طرفداری - داستان زندگی ساره جوانمردی در تار و پودی از تلاش و غیرت تنیده شده و از او زن و همسری نمونه ساخته است. زنی که در عمیق‌ترین لحظات ناامیدی و با وجود همه ناملایمات زندگی عرصه را خالی نکرد. جنگید و زمین خورد اما متوقف نشد، هربار قدرتمندتر از قبل برخاست و با امید به آینده‌ای روشن به راهش ادامه داد.
او هنوز هم دست از تلاش برای رسیدن به رؤیاهایش برنمی دارد و غیر ممکن برایش معنایی ندارد. ساره جوانمردی یکی از بانوان موفق، برجسته و توانمند ورزش ایران است که با وجود معلولیت جسمی به موفقیت‌های بسیار ارزنده‌ای رسیده است و توانسته الهام بخش سایر زنان و دختران برای موفقیت و پشتکار باشد.
مشروح گفتگوی طرفداری را با این بانوی موفق که یکی از ورزشکاران شناخته شده المپیکی ایران است، می‌خوانید:
*ساره جوانمردی این روزها چه می‌کند؟
خدا را شکر اوضاع زندگی ام بر وفق مراد است و شرایط خوبی دارم. با پایان یافتن فروردین ماه و شروع اردیبهشت در واقع یک ماه از فرصتی که ما تا آغاز بازی‌های پارالمپیک ۲۰۲۰ توکیو داریم گذشت. البته از پنجم اسفند ماه تا هفته گذشته شرایط تمرین کردن برایم فراهم نشد و در حال حاضر فقط چند جلسه از آغاز تمریناتم می‌گذرد.
*آکادمی تیراندازی ساره جوانمردی در شیراز در چه شرایط به سر می‌برد؟
متأسفانه باید این خبر بد و ناخوشایند را بدهم که با وجود میل باطنی و به دلیل وجود مشکلاتی مجبور شدیم مجموعه را در بهمن ماه سال ۹۷ تحویل بدهیم. در حقیقت از ۲۶ بهمن ماه سال گذشته که آخرین مسابقات را به مناسبت دهه فجر در آکادمی برگزار کردیم، این مجموعه را به هیأت مربوطه تحویل دادیم و با این اتفاق، یک سال و نیم زحمت ما برای پرورش استعدادهای خوب و ناب در این رشته ورزشی به هدر رفت و تیراندازی فارس از تعداد زیادی جوان و نوجوان با استعداد در این رشته محروم شد. من و همسرم تلاش بسیاری کردیم تا در این آکادمی کمکی هرچند کوچک به جامعه بزرگ تیراندازی کنیم اما متاسفانه اجازه ندادند که این اتفاق بیفتد و در کمال ناباوری ما مجبور شدیم آکادمی را تعطیل کنیم. در حال حاضر مجموعه‌ای به نام ساره جوانمردی وجود ندارد.
*از زندگی متأهلی بگویید؟ آیا ازدواجتان تأثیری بر فعالیت‌های ورزشی تان گذاشته است؟
بیش از یک سال است که ازدواج کرده ام. خوشبختانه همسرم از اهالی ورزش است. برخلاف بسیاری از مردم که تصور می‌کنند ازدواج مانعی بر سر راه ورزشکار حرفه‌ای است اما همسر من حامی و تکیه گاه خیلی خوبی برایم بوده و هست. ایشان نه تنها هیچ گاه مانع پیشرفت من نشده‌اند بلکه هم در زندگی شخصی و هم در زندگی ورزشی ام همیشه یار و یاور من بوده و هستند. چه بسا در اعزام‌های اخیری که به مسابقات برون مرزی داشته‌ام کماکان رنگ طلایی مدالم به قوت خودش باقی مانده و حتی رکورد شکنی هم داشته ام. در این مدت حتی موفق به کسب سهمیه پارالمپیک شدم و به موفقیت‌های روزافزونی دست پیدا کردم. جا دارد که از حمایت و صبوری همسر عزیزم آقای علی پارسایی تشکر و قدردانی ویژه ای داشته باشم.
* فعالیت در رشته تیراندازی چه تأثیراتی در زندگی شما داشته است؟
چگونگی شخصیت فرد در این رشته خیلی مهم است و تأثیراتی هم که این رشته بر شخصیت فرد می‌گذارد بسیار حائز اهمیت است. من شخصیت دورن گرایی دارم. خوشبختانه درون گرا بودنم سهم بسزایی در موفقیت‌هایم در این رشته ورزشی داشته است. من با فعالیت در رشته تیراندازی نسبت به گذشته بسیار آرام تر، صبورتر و قانع‌تر شدم و این رشته تغییرات بسیار خوبی در روحیات من به وجود آورد. به تمام کسانی که از لحاظ روحی در وضعیت بدی به سر می‌برند و دارای روحیات آشفته و متشنجی هستند، توصیه می‌کنم که به فعالیت در این رشته بپردازند. زیرا فعالیت در این رشته علاوه بر تقویت جسم باعث پرورش و آرامش روح و روان می‌شود.
