طرفداری- مجیدی در خصوص وضعیت استقلال، سلب میزبانی از تیم های ایرانی، آندره آ استراماچونی و ... صحبت کرده است.
به گزارش طرفداری، فرهاد مجیدی، سرمربی استقلال در خصوص مسائل زیادی صحبت کرده است. مجیدی اظهاراتش را در کانال تلگرام رسمی اش منتشر کرده که به شرح زیر است:
اول هفته صد بار گفتم برای پلی‌اف به زمین بی‌طرف برویم و در جریان مسابقات با رایزنی حق میزبانی را پس بگیریم اما نخواستند به نظر ما اهمیت بدهند. همه ایران درباره این موضوع نظر دادند اما به نظر مربیان و بازیکنان تیم‌ها اهمیت ندادند! فضایی به وجود آوردند که کسی جرات نکند نظر مخالف دهد. تا همین دیشب به من خیلی محکم می‌گفتند محال است به دوبی برویم اما ناگهان الان می‌گویند خبر خوش! خبر پیروزی، کدام پیروزی؟ پیروزی این بود که بازی پلی‌اف استقلال در تهران برگزار می‌شد. چرا از کادرفنی نپرسیدید که برای بازی در زمین بی‌طرف، قطر بهتر است یا امارات که حتما انتخاب من قطر بود، چون مشکل پروازی برای بازی احتمالی با الریان نداشت. پیروزی این بود که یک هفته تمرکز تیم را بهم نمی‌ریختید و ابتدای هفته این موضوع را حل می‌کردید. خبر واقعی این است که گوشت قربانی، استقلال است. مدام از عزت استقلال حرف زدند اما نگفتند که آیا عزت استقلال این است که در سه چهار روز گذشته دربدر یک تکه زمین سبز باشد؟ آیا این خفت نیست که تیم من زمین ندارد تمرین کند؟!
به روی مبارکشان هم نمی‌آورند که اگر من نیامده بودم یک میلیون و ۵۰۰ هزار یوروی آقای دی‌بیاسی را از کجا تهیه می‌کردند که الان نتوانستند ۲۰۰ میلیون تومان به پیمانکار زمین باشگاه انقلاب بدهند تا ما دربدر زمین تمرین نباشیم؟! از کجا می‌خواهید شکایت‌ها و طلب‌های بویان و شفر و استراماچونی و پاختاکو و ... پرداخت کنید؟ آیا هوادار می‌داند که شما چند میلیون دلار بدهی کمرشکن در فیفا دارید؟ بودجه ۷۵۰ هزار یورویی استراماچونی که به وکیل او قولش را داده بودند، کجاست که پاتوسی به خاطر ۵۰ هزار دلار بیشتر به تیم دیگری رفت؟! دستگاه جی‌پی‌اس در این باشگاه اجاره‌ای است! دو روز قبل آمده بودند به خاطر ۵۰ میلیون تومان دستگاه را ببرند!
ببینید در یک هفته گذشته به دلیل فضایی که ساختند، به دلیل بی‌زمینی و بلاتکلیفی چقدر به تیم ما ضربه زده‌اند؟ کدام مربی خارجی معتبر این وضعیت را تحمل می‌کرد؟ قبل از این هم یک هفته زمان آماده‌سازی را به خاطر جلسه یک‌ساعته در دوحه کشتند و آخرش معلوم نشد که چطور از تلاش برای برگرداندن استراماچونی به گزینه جدید خارجی رسیدند؟!
دروغ ساختند که مجیدی با وزیر جلسه داشته و انتخاب نفر اول ورزش ایران است! من تا به حال هرگز آقای سلطانی‌فر را از نزدیک ندیده‌ام. این دروغ بزرگ را اگر همان روز تکذیب می‌کردم هیچکس نمی‌خواست باور کند، چون امید هوادار به بازگشت استراماچونی بود. من هیچ وقت با وزیر جلسه نداشتم. جالب اینجاست که در همین دو هفته‌ای که به استقلال آمدم افراد زیادی در داخل باشگاه مدعی شدند و باهم دعوا دارند که مجیدی را ما سرمربی استقلال کردیم! غیر از خدا و میلیون‌ها هوادار استقلال کسی نمی‌تواند بر سر من منت بگذارد و این من هستم که باید سر چند نفر از شما منت بگذارم که این ریسک بزرگ را پذیرفتم تا پشت وضعیت اسفناکی که رقم زدید پنهان شوید. مردم صدها هزار بار برای من در شبکه‌های اجتماعی نوشتند که نیا و خودت را هزینه این بی‌کفایتی‌ها نکن اما خدا می‌داند که با چه نیتی آمدم. من هر چه در زندگی‌ام دارم از استقلال است. هیچ وقت آرزوی باختن این تیم را به خاطر منافع خودم نداشتم. به خاطر چند فالوور بیشتر مدام مصاحبه نکردم و هر روز خودم را نمایش ندادم که برای این تیم حاشیه درست کنم. اگر در همه این سالها یک جدول رده‌بندی از آمار مصاحبه‌ها وجود داشت، اسم من در رده‌های آخر قرار دارد.
