جای کدوم بازیکن خالیه!
که شایستگی کسب توپ طلاروداشتن..
رایان گیگز
او پرافتخارترین بازیکن لیگ برتر انگلیس و تاریخ منچستریونایتد است. گیگز تنها یک بار در رده‌بندی توپ طلا سوم شده که با توجه به فصل سه‌گانه (1999)، فصل دومین قهرمانی اروپایی یونایتد (08-2007) یا یکی از 13 سال قهرمانی در لیگ برتر تناسبی با افتخارات او ندارد.
فیلیپ لام
معمولا مدافعان برنده توپ طلا نمی‌شوند، ولی لام یک مورد خاص است. در مقطعی او بهترین دفاع راست، بهترین دفاع چپ و بهترین هافبک میانی آلمان و بایرن مونیخ بود.
هوش بالا، تکنیک خوب و خستگی‌ناپذیری از لام بازیکنی چندپسته و تراز اول ساخته بود. او بازیکن شاخص و کاپیتان نسلی بود که توانست آلمان را به قهرمانی جام جهانی 2014 برساند. این اتفاق یک سال بعد از قهرمانی سه‌گانه‌اش با بایرن مونیخ رخ داد. اگر کاناوارو بابت قهرمانی ایتالیا در جام جهانی 2006 توپ طلا گرفت، لام شایسته این بود که هشت سال بعد حداقل روی یکی از سکوهای رده‌بندی این جایزه بایستد.
تیری آنری
با احترام به مایکل اوون که در سال 2001 برنده توپ طلا شد، او عجیب‌ترین نام در فهرست برندگان است. توجه کنید که تیری آنری هرگز برنده توپ طلا نشده و تمام کسانی که مسابقات لیگ برتر در دهه نود را دیده باشند، می‌دانند که کدامیک مهاجم بزرگتری بود.
سرعت ویران‌کننده، مهارت بالا و شم گلزنی عالی از آنری بازیکنی بی‌مانده ساخته بود. او بهترین گلزن تاریخ آرسنال و تیم ملی فرانسه محسوب می‌شود و توانسته به هر عنوانی برسد، از قهرمانی لیگ برتر و جام جهانی تا سه‌گانه با بارسلونا.
آنری در سال 2003 تا یک قدمی فتح توپ طلا پیش رفت، ولی بعد از پاول ندود در رده دوم قرار گرفت.
آرین روبن
از دوگانه مسی و رونالدو که بگذریم، آرین روبن در عصر این دو نابعه بیش از هر بازیکن دیگری توانایی تغییر سرنوشت بازی داشت. او با وجود مصدومیت‌های پرشمار سرعت بالایش را حفظ کرد و با پیراهن آیندهوون،
شاید آنچه به روبن ضربه زد این بود که در بهترین سال‌های فوتبالش فینال لیگ قهرمانان و جام جهانی را باخت. او در سال 2013 زننده گل قهرمانی بایرن در لیگ قهرمانان بود و یک سال بعد در جام جهانی اکثرا او را بهترین بازیکن تورنمنت نامیدند.
در سال 2013 که بایرن به قهرمانی سه‌جانبه رسید، نامزد این تیم برای کسب توپ طلا فرانک ریبری بود که در رده سوم قرار گرفت، ولی روبن با وجود نمایش‌های بهتر هرگز در فهرست توپ طلا رتبه‌ای بهتر از چهارمی نداشته.
جیجی بوفون
لو یاشین تنها دروازه‌بانی است که در سال 1963 برنده توپ طلا شده و بوفون به لطف درخشش، دوام و ثباتش فهرستی طولانی از افتخارات باشگاهی و ملی دارد.
لیگ قهرمانان اروپا تنها عنوان مهمی است که در کارنامه بوفون کم است. او در جام جهانی 2006 در هفت بازی تنها دو گل خورد تا ایتالیا به قهرمانی برسد، ولی در رده‌بندی توپ طلا بعد از هموطنش کاناوارو در رده دوم ایستاد
ژاوی
او قلب تپنده بزرگترین تیم باشگاهی تاریخ و یکی از بزرگترین تیم‌های ملی تمام زمان‌ها بود. با این حال او در رده‌بندی توپ طلا بین سال‌های 2009 تا 2011 سه بار در رده سوم قرار گرفت و برای بازیکنی در اندازه او عجیب است که هیچوقت توپ طلا را نبرده.
او بیشتر قربانی نبوغ مسی و رونالدو شد، با این حال ناراحت‌کننده است که استاد پاس بارسا نتوانسته به بالاترین عنوان انفرادی فوتبال برسد.
از تیکی‌تاکا به عنوان سبک غالب فوتبال در سال‌های 2000 نام برده می‌شود و عجیب است که استاد این سبک هرگز توپ طلا را نبرده است.
مالدینی
اگر مالدینی، بهترین مدافع چپ فوتبال جهان برنده توپ طلا نشده، می‌توان گفت که هرگز یک مدافع کناری نمی‌تواند به این عنوان برسد.
