اِریتره با نام رسمی جمهوری اِریتره کشوری است بر کرانه دریای سرخ در شمال شرقی آفریقا و نزدیک به تنگه ی باب المندب که در سال ۱۹۹۳ با جدا شدن از اتیوپی مستقل شد. پایتخت آن اسمره است. این کشور بیش از ۹۰۰ کیلومتر در کرانه دریای سرخ ساحل دارد. نام اریتره از واژه‌ای یونانی به معنای «سرزمین سرخ» گرفته شده‌است. مساحت اریتره ۱۱۷٬۶۰۰ کیلومتر مربع و جمعیت آن نزدیک به ۶ میلیون نفر است. برآورد می‌شود که حدود ۵۰ تا ۶۲٫۵ درصد از مردم اریتره مسیحی (بیشتر ارتدوکس) و ۳۶٫۵ تا ۵۰ درصد مردم این کشور مسلمان سنی هستند.تیگرینیا، عربی و انگلیسی در این کشور حالت زبان‌های رسمی را دارند. تیگرینیا زبانی است از ریشه سامی. تنگه راهبردی باب‌المندب راه تماس آبی اریتره با یمن را تشکیل می‌دهد. اریتره و اتیوپی بین سالهای ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۰ میلادی درگیر جنگ مرزی تمام‌عیار بودند که حدود ۸۰ هزار کشته برجا گذاشت.
مستعمره ایتالیایی اریتره از نواحی ساحلی اتیوپی و زمین‌های مورد ادعای ترکان عثمانی در ۱۸۹۰ ایجاد شد. اریتره به صورت پایگاهی برای تسخیر اتیوپی (۱۹۳۵ تا ۱۹۳۶) از سوی ایتالیا استفاده گردید. در ۱۹۴۱ زمانی که ایتالیایی‌ها از شرق آفریقا اخراج شدند، تحت حکومت بریتانیا درآمد. در ۱۹۵۲ این سرزمین به صورت ایالتی خودمختار با اتیوپی تشکیل فدراسیون داد. در سال ۱۹۵۸ گروهی از اریتره ایی ها جبهه آزادیبخش اریتره را پایه گذاری کردند. این سازمان عمدتا از دانشجویان، متخصصین و روشنفکران تشکیل شده بود. این سازمان در نظر داشت تا با انجام فعالیتهای مخفی سیاسی به مقاومت در برابر سیاسیتهای تمرکز طلبانه امپراتوری اتیوپی بپردازد. در اول سپتامبر ۱۹۶۱ جبهه آزادیبخش اریتره به رهبری حمید ادریس اواته نبردی مسلحانه برای استقلال را اغاز کرد. در سال ۱۹۶۲ امپراتور هایله سلاسی به‌طور یکجانبه پارلمان اریتره را منحل اعلام و اریتره را به اتیوپی الحاق کرد. در پی آن جنگ استقلال اریتره برای ۳۰ سال با دولتهای بعدی اتیوپی تا سال ۱۹۹۱ ادامه داشت. هنگامیکه جبهه آزدیبخش خلق اریتره (جانشین جبهه آزادیبخش) نیروهای اتیوپیایی را در اریتره شکست داد و به ائتلاف نیروهای شورشی اتیوپی کمک کرد تا کنترل پایتخت اتیوپی، آدیس بابا را بدست بگیرند. جبهه آزادیبخش خلق اریتره (EPLF) کنترل اریتره را در مه ۱۹۹۱ در دست گرفت و دولت انتقالی را تا زمان تصویب قانون اساسی این کشور اداره کرد.همه‌پرسی در اریتره در آوریل ۱۹۹۳ با اکثریتی جامع استقلال را مورد تأیید قرار داد و طبق برنامه این سرزمین در ۲۴ مه ۱۹۹۳ به استقلال کامل رسید. جبهه آزادیبخش خلق اریتره قدرت را در دست گرفت و یک حکومت تک حزبی با خط مشی ملی گرایی برقرار کرد و هر گونه فعالیت سیاسی را ممنوع کرد.
