طرفداری- امانوئل پتی در انتقاد از گرانیت ژاکا گفته است نمی‌داند مهارت خاص این بازیکن چیست و بدین ترتیب کاپیتانی او در باشگاهی مثل آرسنال را زیر سوال برده است.
به گزارش سایت گل، کیفیت ژاکا در میان طرفداران آرسنال طی سالیان اخیر محل مناقشه بوده است. از همین رو دادن مسئولیت رهبری تیم به ژاکا برای پتی قابل درک نیست و او در بین گزینه‌های خط میانی آرسنال، تنها متئو گوندوزی را دارای قدرت رهبری می‌داند.
می‌توانید پاتریک ویرا را در بازی دوشنبه شب (جایی که آرسنال مقابل شفیلد یونایتد ۱-۰ شکست خورد) تصور کنید؟ در آنصورت روی هم تیمی‌‌هایش فریاد می‌زد و می‌پرسید: «چه غلطی می‌کنید؟» این را در ژاکا نمی‌بینم ولی گوندوزی چرا؛ او از معدود بازیکنان تیم است که نشان می‌دهد خواستار پیروزی در تمامی مسابقات است. او دل شیر دارد. (اونای) امری خیلی روی گوندوزی حساب باز می‌کند و این به خاطر جدیت این بازیکن درون زمین است. او از باختن متنفر است و می‌توانید ببینید که آمادگی جنگیدن بر سر هر توپی را دارد. متئو بر اساس نقاط قوتش بازی می‌کند و این کار را به خوبی انجام می‌دهد. نمی‌توان این حرف را در مورد برخی از هافبک‌های دیگرِ تیم زد. آیا کسی می‌تواند بهترین مهارت ژاکا را به من بگوید؟ نمی‌دانم چرا کاپیتان شده است. قدرت رهبری وجود ندارد.
وی افزود:
اگر بخواهیم در قبال امری منصف باشیم، این خوب است که به بازیکنان جوان و مخصوصا بومی‌های باشگاه میدان می‌دهد. گابریل مارتینلی چشم مرا گرفته است، جو ویلوک هم همین طور. و البته کیرون تیرنی که نمی‌توانم برای دیدنش درون زمین صبر کنم. وقت استفاده از او است؛ آرسنال به عنصر جدیدی در خط دفاعی‌اش نیاز دارد. از دیدن فرصتی که نصیب این بازیکنان می‌شود خوشحالم؛ برخی از آن‌ها کیفیت دارند، هر چند که باید پیشرفت کنند. برای این، به کمک با تجربه‌ترها نیاز دارند که به نظر نمی‌رسد در حال نشان دادن راه به جوانان باشند. با تجربه‌ترهای تیم به عنوان الگوهایی برای جوان‌ترها، باید مسئولیت پذیر و با شخصیت باشند.
مسوت اوزیل می‌گوید به آمادگی کامل برای بازی کردن رسیده است ولی با این حال هنوز مورد استفاده قرار نمی‌گیرد. پتی می‌گوید باشگاه در قبال وضعیت او شفاف و رو راست نبوده است.
امری هفته قبل از آمادگی اوزیل برای بازی کردن گفت. با این حال حتی او را روی نیمکت قرار نداد. این باعث شد آرسنال کیفی لازم را نداشته باشد. واقعا وقتی به بازیکنانی که امری مقابل شفیلد در ترکیب اصلی قرار داد نگاه می‌کنم... بیخیال! آیا واقعا گزینه دیگری در کار نبود؟ دنی سبایوس چطور؟ او یکی از معدود بازیکنان آرسنال است که می‌تواند با پاس‌هایش موقعیت‌سازی کند. نمی‌خواهم دائما روی گرانیت ژاکا زوم کنم ولی خب، یک چیز دیگر به من نشان بدهید! فکر نمی‌کنم باشگاه در مورد اوزیل صداقت کاملی داشته است. به نظر می‌رسد آماده بازی کردن است و چندین هفته است که با تیم تمرین می‌کند. اگر الان آماده نیست، پس چه زمانی آماده می‌شود؟ یک جای کار می‌لنگد. شاید مشکلی ذهنی باشد یا اصلا امری او را دوست ندارد و اعتمادی به اوزیل ندارد.
تداوم نتایج نامطلوب خارج از خانه آرسنال باعث شده است تا پتی با طرفدارانی که کم کم صبر خود در قبال امری را از دست می‌دهند، ابراز همدردی کند.
می‌توانم دلیل لبریز شدن کاسه صبر خیلی از طرفداران آرسنال در مورد امری را درک کنم. او به عنوان یک سرمربی رکورد بدی در بازی‌های خارج از خانه دارد و این فقط به آرسنال خلاصه نمی‌شود و در اسپانیا هم همین طور بود. آرسنال (مقابل شفیلد یونایتد) شخصیتی نشان نداد و مرا خیلی عصبی کرد چون این مورد بارها و بارها اتفاق افتاده است. ترکیب ابتدایی تیم عجیب و غریب بود. بازی کردن با تیمهایی که ملی‌پوشان زیادی در اختیار ندارند پس از تعطیلات ملی دشوار است. اما هر کسی از کیفیت شفیلد اطلاع دارد و می‌داند که باید از ورزشگاه برامال لین چه انتظاراتی داشت. آن‌ها مقابل دیدگان طرفداران‌شان می‌جنگند و بارها به درون محوطه جریمه توپ ارسال کردند. همین کار را مقابل لیورپول و چلسی هم انجام دادند. اما مهم‌تر این که آرسنال‌ها هیچ بار فنی‌ای به نمایش نگذاشتند و بدون هیچ خلاقیتی، مکررا توپ را به سادگی لو می‌دادند. خیلی سنگین به نظر می‌رسیدند. این آرسنال نیست؛ باید توپ را بگیرید و نشان بدهید چه چیزی از عهده‌تان بر می‌آید. اما سال‌هاست که چنین چیزی ندیده‌ام. از زمان جدایی آرسن ونگر چیزی تغییر نکرده است.
پتی همچنین اصرار امری به بازیسازی از عقب زمین، آن هم زمانی که مدافعان و دروازه‌بان آرسنال چنین مهارتی را ندارند را زیر سوال برد.
امری می‌خواهد از عقب زمین بازیسازی کند. بازی با واتفورد را به یاد داریم که ۲-۰ جلو بودند و بعد برای اجرای دستور العمل امری، مرتکب اشتباهی احمقانه شدند. برخی از مدافعان آرسنال توانایی لازم برای انجام این کار را ندارند. یا حتی اگر داشته باشند، شخصیت لازم برای آن را ندارند. تیمهایی همچون منچسترسیتی می‌توانند چنین کاری کنند، چون بازیکنان نترسی دارند. اما بیشتر بازیکنان آرسنال وقتی بدانند کسی پشت سرشان است، دستپاچه می‌شوند.
