طرفداری- فصل جدید بسکتبال NBA با بازی تیم‌های نیواورلینز پلیکانز و تورنتو رپترز از ساعت 4:30 بامداد چهارشنبه آغاز می‌شود. در مطلب قبلی نگاهی به کنفرانس غرب داشتیم و به بررسی تیم‌های آن پرداختیم. حالا نوبت به کنفرانس شرق رسیده است.
شاید جذابیت در کنفرانس شرق به اندازه غرب نباشد اما همچنان نباید از رقابت جذاب و تیم‌های خوب آن چشم‌پوشی کرد. همان طور که تورنتو رپترز در سال گذشته با قهرمانی خود همه را غافلگیر کرد، امسال نیز تیم‌هایی وجود دارند که می‌توانند با همتایان غربی رقابت نزدیکی داشته باشند. شاید هشت تیمی که در سال گذشته به پلی‌آف راه پیدا کردند، امسال نیز با تغییر چندانی روبه‌رو نشود اما رقابت این تیم‌ها در پلی‌آف قطعا از هیجان بالایی برخوردار خواهد بود. برخلاف سال گذشته که تیم‌ها به دو دسته قوی و ضعیف تقسیم شده و فاصله تیم‌ها در همان ابتدای فصل بسیار زیاد شده بود، پیش‌بینی می‌شود که امسال این فاصله کاهش یابد. با این وجود تیم‌هایی هستند که از همین ابتدای فصل نمی‌توان شانس چندانی برایشان قائل شد و باید نظرها رو نسبت به خود تغییر دهند.
به نظر رقابت برای صدرنشینی کنفرانس شرق میان تیم‌های میلواکی باکس و فیلادلفیا سونی سیکسرز باشد. بوستون سلتیکس نیز با جایگزینی کمبا واکر به جای کایری اروینگ، به تیمی تبدیل شده که همه کنجکاو هستند تا عملکردش را ببینند. قهرمان فصل گذشته بسکتبال NBA یعنی تورنتو رپترز با جدایی کوای لنارد بخش زیادی از قدرت خود را از دست داده اما نباید فراموش کرد این تیم همچنان از ترکیبی برخوردار است که می‌تواند به راحتی در پلی‌آف حضور یابد و آن‌جا برای رقبا خطر زیادی ایجاد کند. با وجود غیبت کوین دورنت به دلیل مصدومیت، حضور کایری اروینگ می‌تواند بروکلین نتس را دست خوش تغییرات مثبتی کند که برای آنها نیز شانس بسیاری قائل باشیم.
ایندیانا پیسرز نیز همواره نشان داده تیم قابل اعتنایی است که در لحظات سخت همواره با اتکا به قدرت تیمی، دست به کارهای بزرگی زده است. دو تیمی که بیش از همه کنجکاو دیدنشان در فصل جدید هستیم، میامی هیت و دیترویت پیستونز هستند. هیت با اضافه شدن بازیکنانی چون جیمی باتلر و تایلر هیرو به یک مدعی تبدیل شده و نگاه‌ها را به سمت خود برگردانده است. حضور دریک رز در دیترویت پیستونز نیز به تنهایی کافی است تا بسیاری مشتاق تماشای عملکرد شاگردان دوین کیسی در فصل جدید باشند. شیکاگو بولز نیز پس از سال‌ها می‌تواند انتهای جدول را فراموش کند و برای جایگاهی در خور نامش تلاش کند. اورلاندو مجیک را هم فراموش نکنید چون با حفظ هسته اصلی، آنها نیز می‌توانند قدرتمندتر از همیشه ظاهر شوند.
نگاهی به مدعی‌های اصلی کنفرانس شرق
صدرنشین فصل گذشته کنفرانس شرق یعنی میلواکی باکس، به نظر امسال نیز یکی از شانس‌های اصلی برای این جایگاه هست. حضور MVP فصل گذشته یعنی یانیس آنته‌تکومپو وزنه بسیار بزرگی است که می‌تواند همچنان آنها را برای حضور در بالای جدول امیدوار کند. کریس میدلتون نیز در سال گذشته برای اولین بار حضور در آل استار را تجربه کرد و حالا می‌تواند نقشی بزرگ‌تر از همیشه را برای تیمش ایفا کند. حضور بازیکنان موثری چون اریک بلدسو و بروک لوپز نیز همیشه در موارد سخت آنها را یاری داده است. حالا که تورنتو رپترز با جدایی بازیکنانی چون کوای لنارد و دنی گرین تضعیف شده، این بهترین شانس برای آنها برای عرض اندام در کنفرانس شرق است.
