در دورهای که تیم ملی ایتالیا و سری آ در تلاش برای بازگشت به روزهای درخشان گذشته است، جان پیرو گاسپرینی بنظر بیشتر و بیشتر مانند نوریست هدایت گر که می تواند فوتبال ایتالیا را از برهوت گرفتار در آن نجات دهد.
با شکست 3بر1 لاتزیو در المپیکو، آتالانتای گاسپرینی مهر تاییدی بر رتبهی چهارمی خود در سریآ زد، و توانست گام مهم دیگری در مسیر کسب سهمیه لیگ قهرمانان بردارد، آنهم به فاصله سه بازی تا انتهای فصل.
سه بازی باقی مانده است و از قبل دو تیم یوونتوس و ناپولی سهمیه خود را بدست آورده بودند، نگاهی میاندازیم به دیگر تیم های بالای جدول: 3-اینتر با 63 امتیاز 4-آتالانتا با 62 امتیاز 5-میلان با 59 امتیاز 6-رم با 59 امتیاز 7-تورینو با 57 امتیاز 8-لاتزیو با 55 امتیاز.
آتالانتا، باشگاهی با سابقه درخشان در پرورش بازیکنای جوان و بااستعداد است، البته به این معنی نیست که آنها میتوانند فاتح لیگ قهرمانان شوند.
آتلانتا پادشاه تیم های شهرستانی است، در حومه برگامو، که پایین تر از آنها شهر میلان قرار دارد، ۵۸ فصل در سریآ حضور داشتند. در طول سال ها، انتظار ما از آنها ماندن به اندازه کافی در سریآ بود و البته گاهی هم خودی نشان دادن.
با این حال در سه فصل اخیر، انتظارات را تغییر دادند. در سال ۲۰۱۷، اولین سال مربیگری گاسپرینی فصل را با رتبه چهارم به پایان رساندند، بهترین رتبه خود در سریآ را به دست آوردند، در حالی که فصل پیش آنها لیگ را در رتبهی هفتم تمام کردند. این دو رتبه باعث شد آتالانتا به لیگ اروپا راه پیدا کند، در رقابتهایی که در آن بسیار دور از انتظار ظاهر شدند، فصل پیش در دور دوم توسط بورسیادورتموند کنار رفتند و در این فصل ضعیفتر از دور قبل در مرحله پلی آف بعد از دو تساوی صفر بر صفر در ضربات پنالتی مقابل اف سی کپنهاگن حذف شدند.
در سالی که هیچ باشگاه ایتالیایی چه در لیگ قهرمانان و چه در لیگ اروپا نتوانست به مرحله نیمه نهایی برسد، فن پیج کالچیو در روزی که یوونتوس نتوانست به نیمه نهایی راه پیدا کند از فابیوکاپلو سرمربی سابق تیم ملی انگلیس و باشگاه های رئال مادرید و میلان در مورد این ناکامی پرسید، پاسخ کاپلو بسیار جالب بود، او گفت: این یوونتوس نیست که در رقابتهای اروپایی دچار مشکل است بلکه این فوتبال ایتالیاست که دچار مشکل است....هیچ تیم ایتالیایی به نیمه نهایی راه نیافتاد، بنابراین این را باید بپرسیم، چرا؟...دلیلش این است که ما با ضرب آهنگ مناسب فوتبال بازی نمیکنیم، زیرا داوران ما بسیار سوت میزنند و بازی بیش از حد متوقف میشودو البته سر عت بازی ما نسبت به سایر کشورها پایین تر است.
کاپلو ادامه داد: سال ها از زمانی که مشاهده کرده تیمی ایتالیایی مانند آژاکس فوتبال بازی میکند میگذرد او اضافه کرد: آژاکس بسیار سریع فوتبال بازی میکند، فوتبال را با کیفیت بسیار زیاد بازی میکنند،دیدن بازی آنها بسیار لذت بخش است...در ایتالیا میتوان آنها را با آتالانتا مقایسه کرد، آنها به شما اجازه نمی دهند بازی خود را انجام دهید، حتی اجازه نفس کشیدن به شما نمیدهند، با تعداد زیاد دفاع و حمله میکنندو زیاد با دروازبان بازی نمیکنند، من همیشه می گویم اگر دروازبان ۳۰ بار توپ را در یک بازی بگیرد در حالی که تنها ۱۰ بار مهاجم توپ را صاحب شود، پس حتما یک جای کار شما اشکال دارد....
ستایش کاپلو از آتالانتا اتفاقی نیست. برای هیچ نیست. آتالانتا و آژاکس هر دو با شایستگی یوونتوس را حذف کردند، آتالانتا در کوپا ایتالیای این فصل یوونتوس را حذف کرد.
