مهم: این پست مال زمانی بود که من تازه با رپ آشنا شده بودم و چیزی از رپ نمیدونستم. الان این لیست رو خودم اصلا قبول ندارم ودارم میگم چرت و پرته ونظر من نیست.
اما پست رو پاک نکردم تا تکامل خودم رو یادم نره؛ پس یادتون نره این لیست هیچ ارزش و اعتباری نداره.!
و عنوان 10 رپر محبوب برای ایرانی هایی که تازه با رپ آشنا شدند تیتر مناسب تریه!
10ناس
نصیر بن اولو دارا جونز (به انگلیسی: Nasir bin Olu Dara Jones) (زاده ۱۴ سپتامبر ۱۹۷۳ در نیویورک) که با نام ناس هم شناخته می‌شود از خوانندگان هیپ هاپ آمریکایی است.
او پسر نوازنده جاز اولو دارا[۱] است. نخستین آلبوم او در سال ۱۹۹۴ با نام ایلماتیک" و با همکاری شرکت "کلمبیا رکوردز" منتشر شد. پس از آن ناس وارد گروه بزرگ "The Firm" شد و یک آلبوم به همراه این گروه منشتر کرد. در بین سال‌های ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۵ ناس با جی-زی درگیری‌هایی را پیدا کرد با هر یک با دادن آهنگ‌هایی ضد هم به یکدیگر حمله می‌کردند حتی درگیری آنها به کنسرت هیپ هاپ در شهر نیویورک نیز رسید. در سال ۲۰۰۶ ناز با کمک "دف جم رکورد" آلبوم "Hip Hop Is Dead" رو منشتر کرد که با حمایت زیادی همراه شد. ناز یک کارآفرین از طریق کمپانی ضبط موسیقی خود، فروشگاه کفش کتانی، و انتشار مجله است. او صاحب یک فروشگاه کفش کتانی به اسم فیلا[۲] است. او در حال حاضر با دف جم رکورد همکاری می‌کند. در سال ۲۰۱۰، او آلبومی با همکاری هنرمند رگی دامیان مارلی،[۳] به اسم (Distant Relatives) منتشر کرد. تمام حق امتیاز این آلبوم به سازمان‌های خیریه در آفریقا داده شده‌است. آلبوم یازدهم او، زندگی خوب،[۴] در سال ۲۰۱۲ منتشر شد.
او دارای شش آلبوم شماره ۱ در (بیلبورد ۲۰۰)است که با امینم و کانیه وست[۵] برابر است.
ناس بهترین دوست همسایه خود(Willy "Ill Will" Graham) بود. ناس در ابتدا توسط نام مستعار بچه موج شناخته می‌شد. در اواخر دهه ۸۰ میلادی، او با خواننگان و تهیه کنندگان بزرگ رپ به نام رکیم[۶] و کول جی رپ[۷] اولین آلبوم خود را ضبط کرد. با این حال، این آلبوم تا به امروز منتشر نشده‌است. در اواسط سال ۱۹۹۲، ناس توسط (MC Serch) به کلمبیا رکوردز معرفی شد
در سال ۱۹۹۴، اولین آلبوم ناس به نام ایلماتیک[۸] منتشر شد. همچنین در این آلبوم هنرمندان دیگری نظیر (Large Professor, Pete Rock, Q-Tip, L.E.S. and DJ Premier,ای زد) و پدرش حضور داشتند. همچنین در سال ۱۹۹۴، ناس آهنگ ≪یک در یک≫را برای موسیقی متن فیلم جنگنده خیابانی[۹] خواند. آلبومIllmatic جزء بزرگترین آلبومهای هیپ هاپ است. این آلبوم مورد تحسین و تمجید اکثر منتقدین قرار گرفت. همچنین سایت (About.com) این آلبوم را بزرگترین آلبوم هیپ هاپ تمام دوران لقب داد.
۱۹۹۵ تا ۱۹۹۷: ادامه فعالیت و همکاری با گروه (The Firm)[ویرایش]
کمپانی کلمبیا شروع فشار به ناس به سمت موضوعات تجاری تر برای آلبومهای خود کرد، مانند نوتوریوس بی.آی.جی، که با انتشار تک‌آهنگ‌های خودموفقیت‌های زیادی به دست‌آورد. در سال ۱۹۹۵، ناس با همکاری در آلبوم (Doe or Die) به همره ای زد، همکاری با گروه موب دپ[۱۰] در آلبومی به نام (The Infamous)، همکاری با (Raekwon) در آلبوم (Only Built 4 Cuban Linx by) و همکاری با کول جی رپ[۷] در آلبوم (۴٬۵٬۶) سال پرکاری را گذراند. ناس به همراه مدیر خود (MC Serch)، شروع به آماده‌سازی برای دومین آلبوم بلند خود به نام، آن نوشته شده بود (It Was Written) آغاز کرد. این آلبوم توسط (Tone and Poke) از گروه (Trackmasters) تولید شد و در تابستان ۱۹۹۶ منتشر شد. همچنین ناز سه تک آهنک ویک ریمیکس توسط آر. کلی عرضه کرد. گروه (The Firm) توسط ناز، ای زد[۱۱]، فاکسی براون[۱۲] و Cormega تشکیل شد.
ناس در سال ۱۹۹۶ با کمپانی افترمث[۱۳] با مالکیت دکتر دره[۱۴] قرار داد بست و این کمپانی شروع به کار بر روی اولین آلبوم خود کرد. Cormega بعد از امضای قرار داد ناس با کمپانی افترمث[۱۳] یکی از مخالف‌ترین دشمنان ناس شد و شروع به دیس ناس کرد. ناس، فاکسی براون، ای زد[۱۱]، از گروه (The Firm) اولین آلبوم خود را به نام (THE ALBUM) در سال ۱۹۹۷ منتشر کردند. این آلبوم به فروش خوبی دست یافت اما اعضا این گروه که مدت زیادی با بود که با یکدیگر اختلاف پیدا کرده بودند از گروه جدا و گروه را منحل کردند.
۲۰۱۸: آلبوم نصیر[ویرایش]
در ۱۵ ژوئن ۲۰۱۸ ناس تحت لیبل Mass Appeal Records و Def Jam Recordings با همراهی کانیه وست به عنوان تهیه‌کننده آلبومی منتشر کرد متشکل از ۷ آهنگ[۲۲].
ملودی اصلی آهنگ “Adam and Eve“ در این آلبوم به‌طور کامل سمپل شده از آهنگ “گل یخ“ کوروش یغمایی است[۲۳]. همچنین آهنگ “White Label“ نیز حاوی سمپل‌هایی از آهنگ “Prison Song" شهرام شب پر همی‌باشد[۲۴].
9اسنوپ داگ
کَلوین کوردوزار بروداس جونیور (به انگلیسی: Calvin Cordozar Broadus, Jr.) (زادهٔ ۲۰ اکتبر ۱۹۷۲) ملقب به اسنوپ داگ (به انگلیسی: Snoop dogg) خواننده وتهیه‌کنندهٔ سبک رپ آمریکایی است. وی یکی از رپرهای صاحب نام در گنگستا رپ و ساحل غربی هیپ-هاپ است.
زندگی‌نامه[ویرایش]
اسنوپ داگ در ۲۰ اکتبر سال ۱۹۷۲ در بیمارستان لوس آلتوس در لانگ بیچ ایالت کالیفرنیای آمریکا به دنیا آمد. او دومین فرزند پسر از سه فرزند خانواده‌اش بود. اسم او کَلوین کوردوزار بروداوس جونیور گذاشته شد. مادرش در کودکی او را با نام اسنوپی صدا می‌کرد و او نام اسنوپ داگی داگ را به‌عنوان نام هنری خود برگزید که بعدها به اسنوپ داگ تغییر کرد. او بعد از این که از دبیرستان فارغ‌التحصیل شد، سه سال با پلیس به‌خاطر مواد مخدر و شرارت درگیر بود و پی‌درپی به زندان می‌افتاد. وی در این سال‌ها به خواندن رپ مشغول شد و با دوست خود، وارن جی، که برادر ناتنی دکتر دره بود، آهنگ‌های خود را به‌صورت غیرحرفه‌ای می‌ساختند. به این صورت بود که او با دکتر دره آشنا شد و آهنگ فیلم Deep Cover را با همدیگر ساختند. سپس آلبوم The Chronic هم با شراکت اسنوپ در بعضی آهنگ‌ها آماده شد.
پدر اسنوپ داگ وقتی او ۳ماهه بود آنها را ترک گفت. بر اساس آزمایش دی ان ای که از اسنوپ داگ گرفته شد، نتیجه به این صورت بود که او در واقع ۷۴٪ آفریقایی۲۶٪ آمریکایی است. اسنوپ داگ در سال ۲۰۰۹ میلادی به گروه امت اسلام پیوست.
