مطلب ارسالی کاربران

دروازه بان یعنی هافبک هفتم؛ آیا 2-7-2 آینده فوتبال است؟

parsa united 04/03/2019 - 15:27 مشاهده پروفایل

1,028 مشاهده / 8 دیدگاه 10 1 3

این مطلب توسط کاربران طرفداری ارسال شده است و دیدگاه طرفداری نیست. قوانین سایت کاربر محور / گزارش تخلف

تیاگو موتا، مربی تیم زیر 19 ساله های پاریس سنت-ژرمن اخیراً ادعای عجیبی داشته : "سیستم 2-7-2 آینده فوتبال است". او در مصاحبه با روزنامه گاتزتا دلو اسپورت این گونه بیان کرد : "ایده من فوتبال تهاجمی تر است. یک تیم کوچک که کنترل بازی را در اختیار دارد. پرسینگ زیاد و حرکات زیاد با و بدون توپ". منظور موتا از "کوچک" احتمالاً فشرده بازی کردن است. او ادامه داد : "من می خواهم بازیکنم، همیشه 3 یا 4 راه حل برای پاس دادن داشته و دو هم تیمی در کنارش باشد". "دروازه بان به عنوان هافبک هفتم عمل می کند. برای من اولین دفاع، مهاجم من است و دروازه بان، اولین مهاجم. گلر بازی را با پایش آغاز می کند و مهاجمان اولین کسانی هستند که پرسینگ را برای بازپس گیری توپ شروع می کنند". مهاجم به عنوان دفاع و دروازه بان به عنوان مهاجم از اصول کرایوف بود اما چیزی که در اینجا بزرگتر جلوه می کند این است : "گلر به عنوان هافبک هفتم".

2-7-2 و دروازه بانی در نقش هافبک

بازی کردن دروازه بان به عنوان هافبک هفتم، گزینه های پاس را در منطقه میانی زمین افزایش می دهد و کلیدی است برای برتری عددی در برابر خط هافبک و دفاع حریف. با توجه به مصاحبه موتا در جایی دیگر می توان یافت که در این حالت سیستم 2-7-2 می شود اما نه به صورت عمودی بلکه به صورت افقی. یعنی دو نفر در جناح چپ زمین، دو نفر در جناح راست (جلوی یکدیگر) و 7 نفر در کانال میانی زمین از دفاع تا مهاجمان. موتا در تیمش با گلرهای خیلی پیشرفته بازی نمی کند اما هر دو دروازه بانش کار با توپ را بلدند و هیچ گاه درون دروازه نمی مانند. با تماشای پاریس سنت-ژرمن زیر 19 ساله ها در جام باشگاه های جوانان می توان یافت که موتا به دنبال بازی بر مبنای مالکیت با سیستم 3-3-4 که با تعریف خودش به 2-7-2 تبدیل می شود. با دو هافبک وسطی که برای توپ گرفتن از یار خودی به عقب بر می گردند و هافبک دفاعی که بین دو دفاع وسطش قرار می گیرد. فولبک ها برای برای عریض کردن بازی به سمت جلو یورش می آورند و هافبک ها و وینگرها با جابجایی های خود به دنبال تشکیل خط دوم حملات تیم در عرض زمین هستند. این کار اجازه می دهد آن ها برتری خوبی در کانال میانی زمین داشته باشند، مثلث های پاسکاری را در کناره ها تشکیل دهند و نهایتاً فضای میانی برای حمله کردن باز شود. به نظر می رسد تیاگو، چیزهای زیادی را از تماشای تیم های پپ گواردیولا فرا گرفته است.

