طرفداری- احسان حدادی ملیپوش پرتاب دیسک ایران در مسابقات جهانی دوومیدانی به عنوان هفتمی دست یافت و همین اتفاق باعث شد تا هجمههای زیادی علیه او به راه بیفتد که در همین خصوص احسان حدادی صحبت هایی را عنوان کرده است.
به گزارش میزان، احسان حدادی در مورد عملکردش در مسابقات جهانی به سوالات زیر پاسخ داده است.
در ابتدا در خصوص عملکردت در مسابقات جهانی صحبت کن.
خیلی خوشحالم که توانستم پس از هفت، هشت سال دوباره به فینال رقابتهای جهانی صعود کنم، هر چند که انتظار بیشتری داشتم تا در روز مسابقهام پرتابهای بهتری داشته باشم. در دو، سه ماه گذشته از لحاظ تکنیکی با مشکل مواجه شدم و همین عاملی شد تا خوب پرتاب نکنم. برخی دوستان عنوان میکردند حدود پنج متر با دیگر رقبا فاصله داشتم اما مشخص شد که تنها یک و نیم متر با طلای مسابقات جهانی فاصله داشتم. اگر از لحاظ تکنیکی برایم مشکل ایجاد نمیشد، توانایی کسب مدال را داشتم. خدا را شکر سال خیلی خوبی را سپری کردم.
نسبت به عملکردت در فینال دایموند لیگ چقدر در مسابقات جهانی پیشرفت داشتی؟
بدنم نسبت به فینال دایموند لیگ در شرایط بهتری قرار داشت و خیلی آمادهتر بودم، اما هر چقدر زور زدم، نشد، در حالی که پس از مرحله مقدماتی باید فینال انجام میشد، این اتفاق رخ نداد و دو روز بعد فینال انجام شد. در چند سال اخیر نخستین باری بود که چنین شرایطی را تجربه میکردم. همین که توانستم جزو برترینهای دنیا قرار بگیرم، از خودم راضی هستم. از مسئولانفدراسیون دوومیدانی و کمیته ملی المپیک تشکر میکنم که خیلی خوب از من حمایت کردند. اتفاق عجیبی نیست که نتوانم در توکیو مدال بگیرم اما این توانایی در من وجود دارد تا در المپیک توکیو برای کسب مدال طلا بجنگم.
در خصوص برنامههایت تا المپیک توضیح بده.
تصمیم دارم ظرف یک یا دو روز آینده برنامههایم را به سرپرست فدراسیون دوومیدانی ارائه بدهم تا طبق آن برنامههایم را تا المپیک پیش ببرم. تازه همه چیز برای من شروع شده است چرا که هدف من موفقیت در المپیک است. از دو سال پیش برنامهریزیهایمان را با مربیام آغاز کردهایم تا بتوانیم در توکیو بهترین نتیجه را بگیریم. حضور در مسابقات جهانی کمک کرد تا شناخت خوبی از حریفانم برای مسابقات المپیک پیدا کنم. اگر تا پیش از مسابقات جهانی یک ساعت کمتر تمرین میکردم، میخواهم در این مدتی که تا شروع المپیک زمان باقیمانده بیشتر و بیشتر تمرین و تلاش کنم تا انشاءالله بتوانم با انگیزه بیشتری در المپیک شرکت کنم و یک نتیجه خوبی را کسب کنم.
*در خصوص صحبتهای برخی منتقدان در مورد عملکردت در مسابقات جهانی چه نظری داری؟
دوومیدانی رشتهای است که هر ورزشکاری توانمندی بیشتری داشته باشد، نتیجه بهتری خواهد گرفت. رکوردهایی که توسط من کسب میشود، باعث خواهد شد تا افراد دیگر نتوانند علیه من صحبت کنند.
خیلیها معتقدند در این مدت پول زیادی برای شما هزینه شد و با این شرایط توقع زیادی از شما میرفت تا مدال کسب کنی.
