طرفداری- کرونا همان طور که در دنیا جولان می دهد و تلفات به جا می‌گذارد، داخل بدنه فوتبال نیز رخنه کرده است. او حالا از گلبول‌های سفید این فوتبال هم گذشته و نزدیک به قلب آن است. مثل ماری که روی قلب آدم چنبره بزند و او نه مجال نفس کشیدن داشته باشد و نه گریه. این شاید آغازی باشد بر کمای فوتبال و فوتبالی‌ها!
1- جدی‌ترین بحران چند دهه اخیر بهداشت جهانی، حالا روزهای کابوس‌واری برای ورزشی‌ها رقم زده است. فوتبال دنیا در روزهای شیوع کرونا حالا در خلا معلق است و شاید عمده‌ترین نگرانی بعد از سلامتی افرادٰ بلاتکلیفی میلیون‌ها دلار درآمد و هزینه تیمهایی باشد که تا انتهای لیگ‌های‌شان راه کمی نمانده است. متولیان فوتبال ما تا همین دیروز پای‌شان توی یک کفش کرده بودند می‌شود بدون حضور تماشگران فوتبال را ادامه داد و لبخند زد. یک شوخی مضحک با کرونا که خیلی زود جوابش را گرفتند و حالا ما ماندیم و این باور سخت که یک برنامه‌ریزی ورزشی برای عبور از این بحران در حال انجام است.
2- احتمالاً خبر سناریو‌های فیفا برای تعیین قهرمان به گوش‌تان خورده است. راستش را بخواهید جز دو مورد بقیه خزعبلی بیش نیستند. یا لیگ ما لغو می‌شود و همه می‌روند پی کارشان و یا این که پرسپولیس صدرنشین، قهرمان می‌شود. به ظاهر که ساده به نظر می‌رسد اما هر کدام از این تصمیم‌ها چالش‌های سرسام‌آوری دارند.
3- پرسپولیس با 10 امتیاز اختلاف صدرنشین است. این در حالیست که اغلب بازیهای خود با تیم‌های بالانشین را انجام داده است و اگر معجزه‌ای در کار نباشد، آن ها برای چهارمین بار متوالی بر تخت پادشاهی فوتبال ایران می‌نشینند. اما آیا سایر تیم‌ها این مهم را قبول می‌کنند؟ البته که نه! مگر خود شما به معجزه اعتقاد ندارید؟ همین پرسپولیس فصل گذشته با وجود اختلافی که با تیم دوم داشت 5 بازی پیروز نشد و اگر سهل‌انگاری رقبایش نمی‌بود رنگ هت‌تریک قهرمانی را به چشم نمی‌دیدند.
4- اصلاً فرض کنید تیم قهرمان را انتخاب کردیم و بر فرض محال بالانشین‌ها بله قربان هم گفتند. با تعیین نمایندگان آسیایی و تیم‌های سقوط و صعود کرده چه کنیم؟ متولی یک تیم شهرستانی، مدتی است از پول‌های هنگفتی که هزینه می‌کند و ثمره نمی‌دهد می نالد. این که وزیر ورزش با یک کبریت آتش به مال و رویای قهرمانی‌اش زده است. حالا فکرش را بکنید. این همه دلار و تومان صرف بشود و در نهایت تیمی که تلفظش را هم پرحاشیه انجام می دهد، قهرمان شود. از طرفی مطمئناً تیم‌های بالانشین عاشق چشم و ابروی هم نیستند که سهمیه آسیایی را به هم تعارف بزنند. ما پیش‌تر نیز در حالت عادی شاهد تئوری‌های توطئه آقایان بوده‌ایم وای به روزی که بدون بازی کردن سهمیه آسیایی مشخص شود و از قضا اسمی از آن‌ها نباشد.
5- نگذاریم چالش تعیین تیم قهرمان ما را از انتهای جدول لیگ برتر و بالانشینان لیگ دسته یک دور کند. لیگ دسته اول پر است از تیمهایی که کلان هزینه کرده‌اند تا شاید رنگ رخسار سطح اول فوتبال کشور را از نزدیک ببینند. همین الانش انتهای جدول لیگ رقابت نزدیکی در جریان است که مطمئناً تا آخرین هفته کش پیدا می‌کند. بی انصافی است الان برویم و یقه دو تیم را بگیریم و به دسته اول تبعید‌شان کنیم.
6- و اما چاره چیست؟ راستش را بخواهید الان هر چه قدر فکر کنیم و رای بزنیم هیچ فایده‌ای ندارد. همه چیز به کرونا بستگی دارد که از خر شیطان پایین خواهد آمد یا خیر. اگر شیب شیوع کرونا خیال کوتاه آمدن نداشته و احتمالاً بهار را هم میهمان ما باشد، برگزاری ادامه لیگ اشتباه محض است. کاری نکنیم که فوتبال برای مدت طولانی قرنطینه‌ی سهل انگاری‌های ما شود.
اما حتی اگر در کنترل کرونا عاجز ماندیم لیگ را نباید بی خیال شویم و با لغو کلی مسابقات با پتک به جان آن نیافتیم. می‌شود با یک ماه فشرده در تابستان لیگ را خاتمه داد و خودمان را درگیر جنگ تیم‌ها که تئوری‌های توطئه‌شان همیشه روی میز است، نکنیم.