درگیری‌های اتیوپی و اریتره پس از استقلال این کشور نیز ادامه یافت و در مه ۱۹۹۸ منطقه شرق آفریقا شاهد درگیری مرزی میان ارتش اریتره و اتیوپی بود که بهانه اولیه این جنگ ادعای ارضی بر سر یک منطقه مرزی به مساحت ۴۰۰ کیلومتر مربع بود که به نظر فاقد ارزش اقتصادی و جایگاه راهبردی نیز بود. این درگیری مرزی دو طرف را متحمل تلفات جانی و مادی فراوانی کرد و سرانجام در فوریه ۲۰۰۱ دو طرف در الجزیره توافقنامه آشتی و آتش‌بس را امضا کردند، اگرچه پس از آن نیز به دلیل عدم اجرای کامل این توافقنامه روابط دو کشور متشنج بود. کمیسیون ترسیم خطوط مرزی در لاهه، در سال ۲۰۰۲ حکمی صادر کرد که طبق آن دهکده بدمه، مکانی که درگیری مرزی میان دو کشور در آن آغاز شد، متعلق به اریتره اعلام شد.
اریتره از شمال و غرب با سودان، از جنوب با اتیوپی و جیبوتی و از شرق با دریای سرخ هم‌مرز است. بیش از ۹۰۰ کیلومتر در کرانه دریای سرخ ساحل دارد. مجمع‌الجزایر دهلک در نزدیکی بندر مصوع در دریای سرخ قرار دارد.اریتره از لحاظ طبیعی دنباله فلات مرتفع اتیوپی است، با این حال جلگه‌های پست ساحلی نیز در این کشور وجود دارد. آب‌وهوای اریتره در نواحی کرانه دریای سرخ گرم و بیابانی است ولی در بلندی‌های مرکزی این کشور خنک‌تر و مرطوب‌تر است. در مناطق تپه‌ای و پست‌تر نیز شرایط نیمه‌بیابانی حاکم است. فصل بارندگی بیشتر بین ماه‌های فوریه تا آوریل است و بیشترین میزان بارش، به‌جز در نوار ساحلی، بین ژوئن تا سپتامبر دیده می‌شود.شهرهای عمده اریتره مصوع، عصب و کرن است.
جنگ جدایی طلبانه ۳۰ ساله اقتصاد را متلاشی کرده‌است. نیروی کار عمدتاً در بخش کشاورزی اشتغال همچنین به پرورش دام برای پوست (کالای عمده صادراتی) می‌پردازد. بارندگی ناکافی و غیرقابل اعتماد خطر دائمی است. منبع عمده طبیعی نمک است. تولید ناخالص داخلی این کشور 751/4میلیارد دلار است که در سال ۲۰۰۷ میلادی دو درصد رشد داشت. 80 درصد از نیروی کار این کشور در بخش کشاورزی مشغول به کار هستند. نیمی از مردم آن زیر خط فقر زندگی می‌کنند. نرخ تورم در سال ۲۰۰۷ میلادی 5/15درصد بود. محصولات صادراتی این کشور شامل حیوانات زنده، ذرت، منسوجات، مواد غذایی و تولیدات کوچک کارخانه‌ای است که به کشورهای ایتالیا (7/26 درصد)، فرانسه (8/13 درصد)، استرالیا (2/8 درصد)، سودان (9/7 درصد)، آمریکا (8/7 درصد)، چین (2/6 درصد)، عربستان سعودی (5/5درصد) و اردن (2/5درصد) صادر می‌شود. محصولات وارداتی این کشور شامل ماشین‌آلات، محصولات نفتی، مواد غذایی و کالاهای کارخانه‌ای است که از کشورهای ایتالیا (8/15 درصد)، عربستان سعودی (7/15 درصد)، چین (6/15 درصد)، هلند (7/6درصد)، ترکیه (2/6درصد)، آلمان (3/5 درصد) و برزیل(3/4 درصد) وارد می‌شود.
