌شود. این املاک خارج از کاستریس واقع شده‌اند و بزرگ‌ترین املاک در بخش کشت و زرع محسوب می‌شوند. تور شامل بازدید از آسیاب قدیمی شکر به همراه راهنمای تور، قایق‌سواری در رودخانه‌ی مارکواس و ناهار در خانه‌ی کشت و زرع می‌شود.
چشمه‌ی گوگرد: این چشمه‌های داغ در جنوب شهر سوفریر (Soufriere) قرار دارند و یکی از جاذبه‌های اصلی جزیره محسوب می‌شوند. استخری جداگانه وجود دارد که در آن آب همواره جریان دارد. پس حتما وسایل شنای خود را همراه داشته باشید.
کوه گراس پیتان (Gros Piton): یک پیاده‌روی ۲ ساعته که از دامنه‌ی کوه در ارتفاع ۶۰۰ فوت شروع و به قله‌ای در ارتفاع ۲۶۰۰ فوت ختم می‌شود. برای پیاده‌روی در این کوه حتما باید راهنمایی داشته باشید. برای ورود ۲۹/۵ دلار باید پرداخت کنید.
سنت لوسیا یکی از چند جزیره ی موجود در دریای کارائیب بوده و نامش از سنت لوسی Saint Lucy و شهر سیراکوس Syracuse توسط فرانسویان بر روی آن گذاشته شده که نخستین مهاجران اروپایی جزیره بوده اند و یک قرارداد با هندیان بومی کاریب Carib در سال 1660 امضا کردند. انگلستان کنترل جزیره را بین سالهای 1663-1667 در دست داشت. در سال های بعدی ، جزیره 14 بار با فرانسه وارد جنگ شد و قوانین جزیره بطور مداوم تغییر یافت. (7 مرتبه توسط فرانسه و 7 مرتبه توسط بریتانیا قانونگذاری شد). در سال 1814، بریتانیا کنترل قطعی این جزیره را در دست گرفت. از آنجا که جزیره سنت لوسیا مکررا توسط انگلیس و فرانسه کنترل شد، همچنین به عنوان "هلن هند غربی " Helen of the West Indies نیز شناخته شده بود. نماینده ی دولت در سال 1840 میلادی بر سر کار آمد و رای گیری همگانی از سال 1953 اجرا شد. از سال 1958 تا 1962 این جزیره یکی از اعضای فدراسیون هند غربی بود و در 22 فوریه ی سال 1979 سنت لوسیا به عنوان یک دولت مستقل جمهوری وابسته به بریتانیا شناخته شد. این کشور/ جزیره همه ساله استقلال خود را در یک روز تعطیل عمومی جشن می گیرد.
آب و هوای این جزیره گرمسیری است که در اثر وزش بادهای شمال شرقی در بخشی از سال هوای معتدل دارد. در واقع دارای یک فصل خشک از ۱ دسامبر تا ۳۱ می و یک فصل مرطوب از ۱ ژوئن تا ۳۰ نوامبر می باشد. میانگین دمای روزانه حدود ۲۹ درجه سانتی گراد (۸۴٫۲ درجه فارنهایت) است و میانگین دمای شبانه حدود ۲۴ درجه سانتیگراد است (۷۵٫۲ درجه فارنهایت). از آنجا که این جزیره در نزدیکی استوا واقع شده است، اختلاف دمای بین زمستان و تابستان زیاد نیست. متوسط بارش باران سالانه از ۱۳۰۰ میلیمتر (۵۱٫۲ اینچ) در ساحل تا ۳۸۱۰ میلیمتر (۱۵۰ اینچ) در جنگل های بارانی کوهستانی است.
صنعت گردشگری برای اقتصاد سنت لوسیا بسیار حائز اهمیت است. انتظار می رود که اهمیت اقتصادی آن همچنان افزایش یابد، زیرا بازار موز همچنان رقابتی تر می شود. گردشگری در طول فصل خشک (ژانویه تا آوریل) اهمیت بیشتری دارد. سنت لوسیا با توجه به آب و هوای گرمسیری و مناظر و سواحل و استراحتگاه های متعدد آن، محبوبیت زیادی بین گردشگران خارجی دارد. با وجود نرخ مهاجرت بالا در این کشور، جمعیت به سرعت در حدود ۱٫۲ درصد در سال رشد می کند. مهاجرت از سنت لوسیا عمدتاً به کشورهای انگلیسی زبان صورت می گیرد، و انگلستان دارای حدود ۱۰ هزار شهروند سنت لوسیایی است. دومین کشور محبوب برای مهاجران سنت لوسیایی، ایالات متحده است که در مجموع ۱۴ هزار سنت لوسیانی در آنجا ساکن هستند. در کانادا نیز چند هزار سنت لوسیایی زندگی می کنند.
