طرفداری - احمد سعادتمند روزهای سختی را در باشگاه استقلال پشت سر می گذارد اما همچنان محکم ایستاده و می گوید، می خواهد استقلال را تبدیل به یک باشگاه کند. در نشست سرزده طرفداری، با سعادتمند درباره هواداران استقلال، پیشکسوتان باشگاه، بدهی هایی که این تیم به شاکیان خارجی دارد، خطر کسر امتیاز از استقلال و بسته شدن پنجره های نقل و انتقالات، مکاتبه با فیفا، آینده کادر فنی استقلال و ... صحبت کردیم. سعادتمند پاسخ های جالبی به این پرسش ها داد. امشب بخش اول این گفتگو را ببینید و بخوانید. حتما بخش های بعدی را فردا دنبال کنید. اگر می خواهید بدانید سعادتمند چه دیدگاهی درباره پرونده های استقلال در فیفا دارد، بخش های دوم و سوم این گفتگو را از دست ندهید. دقایق ابتدایی این مصاحبه سرزده به طرفداران و پیشکسوتان استقلال اختصاص داشت.
سلام به تمامی مخاطبین رسانه طرفداری، در ادامه نشست های سرزده طرفداری به باشگاه استقلال آمدیم. در دفتر مدیریت باشگاه هستیم، آقای سعادتمند این شما و این بینندگان رسانه طرفداری:
خدمت شما، رسانه خوب تان و همه هواداران عزیز عرض سلام و ادب و احترام دارم. اگرچه سرزده بوده اما خوشحالم که در خدمت شما هستم، برای تان آرزوی موفقیت دارم.
با یک سوال کلیشه ای آغاز کنیم. احمد سعادتمند روزانه چند ساعت در باشگاه استقلال است و چگونه روزش را می گذراند؟
در این دو ماه و چند روزی که افتخار خدمت در باشگاه استقلال را داشتم فکر می کنم روزانه بین 14 تا 16 ساعت وقت می گذاریم. کاش شبانه روز 48 ساعت بود، ما به جای 16 ساعت، 32 ساعت کار می کردیم. هرچه برای این باشگاه کار کنی کم است و استقلال قابلیت های زیادی دارید. امیدوارم به جایی برسیم که تقسیم وظایف به نحو احسن انجام بگیرد و در زمان مشخص فعالیت های خاص دیگری را هم در کنار کار اصلی انجام گیرد.
قبل از آغاز گفتگوی ما جلسه ای در دفتر شما برگزار شد. معمولا تعداد این جلسه ها به چه صورت است و چه مقدار روزانه وقت می گیرد؟
امروز، روز بسیار خوبی برای من بود چرا که چند تن از بزرگان فوتبال کشور و همچنین فوتبال استقلال افتخار دادند و ما در خدمتشان بودیم. گودرز خان حبیبی که برای فوتبال مملکت زحمت زیادی کشیدند و حسن آقای روشن که یکی از شناسنامه های باشگاه استقلال هستند. تشکر می کنم از سیروس خان ملا جعفری که این نشست را برگزار کردند. خاطرات گذشته و عکس هایی که خانواده من با حسن آقا در شهر خودمان، نوشهر داشتیم را با هم مرور کردیم و یاد ایام قدیم افتادیم. به هر حال این باشگاه مال پیشکسوتان است، صاحبخانه این باشگاه پیشکسوتان هستند. خیلی خوشحال شدم که این دو عزیز را دیدم و در خدمتشان بودم.
از عکس های قدیمی در نوشهر گفتید، شما از یک خانواده استقلالی هستید، درست است؟
بله، این بر می گردد به سال 1348 یا 1349 که منصور خان پورحیدری خدا رحمتشان کند، ناصر خان حجازی، روحشان شاد باشد و علی آقای جباری، حسن آقای روشن، اکبر آقای کارگر جم و جواد خان قراب، همه این عزیزان به ما افتخار می دادند، چرا که ابوی مرحوم بنده در نوشهر یکی از موسسین باشگاه استقلال قدیم بودند و ما میزبان این عزیزان بودیم. هر بار که به نوشهر تشریف می آوردند، شبانه روزی در خدمت شان بودیم که امروز یک سری از آن ها عکس ها را با حسن آقای عزیز مرور کردیم. به هر حال از آن دیرباز خانوادگی، خواهرها، برادرها، دامادها، عروس‌ها، برادرزاده‌ها، خواهرزاده‌ها، کلا حساب بکنیم تنها دو پرسپولیسی داریم که برادرزاده های من هستند. البته خیلی مهم نیست، ما کری های خود را با آن ها داریم. در کری ها هم همیشه شکست می خورند، چون کل خانواده به سرشان می ریزند. احتمال دارد آن ها را هم یواش یواش استقلالی کنیم. یکی از اهداف ما این است که با عملکردمان، تعداد طرفداران خود را از حال حاضر هم بیشتر کنیم. شک نداشته باشید که این کار را هم انجام خواهیم داد. آن دو برادرزاده عزیز من هم قطعا استقلالی خواهند شد.