در رشته دوومیدانی تا پیش از من هیچ ورزشکاری نتوانسته بود مدال مسابقات جهانی و المپیک را کسب کند و تاکنون هم این اتفاق رخ نداده است و خیلی بعید به نظر میرسد تا سالیان آینده ورزشکاری از ایران توان مدالآوری در چنین مسابقاتی را داشته باشد. همین که من پرچم ایران را در مسابقات بینالمللی به اهتزاز در میآورم اتفاق بزرگی است. مسئولان بهتر میتوانند راجع به عملکردم در مسابقات جهانی اظهارنظر کنند. تازه در اول راه موفقیت بیشتر قرار دارم و خوشحالم در ۳۴ سالگی ورودی المپیک را کسب کردهام. همین که به صورت مداوم از من دعوت میشود تا در مسابقات دایموند لیگ حاضر شوم، نشان از توانایی بالای من دارد. دوومیدانی اکنون خالی از ورزشکار است. گودزیوس دو سال پیش قهرمان جهان شد اما در اینجا رتبهای بهتر از دوازدهم کسب نکرد، حتی خیلی دیگر از ورزشکاران بودند که با کلکسیونی از افتخارات نتوانستند به فینال صعود کنند. قرار نیست وقتی برای ورزشکاری هزینه شود، نتیجه خوبی را کسب کند. ضمن اینکه این هزینهای که برای من صورت میگیرد قرار نیست به جیب من برود، بلکه هزینه تمرین کردن من میشود. زیباییهای ورزش در این است یک ورزشکار در یک مسابقه مدال کسب کند و در یک مسابقه شکست بخورد. خیلیها هستند که دوست ندارند ورزشکاران نتیجه بگیرند تا ورزشکاران را تخریب کنند که به نظرم اتفاق قشنگی نیست. تصمیمی برای خداحافظی از دوومیدانی ندارم، اگر روزی بخواهم از ورزش بروم، ترجیح میدهم تنها در سطح مسابقات آسیایی شرکت کنم تا بتوانم برای کشورم همچنان افتخارآفرینی کنم. اتفاق بدی در دوحه از لحاظ نتیجه برای من رخ نداد و همین که به فینال راه یافتم اتفاقی خوب و یک حرکت رو به جلو برایم محسوب میشود.
قول کسب مدال در توکیو را میدهی؟
تمام تلاششم را میکنم تا بهترین نتیجه را در المپیک بگیرم. برای مدال طلا تمرین میکنم چون هیچ مدالی غیر از این مدال من را خوشحال نخواهد کرد.
نتایج تیم ایران را در مسابقات جهانی چطور دیدی؟
سطح دوومیدانی ما در مسابقات جهانی همین است و نباید توقع داشت حسن تفتیان در ماده ۱۰۰۰ متر یا مهدی پیرجهان که نخستین حضور خود را در مسابقات جهانی تجربه میکرد به فینال صعود کنند. خیلی ها از من توقع دارند تا مدال بگیرم که واقعا شدنی نیست و فکر کردن به چنین موضوعی اصلا کار درستی نیست. مگر ما تا ده سال پیش در دوومیدانی قهرمان دنیا داشتیم که اکنون برخیها انتظار توقع کسب مدال طلا از ورزشکاران دارند؟ تا ده سال پیش در آسیا مدالی نمیگرفتیم و همین که در مسابقات قهرمانی آسیا چند مدال کسب میکنیم باید راضی باشیم! باید شرایطی فراهم شود تا ضمن هزینه کردن بیشتر، ورزشکاران نیز به سمت این رشته گرایش پیدا کنند. خیلی از ورزشکاران ما هستند، تمایل چندانی ندارند تا به عنوان قهرمانی دست یابند. اگر هر کسی مدال المپیک میخواهد باید ریاضت و سختی بکشد. خود من هشت ماه دور از خانواده بودم و در گرما و سرما در کشورهای مختلف تمرین کردم تا برای مسابقات جهانی و دایموند لیگ به مرز آمادگی برسم. خیلیها عنوان میکنند حدادی برای تفریح به آمریکا سفر میکند و جواب من به آنها این است اگر من در آمریکا استراحت میکردم پس چطور توانستم به فینال مسابقات جهانی صعود کنم