آنقدر دروغ گفتند و شعار دادند و هوادار را فریب دادند که انگار فایده ندارد بگویی عاشق این تیم هستی، عاشق پیراهنش و تاریخ پرافتخارش. آبرو و اعتبار فوتبالی‌ام را از استقلال به دست آوردم و نگران این وضعیت بودم. به همین خاطر آمدم. خودم بهتر از هر کسی می‌دانم چه ریسک بزرگی را انتخاب کردم و کفتارها بیرون از تیم می‌خواهند جای خدمت و خیانت را عوض کنند.
با پولهایی که از راه دلالی در استقلال به دست آوردند، دروغ‌ها را در فضای مجازی وایرال کردند. من کجا گفتم برای کلاس مربیگری به فرانسه رفتم؟ بعد هم نوشتند مجیدی کلاس مربیگری را رها کرده و به خاطر نیمکت استقلال فوری به تهران برگشته! من برای یک کار شخصی باید دو روزه به پاریس می‌رفتم. ۲۸ دسامبر (شب سال نو) کجای اروپا کلاس مربیگری برگزار می‌شود، ای بی‌وجدان‌ها؟! برای من و بسیاری از پیشکسوتان و هواداران استقلال جای سوال دارد که چرا باشگاه استقلال در چند ماه گذشته با این جریان مخرب برخورد نکرده که هیچ، پشت پرده دوستی هم داشته؟! چرا هیچ واکنشی علیه این افراد صورت نگرفته؟!
من با استراماچونی در این مدت ساعت‌ها صحبت کردم. او درباره بسیاری از مشکلات فوتبالی و غیرفوتبالی‌اش در ایران به من گفت اما اجازه ندارم آنها را مطرح کنم. شاید تنها نقطه مثبتی که خیلی درباره‌اش با من حرف زد، شخصیت، تلاش، انگیزه و از خودگذشتگی بازیکنان استقلال بود. نکته‌ای که در بحران‌های اخیر فراموش شده که چقدر بازیکنان استقلال، مظلوم بودند و نجیب. تنها امیدم در این شرایط باورنکردنی این است که می‌بینم شاگردانم حتی روی چمن مصنوعی هم احتیاط نمی‌کنند و با همه وجود می‌خواهند به سمت موفقیت و پیروزی حرکت کنند. این واقعیتی است که در آشفتگی تعطیلات نیم‌فصل از بین رفت. شاگردان من لایق بهترین‌ها هستند و خواهید دید که حقشان را در زمین خواهند گرفت.
تعداد زیادی از افراد با یک دست کت‌وشلوار به باشگاه آمدند و پولدار رفتند اما استقلال یک باغچه هم به نام خودش ندارد و فقیرتر هم شده. این نتیجه سالها سو مدیریت و بی‌کفایتی و بیسوادی و رانت و فساد و رابطه‌بازی است و روز به روز هم بدتر می‌شود.
آسان‌ترین کار برای من این بود که مثل خیلی‌ها یک لیست رویایی تهیه کنم و نام چهار پنج بازیکن ملی‌پوش را در اولویت اول بنویسم و تحویل باشگاه بدهم. بعدا هم بهانه کنم که بازیکنان مورد نیاز من را نگرفتند. من تا زمانی که اینجا هستم اجازه نخواهم داد این شارلاتان‌ها در اطراف استقلال حضور داشته باشند. دست همه این افراد را از اطراف تیم کوتاه کردم و خواهم کرد. هر روز هم بیکار نیستم که حرف بزنم. چون استقلال قربانی حرف‌ها و مصاحبه‌های بیش از حد است.
هیچ قولی به هیات مدیره ندادم و فقط چند شرط داشتم که یکی از آنها به کمک آقای موسوی انجام شده. واقعا نمی‌دانم اگر ایشان نبود پول بازیکنان چطور پرداخت می‌شد و بسیاری کمک‌های دیگر که از آقای موسوی تشکر می‌کنم. متاسفانه ارزش کار خوب دیگران را هم پایین می‌آورند. مثلا می‌گویند قرض داده. خب می‌رفتید ۲۰۰ میلیون قرض می‌کردید تا زمین انقلاب زیر این همه برف دفن نشود. در این دوره و زمانه چند نفر پیدا می‌شوند که بدون حضور در هیات مدیره به استقلال پول قرض بدهند؟ کلامی خیلی‌ها آماده‌اند، در عمل چند نفر پای پرداخت هستند؟