*چه مسابقات مهمی در پیش دارید؟
بر اساس تقویم سال ۲۰۱۹ فدراسیون جهانی تیراندازی قرار است که حدود پنج یا شش مسابقه بسیار مهم به میزبانی آلمان، لهستان، کرواسی و آمریکا برگزار شود و هنوز نمی دانم که کمیته پارالمپیک چه شرایطی را برای تیم تیراندازی و ورزشکارانی که سهمیه دارند جهت حضور در این مسابقات در نظر گرفته است. در حال حاضر شرایط ورزش کشور بسیار پیچیده شده است و پیش بینی این قضایا مشکل است. من فقط امیدوار هستم که زمان را از دست ندهیم، چرا که می دانم ورزشکاران در بسیاری از کشورها با قدرت در حال تمرین هستند تا بتوانند با آمادگی بالایی در این مسابقات شرکت کنند. امیدوارم که ایران از این قافله عقب نماند و مثل همیشه تمام تلاش خود را برای آماده سازی ورزشکاران به کار بگیرد و تیراندازن را در اوج آمادگی به بازی‌های پارالمپیک ۲۰۲۰ راهی کند.
* در عرصه مربیگری هم فعالیت دارید؟
من دوره‌های مربیگری را گذرانده‌ام و دارای مدرک مربیگری درجه یک هستم اما به صورت حرفه‌ای و مداوم کار مربیگری انجام نمی‌دهم. ترجیح می‌دهم فعلاً در کسوت یک ورزشکار فعالیت‌های خود را دنبال کنم. در واقع معتقد هستم که هنوز تجربیات من کامل نشده و به درجه‌ای نرسیدم که بتوانم یک مربی ارزشمند باشم. اما اگر کسی به من مراجعه کند و راهنمایی بخواهد قطعاً کمکم را از او دریغ نخواهم کرد و تا آنجا که بتوانم تجربیاتم را در اختیارش قرار می‌دهم.
*امکانات موردنیاز و هزینه‌های شما چگونه تأمین می‌شود؟
جواب دادن به این سوال سخت است شاید اگر سال ۹۶ بود به صراحت می‌توانستم بگویم که از امکانات و شرایط بسیار خوبی برخوردار هستیم و هزینه‌هایمان کمابیش تأمین می‌شود اما متأسفانه از ابتدای سال ۹۷ تا کنون شرایط اقتصادی کشور بر رشته ورزشی ما که یک رشته بسیار گران و پرهزینه به شمار می‌رود، تأثیر زیادی گذاشته است. در حال حاضر قیمت تجهیزات ما چندین برابر شده و ما با کمبود در برخی از تجهیزات روبه رو هستیم. نبود فشنگ و گران شدن ساچمه از جمله مشکلات ما در این رشته ورزشی محسوب می‌شود. کمیته پارالمپیک و فدراسیون جانبازان هم تا حدی می‌توانند نیازهای ما را برطرف کنند اما ورزشکار فقط هدفش را می‌خواهد و می‌شناسد و تنها رسیدن به موفقیت برایش حائز اهمیت است. شرایط در حال حاضر بسیار نگران کننده است و ما نمی‌توانیم هزینه‌هایمان را تأمین کنیم. اگر وضعیت به همین منوال پیش برود، آینده خوبی در انتظار تیراندازی نخواهد بود.
* سلاح مورد استفاده شما برای تمرین و حضور در رقابت‌ها چیست؟ آیا برای خودتان سلاح شخصی تهیه کرده‌اید؟
رشته ورزشی ما یک رشته ورزشی خاص محسوب می‌شود. در این رشته همه تجهیزات مورد نیاز ما مصرفی است و تاریخ مصرف دارد. کسی که به صورت حرفه‌ای در این رشته ورزشی فعالیت می‌کند، سلاح تمرینی اش با سلاحی که در مسابقه استفاده می‌کند، می‌بایست متفاوت باشد و تیراندازان باید سلاح خود را به صورت مداوم به روز کنند. ما اجازه نداریم در بعضی رشته‌ها سلاح شخصی داشته باشیم و فقط فدراسیون مجاز به داشتن برخی از این سلاح‌ها است. در رشته تپانچه بادی هم هزینه‌ها به اندازه‌ای بالا رفته که کمتر کسی می‌تواند سلاح شخصی داشته باشد و یا سلاح خود را به صورت مداوم به روز کند. من سلاح شخصی دارم اما آنقدر از عمر مصرف سلاحم گذشته که نمی‌توانم از آن به عنوان یک سلاح حرفه‌ای در مسابقات استفاده کنم. هرچند که به لطف خدا و حمایت کمیته ملی پارالمپیک و فدراسیون جانبازان از بابت سلاح مشکلی نداریم.
* برخی معتقدند که تفنگ و تجهیزات مهمتر از مهارت‌های تیرانداز است، نظر شما در این رابطه چیست؟
از نظر من موفقیت ورزشکار در این رشته هم به مهارت و هم به تجهیزات مناسب نیاز دارد. در واقع داشتن مهارت و تجهیزات باید به یک اندازه مورد توجه قرار بگیرد. امکان دارد ورزشکاری از بهترین و به روزترین تجهیزات بهره ببرد اما توان، هوش و ذکاوت لازم برای فعالیت در این رشته را نداشته باشد. همچنین یک ورزشکار خوب و با استعداد بدون تجهیزات مناسب نمی‌تواند در این رشته موفق باشد. در واقع بین مهارت و تجهیزات رابطه متقابلی وجود دارد.
