احمد جمالزادهیکی از بچه ها از کارگر بیچاره ایی که برای صد تومن سرویس بهداشتی منزلشون رو کاشی کرده بود مثال اعصاب خرد کنی زد.
صنعت سرگرمی(از جمله ف.تبال و سایر ورزشهای حرفه ایی) گندترین صنعت دنیاست.
یک صنعتپردرامد با یه درامد مستقیم سالیانه بالای 7میلیارد دلار و گردش مالی بیش از 30 میلیارد دلاری.
که متاسفانه این درامد هنگفت نصیب حداکثر 30 هزار نفر شاعل حرفه ایی و مستقیم تو این صنعت میشه.
و نهایت افرادی که به صورت غیر مستقیم درگیر این صنعتند و ازش ارتزاق می کنند 500 هزاررنفره.
و همین تفاوت هنگفتی که میان مشتری ها و شاعلین مستقیم و غیر مستقیم اون وجود داره نشون میده که فوتبال نمیتونه سهمی به اندازه دیگر صنایع مهم در ایجاد رفاه عمومی داشته باشه.
چون پول رو از یه میلیارد نفر میگیره عمده اون رو بین 30-40 هزار نفر تقسیم می کنه.
و روسای فیفا و یوفا و سایر نهادهای فوتبالی هم چون این شیوه رو تامین کننده منافع مالی ارکان اصلی فوتبال میبینن تغییری در ساز و کارش نمیدن
البته گهگاه در مورد توسعه اون صحبت میکنن اما این توسعه هم در راستای افزایش نسبت شاعلین به مشتری های فوتبال یعنی تماشاگرها نیست بلکه بیشتر به هدف گسترش بازار یک میلیاردی فوتباله تا پول بیشتری به جیب ارکانش بره