از ۱۵ سال پیش زمانیکه در جنوا توانست آن کار بزرگ را انجام دهد، مشخص شد که گاسپرینی ۶۱ ساله دانش وتجربه کافی را دارد تا بتواند تیم هایش را به تیمی سازمان یافته، هجومی و جذاب تبدیل کند.. وقتی آقای خاص، ژوزه مورینیو، در سالهای ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۰ در ایتالیا مربیگری میکرد، که سرانجام در سال ۲۰۱۰ منجر به پیروزی اینتر در لیگ قهرمانان، سریآ و کوپا ایتالیا شد، در اولین مشاهداتش از آمادگی تاکتیکی همکاران ایتالیاییاش شگفت زده شده بود. خوزه مورینیو در مراسم بهترین ها در Coverciano،مرکز آموزش فدراسیون فوتیال ایتالیا، با اشاره به آن مرد(گاسپرینی ) در رابطه با بازی اخیر اینتر مقابل جنوا گفت: در مقابل جنوا سه بار تاکتیک تیم را تغییر دادم و در هر سه مرتبه جنوا تاکتیک ما را خنثی میکرد. به عنوان یک مربی فکر میکنم که این حقیقتا بی نظیر بود.....
از قضا، ستایش مورینیو ممکن است باعث شود گاسپرینی به عنوان جانشین وی در اینتر تعیین شود. این اتفاق در سال ۲۰۱۰ رخ داد، و ثابت کرد که یک فاجعه بوده است، چرا که گاسپرینی چهار بازی از پنج بازی را باخت و بعد از کمتر از سه ماه در میانه سپتامبر اخراج شد، به طور عینی بعد از مورینیو اینتر به بازسازی روحی و فیزیکی نیاز داشت تا قرار داد بستن با یک مربی جدید.
پس از جادوهای او با پالرمو و مجددا جنوا، رنسانس گاسپرینی با یک حس انتقام در آتالانتا آغاز شد، باشگاهی که بدون پرورش استعدادها چیزی برای ارائه ندارد، در گذشته بازیکنای بین المللی مانند: پیپو اینزاگی، کریستین ویری، ریکاردو مونتولیو و کریستیانو دونی و بازیکنان جوانی مانند: ماتیا کالدارا (میلان)، آندرهآ کونتی (میلان) ، کریستانته (رم)، داویده زاپاکوستا (چلسی) و روبرتو گالیاردینی(اینتر) را پرورش داده بود.
کاپلو، و بسیازی دیگر در این فصل بشدت تحت تاثیر بازی آتالانتا ،که سرعت را با سازمان دهی و کیفیت در آمیخته، قرار گرفتهاند، کیفیتی که به نحو احسن در بازی پلی میکر آرژانتینی و بی نظیر آنها یعنی دیگو گومز نمایان است.
در مقابل لاتزیو روز یکشنبه، مانند اغلب بازی های این فصلشان، از عقب کار را آغاز میکردند تا حریف را به جلو بکشند، مشخص بود طرف بهتر و آماده تر بازی هستند.
لاتزیو به نظر می رسد از رقابت برای سهمیه لیگ قهرمانان خارج شده است، آنها اکنون 55 امتیاز دارند و در رتبه هشتم هستند، البته این شانس را دارند یک هفته دیگر در ورزشگاه المپیکو شهر رم در فینال جام حذفی این باخت را جبران کنند .(این مقاله قبل از بازی فینال منتشر شده است ،بازی فینال با نتیجه 2برصفر به سود لاتزیو به پایان رسید.) اگر چه آتالانتا با 62 امتیاز چهارم است و سه امتیاز کمتر از اینتر و سه امتیاز بیشتر از میلان و رم دارد، آنها می توانند به کسب سهمیه فصل آینده لیگ قهرمانان اروپا امیدوار باشند.
سه بای باقی مانده است، آتالانتا از امروز تا 26 می باید سه بازی سخت با جنوا، یوونتوس و ساسولو انجام دهد.
جنوا حریف سختی است، در حالی که یوونتوس قهرمانی خود را تضمین کرده است و ساسولو در میانه جدول جا خوش کرده است. آتالانتای کوچک می داند که برای چه چیزی میخواهد بازی کند....
همانطور که تورینو نیز می داند چه چیزی میخواهد، آنها جمعه پیش در مقابل همشهری خود یوونتوس تن به تساوی 1بر1 دادند، تورینو اکنون در رتبه هفتم است و پنج امتیاز با آتالانتا و دو امتیاز با رم ششم جدولی فاصله دارد، رمی که شنبه با تیم جنوا 1بر1 مساوی کرد. هر دو تیم رم و تورینو امیدوار هستند که به رتبه های بالاتر برسند، البته آنها فعلا از آتالانتا ناامید شدهاند، اما بعد از تساوی روز یکشنبه اینتر مقابل اودینزه با نتیجه 1بر1 این دو تیم به روزهای آینده امیدوار شدند.
همانطور که اغلب در گذشته دیدیم این روزها اینتر برای کسب پیروزی بشدت به زحمت افتاده است، آنها آماده بازی کیهوو هستند همچنین باید با ناپولی دوم جدولی که سهمیه خود را قطعی کرده است بازی کنند و در پایان باید با امپولی که خطر سقوط را حس میکند بازی کنند، بنظر بازی های اینتر کمی ترسناک است،
در عین حال کسب سهمیه لیگ قهرمانان توسط آتالانتا جذاب است، و شاید باعث شود برخی از رقبای مشهور آنها وادار شوند که چیز قابل توجهی از این آتالانتا یاد بگیرند.
(در پایان لیگ ایتالیا آتالانتا به همراه اینتر توانستند در رتبه های سوم و چهارم قرار بگیرند، و سهمیه لیگ قهرمانان فصل آینده را کسب کنند.)
منبع:World Soccer
مترجم: مسعود نبهانیان