*چرا تیراندازی یک ورزش استقامتی به شمار می‌رود؟
این یک سوال تخصصی است و دلایل زیادی وجود دارد که این رشته ورزشی به عنوان یک رشته استقامتی به شمار می‌رود. اما به طور کلی می‌توانم بگویم که شدت تمرینات و وزن سلاحی که یک تیرانداز تحمل می‌کند، مهمترین دلیلی است که می‌تواند ثابت کند تیراندازی جزو ورزش‌های استقامتی است. تیراندازان در رشته تفنگ نزدیک به پنج کیلو سلاح را چندین ساعت در طول روز به صورت ایستاده با دو دست حمل می‌کنند. تپانچه نیز که وزنی در حدود یک کیلو و صدو پنجاه گرم دارد، با یک دست به مدت چندین ساعت حمل می‌شود. از نظر من تحمل وزن تفنگ و تپانچه و انجام تمرینات فشرده و مستمر نیاز به یک قدرت بدنی بالا دارد.
* آیا وارد شدن به رشته تیراندازی نیاز به شرایط خاصی دارد؟ برای تیراندازان جدید در این رشته ورزشی چه توصیه‌ای جهت موفقیت و بالابردن مهارت‌هایشان دارید؟
بله، فعالیت در این رشته نیاز به علاقه فراوان، استقامت بدنی بالا، هوش سرشار و فاکتورهای دیگری دارد. موفقیت و بالا بردن مهارت در این رشته، صبوری زیادی را می‌طلبد و قطعاً یک فرد عجول در این رشته موفق نخواهد شد. افراد علاقمند به این رشته ورزشی می‌بایست صبر و طاقت لازم را جهت به ثمر رساندن تلاش‌هایشان در دراز مدت داشته باشند. البته برای فعالیت در این رشته باید از وضعیت مالی خوبی نیز بهره ببرند و اگر استطاعت مالی برای پرداخت هزینه‌های این رشته پرخرج را ندارند نمی‌توانند آن طور که باید به فعالیت در این رشته بپردازند.
* هدف نهایی ساره جوانمردی از فعالیت در این رشته چیست؟
من در حال حاضر هم به هدف نهایی ام که رسیدن به بالاترین سطح تیراندازی در جهان است، رسیده‌ام. بالاترین افتخار من کسب مدال طلای پارالمپیک و شکستن رکورد بوده و هست که این اتفاق برای من به دفعات مختلف رخ داده و فکر می‌کنم هدفی بالاتر از این نداشته باشم. اما ممارست و تکرار این رویداد در زندگی ام بسیار شیرین و لذت بخش تر از این است که به پایان عمر ورزشی ام بیاندیشم. در حال حاضر هدفم کسب مدال رنگین و پرافتخار برای کشورم در مسابقات پارالمپیک است.
* با چه مشکلاتی در رشته تیراندازی رو به رو هستید؟
متأسفانه با مشکلات بسیاری روبه رو هستیم و از امکانات و تجهیزات مناسبی بهره نمی بریم. کمبود مربی، عدم وجود مکان مناسب برای تمرین، نبود فشنگ و گران شدن ساچمه از عمده ترین مشکلات ما در این رشته ورزشی به شمار می‌رود. اما در این سال‌ها با وجود بضاعت محدودی که داشتیم، توانسته‌ایم موفق باشیم. امیدوارم که در خصوص برطرف کردن مشکلات ما در این رشته، تدابیر اساسی اتخاذ شود. بدون تردید طولانی شدن و ادامه پیدا کردن این مشکلات، کاهش انگیزه و ناامیدی ورزشکاران را به دنبال خواهد داشت.
* چه پیامی برای دختران و زنان ایرانی دارید؟
من به همه زنان و دختران ایرانی توصیه می‌کنم که زمان را از دست ندهند. آنها باید علائق واقعی خود را شناسایی کنند و اطمینان داشته باشند که می‌توانند با تلاش به سرمنزل مقصود برسند. زمان هیچ گاه به عقب باز نمی‌گردد و ما همیشه برای رسیدن به اهدافمان جوان نخواهیم بود. دختران ما باید به این نکته توجه کنند که وقت طلاست و تمام تلاش خود را به کار بگیرند که از وقتشان نهایت استفاده را ببرند. البته موفقیت فقط در حوزه ورزشی اتفاق نمی‌افتد. انسان در هر زمینه‌ای می‌تواند موفق باشد.
*به عنوان یک بانوی موفق در رشته تیراندازی چه در خواستی از مسئولین دارید؟
هیچ درخواستی از مسئولین ندارم. سالهاست که خواستههایم را مطرح کردم اما به هیچ نتیجهای نرسیدهام و ترجیح می‌دهم دیگر خواستههایم را بیان نکنم.