بر خلاف سایر ستارگانی که نام بردیم، مالدینی زیر سایه بازیکن دیگری قرار نگرفت و در لیگ قهرمانان آمار ضعیفی ندارد. پس عجیب است که این مدافع خوش‌استیل میلان هرگز برنده این عنوان نشده.
آندرس اینی‌یستا
شاید بتوان درک کرد که چرا مالدینی، بوفون یا ژاوی برنده توپ طلا نشدند، ولی اینی‌یستا نه تنها ریتم بازی تیمش را تنظیم می‌کرد که با کوله‌باری از حقه‌ها در لحظات حساس مثل جادوگری به داد تیمش می‌رسید.
مثلا در سال 2009 زننده گل ثانیه آخر بارسا به چلسی بود که کمک کرد این تیم به قهرمانی سه‌جانبه برسدر. در تیم ملی هم او گل قهرمانی اسپانیا را در فینال جام جهانی 2010 وارد دروازه هلند کرد.
اینی‌یستا در آن سال در رده‌بندی توپ طلا در رده دوم ایستاد تا در کنار مدال‌های مختلفی که دارد جای یک توپ طلای زرین خالی باشد.
آندره‌آ پیرلو (ایتالیا- یوونتوس)
شاید اینتر اکنون فهمیده است چه اشتباهی کرده که این بازیکن را خیلی راحت به تیم رقیب یعنی میلان فروخته است. پیرلو یکی از کاملترین هافبک‌های تاریخ فوتبال ایتالیا است که اوج کار او در تیم ملی ایتالیا بود که با این تیم توانست به فینال راه پیدا کند. یک سال بعد پیرلو به ایتالیا کمک کرد تا خیلی راحت به جام جهانی صعود کند. این بازیکن پیش از این اعلام کرده است که جام جهانی برزیل آخرین رویدادی است که او در ترکیب لاجوردی‌پوشان به میدان خواهد رفت. رفتن او از میلان به یوونتوس نیز همان حسی را برای میلانی‌ها تداعی کرد که اینتری‌ها از فروش او به میلان داشتند. بهترین بازیکن فصل بوونتوس، حضور در تیم منخب یوفا در سال 2012 و بهترین بازیکن لیگ ایتالیا در سال 2012 گوشه‌ای از افتخارات او برای تیم جدیدش بود اما همیشه حصاری قوی بین او و توپ طلا فوتبال جهان وجود داشته است.
- استیون‌جرارد (انگلیس - لیورپول)
این بازیکن یکی از بزرگترین بازیکنان تاریخ لیورپول و بی شک بزرگترین فوتبالیستی است که نتوانسته است به قهرمانی در لیگ برتر دست یابد. او یکی از کاملترین هافبک‌های فوتبال جهان است که همه تیم‌ها آرزوی داشتن او را دارند اما برای فوتبال انگلیس طعنه آمیز است که این بازیکن نتوانسته است هیچوقت در آستانه کسب توپ طلای فوتبال جهان قرار گیرد. شاید اگر این بازیکن در لیورپول قدرتمند دهه 70 و 80 جای داشت قطعا خیلی بیشتر از چیزی که الان است به افتخارات متعدد رسیده بود. هیچکس آن فینال هیجان انگیز لیگ قهرمانان را فراموش نمی‌کند که چطور جرارد توانست تیمش را به قهرمانی در اروپا برساند.
فرانک لمپارد
. از زمانی که رومن آبرامویچ باشگاه چلسی را خرید میلیو‌نژ‌ها دلار صرف خرید بازیکن خرید اما همچنان مردی که کن بیتس با 11 میلیون پوند از وست‌هام خریده بهترین بازیکن این تیم محسوب می‌شود. خیلی‌ها دوست داشتند زمانی که چلسی به قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا رسید، این بازیکن بتواند توپ طلای فوتبال جهان را کسب کند و به فقر انگلیسی‌ها در رسیدن به این جایزه پایان دهد.لمپارد جزو آن دسته از بازیکنانی است که همیشه ثبات داشته است و در یک سطح خوب برای چلسی بازی کرد. اما ناکامی تیم ملی انگلیس در تورنمنت‌های مختلف باعش شد تا فرانکی لمپارد جایی در بین بهترین بازیکنان فوتبال جهان نداشته باشد. در واقع داستان این بازیکن و استیون جرارد تا حد زیادی شبیه به هم است . زیرا هر دو چوب ناکامی با تیم ملی کشورشان را خوردند. او جزوی از نسل طلایی فوتبال انگلیس بود که در سال 2008 به عنوان بهترین هافبک اروپا انتخاب شد. با انجام 164 بازی پیاپی برای چلسی در لیگ برتر نیز یک رکورد بی‌نظیر خلق کرد. رکوردی که به خوبی نشان می‌دهد این بازیکن چه بازیکن بانظمی و با ثباتی است. او تنها یک بار در سال 2005 نفر دوم بهترین بازیکن جهان بود.