فیلادلفیا سونی سیکسرز نیز امسال می‌تواند حرف‌های بسیاری برای گفتن داشته باشد. سنتر قدرتمندی چون جوئل امبید حالا با اضافه شدن آل هورفورد فشار کمتری را روی دوش خودش می‌بیند و می‌توانیم بازیکنی متفاوت نسبت به هر سال را شاهد باشیم. بن سیمنز در مسابقات پیش فصل نشان داد روی شوت زدن خود کار کرده و اگر بتواند این مورد را به بازی خودش اضافه کند، می‌تواند بعد جدیدی به بازی فیلادلفیا سونی سیکسرز اضافه کند. توبیاس هریس را نیز نباید از یاد برد. بازیکنی که با سر و صدای زیاد از لس آنجلس کلیپرز جدا شد و در فصل جدید می‌تواند به هماهنگی بیش‌تری با هم‌تیمی‌هایش دست یابد. با این حال نگرانی درباره سونی سیکسرز بیش از آن که روی بازیکنان باشد، درباره نیمکت تیم است که برت براون نشان داده مربی درجه یکی نیست و شاید در مسیر رسیدن به قهرمانی نتواند کیفیت بالایی از خود نشان دهد. امسال همه چیز در فیلادلفیا رنگ و روی دیگری دارد. باید صبر کرد و دید ولز فارگو سنتر چه وضعیتی را به خود خواهد دید.
دارنده بیش‌ترین عنوان قهرمانی در بسکتبال NBA یعنی بوستون سلتیکس با جدایی کایری اروینگ و حضور کمبا واکر تابستان پرحاشیه‌ای را به خود دید. حضور ستاره سابق شارلوت هورنتس در تی دی گاردن، با سوال‌های زیادی همراه شد. این که آیا او بازیکنی است که بتواند رهبری تیم را برعهده بگیرد و موثر ظاهر شود یا خیر. موردی که کایری اروینگ از پس آن برنیامد و همین نیز حواشی بسیاری را در فصل گذشته ایجاد کرد. از دیگر موارد قابل توجه حضور تاکو فال، بازیکنی که در درفت توسط تیمی کشیده نشد بود که در نوع خود، شور و شوق زیادی را به تیم تزریق کرد. با این حال به نظر نمی‌رسد او دقایق زیادی را به میدان برود مگر شاهد عملکرد خارق‌العاده‌ای از او باشیم. جیسون تیتم و جیلن براون حالا فضای مناسبی برای درخشش دارند و باید منتظر بازی‌های آنها در فصل جدید نیز باشیم. انتظارها از بوستون سلتیکس در راه قهرمانی چندان بالا نیست و باید دید برد استیونز که خود را مقصر ناکامی‌های فصل گذشته می‌داند، این بار با تیم خود دست به چه کاری خواهد زد.
تورنتو رپترز در فصل گذشته دست به کار بزرگی زد و مصدومیت کوین دورنت هم مزید بر علت شد تا آنها یک قهرمانی دلچسب را برای اولین بار در تاریخ خود تجربه کنند. کاری که یکی از بهترین تیم‌های آنها در دهه 90 با رهبری وینس کارتر نیز از انجامش عاجز بود. حالا با جدایی بازیکنانی چون کوای لنارد و دنی گرین، نباید انتظاراتی مانند فصل گذشته از آنها داشت. با این وجود دلیل نمی‌شود تا آنها را تیم ضعیفی بدانیم و همچنان از شانس‌های اصلی کنفرانس شرق خواهند بود. حضور بازیکنی که جایزه بیش‌ترین پیشرفت فصل را به خانه برد یعنی پاسکال سیاکام و بازیکنان تاثیرگذاری مانند کایل لاوری و مارک گسول امیدها را در کانادا همچنان زنده نگه داشته‌اند. نیک نرس در اولین تجربه حضور خود در قامت سرمربی کار بزرگی انجام داد و باید دید بدون ستاره اصلی خود در فصل جدید چه تیمی را روانه میدان خواهد کرد.
هنگامی که پال جرج از ایندیانا پیسرز جدا شد و به اوکلاهاما سیتی تاندر پیوست، بسیاری کار این تیم را تمام شده دانستند و فکر نمی‌کردند آنها همچنان به عنوان یک مدعی به کار خود ادامه دهند. با این حال شرایط به گونه دیگری پیش رفت و بازیکنی چون ویکتور اولادیپو ظهور کرد و به قدری درخشش داشت که به آل استار نیز راه پیدا کند. از یاد نمی‌بریم که آنها برای کلیولند کاوالیرز و لبران جیمز نیز چه مشکلاتی را ایجاد کردند و در آخر به سختی مغلوب شدند. در فصل جدید نیز با اضافه شدن بازیکنی چون مالکوم براگدن و حفظ توازن تیم، انتظار حضور آنها در جمع پنج یا شش تیم برتر فصل را داریم و شاید باز هم ما را بیش از همیشه غافلگیر کنند. زردپوشان ایندیانا نشان داده‌اند بیش از هر چیز به داشته‌های تیمی خود وابسته هستند تا بازیکنان تاثیرگذار و آماده‌اند تا یکبار دیگر این موضوع را به ما ثابت کنند.