حرفه
اسنوپ داگ در نوامبر سال ۱۹۹۳ آلبوم داگی استایل را از استودیوی دِث رو رکوردز ارائه کرد. این آلبوم اولین آلبوم رپ بود که شماره یک جدول‌ها شد و رپ را از حالت سکون درآورد. آهنگ‌های What's My Name و Gin and Juice به ده برتر راه یافتند و آلبوم چندین ماه در جدول‌ها ماند. در ۱۹۹۴ هم در فیلم Murder Was the Case چند آهنگ اجرا کرد.
سپس او در سال ۱۹۹۶ آلبوم Doggfather را بیرون داد. این آلبوم بدون کمک دکتر دره ساخته شد، چون او قبلاً دِث رو رکوردز را ترک کرده‌بود. (این آلبوم را با کمک Daz و DJ Pooh ساخت) در سال ۲۰۰۰ هم آلبوم The Last Meal را ساخت. دکتر دره حدود ۴ سال بر روی آهنگسازی این آلبوم کار کرد. اسنوپ داگ در ماه می ۲۰۱۶ با آرش در موزیک Oh My God همکاری داشته‌است.[۲]
8ایزی ای
اریک لین رایت (۱۹۶۴ سپتامبر ۷–۱۹۹۵ مارس ۲۶)، که بیشتر با نام مستعارخود ایزی-ای شناخته می‌شود، خواننده رپ آمریکایی که در گروه هیپ هاپ ان.دابلیو.ای عضویت داشت و «پدرخوانده گانگستر رپ» نامیده می‌شد. او در کامپتن، کالیفرنیا متولد شد. پس از ترک تحصیل در کلاس دوم متوسطه، به مواد فروشی پرداخت. اولین آهنگ او «بچه‌های محل» بود. او به همراه، دکتر دره، آیس کیوب، گروه ان. دبلیو. ای را تشکیل دادند. پس از آن ام سی رن و 'دی جی یلا' و 'عربین پرینس' به این گروه پیوستند. در سال ۱۹۸۸، آنها آلبوم بحث‌برانگیز و پر حاشیه خود را به نام مستقیم بیرون کامپتن را منتشر کردند. این گروه بعد از انتشار چهار آلبوم در سال ۱۹۹۱ منحل شد. این گروه یکی از برترین گروه‌های موسیقی تاریخ است.
تأثیرات اصلی بر ایزی-ای شامل گروه‌های موسیقی فانک دهه هفتاد میلادی، خواننده‌های رپ آن زمان مانند، آیس-تی و کمدی بود. هنگام بررسی آلبوم‌ها ایزی-ای، بسیاری از منتقدان اشاره به سبک کلی منحصر به فرد خود، با «استیو هویی» می‌کنند. او در حالی که مهارت‌های فنی خود را به عنوان یک خواننده رپ بزرگ ثابت کرده بود، سبک متمایز خود را که (همواره به عنوان یک ناله و شکایت کردن زیاد) بود، در طول فعالیت هنری خود حفظ کرده و جاذبه و زیبایی شعرهای او نیز خاص بوده‌است.
شروع خوانندگی
رایت با درآمد حاصل از فروش مواد مخدر زندگی خود را می‌گذراند. دوستش جری هلر اذعان می‌کند که او شاهد فروش ماری جوانا توسط رایت بود. اما می‌گوید که هرگز ندید که او کوکاین بفروشد. هلر در کتاب خود به نام "بی رحم: یک خاطره" می‌نویسد:رایت به عنوان یک "گردن کلفت" در زمینه فروش مواد، نام گرفته بود. هلر توضیح می‌دهد: " محله‌ای که رایت در آن بزرگ شده یک مکان خطرناک بود و او یک پسر کوچک بود؛ نقش " اوباش " در خیابان به‌طور کامل درک شده بود، پس مردم برای ما امتیاز و احترامی خاصی قائل بودند.
در سال ۱۹۸۶، در سن ۲۳، رایت ۲۵۰۰۰۰ هزار دلار از قاچاق مواد مخدر به دست آورده بود. او تصمیم گرفت با این پول به خوانندگی رپ بپردازد و به لس آنجلس نقل مکان کند، که در آن شهر هیپ هاپ به‌طور قابل توجهی در حال محبوب شدن بود. او از اواسط ده ۸۰ میلادی در گاراژ خانه پدر و مادرش آهنگ‌های خود را ضبط می‌کرد.
رایت از فروش مواد کناره‌گیری کرده و با درآمد بدست آورده خود و با کمک دوستش جری هلر در(Ruthless Records) حرفه موسیقی خود را آغاز می‌کند.
مرگ
اریک لین رایت در سن 30 سالگی بر اثر بیماری ایدز درگذشت. و بعد از مرگ ایزی دکتر دره تحت ثاثیر مرگ اریک قرار گرفت و تصمیم به ترک از کمپانی وست کوست کرد و تمام داراییش را به شوگ بخشید و کمپانی افترمث رو تأسیس کرد.
7جی زی
.jpg)
شان کوری کارتر (به انگلیسی: Shawn Corey Carter) (متولد ۴ دسامبر ۱۹۶۹)،[۱] مشهور به جی-زی (به انگلیسی: Jay-Z) رپر و تاجر آمریکایی است. او یکی ازپرفروش‌ترین موسیقیدانان طول تاریخ است، که بیش از ۱۰۰ میلیون ضبط از او به فروش رفته‌است، در حالی که ۲۱ جایزه گرمی برای موسیقیش دریافت کرده‌است. ام تی وی در سال ۲۰۰۶ او را در رتبه «برترین رپر طول تاریخ» قرار داد.[۲] در سال ۲۰۱۷، فوربز ثروت او را ۸۱۰ میلیون دلار تخمین زد، که او را تبدیل به دومین هنرمند ثروتمند هیپ-هاپ تبدیل کرده‌است. جی-زی همیشه در جایگاه یکی از بهترین رپران تاریخ بوده‌است. همچنین سه آلبوم از او در لیست ۵۰۰ آلبوم برتر تمام اعصار رولینگ استون قرار گرفته‌است.[۳][۴]
به عنوان یک تاجر و سرمایه‌گذار، جی-زی یکی از مالکان کلوپ ورزشی ۴۰/۴۰ نیویورک و همچنین سازنده کمپانی لباس روکاورز می‌باشد. او رئیس سابق دف جم رکوردینگز[۵] و مؤسس مشترک کمپانی موسیقی «راک-ا-فلا» و مؤسس کمپانی «راک نیشن» می‌باشد. به عنوان یک هنرمند، او رکورد بیشترین تعداد آلبومهای شماره ۱ در بیلبورد ۲۰۰ را با ۱۳ آلبوم در اختیار دارد.[۶] او همچنین دارای چهار شماره ۱ در بیلبورد هات ۱۰۰ می‌باشد، که یکی از آنها به عنوان هنرمند اصلی و سه آهنگ دیگر همراه با ماریا کری، بیانسه وآلیشا کیز می‌باشد.
همراه با موفقیت مالی و موسیقی عالی‌اش، جی-زی به خاطر کارهای نزاع‌گونه همراه با دیگر رپرها همانند جنگ موسیقی جی-زی و ناس شناخته می‌شود.[۷] جی-زی در ۱۱ دسامبر ۲۰۰۹ به عنوان ۱۰مین موفق‌ترین هنرمند دهه ۲۰۰۰ از طرف مجله بیلبورد انتخاب شد. همچنین ۵مین خواننده مرد تک برتر و ۴مین رپر برتر بعد از امینم، نلی و فیفتی سنت.[۸] همچنین وی در جایگاه ۸۸م عالی‌ترین هنرمندان تاریخ که توسط رولینگ استون تنظیم شده بود قرار گرفت.
