اختصاصی طرفداری- امیرحسین فشنگچی، بازیکن سابق باشگاه پرسپولیس و فعلی سرخپوشان پاکدشت میهمان دوربین طرفداری بوده است. او در خصوص وضعیت پرسپولیس، ادامه لیگ برتر، سرخپوشان پایتخت و دیگر مسائل با سامان خدائی گفتگو کرد.
گفتگوی امیرحسین فشنگچی را با رسانه طرفداری می خوانید:
در ابتدا اگر می خواهید سلامی به مخاطبین عرض کنید.
به شما و همه بازدید کنندگان رسانه طرفداری سلام عرض می کنم در خدمت تان هستم.
درست است که شما با رنگ قرمز گره خورده اید؟
بله من رنگ قرمز را از بچگی دوست داشتم و تا به امروز در زندگی ام عجین شده است.
با وجود شیوع ویروس کرونا تمرینات تیم ها شروع شده است. نگران نیستید به این ویروس مبتلا شوید؟
تاکنون با توجه به چیزهایی که دیده ام به نظرم کرونا شبیه به بیماری هایی مانند آنفلوآنزا و سرما خوردگی بوده و همیشه با ما است تا زمانی که واکسنش درست شود. به هرحال کمی در ابتدا می ترسیدیم ولی اکنون این بیماری کم رنگ تر شده و امیدوارم کلا ریشه کن شود.
آیا دلتان برای فوتبال تنگ شده است؟
بله بسیار تنگ شده است. نمی دانم اگر فوتبال را کنار بگذاریم چه کاری باید انجام دهیم. دو سه ماهی بود که تمرین گروهی نداشتیم و واقعا دلمان برای فوتبال تنگ شده بود.
البته شما زیاد از فوتبال دور نبودید و با امین منوچهری و میثاقی به تهرانسر می رفتید و در آن جا تنیس فوتبال بازی می کردید.
بله ما تمریناتم ان را دو الی سه نفری سپری می کردیم و در کنار این دو شخص و دیگر بچه ها مانند آقای بنگر و... تنیس فوتبال بازی می کردیم. در کل سعی می کردیم از فضای ورزش دور نباشیم.
البته آن بازی تنیس بسیار سر و صدا کرد و همه انتقاد کردند که چرا در این بحران کرونا، این اتفاق افتاده است.
بله همه معتقد بودند که چرا گروهی بازی کردید و ما نیز گفتیم که تنیس سه به سه بوده و فاصله رعایت شده است.
گروه جالبی نیز داشتید. امین منوچهری استقلالی و شما پرسپولیسی و البته میثاقی.
بله گروه بدی نبود. البته برخی دیگر از بچه ها نیز مانند وریا غفوری، علی کریمی استقلال، محسن بنگر و چند بازیکن دیگر که دوستانمان هستند نیز به جمع ما اضافه شدند.
رفاقت امیرحسین فشنگچی با میثاقی چگونه شکل گرفت؟
با آقای میثاقی از زمانی که با بازیکنان مصاحبه می گرفت آشنا بودم و حال این آشناییت از حیطه گزارشگری خارج شده است و با یکدیگر به باشگاه رفته و یا بازی می کنیم.
خیلی ها این صحبت را مطرح کردند که محمدحسین میثاقی، استاد خود یعنی عادل فردوسی پور را دور زده و جایش را گرفته است. نظر شما در این خصوص چیست؟
به نظرم هیچ گاه این بحث ها مطرح نبوده است. فرصتی پیش نیامد که آقای میثاقی از خود دفاع کند. شاید اگر محمدحسین میثاقی مجری آن برنامه نمی شد یکی دیگر را به جای او می گذاشتند زیرا بالاخره یکی باید مجری می شد. محمد حسین میثاقی شرایط خوبی داشت و فوت و فن کار را به قول خودش در کنار استاد یاد گرفته بود. من خودم عادل فردوسی پور را خیلی دوست دارم و امیدوارم به تلویزیون بازگردد ولی به شخصه نمی توانم به محمدحسین میثاقی خرده بگیرم که چرا جای عادل فردوسی پور را گرفته است.
اکنون خبر دارید رابطه این دو به چه شکل است؟
در این خصوص خبر ندارم ولی فکر می کنم رابطه خوبی نداشته باشند!
به فوتبال برگردیم. در شرایطی که تکلیف لیگ مشخص نبود، تیمی مانند پرسپولیس می گفت یا باید لیگ ادامه یابد و یا ما قهرمان اعلام شویم. در حالی که برخی دیگر می گفتند نه قهرمان اعلام شود و نه لیگ ادامه پیدا کند. در این خصوص نظری دارید؟
به نظرم با وجود فاصله ای که پرسپولیس با سایر تیم ها داشت، کم لطفی بود که این تیم قهرمان اعلام نشود یا کلا لیگ تعطیل شود. خدا را شکر به نظر می رسد لیگ در حال شروع شدن است و امیدوارم این اتفاق بیفتد. امیدوارم پرسپولیس به جایگاه واقعی اش برسد و برای بار چهارم قهرمان لیگ شود. البته نظرات با یکدیگر متفاوت هستند ولی منطقی اش این است که من گفتم.