تیم‌هایی که می‌توانند ما را شوکه کنند
نسبت به کنفرانس غرب، تیم‌هایی که در این دسته جای می‌گیرند بسیار بیش‌تر هستند و دلیل آن نیز تقسیم قدرت نسبتا خوب در اواسط جدول است. در جایگاه اول باید به میامی هیت اشاره کنیم. اضافه شدن ستاره‌ای چون جیمی باتلر که هرگز نمی‌توانست خود را در این لباس تصور کند، باعث شده تا همه نگاهی به ویژه به میامی هیت داشته باشند. بازنشستگی دی وید در فصل گذشته، اتفاق غم‌انگیزی برای هواداران هیت بود و آنها لایق فصلی جذاب خواهند بود. حضور تایلر هیرو، روکی که در پیش فصل نیز آتش بازی خوبی به راه انداخت بر این جذابیت خواهد افزود. بم آدبایو نیز به دنبال اثبات این مسئله است که جدایی حسن وایتساید، می‌تواند باعث شکوفا شدن هر چه بیش‌تر او شود. گوران دراگیچ همیشه به عنوان مهره‌ای تاثیرگذار قلمداد می‌شود و عملکرد او در فصل جدید نیز می‌تواند برای میامی هیت مهم باشد.
بروکلین نتس با حضور کوین دورنت و کایری اروینگ همه را غافلگیر کرد. با وجود مصدومیت کوین دورنت، حضور کایری به اندازه کافی می‌تواند برای تکان خوردن این تیم کافی باشد. حضور بازیکنان خوب دیگری چون اسپنسر دینویدی و جو هریس نیز کمک خواهد کرد تا تیم متفاوتی را از بروکلین نتس شاهد باشیم. کایری اروینگ بیش از همیشه می‌خواهد ثابت کند که ناکامی‌اش در بوستون سلتیکس تنها یک اتفاق بود و او به دنبال تبدیل شدن به همان ستاره تاثیرگذار دوران حضور در کلیولند کاوالیرز است.
دیترویت پیستونز یکی دیگر از تیم‌هایی است که با مثلث دریک رز، بلیک گریفین و آندره درامند می‌تواند همه را شوکه کند. دریک رز که در فصل گذشته موفق شد 50 امتیاز در یک بازی برای مینه‌سوتا تیمبروولوز به دست بیاورد، شب احساسی را برای خود و طرفدارانش رقم زد. حالا او باانگیزه‌تر از همیشه به دنبال بازگشت به فرم دورانش در شیکاگو بولز است. بازیکنی که تبدیل به جوان‌ترین MVP لیگ شد و با بازی‌های چشم نوازش پس از مایکل جردن، نوید یک ستاره دیگر را بولز می‌داد. بلیک گریفین پس از اضافه کردن عنصر شوت زنی به بازی خود، دیگر تنها بازیکن خشمگین همیشه آویزان به سبد برای دانک‌های عجیب و غریبش نیست و حالا می‌تواند در هر جای زمین خطرناک باشد. آندره درامند نیز به عنوان یکی از بهترین ریباندرهای لیگ و بازیکنی قابل اتکا در زیر سبد، همواره مهره‌ای مهم در دیترویت است.
شیکاگو بولز با هسته جوان و خطرناک خود، امسال می‌تواند خود را از انتهای جدول جدا کند و به موارد مهم‌تری بیندیشد. زک لاوین، لاری مارکانن و یک روکی درخشان چون وایت می‌تواند فصل جدیدی را در یونایتد سنتر رقم بزنند. در فصل گذشته آنها در بازی‌هایی بسیار عالی ظاهر می‌شدند و در مواردی نیز مانند مسابقه مقابل بوستون سلتیکس، یک آبروریزی تمام عیار را رقم می‌زدند. موردی که می‌توان آن را به دلیل کم تجربه بودن دانست و حالا این فصل انتظارات از آنها بسیار بالاتر از همیشه است.
اورلاندو مجیک با حفظ هسته اصلی تیم خود و داشتن بازیکنانی چون آرون گوردون و نیکولا ووچویچ می‌تواند در فصل جدید به بالاترین میزان بهره‌وری از تیم خود دست یابد. آنها پس از سال‌ها و توسط ووچویچ یک نماینده در آل استار داشتند و همین نیز اهالی اورلاندو را به داشتن تیمی بهتر از همیشه در فصل جدید مشتاق می‌کند.