زبان تیگرینیا یا تیگرایی (به تیگرینیا: Ge'ez ትግርኛ tigriññā) یکی از زبان‌های سامی رایج در منطقه مرکزی کشور آفریقایی اریتره است. اریتره زبان رسمی ندارد ولی تیگرینیا یکی از زبان‌های اصلی رایج آن کشور است. این زبان، زبان قوم تیگرای-تیگرینیا است. زبان تیگرینیا در ناحیه تیگرای کشور اتیوپی نیز صحبت می‌شود و در آن‌جا یک زبان رسمی است. شمار گویش‌وران تیگرینیا ۶٫۷ میلیون نفر است.
آسمره پایتخت کشور اریتره است. همچنین یکی از محبوب‌ترین مقصدها برای معماری و موزه‌ها است. اعم از نقاشی‌های هنرمندان معاصر در آسمره گرفته تا آثار باستانی از کاوش‌های آدولیس و سنگ قبرهای جزایر دالک، و کتیبه‌هایی در گیز، این موزه از لحاظ فرهنگی بسیار مناسب است. باید دوستداران تاریخ و هنر بازدید کنند.
آسمره ، واقع در کشور آفریقای اریتره ، به دلیل عرض جغرافیایی ، یک سال آب و هوای نسبتاً ثابت دارد. هوا در این شهر در تمام ماه‌های سال نسبتاً گرم است و در ماه‌های تابستان کمی گرم‌تر و در طول زمستان‌ها کمی سردتر می‌شود. میانگین دمای تابستان در آسمره (در ماه های ژوئن و ژوئیه ، گرمترین فصل آن) نزدیک به 100 درجه فارنهایت است. در طول پاییز دمای هوا در شهر اندکی کاهش می‌یابد، در طول روز 80 و 90 و در شب پایین می‌رود. دمای زمستان آسمره به طور متوسط در دهه 70 و پایین 80 است. آسمره همچنین هر دو فصل "مرطوب" و همچنین خشک (حتی در فصل "مرطوب" ، شهر هنوز هم بسیار خشک است) در ماه‌های دسامبر تا فوریه، شهر به طور متوسط 0.10 اینچ باران در ماه می‌گیرد و تقریباً هیچ بارانی برای بقیه سال تقویم دریافت نمی‌کند. بازدیدکنندگان در تمام ماه‌های سال به شهر می‌آیند، در زمستان به احتمال، زیاد است ، زیرا درجه حرارت بسیار خنک تر و راحت تر است و هوا کمی خشک است .
داهلاک کبیر بزرگترین جزیره در اریتره محسوب می‌شود این منطقه در دریای سرخ قرار دارد و البته که نزدیک به 2500 نفر در آن زندگی کرده‌اند. موقعیت این جزیره بسیار خوب است و برای ماهیگیری و توریسم موقعیت خوبی را شامل شده است. افراد روستایی برای این بخش در غرب جزیره حضور دارند. موقعیت این جزیره بسیار خوب است و جاذبه‌های دیدنی زیادی دارد. آدالیس یک شهر بندری برای کشور اریتره محسوب می‌شود؛ این شهر دارای جاذبه‌های معماری مخصوصی است و البته که بناهای تاریخی زیادی را شامل می‌شود، در جاذبه‌های تاریخی این شهر مشخص است که دسترسی به بخش‌های مختلف به سادگی صورت می‌گیرد. مصوع شهری بسیار جذاب است، این شهر دارای خیابان‌ها و کوچه‌های جذابی است و البته که ساحلی بسیار آرام دارد. این منطقه مرجانی بوده و شامل بازارهای عثمانی است، موقعیت این منطقه خوب است و برای بازدید بهترین سیاست‌ها را شامل شده است. بازار عثمانی برای بانوان جذاب به نظر می‌رسد.