مذهب ساکنین سنت لوسیا طبق گزارشی در سال ۲۰۱۵ به شرح زیر است:
کاتولیک رومی: ۶۱٫۵ درصد
پروتستان: ۵/۲۵ درصد
فاقد اعتقادات مذهبی: ۵٫۹ درصد
سایر فرقه های مسیحی: ۳٫۴ درصد
پروتستان انجیلی: ۲٫۳ درصد
نامشخص: ۱٫۴ درصد
سایر مذهب ها: ۰٫۴ درصد
حدود ۶۱٫۵ درصد از جمعیت کاتولیک رومی، میراث استعمار فرانسه در این جزیره است. ۲۵٫۵ درصد دیگر متعلق به فرقه پروتستان هستند. سایر ادیان موجود در این جزیره عبارتند از اسلام، بهائیت، یهودیت، بودائیسم.
طبق قانون آموزش و تحصیل در این کشور اجباری و از سن ۵ تا ۱۵ سالگی ارائه می شود. بودجه آموزش و پرورش در سال های ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۵ به میزان ۵٫۸ درصد تولید ناخالص داخلی بوده است. سنت لوسیا دارای یک دانشگاه به نام دانشگاه West Indies Open Campus و چند دانشکده پزشکی به نام دانشگاه پزشکی بین المللی آمریکایی، دانشگاه بین المللی آمریکایی، دانشکده پزشکی، دانشکده پزشکی و بهداشت و درمان دستینی (Destiny) است که قدیمی ترین آنها دانشگاه علوم پزشکی اسپارتان است.
سنت لوسیا دارای هتل‌های رمانتیک فراوانی نیز است و جید ماونتین (Jade Mountain) با ظاهر آینده‌نگر، اتاق‌های طرح باز و دید عالی رو به کوه‌های پیتون که سر از آب بیرون آورده‌اند، بهترین انتخاب است. اکثر هتل‌های این منطقه دارای استخرهای بزرگ با کاشی‌های رنگین‌کمانی هستند و چنان ساده و بی‌آلایش به نظر می‌رسند که شما در آن تنها به شریک زندگی خود فکر خواهید کرد.
فکت های سنت لوسیا
1- نام این کشور از سنت لوسی یک قدیس کاتولیک گرفته شده است. جزیره سنت لوسیا در دریای کارائیب و در مرز اقیانوس اطلس واقع شده است. این جزیره آتشفشانی بخشی از مجمع الجزایر بادگیر (Windward Islands) بوده و در نزدیکی جزایر مارتینیک و سنت وینسنت قرار گرفته است.
2- سنت لوسیا بدلیل داشتن دو درپوش آتشفشانی کوهستانی، “پیتونز” که به عنوان میراث جهانی یونسکو ثبت شده، مشهور است. همچنین تنها آتشفشان خودرو گذر جهان در این کشور قرار دارد.
3- این جزیره مجموعا ۶۲۰ کیلومتر مربع (۲۳۹ مایل مربع) مساحت، ۴۳ کیلومتر (۲۷ مایل) طول و ۲۳ کیلومتر (۱۴ مایل) عرض دارد.
4- آب و هوای سنت لوسیا مانند دیگر جزایر کارئیب، بین ۲۱ تا ۳۲ درجه سانتیگراد است. این آب و هوای استوایی با وزش باد شمال شرقی متعادل شده و در طول سال دلپذیر است. این جزیره در کمربند طوفان قرار گرفته اما توانسته از تمام طوفانهای مخرب پیشین در امان بماند.
5- سنت لوسیا عضوی از (UNO) و سازمان تجارت جهانی (WTO)، گروه آفریقا، کارائیب و پاسیفیک (ACP)، سازمان کشورهای کارائیب، انجمن کارائیب، جنبش عدم تعهد، سازمان بین المللی فرانکفونی، سازمان کشورهای شرق کارائیب، و سازمان کشورهای امریکایی می باشد. همچنین این کشور در پایتخت خود کاستریس میزبان سازمان کشورهای شرق کارائیب می باشد.
6- سنت لوسیا اولین کشور مستقلی است که به نام یک زن نامگذاری شده است.
7- طوطی سنت لوسیا را در هیچ کشور دیگری نمیتوان یافت و به همین دلیل پرنده ملی این کشور است.
8- نام آنها در ابتدا و توسط بومیان کاراییبی جزیره ایگواناها نام گذاری شده بود.
9- با گرفتن تابعیت “سنت لوسیا” می‌توانید به ۱۲۷ کشور جهان سفر کنید!
..............................
آشنایی با کشورها (157) : سومالی
آشنایی با کشورها (156) : فیلیپین
آرشیو مطالب