می توانیم نتیجه بگیریم که یکی از شروط ورود به خانواده احمد سعادتمند آبی بودن است؟
بدون شک، بدون شک!
یکی از کارهای خوبی که در دوره مدیریت شما رخ داده همین حضور پیشکسوتان کنار باشگاه است. پیش آمده که برخی مدیران استقلال اصلا پیشکسوت را نمی شناختند. این را هم می دانیم حتی پیشکسوت به باشگاه آمده اما اجازه ورود به او نداده اند. حضور پیشکسوتان چطور در برنامه شما جای گرفت؟
برخی از دوستان حتی به من گله می کنند شما چرا برای پیشکسوتان وقت می گذارید؟ احتمالا وقتی که برای پیشکسوتان می گذاریم بسیار کم است و این برای من هم خوب نیست. از هفته گذشته این برنامه را شروع کردیم که به ملاقات پیشکسوتان برویم. با علی آقای جباری و کمیته پیشکسوتان این موضوع را هماهنگ کردیم. پیشکسوتانی که احترام به آن ها باید سرلوحه کار ما باشد. جوانانی که الان بازی می کنند، آینده خود را در قالب آن پیشکسوت می بینند که احترامش برای همه واجب است. هر هفته به دیدار پیشکسوتان خواهیم رفت و این نشست ها ادامه خواهد داشت. اتفاقات خوب دیگری هم صورت خواهد گرفت که به مرور زمان می بینید.
از پیشکسوتان گفتیم، گذری هم بزنیم به گذشته های استقلال. قبل از انقلاب استقلال یک تیم نبود، یک باشگاه بود. امکانش وجود دارد که استقلال دوباره به باشگاه تبدیل شود و محدود به یک تیم فوتبال نباشد؟
اول باید یک تشکر داشته باشم از استاد خوب خودم، آقای عنایت الله آتشی عزیز، همچنین مرحوم پورحیدری عزیز، مرحوم روشن بزرگ، پدر حسن آقای روشن که زحمات زیادی کشیدند که این قدمت 75 ساله استقلال تداوم یابد. تمام تلاش این است که تنها یک تیم نباشیم، یک باشگاه باشیم. در سازمان دهی که مشغول انجامش هستیم، خوشبختانه در این دو ماه و اندی چارت باشگاه را تعریف کردیم. در این چارت از باشگاه های بزرگ دنیا الگو برداری شده و همزمان با موجودی های داخل کشور تلفیق شده است. الان در هیئت مدیره در شرف تصویب این چارت هستیم تا بتوانیم بر اساس آن کمیته ها و معاونت ها و بخش های مختلف را تشکیل دهیم. همینطور بحث اقتصادی و درآمدزایی و بازاریابی را مدنظر قرار دادیم. بعد از آن هم بنا داریم که با کمک کارخانه ها و تولیدات داخلی کشور، رشته های دیگری را هم به فوتبال اضافه کنیم، هم در بخش بانوان هم در بخش آقایان. شاید باز برخی بگویند رویاپردازی می کند و شعار می دهد اما اقداماتی را انجام دادیم و کار را به جایی می رسانیم که استقلال آن بزرگی را داشته باشد تا باشگاه استقلال به آن اسپانسر یا تولیدی افتخار بدهد که بتواند یک رشته ورزشی را تحت پوشش قرار دهد تحت عنوان نام استقلال. این تصمیم را داریم، امیدوارم هرچه زودتر عملی شود.
پایان بخش اول
منتظر انتشار بخش های بعدی این گفتگو باشید...