اریتره با 117600 کیلومتر مربع وسعت در شمال اتیوپی و درغرب دریای سرخ قرار دارد با سودان در شمال و غرب ، مرز مشترک دارد . سواحل اریتره در منابع اسلامی ایالت باضع یا سرزمین طراز اسلامی خوانده می شد . اروپاییانی که برای اولین بار در آغاز قرن شانزدهم به سرزمین اریتره پا نهاده اند می گویند اریتره کشور مستقلی بود که شخصی بنام بهاری ینجاسی ( امیر دریا ) آن را اداره می کرد و مدام در حال جنگ با همسایه اش اتیوپی بود . یک نقشه پرتقالی که تاریخ آن به 1600 میلادی باز می گردد ، اریتره را با مرز فعلی اش نشان می دهد . جی بروس کاشف اسکاتلندی در سال 1770م گفته است که خط مرزی میان مدار بحری و اتیوپی با رودخانه پلیسا مشخص می شود ؛ این رودخانه هم اکنون در امتداد مرز فعلی اریتره واقع است .
اریتره تا سال 1527میلادی مستقل بود و بر اساس یک امپراطوری اداره می شد . اولین کشور استعماری که به آن آمد پرتقال بود که در سال 1520م بندر مساوه را به تصرف خود درآورد که تا سال 1557م آن را تصرف داشت پس از آن دولت عثمانی 3 قرن بر آن حکومت نمود که در این مدت آئین اسلام در میان اقوام اریتره گسترش یافت . در سال 1870م اریتره توسط مصر فتح شد . در سال 1885م ایتالیا ساحل اریتره را به تصرف خود درآورد و تا پایان جنگ دوم که شکست خورد به استعمار و غارت آن پرداخت . مصر نیز طبق یک موافقتنامه فرمایشی اریتره را به ایتالیا واگذار نمود . اریتره ای ها با کمال شجاعت به دفاع از استقلال خود برخاستند و طی نبردهایی ، تلفات شدید متوجه مهاجمین ایتالیائی نمودند و سرانجام قیام آنان با امضای قرارداد مودت و همکاری میان ایتالیا و امپراطور منلیگ امپراطور وقت اتیوپی فروکش نمود اما استعمار این سرزمین توسط ایتالیاادامه یافت در سال 1941م قوای متفقین وارد خاک اریتره شده و چون نتوانستند درمورد تصاحب آن به توافق برسند لاجرم موضوع آن را به سازمان ملل ارجاع دادند . این سازمان هم طی قطعنامه 390 بدون در نظر گرفتن تمایلات مردم اریتره و برخلاف خواست مشروع ملت ، مجوز الحاق این سرزمین را به اتیوپی صادر کردو هایلاسلاسی هم آن را به تصرف درآورد . اریتره به منظور 1200 کیلومتر مرز مشترک با دریای سرخ و داشتن دو بندر حیاتی مساوه و عصب و ذخائر و منابع معدنی فراوان برای اتیوپی اهمیت زیادی دارد و لذا هایلاسلاسی گفته بود : « ما خواهان سرزمین اریتره هستیم نه مردم آن » و در 15 نوامبر 1962م رادیو آدیس آببا اعلام کرد که : « اریتره از این پس به عنوان استان چهاردهم امپراطوری اتیوپی به شمار خواهد آمد » .