جی زی در آوریل ۲۰۰۸ همراه با خواننده آر اند بی، بیانسه ازدواج کرد.[۹] آنها یک دختر با نام بلو آیوی کارتر دارند که در ۷ ژانویه ۲۰۱۲ به دنیا آمد و در ۱۳ ژوئن ۲۰۱۷ نیز صاحب دو فرزند دوقلو به نام‌های سر کارتر (به انگلیسی: Sir Carter) و رومی (به انگلیسی: Rumi) شد.[۱۰]
شاون کارتر در بروکلین، نیویورک به دنیا آمد و در خانه‌های مارسی، که یک پروژه مسکن‌سازی در محله بدفورد-استایوسنت بروکلین بود بزرگ شد.[۱۱] جی زی و سه خواهر و برادرش پس از ترک پدر خانواده، ادنیز ریوز، توسط مادرشان بزرگ شدند. در ۳۳ سالگی جی زی، ادنیز را ملاقات کرد و او را بخشید. مدت کوتاهی بعد، در سال ۲۰۰۳، ریوز به دلیل نارسایی کبد درگذشت. او در اشعار خود مدعی است که در سال ۱۹۸۲ و در سن ۱۲ سالگی به شانه برادرش به خاطر دزدیدن جواهراتش شلیک کرده‌است.[۱۲][۱۳] جی-زی در دبیرستان الی ویتنی در بروکلین همراه با رپر آینده، ای زد تا زمانی که دبیرستان تعطیل شد حضور داشت. پس از آن در دبیرستان فنی و حرفه‌ای جرج وستینگهاوس در مرکز بروکلین حضور داشت که با رپرها و دوست‌های آینده خود نوتوریوس بی. آی. جی و باستا رایمز هم‌مدرسه‌ای شد. او همچنین در دبیرستان مرکزی ترنتون در ترنتون، نیوجرسی مشغول به تحصیل شد که فارغ‌التحصیل نشد.[۱۴] در یکی از آهنگ‌هایش او به این نکته اشاره کرد که به فروش کراک کوکائین مشغول بوده‌است.[۱۳] همچنین او گفته‌است که سه دفعه در طول زندگیش تیر خورده‌است.[۱۵]
مطابق با گفته‌های مادرش، گلوریا کارتر، جی-زی در کودکی برادران و خواهرانش را شب با صدای طبل از میز آشپزخانه بیدار می‌کرد تا اینکه او برایش یک بوم‌باکس در روز تولدش خرید که علاقه‌اش به موسیقی را نشان بدهد. او در کودکی سبک آزاد را با نوشتن متن آهنگ‌ها و تقلید از خوانندگان بزرگ موسیقی در همان زمان شروع کرد.[۱۶] در محله‌ش، کارتر با نام «جازی» شناخته می‌شد، نام خودمانی که در نهایت او آن را در حرفه موسیقی‌اش گسترش داد و به «جی-زی» تغییر داد.[۱۱] همچنین این نام خودمانی، ادای احترامی به مربی موسیقیش، جاز-او نیز است. در ۱۸ جولای ۲۰۱۳، او اعلام کرد که خط ربط بین نامش را پاک کرده و ترجیح می‌دهد با نام «جی زی» شناخته شود.[۱۷][۱۸]
جی-زی در چندین جنگ رپ در مقابل رپرهایی چون ال ال کول جی در اوایل دهه ۹۰ شرکت کرده و برنده شده بود که نقشه‌ای برای شروع کارهای آینده‌اش شده بود.[۱۹] او در سال ۱۹۹۴ اولین بار به مورد توجه عموم قرار گرفت که در آلبوم «بیگ ددی کین» ظاهر شد و در همین زمان به «بیگ ددیز هایپ من»[۲۰] یا کمک‌یار بیگ ددی معروف شد، اگرچه او توضیح داد که به‌طور رسمی کمک‌یار او نبوده‌است و او فقط به صورت کمی در استیج ظاهر می‌شد.[۲۱][۲۲] اولین رپ رسمی او با نام «نمی‌توانم با آن بیایم» (به انگلیسی: I Can't Get With That) بود که بعدها موزیک ویدئویی برای آن ساخته شد.
رابطه با بیانسه
جی-زی با خواننده آمریکایی آر اند بی، بیانسه ازدواج کرده‌است. در سال ۲۰۰۲، جی-زی و بیانسه برای آهنگ «۰۳' زیبا و کلاید» همکاری کردند. همچنین جی-زی در تک‌آهنگ پرطرفدار «مجنون عشق» و همچنین آهنگ «آن گونه این را دوست داری» از اولین آلبوم بیانسه، به طرز خطرناکی عاشق، حضور داشت. در دومین آلبوم بیانسه، زادروز، جی-زی در آهنگ‌های پرطرفدار سال ۲۰۰۶ یعنی «دژا وو» و «ترفیع تو» حضور پیدا کرد. در ویدئو آهنگ دوم، بیانسه به طرز خنده داری شروع به تقلید از ظاهر جی-زی می‌کند. این زوج معمولاً از گفتگو کردن دربارهٔ رابطه‌شان خودداری می‌کنند. بیانسه اظهار کرد که او باور دارد که عمومی نکردن گفتگو دربارهٔ روابطشان، به آنها کمک شایانی کرده‌است. همچنین جی-زی در یک مقاله مجله پیپل گفت: «ما با روابطمان بازی نمی‌کنیم». آنها به دور از توجه رسانه‌ها و عموم با یکدیگر قرار عاشقانه می‌گذاشتند و در آوریل ۲۰۰۸ با هم ازدواج کردند. در ۲۲ آوریل ۲۰۰۸ ازدواج آنها به اطلاع عموم رسید. اما بیانسه انگشتر عروسی ۵ میلیون دلاری خود را که توسط لورین شوارتز طراحی شده بود تا کنسرت فشن راکس که در ۵ سپتامبر ۲۰۰۸ برگزار شد رونمایی عمومی نکرد.
بیانسه و جی زی به عنوان قدرتمندترین زوج در لیست ۱۰۰ زوج با بیشترین نفوذ سال ۲۰۰۶ مجله تایم جای گرفتند. در ژانویه ۲۰۰۹ فوربز آنها را با درآمد مجموع ۱۶۲ میلیون دلار به عنوان پردرآمدترین زوج هالیوود رده‌بندی کرد. همچنین سال بعد نیز با درآمد مجموع ۱۲۲ میلیون دلار در جایگاه اول لیست قرار گرفتند.
در مراسم جایزه ام‌تی‌وی ۲۰۱۱، مشخص شد که بیانسه باردار است[۲۶] و در ۷ ژانویه ۲۰۱۲، در بیمارستان لنوکس هیل نیویورک، او دختر خود را با نام بلو آیوی کارتر به دنیا آورد. در ۹ ژانویه ۲۰۱۲ جی زی ترانه «شکوه» را منتشر کرد، ترانه مخصوص برای فرزندشان که بر روی وبسایت اجتماعیش قرار گرفت.
6فیفتی سنت
کورتیس جیمز جکسون سوم (زاده ۶ ژوئیه ۱۹۷۵ جاماییکای جنوبی - کویینز)، با نام هنری فیفتی سنت، رپر و بازیگر آمریکایی می‌باشد. او با انتشار آلبوم‌هایی چون (پولدار شو یا در این راه بمیر) (۲۰۰۳) Get Rich or Die Tryin و (قتل‌عام) (۲۰۰۵) The Massacre به شهرت دست یافت. آلبوم Get Rich or Die Tryin از طرف RIAA (انجمن صنعت ضبط آمریکا)[۱] هشت بار به کسب مدرک پلاتینیم نایل شد (در RIAA هر پلاتینیم معادل فروش ۱٫۰۰۰٫۰۰۰ نسخه در آمریکا است) و این آلبوم ۱۵٫۰۰۰٫۰۰۰ نسخه در جهان به فروش رفت[۲] و همچنین آلبوم The Massacre موفق به کسب پنج مدرک پلاتینیم شد و ۱۱٫۰۰۰٫۰۰۰ فروش جهانی داشت.
