سرود ایتالیاییان (Il Canto degli Italiani) نام سرود ملی کشور ایتالیا است. این سرود در میان مردم بیشتر با نام «سرود ماملی» (Inno di Mameli) معروف است. سراینده آن گوفردو ماملی است که اشعار آن را در پاییز ۱۸۴۷ زمانی که در جنوآ دانشجو و ۲۰ ساله بود سرود.
این اشعار در فضای کوشش‌های مردمی برای دست یافتن به یک‌پارچگی و استقلال ایتالیا در پس‌زمینه جنگ علیه اتریش سروده شده‌اند. آهنگ این سرود دو ماه پس از سروده شدن اشعار، در شهر تورین و توسط میکله نوارو که او هم اهل جنوآ بود ساخته شد.
ای برادران ایتالیا
ایتالیا بیدار گشته است
کلاه‌خود اسکیپیو را
بر سر او بربندید
ویکتوریا کجاست؟
تا گیسوی بریده‌اش را بیاورد
چرا که ایزد او را
برده رم آفریده است.
بیایید تا هم‌جوخه شویم
برای مرگ آماده‌ایم
برای مرگ آماده‌ایم
ایتالیا ما را فرا خوانده
بیایید تا هم‌جوخه شویم
آماده‌ایم برای مردن
برای مرگ آماده‌ایم
ایتالیا ما را فرا خوانده‌است!
سده‌های آزگار ستم‌دیده بوده‌ایم
و دستخوش ریشخند
چرا که مردمی واحد نیستیم
چرا که دسته‌دسته‌ایم
بگذار تا یک پرچم، یک امید
ما را گرد هم آورد
زمان آن رسیده تا
یگانه شویم
بیایید تا یکی شویم و مهر بورزیم
از بهر یگانگی و عشق.
بر مردمان، آشکار ساز
راه و روش ایزدی را
بیایید تا از برای آزادی زادبوم خود
سوگند یاد کنیم
یک‌پارچه؛ در راه خدا.
چه کسی است که بر ما چیره شود؟
از آلپ تا سیسیل
لنیانو همه جا حضور دارد
دست هر مرد و دل هر مرد
دست و دل فروکیو است
فرزندان ایتالیا
همه بالیلا نام دارند
هر ندای شیپور
نغمه‌ساز آوای وسپرها است
شمشیر مزدور
چوبکی نزار بیش نیست
عقاب اتریشی
پرهایش ریخته
خون ایتالیا
و خون لهستانی
را خورد، و خون کازاک را
اما همان، قلبش را سوخت
