جت شخصی اش طی ماه های آینده خیلی بدرد بخور جلوه می کرد. از آنگولا راهی زوریخ شد تا در جلسه کمیته مالی شرکت کند و صورت حسابی 16 هزار و 342 دلاری در خصوص هزینه های سفر برای فیفا فرستاد. بعد در 3 فوریه راهی نیون فرانسه شد تا میشل پلاتینی را ببیند. دستیاران پلاتینی نهاری گروهی تدارک دیده بودند، اما بن همام اصرار داشت دو نفر به شکل خصوصی و پشت درهای بسته هم دیگر را ملاقات کنند و حتی محمد مِشادی، معتمد رئیس کنفدراسیون فوتبال آسیا، هم بیرون ماند. فقط کمی بیشتر از یک ساعت طول کشید تا بن همام بتواند پلاتینی را قانع کند قطر میزبان خوبی برای جام جهانی است و البته اینکه قطر و فرانسه می توانند روابط خود را در برخی امور گسترش دهند. دو نفر در پایان همدیگر را به گرمی در آغوش گرفتند و بن همام راهی فرودگاه شد تا دوباره سوار جت شخصی اش شود.
میلیاردر قطری مطمئن بود رسیدن به رای پلاتینی برای کسب حمایت اروپایی ها، مهم ترین مساله است. قطر مشغول انجام برخی سرمایه گذاری های بزرگ در فرانسه بود که قرار بود در ادامه به سمع و نظر رئیس جمهور وقت، نیکولا سارکوزی برسد. با این حال، در آن موقع راضی کردن ستاره سابق یوونتوس در خصوص شایستگی قطر در میزبانی جام جهانی، مهم تر از همه بود. برای همین بن همام در جام جهانی 2010 در آفریقای جنوبی پلاتینی را کنار کشید و از او درخواست کرد جلسه ای با اعضای یوفا ترتیب دهد تا قطری ها در نیون، به صورت خصوصی در مورد مزیت های میزبانی جام جهانی در دوحه، به ارائه مطالب بپردازند. پلاتینی استقبال کرد و مقرر شد جلسه در اکتبر برگزار شود. از سوی دیگر، پلاتینی شدیدا از سوی نیکولا سارکوزی هم تحت فشار سیاسی بود تا در پی سرمایه گذاری تبلیغاتی شیخ های قطر، به آنها رای دهد.
بن همام راضی و مفتخر بود. داستان آوردن جام جهانی به دوحه که در ابتدا کاملا خیال پردازانه و تخیلی به نظر می رسید، الان با قدرت به سمت موفقیت در حال حرکت بود. او 4 رای از آفریقا در جیب داشت. دیپلماسی اش در آسیا جواب داده بود و تلاشش در جوش دادن معامله برای رسیدن به آرای بیشتر به نتیجه رسیده بود. معامله اش با اسپانیا به تنهایی 4 رای برایش تضمین میکرد و توافقش با موتکو آنها را بیشتر می کرد. با این حال، بن همام کسی نبود که حتی اگر پیروزی در دسترس باشد، با این خیال ها، به خواب برود. او می خواست کارهایی که قبلا در اروپا انجام داده بود، تقویت کند و در این راه باید دوباره سراغ قدرتمندترین چهره این قاره، میشل پلاتینی، می رفت.
بن همام تلاش بسیاری برای بدست آوردن رای رئیس یوفا کرده بود و همان طور که گفتیم، حتی او را مجاب کرده بود جلسه ای برای ارائه شرایط میزبانی قطر به کمیته میزبانی آنها در نیون برگزار کند. تمامی اعضای ارشد کمیته میزبانی قطر در اکتبر و دو ماه قبل از رای گیری میزبانی جام جهانی راهی نیون شدند تا ارائه ای خصوصی برای ستاره سابق فرانسوی داشته باشند. قرار بود بن همام رهبری کمیته میزبانی قطر را به عهده داشته باشد، اما در لحظات آخر جای خود را به اَلسَوادی داد تا به امور دیگری برسد.
تیم قطری در جلسه عمومی، به طور خلاصه به شرح شرایط دوحه پرداخت، اما اطلاعات تفصیلی شب قبل از آن در جریان شام خصوصی پلاتینی و ولیعهد قطر، شیخ تمیم بن خلیفه آل ثانی، صورت گرفته بود. آقای ولیعهد تا آن روز چندان نشانی از خود در کمیته میزبانی بروز نداده بود تا برادر کوچک ترش شیخ محمد امورات را پیش ببرد، ولی با نزدیک شدن رای گیری لازم بود قطری ها با تمام توان وارد میدان شوند. شیخ تمیم در ادامه راهی زوریخ شد تا جلسه ای هم با سپ بلاتر داشته باشد.
یک ماه بعد در فاصله 10 روزه تا رای گیری میزبانی جام جهانی، شیخ تمیم برای مهم ترین جلسه اش به اروپا بازگشت. نیکولا سارکوزی او را برای شام در کاخ اِلیزه[1] پاریس دعوت کرده بود. دیگر مهمان حاضر در جلسه سباستین بازین، مدیر ارشد اجرایی باشگاه پاری سن ژرمن فرانسه، بود؛ باشگاهی که در آن زمان مشکلات مالی بسیاری به خود می دید. مهمان سومی هم در حالی که تعجب از صورتش می بارید و نمی دانست رئیس جمهور چرا دعوتش کرده، وارد اِلیزه شد. میشل پلاتینی به سر میز هدایت شد و تعجبش با دیدن شیخ تمیم دو برابر شد چون انتظار داشت در چنین فاصله کمی دوباره ولیعهد قطر را ملاقات کند.
شرح صحبت های آن جلسه تا چندین سال بعد از رای گیری میزبانی جام جهانی نامعلوم بود تا اینکه نشریه فرانسوی فرانس فوتبال، طی گزارشی خبر داد شیخ تمیم پیشنهاد داده قطر باشگاه پاری سن ژرمن را خریداری کند و شبکه ای تلویزیونی برای رقابت با کانال پلاس راه بیندازد. این پیشنهاد در ابتدا از سوی سارکوزی توهین آمیز تلقی شد. در همین جلسه بود که سارکوزی تلاش کرد بیشترین فشار را برای تحمیل نظرش به پلاتینی انجام دهد. ماجرا به اینجا ختم شد که یک سال بعد از رای گیری میزبانی جام جهانی، یکی از ثروتمندان قطری به نام ناصرالخلیفی، در ازای 50 میلیون یورو، پاری سن ژرمن را خریداری می کند و شبکه خبری الجزیره قطر، در ازای 150 میلیون یورو حق پخش مسابقات فرانسه را بدست میآورد و شبکه مشهور بین اسپورتس[2] را راهاندازی می شود.
رای پلاتینی هم بدست آمده بود و بن همام می توانست به خودش برای به اتمام رساندن موفق یک کودتای دیگر، افتخار کند. رویای میزبانی غیرممکن کشورش الان یک قدرت غیرقابل مهار شده بود.