[۳] جکسون در South Jamaica, Queens متولد شد و از سن ۱۲ سالگی به معامله مواد مخدر روی آورد که مصادف با بحران فرا گیر شدن کرک در ایالات متحده در دهه ۸۰ بود. پس از اینکه مواد مخدر را برای روی آوردن به موسیقی رپ رها کرد در حادثه‌ای در سال ۲۰۰۰ مورد اصابت ۹ گلوله قرار گرفت.[۴] او پس از انتشار آلبوم Guess Who's Back (اگه گفتی کی اومده) (این آلبوم هیچگاه به صورت استودیویی منتشر نشد و به عنوان یک Mixtape شناخته می‌شود) مورد توجه امینم قرار گرفت و در Interscope Records (کمپانی که امینم و دکتر دره سابقاً عضو آن بودند) نام‌نویسی کرد. با کمک امینم و دکتر دره که اولین آلبوم استودیویی او را تهیه کردند جکسون به یکی از پر فروش‌ترین رپرها مبدل شد. او در سال ۲۰۰۳ کمپانی موسیقی جی-یونیت را راه اندازی کرد که رپرهای موفقی چون Young Buck، لوید بنکس و Tony Yayo در آن نام‌نویسی کردند. (فیفتی سنت و لوید بنکس و Tony Yayo از دوران کودکی با هم دوست بودند)
جکسون تاکنون با رپرهایی جون جا رول، فت جو، جدکیس، کم'رون، ریک راس و نیز دو عضو سابق جی-یونیت یعنی یانگ باک و گیم به دشمنی پرداخته‌است. این اختلافات درونی موجب گشته جی-یونیت چند عضو مهم خود را از دست دهد و در حال حاضر تنها وفاداران به این گروه همان سه دوست صمیمی یعنی فیفتی سنت و لوید بنکس و تونی یایو هستند. اگر چه مدتی پیش چند مورد درگیری لفظی بین فیفتی سنت و لوید بنکس در خرده نویسیهای توییتر رخ داد که فیفتی سنت پای تونی یایو را هم به میان کشید. این خود می‌تواند شروعی بر پایان این گروه پر فراز و نشیب باشد. او همچنین در فیلم‌هایی چون (۲۰۰۵) Get Rich or Die Tryin که تا حدی الهام گرفته از زندگی خود اوست و Home of the Brave (خانه شجاعان) (۲۰۰۶) که در آن فیفتی سنت نقش سرباز آمریکایی است به تازگی از جنگ عراق بازگشته است و از عذاب وجدان ناشی از کشتن یک زن عراقی رنج می‌برد و نیز قتل عادلانه (۲۰۰۸) (در این فیلم فیفتی سنت با اسم رمز Spider در کنار آل پاچینو و رابرت دنیرو درخشید) حرفه بازیگری را پیگیری کرد. او همچنین در فیلمآتش در ازاء آتش و فیلم Den of Thieves لانهٔ دزدان شاختهٔ ۲۰۱۸ نیز ایفای نقش اصلی فیلم و بازی کرده‌است. مجله Billboard (که به فروش محصولات موسیقی در آمریکا می‌پردازد) جکسون را در بین پرفروشترین هنرمندان موسیقی سال‌های ۲۰۰۰–۲۰۰۹ در رتبه ۶ قرار داد. این مجله همچنین او را در مقام چهارم به عنوان هنرمند مذکر برتر و در مقام سوم به عنوان بهترین رپر پس از امینم و نلی برگزید[۵] و نیز در همین مجله به عنوان نفر اول پرفروشترین هنرمند ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۹ در فهرست ۱۰۰ تای برتر (Hot 100) و رپر شماره یک از سال۲۰۰۰ تا ۲۰۰۹ نام برده شد.[۵] Billboard آلبومهای Get Rich or Die Tryin' و The Massacre او را به ترتیب در رتبه ۱۲ و ۳۷ دهه اول قرن ۲۱ قرار داد.
[۶] فیفتی سنت هم‌اکنون مشغول کار بر روی پنجمین آلبوم استودیویی است.
حادثه تیراندازی: ۲۰۰۱–۲۰۰۰[ویرایش]
در ۲۴ می ۲۰۰۱ جکسون توسط شخصی مسلح به نام داریل باوم (ملقب به "هومو") مورد اصابت گلوله قرار گرفت. جکسون در زمان وقوع حادثه در خارج محل سکونت مادربزرگش در محله کویینز بود. او وارد اتومبیل دوستش (تونی یایو) شد ولی تونی به او گفت که فراموش کرده جواهرات را بیاورد و از فیفتی خواست تا به خانه بازگردد و جواهرات را بیاورد. پسر فیفتی در خانه و مادربزرگش در حیاط جلویی بود. لحظه‌ای که فیفتی جواهرات را آورد و در کابین عقب ماشین را باز کرد، اتومبیل دیگری در کنار آنان توقف کرد. مردی مسلح به کلت ۹ میلی‌متری از آن اتومبیل پیاده شد و از سمت چپ جکسون به او نزدیک شد و اقدام به شلیک ۹ گلوله به سمت جکسون کرد. محل اصابت آن ۹ گلوله از این قرار بود: دست (ورود گلوله به انگشت شصت دست راست و خروج از انگشت کوچک دست راست) بازو، ران، هر دو پا، سینه، گونه چپ. گلوله‌ای که به سمت چپ صورتش برخورد کرد موجب ورم کردن زبان، از دست دادن دندان آسیاب و کلفت‌تر شدن صدایش شد. یکی از این ۹ گلوله به دست تونی یایو برخورد کرد. این دو را به بیمارستان رساندند و فیفتی ۱۳ روز بستری بود. مرد مسلح که باوم نام داشت و محافظ شخصی و از دوستان نزدیک مایک تایسون (بوکسور سنگین‌وزن آمریکایی) بود، سه هفته بعد به ضرب گلوله به قتل رسید.
جکسون خاطره‌اش از آن حادثه را اینطور بیان کرد: "چنین چیزایی خیلی سریع اتفاق میافتن و شما حتی فرصت شلیک کردن هم ندارین… من تمام مدت ترسیده بودم… به آینه بقل ماشین نگاه می‌کردم و می‌گفتم: اوه لعنتی، یه نفر تو صورتم شلیک کرده! چقدر میسوزه، میسوزه، میسوزه." فیفتی در شرح حال مکتوب خود که از جزء تا کل: روزی روزگاری در پایین شهر، کویینز نام دارد، می‌نویسد:" وقتی ۹ بار از فاصله نزدیک تیر خوردم و نمردم، با خودم فکر کردم پس زندگی من باید هدفی داشته باشه… مگه من از مرگ چقدر فاصله داشتم؟ یه اینچ دیگه اضافه می‌شد کارم تموم بود." فیتی برای شش هفته از صندلی چرخدار استفاده کرد و پس از ۵ ماه کاملاً بهبود یافت. پس از مرخص شدن از بیمارستان فیتی با دوست دختر و پسرش به پوکونوس (نام منطقه‌ای کوهستانی در پن سیلوانیا) رفت. او توانست با ورزش و تغذیه مناسب اندام خود را بازسازی کند.
جکسون زمانی که در بیمارستان بود با شرکت کلمبیا قراردادی منعقد کرد؛ ولی پس از مدتی بخاطر ضبط آهنگ محله قرآن (منو ببخش) وارد لیست سیاه صنعت موسیقی شد. سپس فیفتی و پنج دوست با وفایش یعنی لوید بنکس و تونی یایو که در کنار او رپ می‌کردند و Dj Whoo Kid و Dj Kayslay که آهنگسازی می‌کردند و Sha Money Xl که تهیه‌کننده بود، برای ضبط کارهای جدید به کانادا سفر کنند. حاصل کار میکس تیپی بود به نام فیفتی سنت آینده ساز است بود که علاوه بر موفقیت تجاری، به عنوان بهترین میکس تیپ تاریخ در مجله XXL (که به موسیقی رپ و هیپ هاپ می‌پردازد) ثبت گردد.
5آیس کیوب
اوشا جکسون با نام هنری آیس کیوب (به انگلیسی: Ice Cube) (زاده ۱۵ ژوئن ۱۹۶۹) بازیگر٬ رپر و فیلم‌نامه‌نویس آمریکایی است. آیس کیوب حرفه هنری خود را با گروه هیپ هاپ C.I.A شروع کرد و پس از آن به گروه ان.دابلیو.ای (مخفف:Niggaz Wit Attitudes) پیوست.
متن آهنگ‌های او معمولاً خشن و سیاسی است و یکی از عضوهای پایه ایی سبک گنگستا رپ شناخته می‌شود.وی توسط ام‌تی‌وی هشتمین رپر برتر تمام زمان‌ها لقب گرفه است، دیس بک او به گروه N.W.A تنها دیس بکی است که جواب ندارد . او یکی از شخصیت‌های بچه‌های ناف کامپتن است که نقش او را پسر بازی می‌کند او به عنوان یکی ازبهترین گنگستا رپکن هاشناخته می‌شود.
1990: AmeriKKKa's Most Wanted
1991: Death Certificate
1992: The Predator
1993: Lethal Injection
1998 : War & Peace Vol. 1 (The War Disc)
2000: War & Peace Vol. 2 (The Peace Disc)
2006: Laugh Now, Cry Later
2008: Raw Footage
2010: I Am the West
: Everythang's Corrupt2018
4دکتردره
آندره رومله یانگ (به انگلیسی: Andre Romelle Young) که بیشتر با اسم مستعارش، دکتر دِرِی (به انگلیسی: Dr. Dre) شناخته شده‌است، از رپرهای معروف آمریکاییاست. او مؤسس و اداره‌کنندهٔ شرکت اَفترمث و از کارکنان و شرکای سابق دِث رُ ریکُردز (en) است. او تهیه‌کننده و حامی بسیاری از آلبوم‌ها و کاشف رپرهای بزرگی چون امینم،فیفتی سنت و اسنوپ داگ و گیم به‌شمار میرود.