پس از مبارزه مسلحانه مردم مسلمان اریتره برای آزادی سرزمین خود از یوغ اتیوپی آغاز شد البته جبهه آزادی بخش اریتره ( E . L . f ) در دسامبر 1960م تشکیل شده بود . در سال 1974م گرچه هایلاسلاسی سقوط کرد و هایله ماریام طرفدار شوروی روی کار آمد اما سلطه اتیوپی بر اریتره نه تنها ادامه یافت بلکه رژیم جدید بر حملات خود علیه مبارزین مسلمان شدت بخشید و هایله ماریا اعلام کرد : « همان طور که برای نابودی ماهی های دریا باید تمام آب دریا را تخلیه کرد برای از بین بردن انقلاب اریتره باید قسمت اعظم این ملت را از بین ببریم » و پس از آن 1500 روستا را به آتش کشیده و بیش از 80000 غیر نظامی را به قتل رسایندند و 300 هزار گاو و شتر را از بین بردند . این تهاجم وحشیانه موجب متواری شدن عده ای از ساکنان اریتره شد که حدود یک میلیون نفر آواره اتیوپی و بقیه راهی سودان شدند . با این وجود ، مبارزین در سالهای 1975م تا 1977 موفق شدند تمام شهرهای اریتره بجز بنادر عصب ، مساوه و شهر اسمره را آزاد کنند اما در سال 1978م نیروهای نظامی اتیوپی با حمله از سه محور نقاط مزبور را به تصرف درآوردند و مبارزین ناگزیر به روستاها عقب نشینی کردند . در سالهای اخیر ارتش آزادی بخش اریتره به همت مسلمانان موفق شد بندر استراتژیک مساوه ( واقع در کنار دریای سرخ ) را تصرف نموده و با قطع جاده های تدارکاتی - نظامی ، نیروهای دولتی اتیوپی ناچار به عقب نشینی شدند . اریتره بخاطر بمبارانهای شدید بیمارستانها ، اردوگاههای آوارگان و تدارکات پشت جبهه را در خاک را در خاک سودان قرار داد و حتی امکانات خود را از راه خشکی از طریق سودان دریافت می نمود که با توافق جعفر نمیری رئیس وقت سودان با ماریام این کمک ها قطع گردید .
اریتره 5 میلیون نفر سکنه دارد که 63% مسیحی ، 36% مسلمان و 5% بت پرست هستند . مسلمین به زبان عربی تکلم می کنند . بت پرستان زبان محلی دارند و بین مسیحیان زبان تیگره رواج دارد مسلمانان غالبا در دشتهای شرقی و غربی سکونت داردند ولی مسیحیان در نقاط مرتفع و فلاتها زندگی می کنند . 78% مردم اریتره در روستاها هستند که به کشاورزی مشغولند . بقیه در شهرها می باشند . اساس فعالیتهای اقتصادی اریتره بر کشاورزی و دامداری استوار است . کشاورزی غنی داشته موز و سایر میوه های فصلی و انواع سبزی از محصولات زراعی آن می باشد . ثروت دامی اریتره که شامل گاو و گوسفند و شتر است ، به ده میلیون راس بالغ می گردد .
فکت های اریتره
1- این کشور با جیبوتی در جنوب شرقی ، اتیوپی در جنوب و سودان در غرب هم مرز است.
2- اریتره تقریبا اندازه نیمی از انگلستان است.
3- اریتره بخشی از مثلث آفار Afar Triangle است که به عنوان آفار افسرده نیز معروف است که یکی از گرمترین مکان های روی زمین است!
4- از 250 گونه مرجان یافت شده در آبهای اریتره ، حدود 20٪ بومی هستند و به همین ترتیب در هیچ جای دیگر دنیا یافت نمی شوند!
5- از زمان به دست آوردن استقلال ، اریتره چندین بار انتخابات را برنامه ریزی کرده است ، اما هنوز که هنوز است ، برگزار نشده است!
6- متوسط طول عمر در اریتره 64 سال است.
7- اگر چه در کشورهای اسلامی آفریقا چند همسری امری شرعی و بدون مشکل است اما سابقه داشته است که در اریتره قانونی تصویب شود که بر اساس آن هر مرد باید دست کم دو زن داشته باشد.
..........................
آشنایی با کشورها (94) : اسواتینی (سوازیلند)
آشنایی با کشورها (93) : السالوادور
آرشیو مطالب
