تکه هایی از بخش صرفه جویی:
صرف پول زیاد برای حل مشکل، هیچ وقت راه حل برگزیده من نبود. گاهی از این راه میشد برای مدت کوتاهی مسئله را حل کرد؛ مثل هیجانی که خرید رابین فن پرسی در سال ۲۰۱۲ و افزده شدن او به مهاجمین تیم ایجاد کرد ولی هیچ مثال خاصی در فوتبال به ذهنم نمیرسد که یک چک سفید امضا در آن تیمی را به برنده بلند مدت تبدیل کرده باشد. پول نمیتواند یک شبه باشگاهی با سابقه خلق کند. نمیتواند میراث و تارخچه تولید کند و نمیتواند رویایی برای پسر بچه ها ایجاد کند.
شاید تعجب کنید که یکی از دلایل سپردن مسئولیت منچستریونایتد به من، صرفه جویی هایم بود. در یکی از فصل های ابتدایی با مارتین ادواردز، وقتی حرف به خرید بازیکنان جوان با استعداد رسید گفتم:" من هیچ وقت مربی خرید کننده ای نبودم". او گفت:" این یکی از آن چیز هایی است که موقع انتخابت برای این پست، بهش فکر کردیم".
در سال ۲۰۰۲، ۲۹ میلیون پوند برای خرید ریو فردیناند به لیدز پرداخت کردیم. میشود گفت که بعد از آن دفاع خود را تقریبا با هیچ ساختیم؛ ۵/۵ میلیون پوند برای پاتریس اورا و ۷/۵ میلیون پوند برای نمانیا ویدیچ، که در سال ۲۰۰۶ با هردو قرارداد امضا کردیم.در سال ۲۰۰۸ با برادران رافائل و فابیو داسیلوا قبل از اینکه بازیکنانی حرفه ای شوند فرارداد بستیم. در سال ۲۰۰۵ با ادوین فن در سار از فولام قرارداد بستیم و به مشکل این پست خاتمه دادیم. در آن زمان فن در سار ۳۴ سال داشت و برایش مبلغ ۲/۵ میلیون پوند را پرداختیم.از هنگام قرارداد تا بازنشستگی من اینها روی هم رفته ۱۰۴۹ بازی برای یونایتد به میدان رفتند.
الان که به ذهنم میرسد برخی باشگاه ها مثل رئال مادرید و منچسترسیتی، برای اینکه تیمی برنده بسازند، به دسته چک هایشان وابسته اند.این کار نشان میدهد که برای رسیدن به هدف بیش از یک راه وجود دارد.
در قوانینمان یک استثناء داشتیم و این زمانی بود که باید بازیکنانی را که وظیفه واقعیشان را برای باشگاه به انجام رسانده بودند میفروختیم.آن ها حدود ده سال و خورده ای برایمان بازی کرده بودند و حالا نمیتوانستند جایگاهشان را در تیم اصلی به صورت منظم حفظ کنند و چیزی از عمر حرفه ای آن ها باقی نمانده بود. تنها کسی که بعد از ترک ما عملکرد خوبی داشت، فیل نویل بود که ما او را با مبلغ ۳ ملیون پوند به اورتون فروختیم.ما انتظار نداشتیم که او بتواند ۸ سال دیگر به بازی کردن ادامه بدهد، بنابراین، این یک معامله بزرگ برای اورتون بود.