دکتر دری با عضویت و شروع کار در گروه رپ ان.دابلیو.ای شهرت کسب کرد و در سال ۱۹۹۲ اولین آلبوم خود با نام مزمن را منتشر کرد که یکی از پرفروشترین هنرمندان سال ۱۹۹۳ شد و یک جایزه گرمی برای تک‌آهنگ «بذار من کنترل کنم» گرفت. وی در سال ۱۹۹۶ دری کمپانی دث رو را ترک کرد تا کمپانی شخصی خود با نام افترمث را احداث کند همچنین وی مالک شرکت beats بود ولی شرکت اپل آن را از او خریداری‌کرد
سال‌های اولیه زندگی
دکتر دری اولین فرزند تئودور و ورنا یانگ است که در ۱۸ فوریه ۱۹۶۵ در محله کمپتون، کالیفرنیا که پدر و مادر او در سن ۱۷ و ۱۶ سالگی بودند، متولد شد. در سال ۱۹۶۸ والدین دری طلاق گرفتند. مادر او بعدها با کورتیس کرایون ازدواج کرد. والدین دری ۲ پسر دیگر با نام‌های جروم و تایری و یک دختر به نام شامکا داشتند.
در سال ۱۹۷۶ دری به دبیرستان ونگارد در کمپتون، کالیفرنیا رفت اما به علت وجود گنگ‌های متعدد و خطرناک بودن آنجا به دبیرستان روزولت انتقال یافت. مادر دری بعدها با وارن گریفین که در محل کار خود با او آشنا شده بود ازدواج کرد که حاصل آن ۳ خواهرخوانده و یک برادرخوانده جدید برای دری بود. برادر او در بعدها به رپ روی آورد که امروز با نام وارن جی (Warren:G) شناخته می‌شود. دری در ۱۵ دسامبر سال ۱۹۸۱ صاحب یک فرزند پسر از لیزا جانسون شد. او همچنین صاحب شرکت بیتس الکترونیکس نیز هست. تمامی سهام این شرکت در سال ۲۰۱۴ به صورت نقد به مبلغ سه میلیارد دلار به شرکت اپل واگذار گردید.
حرفهٔ بازیگری
دری حرفهٔ بازیگری خود را اولین بار در سال ۱۹۹۶ با بازی در فیلم Set It Off و در نقش فروشندهٔ اسلحه شروع کرد،[۱] همچنین دری در سال‌های بعد فیلمی‌های دیگری هم بازی کرده‌است که از جملهٔ آنها فیلم The Wash است که به همراه اسنوپ داگ در آن فیلم ایفای نقش می‌کند.
آلبوم‌ها
مزمن (۱۹۹۲)
۲۰۰۱ (۱۹۹۹)
کامپتن (۲۰۱۵)
3 امینم
.jpg)
مارشال بروس مدرز سوم (به انگلیسی: Marshall Bruce Mathers III؛ زادهٔ ۱۷ اکتبر ۱۹۷۲)[۱] که بیشتر با نام هنری امینم (به انگلیسی: Eminem) به شیوهٔ نوشتاریEMINƎM یا اسلیم شِیدی (به انگلیسی: Slim Shady) شناخته می‌شود، آهنگساز، تهیه‌کننده، هنرپیشه و خوانندهٔ رپ آمریکایی است.
او پس از پخش آلبوم بی‌نهایت خود در اوت ۱۹۹۶، اولین آلبوم حرفه‌ایِ خود را با نام اسلیم شیدی ال‌پی در فوریهٔ ۱۹۹۹ منتشر کرد. امینم برای این آلبوم توانست جایزهٔ گرمی بهترین آلبوم رپ را به‌دست‌آورد. بعد از اسلیم شیدی ال پی، آلبوم مارشال مترز ال‌پی را در مهٔ ۲۰۰۰ و نمایش امینم را در مهٔ سال ۲۰۰۲ منتشر کرد که هر کدام توانست گرمیِ بهترین آلبوم رپ را دریافت کند. امینم تنها هنرمندی است که توانسته برای ۳ آلبوم متوالی، جایزهٔ بهترین آلبوم رپ سال را از جوایز گرمی بگیرد. آلبوم دیگری که در نوامبر ۲۰۰۴ پخش شد، دوباره خوانی نام داشت. امینم بعد از این آلبوم تا مدت ۵ سال از حرفهٔ کاریِ خود فاصله گرفت. سرانجام در مهٔ ۲۰۰۹، ششمین آلبوم خود را با نام بازگشت پخش کرد. در ژوئن ۲۰۱۰، وی هفتمین آلبوم را با نام ریکاوری منتشر کرد. ریکاوری آلبوم موفقی در سطح جهانی بود، به‌طوری‌که توانست بهترین فروش سال ۲۰۱۰ در جهان را بدست آورد. این برای دومین بار بود که (بعد از نمایش امینم) عنوان پرفروشترین آلبوم سال را ازآن خود می‌کند. امینم برنده گرمی برای آلبومهای بازگشت و ریکاوری شد.[۲] هشتمین آلبوم او مارشال مترز ال‌پی ۲ نام داشت، که در نوامبر ۲۰۱۳ پخش شد و توانست جایزهٔ گرمی بهترین آلبوم رپ را برنده شود؛ همچنین او توانست جوایز خود را در گرمی به ۱۵ برساند.[۳] در سال ۲۰۱۷، نهمین آلبوم امینم با عنوان احیا منتشر شد و به دنبال آن در ۲۰۱۸، دهمین آلبوم استودیویی خودش را با عنوان کامی‌کازه منتشر کرد.[۴]
امینم پیش از آغاز کار خوانندگی به عنوان یک تک‌خوان، عضو گروه رپ «دی ۱۲» بود که در سال ۱۹۹۶ شروع به کار کرده بود. گروه «دی ۱۲» پس از موفقیت انفرادی امینم موفقیت بسیاری کسب کرد. او همچنین یکی از اعضای گروه دو نفرهٔ «بد میتس اویل[و ۱]» نیز می‌باشد.[۵]
او توسط مجلهٔ رولینگ استون در رتبهٔ ۸۲ فهرست «۱۰۰ هنرمند ماندگار جهان در همه دوران‌ها» قرار گرفت.[۶] همچنین او عنوان «بهترین رپر زندهٔ جهان» را از مجلهٔ «وایب» در سال ۲۰۰۸ دریافت کرد.[۷] امینم و گروه دی ۱۲ در کل ۱۰ آلبوم شمارهٔ یک در جدول بیلبورد ۲۰۰ دارد.[۸] او ۱۳ قطعه شماره یک در سراسر جهان دارد. امینم در دسامبر ۲۰۰۹ جایزهٔ «هنرمند دهه» را از مراسم جایزهٔ بیلبورد دریافت کرد.[۹] به گفتهٔ مجلهٔ بیلبورد، امینم تنها هنرمندی است که دو آلبومش توانسته‌اند به بهترین فروش سال در دهه ۲۰۱۰ میلادی دست یابند.[۱۰]
صفحهٔ امینم در وبگاه یوتیوب تا امروز بیش از ۱ میلیارد بازدید داشته‌است.[۱۱] در سال ۲۰۱۰ اعلام شد که موسیقی امینم ۹۴ میلیون بار (بیش از هر خوانندهٔ دیگری) تکثیر شده‌است.[۱۰] او از سال ۲۰۰۲ به حرفهٔ بازیگری روی آورد و تا به امروز نیز در چند فیلم همانند فیلم ۸ مایل بازی کرده‌است.[۱۲] وی اولین خواننده هیپ‌هاپ است که جایزه اسکار را برای بهترین ترانه دریافت کرده‌است.
خانواده[ویرایش]
امینم دو بار با «کیمبرلی آن اسکات»، دوست دوران مدرسه‌اش، ازدواج کرد. کیمبرلی و خواهرش که در زمان نوجوانی از خانه فرار کرده بودند وقتی مارشال ۱۵ ساله بود به خانهٔ او و مادرش رفتند و آنجا ساکن شدند. کیم و مارشال رابطه خود را از سال ۱۹۸۹ آغاز و چهاردهم ژوئن ۱۹۹۹ با هم ازدواج کردند. سال ۲۰۰۰ اندکی پس از این که کیم برای دومین بار به علت رانندگی در حالت مستی دچار دردسر شده بود درخواست جدایی کردند.[۱۶] این دو در سال ۲۰۰۱ از هم جدا شدند[۱۷] اما در ژانویه ۲۰۰۶ دوباره با هم ازدواج کردند. ازدواج دوم آنها در دسامبر همان سال پایان یافت و هر دو توافق کرند که حضانت تنها دخترشان، «هیلی جِید مدرز» (متولد ۲۵ دسامبر ۱۹۹۵) را مشترکاً بر عهده بگیرند.[۱۸] امینم در آهنگ‌های گوناگون اشاره‌های بسیار زیادی به هیلی جید می‌کند. از جمله این آهنگ‌ها می‌توان به «۹۷ بانی اند کلاید[و ۲]»، «آهنگ هیلی[و ۳]»، «پدرم دیوونه شده[و ۴]»، «مرغ مقلد[و ۵]»، «وقتی رفتم[و ۶]»، «زیبا[و ۷]»، «هواپیماها (قسمت ۲)[و ۸]»، «در میان سختی‌ها[و ۹]» و «هیچ وقت تموم نمیشی[و ۱۰]» اشاره کرد.[۱۹]
مترز دو دختر دیگر را نیز به فرزندخواندگی قبول کرده‌است، آلاینا لاینی مترز، دختر خواهر کیمبرلی اسکات و ویتنی که حاصل رابطه قبلی اسکات بوده‌است.[۱۷]
در سال ۱۹۹۱، دایی او، «رونالد رانی نلسون» با شلیک گلوله شات‌گان خودکشی کرد. مارشال به او خیلی نزدیک بود و رانی بود که موسیقی رپ را در سن ۱۱ سالگی به او شناساند. او در قسمت بالای بازوی چپش یک خالکوبی با جمله «رانی، در آرامش استراحت کن» حک کرده و در برخی از آهنگ‌هایش به وی اشاره کرده‌است.
