☫مصطفی جعفری☫همین دیشب داشتم بازی الکلاسیکو و بازی بارسلونا منچستریونایتد سال 2009 و 2011 زمان پپ رو میدیدم... .
چه بازی... . چه پرسی.... . چه سرعتی.... . چقدرر خلاقیت.... . چه مالکیتی.... . تیم حریف حقیقتاً به غلط کردن میفتاد... .تمام مربیای فعلی اروپا هم جمع شن با منتخب بهترین ترکیب اروپا هم بازم نمیتونن اون بازی رو انجام بدن... .
بارسا از کجا به کجا رسید... .
الان بارسا به جایی رسیده که جلوی ریال سولاری هم اتوبوس پارک میکنه... . جلو آ اس رم... . جلو لیورپول... . جلو تاتنهام... . جلو لوانته و ایبار... .
_____________________________________
اون بازی که 3 بر 0 هم ریال سولاری رو برده بودیم بعد از بازی نوشتم، چقدر بارسا حال بهم زن بازی داره میکنه... . اونوقت یه عده اومدن و گفتن «چقدر تو غر میزنی! همش که قرار نیست هجومی بازی کنیم. تیم توی یه بازیایی باید دفاع کنه یه جایی باید کثیف بازی کنه و نتیجه رو بگیره و مهم جام گرفتنه»
__________________________
هه... .
چه حرف مزخرفی، اونم راجب بارسا... .
ولی خوشم اومد، حد اقل توی این 2 سال بارسا چــک گنده ای خورد تا حالیش بشه که از فلسفه و طبیعتش نباااید دور بشه. چه تو استفاده از لاماسیا، چه توی خرید به موقع و بازیکن با کیفیت که به سبک تیم بخوره، چه تو انتخاب مدیر ورزشی چه مربی.
باشد که سر عقل بیان.