اختصاصی طرفداری- مسئولیت در جامعه اسلامی امانتی است جهت خدمتگزاری به مردم و جوامع مرتبط با حیطه آن مسئولیت که می بایست در نگهداری آن کوشا بوده و به نوعی از آن پاسداری کرده و قدر توفیق خدمتگزاری در آن حوزه را دانست. خصوصا اگر این مسئولیت در حوزه ورزشی علی الخصوص ورزش پهلوان پرور کشتی باشد، بدون شک بار مسئولیت در حفظ، نگهداری و تحویل این امانت بسیار سنگین تر خواهد بود.
متاسفانه رئیس مستعفی فدراسیون کشتی (رسول خادم) که خود از قهرمانان بزرگ این مرز و بوم به شمار می رود، پس از تحویل مسئولیت خدمتگزاری به جامعه ورزش اول کشور و مردم و هواداران پر شور و اشتیاقش، آن را به نوعی نیمه کاره رها نموده و حال که حدود 6 ماه از استعفای وی می گذرد، شاهد فراز و نشیب های بسیاری در بین تصمیم گیران، قهرمانان، مربیان و مدیران این رشته ورزشی هستیم تا جایی که وضعیت بسیار اسفناک شده است. چنین شرایطی در حالی بر جامعه کشتی کشورمان حاکم شده است که تنها 4 ماه به آغاز مسابقات جهانی قزاقستان در سال جاری زمان باقی مانده و مهم تر از آن 450 روز دیگر نیز سوت آغاز رقابت های المپیک توکیو به صدا در خواهد آمد.
در شرایطی که کشورهای مختلف و صاحب سبک در کشتی جهان با برنامه ریزی های 4 ساله به صورت گام به گام به سوی المپیک قدم بر می دارند، کشتی به گل نشسته ورزش اول کشورمان 195 روز است که در حال برزخ و انتظار به سر می برد و فریاد اهالی این رشته ورزشی در انجام برگزاری هر چه سریع تر انتخابات جهت تعیین تکلیف مدیریت این فدراسیون و تامین امنیت مربیان و سرمربیان تیم های ملی به گوش می رسد. در شرایطی که کشتی کشور نیاز به اتحاد همه جانبه جهت حضور پرقدرت در مسابقات جهانی و پس از آن المپیک دارد، شاهد جو ناخوشایند انتخاباتی مابین برخی از کاندیداهای ریاست فدراسیون که از ظرفیت های بالا و واقعی این رشته ورزشی به شمار می روند، هستیم.
همچنین در روزهای گذشته شاهد تغییر سرپرست فدراسیون کشتی که خود از کاندیدای ریاست فدراسیون می باشد، بودیم که با رای مجمع فدراسیون و اکثریت هیات های کشتی کشور تصمیم گیری شده تا با نظر وزارت ورزش شخصی بی طرف سکان هدایت این رشته ورزشی را تا برگزاری انتخابات به عهده گیرد که امری منطقی جهت برقراری عدالت در راستای برگزاری انتخاباتی سالم می باشد. حال سرپرست جدید دست به تغییرات مدیریتی در فدراسیون زده که این موضوع نیز منطقی به نظر می رسد و از لحظه حضور این سرپرست که اتفاقا بصورت کاملا قانونی منتصب گردیده، صدای اعتراض برخی افراد که در مجمع رای مخالف جهت تعویض سرپرست قبلی داشتند، به گوش می رسد و در راستای به خطر افتادن منافع انتخاباتی خود موضع گیری می کنند.
سوال اینجاست که چرا باید با تعویض سرپرست فدراسیونی که خودش پس از استعفای رییس فدراسیون در آبان ماه سال 97 استعفا داده بود و در حال حاضر هم به عنوان کاندیدای ریاست، مورد اعتراض دیگر نامزدها و مشکوک به هم افزایی و ائتلاف با همان جریان قبلی است، گروهی موضع بگیرند؟ و حال که سرپرست جدید با رای اکثریت مجمع آمده تا این شک و شبهه ها را برطرف نماید، چرا این موضع گیری ها ادامه دارد؟ اصلا چرا دبیر فدراسیونی که خودش پس از استعفای رئیس پیشین فدراسیون، رسما استعفا داده بود و اعلام کرده بود که تنها جهت پیشبرد امورات جاری فدراسیون تا زمان انتخابات به کارش ادامه می دهد، حال پس از برکنار شدن باید معترض باشد؟
این طور بگوییم که چه اتفاقی افتاده و یا قرار است اتفاق بیافتد که تعویض دبیر فدراسیون که مشکوک به حمایت از جریان قبلی است، در یک قدمی انتخابات به کام بعضی افراد خوش نمی آید؟ و البته چه کسانی از این موضوع متضرر می شوند؟ در واقع سرپرست جدید با تعویض افراد کلیدی متعصب به فدراسیون قبلی که مشکوک به حمایت از جریان برادر رئیس فدراسیون مستعفی می باشند، فضا را کاملا بی طرف و آماده برگزاری انتخاباتی سالم نموده است. اما ظاهرا فرد یا افرادی که باید از وضعیت نابسامان بوجود آمده کشتی کشور احساس شرمندگی کنند، نه تنها خجل نیستند، بلکه هنوز مدعی بوده و طلبکارانه درصدد کسب جایگاه های قبلی خود با تغییراتی جزئی می باشند.
نکته قابل تامل آنجاست که کشتی کشور دیگر تحمل پیچ و خم و فراز و نشیب ها و سیاست کاری های پنهانی را ندارد و اگر وزارت ورزش در مسیر انتخابات فدراسیون کشتی تجربه تلخ وقایع و اتفاقات نامطلوب گذشته را فراموش کند، مطمئنا خودش می بایست جوابگوی هرگونه اتفاقات تکراری و ناگوار احتمالی مشابه باشد.
چیزی که عیان است، فضای نامناسب انتخاباتی حاکم بر کشتی کشورمان است که آرزو می کنیم این انتخابات هرچه زودتر با مدیریت وزارت ورزش و جوانان در سلامت کامل برگزار شود و در نهایت شاهد موفقیت های بیش از پیش ورزش اول کشور در رویدادهای پیش رو از جمله المپیک 2020 توکیو باشیم.
