درود به میلانی های عزیز
در طول نقل و انتقالات تابستون بارها می دیدم که یکی از بزرگ ترین آرزوهای میلانی ها خرید هامس رودریگزه و اکثرا هم با مقایسه ش با آنخل کورئا متعجب بودن که چطور مدیریت میلان فوق ستاره ای مثل هامس رو نادیده گرفته و رفته سراغ نیمکت نشین اتلتیکو مادرید!
جواب این سوال ساده س: هامس رودریگز یکی از بدترین انتخاب های ممکن برای سیستم جامپائولوئه، برخلاف آنخل کورئا که اصلا ساخته شده برای بازی تو تیم جامپائولو. میگید چرا؟ توضیح میدم.
با نگاهی به بازیکن های کنار گذاشته شده از میلان و بازیکن های حفظ شده، و همچنین توجه به ویژگی های خرید های میلان، چند مورد مشترک رو پیدا میکنیم: سرعت بالا، توانایی توپیگیری خوب، پاسینگ قوی، دریبلینگ قوی و توانایی پیروزی در نبردهای یک به یک. این ویژگی ها رو حتی تو خریدهای دفاع (دوارته و تئو هرناندز) هم پیدا میکنیم. سمپدوریای جامپائولو در چند فصل گذشته همواره جزو رکورددارای بیشترین زمان حضور در یک سوم دفاعی حریف بود و این میسر نیست جز با سرعت بالا و توپگیری خوب برای اجرای یه پرس از جلوی قوی. چیزی که مارکو جامپائولو از تیمش میخواد یه توتال فوتبال واقعیه. کل تیم باید تو حمله و دفاع شرکت کنه. یه فوتبال مبتنی بر پرس و پاسکاری دقیق که نیاز به تکنیک بالایی هم داره.
در توتال فوتبال جامپائولو یه بازیکن کامل به یه بازیکن سطح بالا ارجحیت داره. توجه کنید که کامل بودن لزوما به معنی سطح بالا بودن نیست. بازیکنی کامله که در هرکدوم از زمینه های دفاعی و هجومی در سطح قابل قبولی باشه. یعنی فابیو بورینی معمولی بیشتر از هامس رودریگز سطح بالا به کار میلان میاد.
حالا بیاید یه مقایسه بین هامس رودریگز و آنخل کورئا داشته باشیم تا بهتر متوجه بشیم که چرا مدیریت میلان باوجود ارزون تر بودن هامس، کورئا رو بهش ترجیح میداد:
1. از لحاظ سیاست گذاری های مدیریتی، خرید بازیکنای زیر 26 سال در اولویته. تفاوت سنی 4 ساله ی هامس 28 ساله و کورئای 24 ساله چیز کمی نیست. اگه عمر مفید بازیکن رو 30 سال فرض کنیم هامس تنها 2 سال و کورئا 6 سال برای میلان مفید خواهند بود.
2. کورئا پرورش یافته ی مکتب دیگو سیمئونه س و پرسینگ و دفاع همه جانبه توی خونشه. برخلاف هامس که معمولا آزادی عمل بیشتری داشته و دفاع و پرس تیمی کمتر جزو اولویت تیمهاش بوده.
حالا بریم سراغ اون ویژگی های اساسی برای توتال فوتبال که گفتم:
3. آنخل کورئا نسبت به هامس سرعت به مراتب بیشتری داره. مرجع دقیقی برای مقایسه ی سرعت بازیکنا وجود نداره و مجبوریم به آمار Sofifa رجوع کنیم. acceleration کورئا 87، هامس 71 - sprint speed کورئا 82، هامس 66. می بینیم که تفاوتشون خیلی فاحشه!
4. کورئا 1.8 تکل موفق، هامس 0.9 تکل موفق - کورئا 0.8 اینترسپشن، هامس 0.3 اینترسپشن - کورئا 0.8 کلییرنس، هامس 0.1 - کورئا 0.5 پیروزی در نبردهای هوایی، هامس 0.3. می بینیم که در زمینه ی قدرت دفاعی هم کورئا خیلی خیلی برتره.
5. توی دریبلینگ هم باز این شماره 10 اتلتیکوئه که با اقتدار پیروزه! کورئا 3 دریبل موفق و هامس 1.3 دریبل موفق! البته درصد موفقیت دریبل هر دوتاشون برابر و 63 درصده.
6. پائولو مالدینی و زوونمیر بوبان بسیار ریزبین و حساسن و محاله بدون تحقیق کامل سراغ بازیکنی برن. اونا به جنبه های غیر فنی از جمله سبک زندگی بازیکن و ذهنیتش اهمیت زیادی میدن. مصاحبه ی چندوقت پیش پزشک تیم ملی کلمبیا مشخص میکنه که چرا مالدینی و بوبان به سراغ هامس رودریگز نرفتن: "این پسر ذهنیت بدی دارد. هامس جام جهانی را با مصدومیت به پایان رساند، یک هواپیمای اختصاصی گرفت و برای استراحت به ساحل رفت. نباید اینطور باشد. من قبلاً هم پیش بینی کرده ام که اوضاع برای او خوب پیش نخواهد رفت چون تلاش نمی کند."
پ ن 1: آمارهای موارد 3 و 4 و 5 از سایت هواسکورد استخراج شده و بر مبنای عملکرد فصل گذشته ی این دو بازیکن در لیگ داخلیشون و بر اساس میانگین در هر 90 دقیقه بود.
پ ن 2: هامس یکی از تاپ ترین بازیکنای جهان در زمینه ی ارسال پاس کلیدیه ولی این به تنهایی کافی نیست. اگه این توانایی رو از هامس بگیریم دیگه هیچی ازش نمی مونه! شک نکنید بین مدیرای میلان هیچوقت اتفاق آرا روی هامس رودریگز وجود نداشته.
عرفان سیدی