اما استفاده از دروازه بان به عنوان هافبک هفتم چه امتیازی برای تیم دارد؟

به طور کلی، دروازه بانان پیشرفته یا دروازه بان-سوییپر هایی مانند نویر، ترشتگن، لوریس و ادرسون جلوی نقطه پنالتی گشت می زنند تا بتوانند دفاع وسط های تیم را برای جلوتر رفتن به سمت میانه زمین پوشش دهند. این اقدامی تهاجمی است تا فضا برای حریف، فشرده تر شود و هم چنین فرصتی است تا خود گلر بتواند مهاجمان تیم را با ارسال هایش صاحب موقعیت کند. علاوه بر این، موقعیت های بیشتری برای پاسکاری بازیکنان نیز ایجاد می گردد. وظایف گلرهای کوچکی مانند ادرسون یا پیکفورد که توپ پخش کن های خوبی هستند این گونه طراحی شده است که مهاجمان حریف را برای پرس بیشتر اغوا کنند و سپس با یک جریان پاسکاری توپ را از آن ها عبور دهند. دو دفاع وسط به کناره زمین می روند و دفاع سوم یا هافبک دفاعی به محوطه جریمه نزدیک می شود. در این حالت، حریف این شجاعت را به خود می دهد که پرس کند و در عین حال، اجازه پاسکاری با یکدیگر و دفاع وسط هایی پیشرفته که اغلب از پرس کردن در امان هستند صادر می شود. یکی از اصول بازی موقعیتی، حرکت به سمت حریف است نه حرکت به سمت توپ. در این حالت، حضور یک دروازه بان برای برتری عددی و کشاندن حریف، مسئله ای بسیار حیاتی است. به همین دلیل است که در بوندس لیگای دو، جولیان پورسبک، دروازه بان هامبورگ به طور معمول از محوطه خارج می شود و در بین یا کنار دو دفاع وسط قرار می گیرد. مکانی که که معمولاً توسط یک هافبک دفاعی پر می شود. هامبورگ با جلوتر بردن هافبک دفاعی و اضافه کردن فولبک هایش در کنار او، حالتی را ایجاد می کند که هم می توانند با پاس های کوتاه توپ را نگه دارند هم با ارسال پاس های بلند در عرض زمین، فضا برای حمله کردن ایجاد شود. این حالت بالاخص، زمانی مفیدتر است که تیمی بخواهد حریف را به این طرف و آن طرف بکشاند. با فولبک ها و وینگر های با کیفیتی که گواردیولا در بایرن داشت، این ویژگی همیشگی بازی آن ها بود. به طور معمول 2 و 7 نفر به یک سمت حرکت می کردند و فضای زیادی برای آن دو نفری که در آن سمت زمین داشتند باز می شد. اکنون وقت آن رسیده بود که فضای حمله عوض شده و 7 نفر میانی به آن 2 نفر تنها اضافه شوند و تا زمانی که حریف می خواست شکل دفاعی خود را درست کند، ناگهان برتری عددی به شدت افزایش می یافت. به همین خاطر، حضور یک دروازه بان برای تغییر شکل حملات از عقب و حتی ایجاد موقعیت های بیشتر از اهمیت زیادی برخوردار است. یک گلر مناسب مانند ادرسون یا پیکفورد، هنگامی که تیم حریف به یک سمت کشانده شده می تواند به طور ناگهانی، با ارسال پاس برای آن 2 نفر تنها در سمت دیگر زمین، سازمان دفاعی حریف را ویران کند. با بررسی این شرایط می توان به اهمیت ایده موتا پی برد. او به دروازه بان تنها به عنوان یک نفر پشت دفاع نگاه نمی کند بلکه دروازه بان را یک بازیکن از خط هافبک می بیند. به عنوان یک بازیساز. به عنوان کسی که در پرس ها باعث برتری عددی شده و به تیم اجازه حمله کردن می دهد.

ترجمه ویدئوی Thiago Motta’s 2-7-2 formation explained از کانال Tifo Foootball در یوتیوب

داغ‌ترین‌ها 👇🏻👇🏻👇🏻

برچسب‌ها:

2-7-2

تیاگو موتا

دیدگاه‌ها (8 دیدگاه)

مشاهده 0 دیدگاه جدید

AMIN AdmiraL

تا ۲۰ سال پیش بیشتر سیستم های فوتبال سه دفاعه بود و در این سیستم دفاعی بازیکنی به نام لیبرو یا رفتگر وجود داشت که وظیفه‌اش پر کردن فضای پشت دو مدافع دیگه بود.دروازه بان عموما دروازه بان محوطه شش قدم بود یا این که از دستش استفاده کنه و در روند تیم چندان تاثیری نداشت.بعدها و با منسوخ شدن لیبرو ابعاد بازی تغییر کرد و فضایی که سوئیپر پوشش میداد به دروازه بان واگذار شد.مثلا وقتی توی ضدحمله توپ بیرون محوطه است دروازه بان با سرعت میاد و توپو دور می‌کنه
در فوتبال امروزی پست دروازه بان اصطلاحا سوئپرکیپر نامیده میشه.بازیکنی که وظیفه سوئیپر انجام میده
دروازه بان چون یارگیری نمیشه محل خوبی برای لینک کردن مدافعا و بازیکن ها به همدیگه است
پست خوبی بود خسته نباشی

مشاهده پاسخ‌ها (2)

Metalhead 666

گلر بیاد جلو که مهاجم حریف با یه شوت ترتیبشو میده :|
یکم ریسکیه این سیستمه. خیلی باید حمل توپت قوی باشه تا توی پرس حریف به این راحتیا گیر نکنی وگرنه بازیکنای حریف شوت زن باشن از وسط زمین قشنگ گل میزنن

مشاهده پاسخ‌ها (1)

🔰Always Yobs🔰

دروازه بان میاد جلو بعد رونی از وسط زمین گل میزنه :))))

مشاهده پاسخ‌ها (2)

میلیاردی بیبی‌دوج فقط در چند دقیقه!