از ۲۰۱۷ تاکنون: احیا و کامی‌کازه[ویرایش]
در فوریه ۲۰۱۷، در یکی از آهنگ‌های آلبوم من تصمیم گرفتم اثر بیگ شان بانام «هیچ لطفی»[و ۳۶] حضور پیدا کرد و در این آهنگ به، رئیس‌جمهور وقت آمریکا، دونالد ترامپ «هرزه» گفت. وی همچنین ان کولتر، یک فعال سیاسی و اجتماعی، که از ترامپ حمایت می‌کرد را مورد انتقاد قرار داد. ان کولتر در جواب به انتقادها و اشعار امینم در این آهنگ گفت: «من فکر کنم چیزی که اتفاق افتاد مایه تاسف است از استادان برکلی (دانشگاهی واقع در شهر بِرکلی در جنوب کالیفرنیا) گرفته تا امینم با این طرز آهنگ خواندن، البته که این خشونت او علیه زنان تبدیل به یک امر طبیعی شده و امینم تا به حال این کار را از گذشته به خوبی انجام داده‌است.»[۹۱]
در اواخر اکتبر، امینم و پل روزنبرگ شروع به اذیت کردن طرفداران کردند. آنها برای بازاریابی آلبوم از شیوه‌ای از تبلیغات استفاده کردند و در آن به تبلیغ دارویی تقلبی پرداختند. طرفداران حدس زدند که نام این دارو، همان عنوان آلبوم، یعنی احیا است.[۹۲] بعدها در ماه نوامبر، اولین تکاهنگ از آلبوم با نام «روی آب راه می‌روم» به همراهی بیانسه منتشر شد.[۹۳] این ترانه در ۱۲ نوامبر توسط امینم و اسکایلر گری (به جای بیانسه) در جوایز موسیقی ام‌تی‌وی اروپا در سال ۲۰۱۷ اجرا شد.[۹۴] او وگری این ترانه و ترانه‌های «استن» و «عاشق دروغ گفتن‌هایت هستم» را در پخش زنده شنبه شب نیز اجرا کردند.[۹۵] در ۲۸ نوامبر، دکتر دره ویدئویی را بارگذاری و در آن تاریخ انتشار آلبوم را ۱۵ دسامبر ۲۰۱۷ تعیین کرد.[۹۶] در ۸ دسامبر، امینم تکاهنگ تبلیغاتی‌ای را با عنوان «لمس ناپذیر» منتشر کرد، که این آهنگ از گروه دو نفرهٔ چیچ اند چانگ سمپل شده‌بود.[۹۷] علی‌رغم اینکه آلبوم دو روز زودتر به‌طور دزدی پخش شد،[۹۸] اما همانطورکه برنامه‌ریزی شده‌بود، احیا در ۱۵ دسامبر پخش عمومی شد. در ۵ ژانویه ۲۰۱۸، دومین تکاهنگ آلبوم با نام «رودخانه» به همراهی اد شیرن منتشر شد.[۹۹] این آلبوم با فروش ۱۹۷٬۰۰۰ نسخه کپی در هفتهٔ اول پخشش، به هشتمین آلبوم متوالی امینم تبدیل شد که در صدر بیلبورد ۲۰۰ قرار می‌گیرد. در نتیجه امینم به اولین هنرمند موسیقیدانی تبدیل گردید که هشت آلبوم پیاپی در صدر این جدول دارد.[۱۰۰] احیا با واکنش‌های مختلفی از سوی منتقدان صنعت موسیقی رو به رو شد.[۱۰۱][۱۰۲]
در سال ۲۰۱۸، نسخهٔ طولانی آهنگ «به این زودی جایی نمی‌رویم»[و ۳۷] که به همراه کلانی خوانده شده‌بود و ریمیکسی از «کلورازپتیک»[و ۳۸] به همراه فریشر و توچینز از احیا منتشر شدند.[۱۰۳][۱۰۴] در ۳۱ اوت ۲۰۱۸، امینم بدون دادن هیچگونه اطلاع قبلی، دهمین آلبوم خود را منتشر کرد. این آلبوم، کامی‌کازه نام داشت و دومین آلبوم بلند امینم بود که در طول هشت ماه منتشر می‌شد.[۱۰۵] کامی‌کازه با فروش ۴۳۴۰۰۰ نسخهٔ واحد، نهمین آلبوم متوالی امینم بود که در صدر جدول بیلبورد ۲۰۰ قرار می‌گیرد.[۱۰۶] در ۱ دسامبر، او فری‌استایلی ۱۱ دقیقه‌ای با عنوان «شروع»[و ۳۹] در کانال یوتویوبش منتشر کرد.[۱۰۷] در ۲۵ ژانویه ۲۰۱۹، امینم در قالب هنرمند مهمان در آلبومهمه چیز برای فروش اثر بوگی حضور پیدا کرد و در ترانهٔ «روزهای بارانی»[و ۴۰] به همراه این هنرمند به اجرا پرداخت.[۱۰۸] در ۲۳ فوریه ۲۰۱۹، درست در روز انتشار آلبوم اسلیم شیدی ال‌پی، امینم به مناسبت بیست سالگی این آلبوم، نسخهٔ دیگری از آن را منتشر کرد که در آن آهنگ خالی چند ترانه، نسخه‌های ویرایش شدهٔ ترانه‌ها برای رادیو و چند آکاپلا وجود داشت.
حاشیه‌ها و درگیری‌ها
درگیری با مایکل جکسون
در ۱۲ اکتبر ۲۰۰۴، یک هفته پس از انتشار موزیک ویدئوی «کافیه اینو از دست بدی» که اولین قطعه آلبوم «دوباره خوانی» امینم بود، مایکل جکسون با برنامهٔ استیو هاروی در رادیوی شهر لس آنجلس تماس گرفت و ناراحتی خود را از نماهنگ «کافیه اینو از دست بدی» بیان کرد. امینم در این نماهنگ با محاکمه اتهام کودک‌آزاری جکسون، شایعهٔ جراحی پلاستیک و حادثهٔ پپسی سال ۱۹۸۴ (که طی آن در زمان فیلم‌برداری تبلیغ کمپانی نوشابه‌سازی پپسی، موی جکسون آتش گرفته بود) شوخی کرده بود.[۱۷۰] با این وجود که امینم در شعر گفته بود «این خنجر زدن به مایکل نیس/فقط یه شوخیه/من روانی ام…» ولی پشتیبانان و دوستان مایکل جکسون نماهنگ را مورد انتقاد قرار دادند. از قبیل استیوی واندر، خوانندهٔ موسیقی سول، که نماهنگ را «ضربه زدن به یک‌نفر وقتی روی زمین افتاده‌است» نامیده بود یا خود «استیو هاروی» که گفته بود «امینم اعتقاداتشو از دست داده. ما می‌خوایم که او برگرده»[۱۷۰]
درگیری با ماریا کری
امینم تعدادی از ترانه‌هایش را با مضمون رابطه با ماریا کری، خوانندهٔ سبک پاپ، نوشته و خوانده‌است اما ماریا کری این مسئله را رد می‌کند.[۱۷۱] او گفت مقاربت جنسی و نزدیکی صمیمانه‌ای رخ نداده‌است. امینم در ترانه‌هایی چون «سوپرمن»،[و ۵۷] «کرک جیمی»،[و ۵۸] «نی‌انبانی از بغداد»[و ۵۹] و «هشدار»[و ۶۰] کری را مورد خطاب قرار می‌دهد و به این ماجرا اشاره می‌کند
2 نوتوریوسB.I.G
.jpg)
کریستوفر جرج لیتور والاس (به انگلیسی: Christopher George Latore Wallace) (زادهٔ ۲۱ می ۱۹۷۲، درگذشتهٔ ۹ مارس ۱۹۹۷) که با نام‌های «بیگی» (یکی از شخصیت‌های فیلم Let's Do It Again)[۱] بیگ پاپا و نامی که با آن به عنوان رپر "نوتوریوس بی.آی. جی" شناخته شد. والاس در بروکلین در نیویورک بزرگ شد و اولین آلبوم خود را در سال ۱۹۹۴ با نام "Ready to Die" وارد بازار کرد که باعث شد در زمانی که هیپ هاپ ساحل غربی، رسانه‌ها را تسخیر کرده بود، نظرها به صحنهٔ هیپ هاپ نیویورک جلب شود. سال بعد، کمک کرد گروه Junior M.A.F.I.A که از او دوستان کودکی‌اش تشکیل شده بود، به موفقیت تجاری دست یابد. والاس در هنگام ضبط آلبوم دوم خود، شدیداً درگیر رقابت بین هیپ هاپ ساحل شرقی و ساحل غربی شد. در ۹ مارس ۱۹۹۷، کریستوفر والاس در لس آنجلس، به ضرب شلیک فرد ناشناسی کشته شد.
