ی اپسیلون جدی تر .اکثرشون فیلمای شبه روشنفکری بدون هیچ " ته مایه ی جدی " هست
از فیلم عشق میشاییل هنکه بگیر که 10 تا فیلم بی ادعای بهتر ازش هست که عشق رو نقد میکنه ولی چون کاگردان اسم بزرگی نداره و فیلمش حوصلتو سر نمیبره چیزس ازشون نمیشنویم
مونلایت نمونه دیگه ای از فیلم های سفارشی که به حقوق سیاهان میپردازه و گویا همه حتی منتقدای بزرگ هم تعارف میکنن بگن اشغاله ( معادلش میشه فیلم های به اصطلاح فاخر ایرانی که پوچ اندر پوچ ان )
فیلم جدایی که درباره طبقه ی متوسط ایران هست بر خلاف انچه ادعای بیانش رو داره در بیان همان معضلات متوسط هم زبان سینمایی الکنی داره که با دعواها و داد وبیداد سعی در پوشش ضعفش داره
son of soul که بیشتر شبیه یک مشق شب معلم سینمایی سختگیر و بی اعصاب به دانشجوی ترم یکش برای اثبات غالب شدن تکنیک بر محتوا صورت گرفته
حوصله توضیح درباره بقیه اش رو ندارم ولی manchester by the sea رو بهترین انتخاب این مجموعه میدونم