شما چند سال بازیکن پرسپولیس بودید. این درست که داخل پرسپولیس و استقلال باند بازی وجود دارد؟ مثلا می گویند که بازیکنانی که باتجربه تر هستند ممکن است بازیکنان جوان تر و تازه وارد تر را در تمرینات بزنند
این گونه نیست که یک گروه علیه گروه دیگر باشد. ممکن است در یک تیم سه بازیکن بیشتر از بازیکنان دیگر رفاقت داشته باشند و رفت آمدشان با یکدیگر بیشتر از سایر بازیکنان باشد. در مورد زدن بازیکنان جوان که گفتید به نظرم اکنون اصلا چنین چیزی وجود ندارد. شاید زمانی که ما بچه بودیم بله؛ شاید به جوان تر ها اصلا بها نمی دادند و حال ممکن است این مسئله وجود داشته باشد ولی بسیار کم است. به عنوان مثال من زمانی که 17 ساله بودم در لیگ بازی کردم. حال اسم نمی برم ولی برای باتجربه ها افت بود که بازیکن جوانی مانند من بیاید و جای آن ها در زمین بازی کند ولی اکنون این گونه نیست. مثلا شاید من در تیم خودم از همه بزرگ تر باشم ولی دوست دارم به بازیکنان جوان کمک کنم و پیشرفتشان را ببینم. بنابراین همان گونه که گفتم، باند بازی وجود ندارد و فقط ممکن است چند بازیکن از نظر اخلاقی رفاقت بیشتری داشته باشند و وقت بیشتری را با هم بگذرانند و این نامش باند بازی نیست.
پس این درست است که اگر یک بازیکن جوان بخواهد پیشرفت کند باید بزرگتران تیم از او حمایت کنند؟
در وهله اول بازیکن جوان باید استعداد داشته باشد که بتواند جایگاهش را بگیرد. سپس زمانی که بقیه بازیکنان تیم ببینند که آن بازیکن جوان می تواند فعل خواستن را صرف کند، مطمئنا به او کمک خواهند کرد.
در دوران فوتبال خودتان این گونه بود که از نظر فنی حق داشته باشید در زمین حضور داشته باشید ولی به دلیل مسائل غیر فنی بازی نمی کردید؟
من در تیم جوانان صبا بودم که در آن زمان آقای ضیایی در آن حضور داشت. در آن زمان بازیکنان بزرگی مانند یحیی گل محمدی، سهراب بختیاری زاده، علی دایی و... در صبا حضور داشتند. به من نیز اجازه داده می شد که تیم بزرگسالان بازی کنم ولی تیم بزرگسالان من را به چشم یک بچه می دید و برای یک سری ها خیلی سخت بود که یک جوان جای آن ها بازی کند ولی اکنون این گونه نیست. مثلا پرسپولیس را ببینید که به نظرم رمز موفقیت شان همدلی است. مثلا سید جلال حسینی به همه بازیکنان تیم کمک می کند و بقیه بالعکس نیز به او کمک می کنند. این رابطه دو طرفه موجب شده پرسپولیس چند سال نتایج خوبی کسب کند.
در زمانی که در پرسپولیس حضور داشتید با کدام بازیکنان بیشتر از بقیه صمیمی تر بودید؟
من با محمد پروین رفاقت زیادی داشتم چون از کودکی و در زمانی که در نونهالان پرسپولیس بازی می کردیم، با یکدیگر دوست بودیم. همین رابطه را با علیرضا حقیقی و حمیدرضا علی عسگر داشتم. پس از گذشت زمان دوستان زیاید مانند محسن بنگر، سید جلال حسینی و ... پیدا کردم. از آن زمان تاکنون با محسن بنگر رفاقت دارم و هنوز همدیگر را می بینیم.
به سراغ سرخپوشان پاکدشت برویم. وضعیت تیم خود را چگونه می بینید؟ آسا می توانید به لیگ برتر صعود کنید؟
تیم ما تیم خوبی است و متاسفانه کادر فنی و مدیریت جدید، دیر به تیم ما اضافه شدند. شاید اگر از نیم فصل اول این اتفاق رخ می داد شانس زیادتری برای صعود به لیگ برتر داشتیم. البته همین حالا هم شانس صعود نیز داریم. درست است 10 امتیاز عقب هستیم ولی فوتبال غیر قابل پیش بینی بوده و شانس همیشه وجود دارد.
شما به عنوان یک پرسپولیسی با رضا عنایتی کار می کنید. برای یکدیگر کری نمی خوانید؟
به نظرم کری خواندن قشنگی فوتبال است. درست است که استقلال و پرسپولیس با یکدیگر تضاد دارند ولی این داستان، با کری خواندن ها قشنگ شده است. من فکر می کنم که خارج از زمین مسابقه، همه استقلالی ها و پرسپولیسی ها با یکدگیر رفاقت دارند. حتی می توانم بگویم خارج از زمین دوستان استقلالی بیشتری نسبت به دوستان پرسپولیسی ام دارم.
دلتان برای کدام یک از هم بازی هایتان تنگ شده است؟
واقعا دلم برای هادی نوروزی تنگش ده است. امیدوارم روحش قرین رحمت قرار گیرد. هادی پسر بسیار خوبی بود و امیدوارم خانواده اش همیشه سالم و سلامت باشند.
و صحبت پایانی...
از شما و همه طرفداران رسانه طرفداری تشکر می کنم.