*عشق چلسی از 1380*⭐| یادداشت بر پایان GameOfThrones |
فصل هشتم GameOfThrones تنهای تنها از فیلمنامه خود ضربه می‌خورد. ابتدا اجازه بدین از نکات مثبت بی شمار فصل هشتم شروع کنم. فصل هشتم GameOfThrones مجموعه‌ای از بهترین هاست. بهترین کارگردانی‌های کل سریال ... بهترین بازی‌های کل سریال ... بهترین فیلمبرداری‌های کل سریال و حتی بهترین موسیقی متن‌های سریال ...! فصل هشتم اصلـا از بابت ضعف این چیزها ضربه نمی خورد. اگر دوباره فصل رو ببینین متوجه می‌شین چه شات های فوق العاده زیبا و بازی‌های تاثیرگذار و ترک‌های موسیقی‌متن فوق العاده‌ای در اون موجود هست. کافیه شش دقیقه پایانی آخرین قسمت رو ببینین تا متوجه منظورم بشین. ولی همه اینا با یک داستان و فیلمنامه ضعیف به حاشیه میرن و تحت شعاع قرار میگیرن. فیلمنامه‌ای که چهارچوب یک اثر هست برای فصل هشتم به دلیل کمبود زمان -که خود شورانرها عامل اون بودن- با عجله نوشته شد در صورتیکه اگر تمرکز بیشتری روی اون گذاشته میشد و همین پایان رو به قول جرج آر. آر. مارتین در ده فصل روایت می‌کردن تصور کنین چه پایان فوق العاده‌ای می‌تونست باشه! فصل هشتم به درگیری با وایت واکرها اختصاص داده میشد و فصل نهم و دهم نبرد تاج و تخت و به جنون رسیدن دنریس تارگرین روایت میشد و پایان می‌یافت! با یک نگاه کلی متوجه می‌شیم تنها عجله باعث همچین چیزی شد. حال چرا فصل هشتم به خودی خود بد نیست؟! بیاین منصف باشیم و تاثیر رسانه‌های مختلف بر اذهان عمومی رو هم نادیده نگیریم. برخی ایراداتی که به فصل گرفته شد که اصلـا منصفانه نبودن و با کمی مطالعه حل می‌شدن در کنار ایردات دیگه زاده شدن و در قتل فصل هشتم و پایان همکاری کردن! با همه این تفاسیر از پایان راضی نیستیم!
به هر حال GameOfThrones به پایان رسید و با وجود همه این مسائل و حتی برای هفت فصل گذشته هم که شده از تک تک عوامل سریل متشکریم و تا ابد یادآور خاطرات خوبی که در طی این هشت سال بوجود آوردن هستیم. به قول یکی از منتقدان GameOfThrones فراتر از یک سریال بود که برای سال‌ها زندگی یک دنیا رو تحت شعاع قرار داد کاری که هیچ سریال دیگه ای موفق به انجام این کار نشده بود. GameOfThrones ممنون!