ترانه‌های والاس به روان بودن، داستان‌پردازی و فضای تاریکشان شناخته می‌شوند. به عقیده بسیاری، او یکی بزرگترین رپرهای تمام دوران شناخته می‌شود. وبسایت آل‌میوزیکاو را «منجی هیپ هاپ ساحل شرقی» خواند.[۲] مجلهٔ سورس در شمارهٔ صد‌وپنجاهم خود در سال ۲۰۰۲، او را بهترین رپر تمام دوران معرفی کرد.[۳] ام تی وی نیز والاس را به عنوان سومین رپر در تمامی دوران معرفی کرد.[۴]
زندگی و حرفه
والاس در بیمارستان سنت ماری در بروکلین نیویورک، ایالت نیویورک در ۱۹ می، ۱۹۷۲، به عنوان تنها پسر ولتا والاس، معلم مهد کودک جامائیکایی و سلوین جورج لتور، یک جوشکار و سیاستمدار جامائیکایی متولد شد. پدر او زمانی که والاس دو ساله بود خانواده را ترک کرد و مادر او برای بزرگ کردن والاس در دو شغل مشغول به کار شد، والاس در محله "Clinton Hill" بخش بروکلین در ۲۶۶ سنت جیمز در نزدیکی مرز بدرفورد، بروکلین بزرگ شد.
آلبوم زندگی پس از مرگ
آلبوم زندگی پس از مرگ نوتوریوس بی.آی.جی. که شش روز پس از مرگش منتشر شد، به ردهٔ اول جدول بیلبورد ۲۰۰ راه یافت. این آلبوم بیش از ۵ میلیون نسخه تنها در ایالات متحده فروخته و یکی از پرفروشترین آلبومهای رپ در آمریکا است
مرگ
در نهم مارس ۱۹۹۷ والاس در حال رانندگی به همراه پاف ددی تهیه‌کننده آهنگ‌های بیگی و رئیس لیبل بدبوی مورد تیراندازی قرار گرفت که یکی از تیرها به سر بیگی برخورد و همان‌جا تمام کرد تا به امروز پروندهٔ قتل این خواننده مانند توپاک بسته نشده‌است بیگی حدوداً ۶ ماه بعد از توپاک رپر معروف ساحل غربی به قتل رسید که عده ای از مردم معتقد بودنند که بیگی این کار را کرده‌است ولی بیگی این را به شدت رد کرد زیرا بیگی و توپاک ابتدا دوست‌های خوبی برای همدیگر بودنند ولی هنگامی که توپاک در زندان بود به دلیل تجاوز به یک زن، بیگی و پاف ددی در مصاحبه ای به توپاک بی‌احترامی‌کردند که از ان موقع وقتی توپاک به کمک شوگ نایت رئیس لیبل دف رو بیرون آمد درگیری اش را با بیگی شروع کرد و شروع کرد به دیس کردن بیگی که این درگیری منجر به مرگ این دو خواننده بااستعداد شد.
1توپاک شکور
توپاک آمارو شکور (به انگلیسی: Tupac Amaru Shakur) (16 ژوئن 1971 – 13 سپتامبر 1996) خواننده نامدار و تأثیرگذار موسیقی رپ بود که بیشتر با نام هنری توپاک(2Pac) یا ماکاولی (Makaveli) شناخته می‌شد. میزان فروش آلبومهای وی تا به امروز 80 میلیون نسخه بوده‌است، عنوانی که او را تبدیل به یکی از پرفروشترین هنرمندان موسیقی در جهان نموده‌است.[۱] شکور علاوه بر موسیقی و فروش بالای آثارش، هنرپیشه و فعال اجتماعی نیز بوده‌است به‌طوری‌که از وی همچنین به عنوان یک مدافع برابری اجتماعی و حقوق بشر نیز یاد می‌شود.[۲] ترانه‌های او عمدتاً دربارهٔ مضامین گوناگونی مانند گذران زندگی در خشونت و فقر، سختی‌ها و شرایط زندگی در محله‌های فقیر وزاغه‌نشین، نژادپرستی علیه سیاه‌پوستان، مقابله با تبانی گروهی ثروتمندان و بیان مستدل تئوری توطئه، مشکلات اجتماعی و درگیری و رقابت هنری با سایر خوانندگان است.[۳] فعالیت او از سال ۱۹۹۰ به عنوان رقصنده و پشتیبان در گروه موسیقی رپ دیجیتال آندرگروند آغاز شد.
سوءقصدها و مشکلات قانونی
او در سال ۱۹۹۳ به اتهام آزار و اذیت جنسی به یک و نیم تا چهار سال زندان محکوم شد،[۵][۶] هرچند او صحت این اتهام را تکذیب می‌کرد. پس از گذشت یازده ماه از دورهٔ محکومیت، به یاری دادگاه تجدید نظر مالی از جانب شوگ نایت، مدیر عامل شرکت نشر موسیقایی دث رو، از زندان آزاد شد. او قبول کرد تا در ازای کمک شوگ نایت در پرداخت جریمه و آزادی او، برای شرکت دث رو سه آلبوم منتشر کند.
در سال ۱۹۹۴ در لابی استودیوی ضبط موسیقی به نام کواد واقع در نیویورک، شکور پنج بار هدف شلیک گلوله قرار گرفت.توپاک معتقد بود دوست ثابقش بیگی اسمالز باعث این اتفاق بود اما بیگی تکذیبش کرد. این چالش‌ها منجر به برقراری رقابت شدید موسیقایی میان ساحل شرقی و ساحل غربی در ایالات متحده شد.
شب ۱۳ سپتامبر ۱۹۹۶ در محدوده شهر لاس وگاس، شکور پس از اینکه مسابقهٔ بوکس دوستش مایک تایسون را دیده بود و به سمت کلوپ 662 میرفت در حالی که داخل ماشین کنار شوگ نایت نشسته بود، 12 بار متوالی هدف شلیک گلوله قرار گرفت و 4 گلوله به او اثابت کرد.او چند عمل جراحی را پشت سر گذاشت و دکترها بخاطر خونریزی داخلی مجبور به حذف ریهٔ راستش شدند.وی 6 روز بعد بخاطر نارسایی تنفسی و قلبی در دانشگاه پزشکی نوادا درگذشت.[۷]
در سال ۲۰۱۷، فیلم زندگی‌نامه‌ای او به نام همه نگاه‌ها به من (به انگلیسی: All eyez on me) اکران شد و دمتریوس شیپ جونیور (به انگلیسی: Demetrius Shipp Jr.) در آن نقش این هنرمند برجسته را ایفا کرد.
دوره کاری
۱۹۸۷–۱۹۹۳ شروع دوره کاری، به سوی شهرت
در اواخر سال ۱۹۹۱ توپاک ۲۰ ساله، با آلبومش به نام "2Pacalypse Now" مشهور شد. او در آهنگ‌های این آلبوم نژادپرستی و مشکلات زندگی در حاشیهٔ شهرها مثل آزار و اذیت پلیس،بارداری در نوجوانی و مشکلات شخصی خودش را مطرح کرد. این آلبوم پس از معرفی آن توسط جوانان به هم بسیار شهرت یافت. با این که توپاک قصد داشت تا در این آلبومش سختی‌هایی که جوان‌های سیاه پوست در ایالات متحده تحمل می‌کردند را نشان دهد این آلبوم با انتقادهای بسیاری رو به رو شد، علی‌الخصوص پس از این که پسر جوانی گفته بود تحت تأثیر این آلبوم یک افسر پلیس را به قتل رسانده است بسیاری توپاک را مقصر میدانستند.
