آرسن ونگروضع نامشخص مهاجم خارجی
همه گزینه ها در انتظار تائید سرمربی
کالدرون هم جواب نمیدهد
شرح وضعیت:
انصاریفرد در وضعیت آچمز گیر افتاده است.
از یک سو هوادار فشار می‌آورد که چرا بازیکن نمیگیرید؟
در کمتر از یک ماه دیگر ما وارد تونل وحشت میشویم!
باید در سی روز با هفت تیم صنعت نفت، استقلال، الدحیل، الشارجه، سپاهان، شهرخودرو و التعاون بازی کنیم!
باشگاه باید با صلاحدید مربی خرید کند اما کالدرون جواب تلفن باشگاه را نمیدهد.
کالدرون در شیش و بش همکاری یا قطع همکاری با باشگاه مانده و منتظر است ببیند وضعیت قسط دوم قراردادش چه میشود!
که برود یا بماند.
درباره بحث خرید بازیکن خارجی هم در یک موضع لج و لجبازی افتاده است.
ابتدا مدام میگفت دو مهاجم مثل دیاباته و استنلی میخواهم اما یک دفعه اعلام کرده اصلا خارجی نمیخواهم و به مغانلو و واسعی و اسماعیلی‌فر راضی شده است.
بازیکنانی که باشگاهشان بشدت مخالفت کرده است.
شما جای انصاریفرد بودید چه میکردید؟
استعفا میکردید؟ میماندید؟
بازیکن بدون نظر مربی میخریدید؟
اگر کالدرون هم مثل استراماچونی آخر این روزهای خوف و رجا تصمیم گرفت نماند، و فصل نقل و انتقالات تمام شده بود، دست پرسپولیس در پوست گردو نمیماند؟
باشگاه مدتهاست که چند بازیکن امتحان پس‌داده خارجی را در استندبای قرار داده است.
در شرایطی که همه گزینه‌ها یک به یک تیم میگیرند، بنظر شما بهتر نیست این بازیکنان مثل دامیائو، پاتوسی و غیره جذب شوند؟
بعد اگر کالدرون خواست بازی‌شان بدهد و نخواست بازی ندهد؟ شما چه راهکاری برای برون‌رفت از این وضعیت پیشنهاد میکنید؟