علامت سوال‌های فصل
حالا نوبت به تیم‌هایی رسیده که هم می‌توانند ما را شوکه کنند و هم قابلیت این را دارند که رتبه‌های انتهایی جدول را برای خود کنند. شارلوت هورنتس با جدایی کمبا واکر، باید به دنبال جانشینی قابل اعتنا می‌گشت اما بازیکنی بهتر از تری روزیر را در تیم خود ندید. حالا این تیم بی‌ستاره‌تر از همیشه باید به راه خود ادامه دهد و این می‌تواند به فصلی فاجعه‌بار منجر شود. ترکیبی از بازیکنان معمولی با سرمربی که به نظر نمی‌رسد بتواند دست به معجزه بزند، باعث می‌شود تا شارلوت هورنتس یکی از علامت‌های سوال بزرگ فصل جدید باشد.
هواداران نیویورک نیکس در انتظار زوج کوین دورنت و کایری اروینگ بودند اما حضور بازیکنی چون جولیوس رندل باعث نمی‌شود تا نسبت به تیم فصل جدید خود چندان امیدوار باشند. همین ناامیدی قبل از شروع فصل جدید نیز باعث نشد تا حضور روکی خوبی مانند آر جی برت نیز زخم‌های آنها را التیام بخشد. آنها امیدوار بودند جذابیت‌های نیویورک باعث حضور ستاره‌ها شود اما کوین دورنت و کایری اروینگ سر از تیم همسایه یعنی بروکلین نتس درآوردند. موردی که شاید با وجود برنامه و تیم بهتر بروکلین نتس، منطقی نیز بود. نیویورک نیکس این فصل بر روی لبه تیغ راه می‌شود. شگفتی یا فصل فاجعه بار. چیزی جز این را نمی‌توان برای آنها متصور شد.
مصدومیت‌های بی موقع جان وال و درگیری او و بردلی بیل با سران واشنگتن ویزاردز باعث شده تا نتوانیم حدس بزنیم سرنوشت پایتخت‌نشینان در فصل جدید چه خواهد بود. بردلی بیل که در طول تابستان گمانه‌زنی‌های زیادی درباره حضورش در تیم‌های دیگر وجود داشت، سرانجام در ویزاردز ماندنی شد و باید دید می‌تواند با رهبری خود تیم را به پلی‌آف برساند یا خیر. یک بازسازی اساسی موردی است که درباره واشنگتن ویزاردز بسیار لازم است و باید دید سران این تیم بالاخره کی راضی به دل کندن از داشته‌های خود می‌شوند و فصلی جدید را شروع خواهند کرد.
حضور یکی از تاثیرگذارترین بازیکنان فصل گذشته یعنی تری یانگ نیز به تنهایی برای نجات یک تیم کافی نیست. این موردی بود که در فصل گذشته درباره آتلانتا هاوکس ثابت شد. آخرین فصل وینس کارتر در بسکتبال NBA امسال در این تیم رقم خواهد خورد و یکی از موارد قابل توجه درباره آتلانتا هاوکس بی شک این مسئله خواهد بود. باید دید همانند دریک نویتسکی و دووین وید، سران لیگ برای حضور او در آل استار نیز دعوت به عمل خواهند آورد یا خیر. آتلانتا هاوکس پتانسیل خوبی در تیم خود برای شگفتی‌سازی دارد و باید دید تا چه اندازه از این مورد استفاده خواهد کرد.
کلیولند کاوالیرز همچنان پس از جدایی لبران جیمز نتوانسته روی پای خود بایستد و به نظر یکی از تیم‌های قعرنشین فصل جدید نیز خواهند بود. با این حال آنها خوب می‌دانند که نباید با نگاهی ناامیدانه به استقبال فصل جدید بروند و کوئیکن لونز آرنا در انتظار عملکرد بازیکنان جوانی چون کالین سکستون و عثمان نشسته است. معلوم نیست آنها کی به فکر بازسازی تیم خود خواهند افتاد اما به نظر می‌رسد استراتژی تنکینگ در فصل جدید نیز در رویه آنها قرار داشته باشد.
جمع‌بندی
از رقابت میلواکی باکس و فیلادلفیا سونی سیکسرز گرفته تا حضور تیم‌های قدرتمندی چون بوستون سلتیکس و تورنتو رپترز باعث می‌شود دلیلی برای تماشای کنفرانس شرق داشته باشیم. تنور رقابت در اینجا به اندازه کنفرانس غرب داغ نیست اما حضور ستارگان و تیم‌هایی که امسال می‌توانند همه را شوکه کنند، به جذابیت این کنفرانس کمک شایانی خواهد کرد. در آخر نگاهی خواهیم داشت به پیش‌بینی مدیران تیم ها از تیم های صعود کننده به پلی آف کنفرانس شرق