در اکتبر ۱۹۹۱ در شهر اوکلند دو افسر پلیس به دلیل بی‌توجهی به چراغ راهنمائی و گذرگاه عابر پیاده از مسیر خیابان سعی کردند او را دستگیر کنند و پس از مقاومت توپاک در برابر بازداشت او را کتک زده و صورتش را چندین بار به زمین کوبیدند که در نتیجه شکور از پلیس و ایالت اوکلند در دادگاه شکایت کرد. نتیجهٔ این شکایت قانونی غرامتی بالغ بر ۴۳۰۰۰ دلار بود که البته به گفتهٔ او قسمت اعظم این مبلغ هزینهٔ وکلا و دیگر ضوابط قانونی آن شکایت در دادگاه فدرال شده‌است.
در سال ۱۹۹۳ وقتی او دو افسر پلیس را دید که یک سیاه پوست را کتک میزدند به سمتشان شلیک کرده و آنها را زخمی‌کرد.با این که آنها در حال انجام وظیفه نبودند شکایات بسیار شدیدی علیه او مطرح شد اما پس از دریافت شواهدی دال بر مستی دو پلیس در هنگام درگیری، پرونده بسته شد.
توپاک به همراه همراهان و دوستان خود به نام‌های بیگ سایک و برادر ناتنی خود به نام «موپریم شکور» آلبوم بعدی خودش را به اسم "تاگ‌لایف: نسخه ۱" با همکاری شرکت پخش موسیقی اینتراسکوپ در ۱۹۹۴ منتشر کرد.
دشمنی‌ها و رقابت‌ها
توپاک در طول زندگی دشمنان زیادی داشت اما مهم‌ترین دشمنی اش با نوتوریوس بی.آی. جی (به انگلیسی: Notourious B.I.G) و کمپانی پشتیبان او بدبوی (به انگلیسی: Bad Boy) بود. این دو نفر در ابتدا دو دوست صمیمی و همکار و شریک تجاری و هنری بودند. هنگامی که نوتوریوس بی.آی.جی چهره‌ای کمتر شناخته شده بود، توپاک به دلایلی که به هردوی آنها مربوط می‌شد در زندان بود و از طریف رادیوی محلی و البته مجلهٔ وایب از گفته‌های همکار و دوست گذشتهٔ خود نوتوریوس بی.آی.جی و شریک تجاری جدید او پاف ددی بسیار خشمگین شد. او به علت مشکلات قانونی پیش رو تصمیم داشت تا از ادامه در «بازی‌رپ» انصراف دهد، اما با شنیدن اظهارات پاف ددیو نوتوریوس بی.آی.جی در بارهٔ او و استعداد هنری او تصمیم خود را تغییر داد.
هنگام تولید فیلم "Poetic Justice" با جنت جکسون، او از انجام تست ایدز سرباز زد. او می‌گفت که یک بازیگر دیگر هم مثل من با جنت صحنهٔ عاشقانه فیلم برداری کرده‌است ولی این تست را انجام نداده پس من هم نمیدهم. این موضوع تبدیل به موضوع ناراحت‌کننده‌ای برای جنت جکسون شد به‌طوری‌که تا پخش قطعهٔ «تصمیم خودم رو گرفتم» (به انگلیسی: I Got My Mind Made Up) به این موضوع گریزی داشت و از او عذرخواهی کرد. او از طرف دیگر به جدال با نوتوریوس بی.آی.جی ادامه داد، به‌طوری‌که در قطعهٔ «بزنشون» (به انگلیسی: Hit 'Em Up) ادعای سکس با همسر نوتوریوس بی.آی.جی، فیث ایوانز را مطرح کرد. توپاک از گروه دونفرهٔ ماب دیپ هم که افراد جوان‌تر و پرورش یافته توسط خود او بودند به دلیل پشت کردن به او به شدت انتقاد می‌کرد، عنوانی که مانند مورد مشابه با خوانندهٔ سرشناس دیگر NAS پس از مرگ او، به دلیل احترام خاصی که همگی هنرمندان وقت به چیره‌دستی او در ابراز جسورانهٔ عقایدش داشتند، به دست فراموشی سپرده شد.
مرگ
توپاک پس از تماشای یک مسابقه بوکس بین مایک تایسون و بروس سلدون با شلیک 12 گلوله از یک خودروی کادیلاک سفید در شهر لاس وگاس در ایالت نوادا و در تاریخ ۷ سپتامبر ۱۹۹۶ مورد اثابت 4 گلوله قرار گرفت و پس از ۶ روز در بیمارستان دانشگاه نوادا در ساعت ۴ و ۳ دقیقهٔ صبح در ۱۳ سپتامبر هنگامی که تنها ۲۵ سال داشت از دنیا رفت. حدس زده می‌شود افرادی که به او گلوله شلیک کردند از افراد مربوط به گانگسترهای ساحل‌شرق یا مأموران اف‌بی‌آی یا حتی افرادی بوده‌اند که درگذشته باهم دچار اختلافاتی شده بودند که در این موارد افراد زیادی دارای انگیزهٔ لازم بودند. با وجود گذشت زمان نسبتاً زیاد از این واقعه، پلیس لاس وگاس همچنان به صورت رسمی این پرونده را گشوده نگه داشته‌است.
چند ساعت پیش از حمله، توپاک و افراد گروه دث رو در Mgm Grand بودند که یکی افراد گروه گفت که فردی که گردنبند دث رو اش را دزدیده بود (اورلاندو اندرسون) همانجاست و توپاک به سرعت به سمت اورلاندو میرود و به صورتش مشت میزند و کل گروه پس از وی اورلاندو را کتک میزنند و این اتفاق در دوربین‌های مداربستهٔ آنجا به وضوح دیده می‌شود.
او که پس از سوءقصد در سال ۱۹۹۴، همیشه همراه خودش چند محافظ شخصی و جلیقهٔ ضد گلوله حمل می‌کرد، که در آن شب خاص به دلیل ورود به کلوپ (طبق قوانین و عرف هیچ فردی بجز مأموران امنیتی چنین مکان‌هایی اجازهٔ ورود با اسلحه را ندارند) هیچ‌یک را به همراه نداشت. نکتهٔ جالب این است که نام آخرین آلبوم او "The Don Killuminati: The Seven Day Theory " بود که اگر حروف آن را جابجا کنیم این جمله به دست می‌آید: "OK on the 7th u think I'm dead yet I'm really alive" که معنی آن می‌شود:
باشه تو فکر می‌کنی که من در روز ۷ می‌میرم ولی من واقعا زنده‌ام. شمارهٔ ۷ در چند جای دیگر هم وجود دارد مانند: ۷ سپتامبر به او تیر زدند. او در سال 1996 کشته شد که جمع اعداد سال مرگش 25 می‌شود و جمع 2 و 5 هم 7ساعت مرگش نیز ۴:۰۳ صبح است که جمع آن ۷ می‌شود
همچنین او در سن ۲۵ سالگی مرد که جمع ۲و۵ هم ۷ می‌شود. خیلی‌ها در مرگ توپاک شک دارند و با توجه به چند عکس و فیلمی که بعد از مرگ توپاک او را زنده نشان می‌داد عقیده دارند که اون هنوز زنده است. توپاک اواخر عمر خود خیلی به طرز تفکر ماکیاولیسمی علاقه‌مند شده بود ماکیاولی فیلسوف ایتالیایی بود که همهٔ شواهد دال بر وفات خود در سن ۲۵ سالگی را ترتیب داده بود، اما پس از گذشت مدت ۱۸ سال (در سن ۴۳ سالگی) به صحنه بازگشت و انتقام خود را درحالی از دشمنان خود گرفت در حالی که آنها از مرگ او اطمینان داشتند. به همین دلیل بسیاری اعتقاد دارند که توپاک هم از دنیا نرفته‌است و قصد دارد تا به این شیوه از دشواری‌های مرتبط با ثروت یا خطرات درگیری با نظام‌های ضد سیاه‌پوستان در امان باشد. هم‌اکنون آهنگ‌های او همچنان به صورت گسترده مورد ارجاع، میکس‌مجدد و بازخوانی می‌شوند.
در ۱۴ نوامبر ۲۰۰۳ فیلمی دربارهٔ او به نام «توپاک: برخاستن از خاک» (به انگلیسی: "Tupac: The Resurrection") ساخته شد که به روایت زندگی او از زبان خودش می‌پرداخت.
پ ن:ترتیب لیست براساس سلیقه خودم بوده
