دوستان لازم دونستم این تجربه هایی که حین فیلم دیدن بهم دست میده رو باهاتون در میون بزارم
بعضی فیلما هستن که دیگه مثلشون نمیاد، هرچقدر میگردی انگار همین یکیو ساختن
میخوام طی چند صد پست همه فیلمایی که روح و قلبو جا به جا میکنن معرفی کنم
نقد هم نمیکنم اسپویل نمیکنم و لینک هم نمیزارم چون اپراتور پاک میکنه
سیزدهمین فیلم "Shutter Islnad"
محصول سال 2010
ژانر: رازآلود، هیجان انگیز
خلاصه داستان:
سال ۱۹۵۴ "تدی دنیلز" (لئوناردو دی کاپریو) ، یک مارشال آمریکایی، برای تحقیق در مورد ناپدید شدن یکی از بیماران بیمارستان روانی اشکلیف به جزیره شاتر می‌رود. "تدی" با تحقیقات زیرکانه و مهارتش، خیلی زود سر نخی از معما بدست می‌آورد، اما مسئولین بیمارستان با او همکاری نمی‌کنند. بعد از یک طوفان شدید ارتباط جزیره با خارج قطع می‌شود و اتفاقاتی می‌افتد که باعث می‌شود "تدی" به همه چیز شک کند، حافظه‌اش، همکارش، و حتی سلامت عقل خودش...
وقتی صحبت از دی کاپریو میشه دیگه میدونیم با یک فیلم قوی طرفیم حالا فکر کنین کارگردان فیلم هم اسکورسیزی باشه، دیگه حرفی میمونه؟ نه والا
فیلم روانشناسی و فیلمنامه دقیقی داره،هنوز هم پس از گذشت سال ها بحث و نظرها درباره فیلم ادامه داره
من جفتشو میتونم ثابت کنم بهتون، هم اونجوری هم اینجوری (اسپویل نکنین)
موسیقی فراتر از معرکس
فیلمبرداری سخت و زیبا
و دی کاپریو که با روانتون بازی میکنه
ببینید و عشق کنید و گیج شید
از دوستان خواهش میکنم هیچگونه اسپویلی نکنین و اگر نقدی دارید خصوصی بفرستین بحث کنیم
مرسی از چشماتون
