طرفداری- رونالدو در سال 2003 و در حالیکه 18 سال سن داشت به تیم منچستریونایتد پیوست، چند ماه قبل و زمانی که با پیراهن اسپورتینگ لیسبون در یک دیدار دوستانه مقابل منچستریونایتد قرار گرفته بود تعدادی از ستاره های آن زمان یونایتد را تحت تأثیر توانایی های خود قرار داده بود و آنهایی که در باشگاه هنوز از قدرت او آگاه نبودند خیلی سریع به توانایی های خارق‌العاده اش پی بردند.
ادی جانسون که در آن زمان از جوان‌ترین بازیکنان منچستریونایتد بود اولین حضور رونالدو در تمرینات منچستریونایتد را به روشنی در خاطر دارد. جانسون گفته بود:
به خاطر دارم که قبل از امضای قرارداد در بازی دوستانه مقابل یونایتد با پیراهن اسپورتینگ بسیاری از بهترین بازیکنان منچستر را به شدت اذیت کرده بود و مردم درباره او صحبت می‌کردند. او را در ورودی زمین تمرین کارینگتون دیدم و یادم هست از خود پرسیدم، این بچه دیگه کیه؟ زیرا تیپ او بسیار بد بود، او یک یقه اسکی بسیار زشت به همراه یک شلوار جین خیلی تنگ سنگ‌شور شده پوشیده بود. کسی گفت که او رونالدو است، همان کسی که به تازگی با تیم قرارداد بسته و بعد تمرین را شروع کردیم. من در آن زمان بسیار جوان بودم اما با تیم اصلی تمرین می‌کردم و ما آن روز مثل همیشه در گروه های چند نفره شروع به گرم کردن کردیم. او با اعتماد به نفس زیاد توانایی های فوق‌العاده خود را به رخ می‌کشید و توپ را از میان پای یکی دیگر از بچه ها رد می‌کرد، رونالدو به قدری او را گیج کرده بود که او پا های خود را بست و رو به سینه دراز کشید. همه بازیکنانی که آنجا بودند به یکدیگر می‌گفتند این یک بازیکن واقعی است. از آن روز به بعد تمرینات واقعاً هیجان‌انگیز شدند.
رونالدو خیلی زود خود را به جهان معرفی کرد، او در اولین بازی خود با لباس شیاطین سرخ به عنوان بازیکن تعویضی در دیدار مقابل بولتون به میدان رفت، عملکرد او به قدری خیره کننده بود که دنیل تیلور، خبرنگار گاردین این بازیکن جوان را با اسطوره منچستریونایتد یعنی جرج بست قیاس کرده بود. اما او در 3 فصل اول حضور خود در منچستریونایتد موفق نشد تعداد گل های خود را 2 رقمی کند و در آن روزهای آغازین در منچستریونایتد به ضعف در تمام کنندگی متهم شده بود.
در واقع رونالدو در همان تابستانی به یونایتد پیوسته بود که دیوید بکام آنها را به قصد رفتن به رئال مادرید ترک کرده بود و سبک بازی رونالدو باعث شده بود به رود فن نیستلروی این احساس دست بدهد که بازی کریستیانو بیهوده است.
حقیقتاً هیچ کس در آن زمان فکر نمی‌کرد او به جایگاهی برسد که در حال حاضر دارد، همه می‌دانستند که او بسیار بااستعداد است و می‌تواند به تنهایی بازی را تغییر بدهد، اما فن نیستلروی از بازی او خسته شده بود زیرا او معتقد بود رونالدو باید توپ را به محوطه جریمه حریف برساند در حالیکه رونالدو دوست داشت مدافعان کناری حریف را چندین بار دریبل بزند. فن نیستلروی عادت داشت بازیکنانی مانند دیوید بکام و رایان گیگز توپ را برای او داخل محوطه جریمه ارسال کنند تا او کار را تمام کند، فکر می‌کنم آن زمان همه از مدیریت بازی رونالدو و نحوه رساندن توپ به دیگر بازیکنان انتقاد می‌کردند. رونالدو در شروع کارش از نمایش دادن لذت می‌برد و هیچ کس آن زمان فکر نمی‌کرد او به چیز هایی دست پیدا کند که حالا به آنها دست پیدا کرده است. اما او اشتیاقی تمام نشدنی برای پیشرفت و تبدیل شدن به یک بازیکن حرفه‌ای داشت، شما می‌توانستید اشتیاق و نظم و انضباط او را در تمرین ببینید، که کم کم به او تزریق می‌شد. او جوان بود و پر از انرژی و مهارت و استعداد.
صبر و تحمل او جواب داد. رونالدو در آغاز کار خود دارای یک راهنما و معلم بی‌نظیر بود، سر الکس فرگوسن. جانسون در این‌باره گفت:
پیشرفت او واقعاً به مربی او بستگی داشت، می‌دانم که رونالدو بارها در صحبت هایش از احترام فراوانی که برای رئیس قائل است پرده برداشته و گفته است که فرگوسن چه نقش مهمی در فوتبال او ایفا کرده است. من فکر می‌کنم این فرگوسن بود که این استعداد را به مسیر درست هدایت کرد تا بتواند بیشترین بهره برداری ممکن را از توانایی هایش کند. راهنمایی های مربی باعث شدند که رونالدو بتواند فوتبال خود را مدیریت کند و خود را با ایده ها و سبک مربی تطبیق دهد.
من فکر می‌کنم فرگوسن برای او نقش پدر را داشت، زیرا رونالدو به تازگی پدر خود را از دست داده بود و با این مشکل دست و پنجه نرم می‌کرد، من فکر می‌کنم به همین دلیل مربی برای رونالدو نقش پدر را پیدا کرد و همین مسئله تبدیل به اصلی‌ترین دلیلی شد که رونالدو زیر نظر فرگوسن توانست تا به این اندازه پیشرفت بکند. بچه های تیم در این‌باره او را اذیت می‌کردند، مثلاً می‌گفتند پدر تو که همینجاست یا هر زمانی که مشکلی برای او به وجود می‌آمد به او می‌گفتند برو و از پدرت کمک بگیر. اما این ها همه شوخی و بازی بود و در پایان رابطه رونالدو و منچستریونایتد به بهترین حالت تبدیل شد.
منچستریونایتد تا چهارمین فصل حضور رونالدو موفق به قهرمانی در لیگ برتر نشد، درحالیکه تحت هدایت فرگوسن این اولین باری بود که آنها بیش از یک فصل دستشان از جام قهرمانی لیگ برتر کوتاه مانده بود. اما به طور قطع ایمان فرگوسن به وینگر جوان تیمش در آخر جواب داد، اوج کار رونالدو در منچستر یونایتد در فصل فوق‌العاده 2007/08 بود که او موفق شده با به ثمر رساندن 42 گل دوگانه لیگ برتر و لیگ قهرمانان اروپا را برای شیاطین سرخ به ارمغان بیاورد.
