اختصاصی طرفداری- تو قسمت دوم سری سوم صندلی داغ تو بهار 1398 رفتیم به سراغ منبع بسکتبال سایت، احسان ولی دوست. اونقدری که احسان از بازیکنای بسکتبال خاطره داره، خودشون از خودشون ندارن. احسان از بچه های جنوب و دیگه خونگرمی از چشماش بیرون می زنه. احسان از بچه های بخش داخلی وبسایت طرفداری هم هست و اونجا هم قطعا مطلب ازش زیاد دیدین. البته اینم بگم که تنیس هم می بینه و یدی هم تو این بخش سایت داره.
زیاد عادت ندارم ضعفامو بیان کنم ولی انصافا یه بخشی از مطالبی که احسان گفته رو نفهمیدم. اگه دقیق بگم اون بخشی که در مورد بکستبال و اصلاحات بسکتبال:). تنها چیزی که من بلدم از بسکتبال "دبل دبل" :)). از اون منچستری های تیرم هست که هر موقع یونایتد ببره، از ترسش نمی تونی اینستاگرامت باز کنی، 367 استوری بعد از برد یونایتد مقابل پاری سن ژرمن گذاشته بود، یه حدود 352 تایی هم پست :))).
حالا بریم سراغ خودش ببینیم که چیا برای گفتن داره، اینم بگم که واقعا سخت بود ازش حرف بکشم چون اصلا هیچی نمی گفت اما صندلی داغ اینجا، باید حرف بزنی.
سلام، احسان ولی دوست هستم. متولد ۷ خرداد ۱۳۷۴، شهرستان دزفول، استان خوزستان، منطقه عظیم صحرابدر :) دزفولیا خوب میدونن چی دارم میگم. ساکن دزفول هستم. کارشناسی برق قدرت رو دارم. حالم خوبه، زندگیم بم خوش میگذره، راضیم خداروشکر. چی بگم دم عیدی؟ (بیا! دیر اومدی، نخوا زود برو:D)
احسان خان یه ذره از علایق و سلایق و این مواردت برامون بگو (البته کوتاهش کردم سوالو):
ها فهمیدم. ممنون روزبه جاریانی که تک تک نوشتی چی بگم چی نگم. علایقم! علاقم صرفاً ورزشی هست. هیچ چیز رو اندازه دیدن فوتبال و بسکتبال دوست ندارم. موزیک گوش میدم، بیشتر رپ. خودم بسکتبالیست بودم و از سن پایین بسکتبال بازی کردم و الان هم ادامه میدم. عاشق منچستریونایتد هستم. عاشق فوتبال انگلستان هستم. سعی میکنم همه بازیای هفته لیگ برتر رو ببینم و همیشه فوتبال چمپیونشیپ انگلیس برام بعد از NBA و پی ال قرار داشته. تنیس هم می بینم. (اونا که انتقاد می کنین، خبرای تیما یه اندازه نیست، ما کسی داریم که لیگ دو انگلیس کامل می بینه)
احسان، فوتبال و علایقش
منچستریونایتد چیزی هست که هیچ وقت برام تموم نمیشه. نویسنده بخش ایرانم ولی روی هیچ تیم ایرانی هیچ تعصب خاصی ندارم و اگر مجبور نبودم عمراً یک ثانیه فوتبال ایران رو تماشا نمی‌کردم (این حد از تعصب روی فوتبال داخلی کم نظیر واقعا:D). منچستریونایتد یه جورایی ۵۰/ ۶۰ درصد زندگی منو تشکیل داده. تصمیماتم، مسافرت رفتن، بیرون رفتن، هرچی باشه اول باید با تایم بازی منچستر هماهنگ کنم. برای این موضوع از بچه های بخش ایران بپرسید کاملا در جریان هستن. تعصب دارم رو منچستریونایتد، هیچ وقتم نظرم عوض نمیشه. حالا به قرعه بارسا هم یه واکنش نشون بدم، یه سری افراد که دانش فوتبالی‌شون در حد اینه که میدونن رونالدو رئال بوده و مسی بارسا، به طعنه هی میگن دستان لرزان فرگوسن و... (در ضمن من بارسایی هستم، مصاحبه تموم شد، دم در وایسا :|) . باید بگم که دستان لرزان فرگوسن مسخره بازی نیست. تعصبه، اوج همه چی هست، اوج عشقه، بهتره بگم که اون دستای لرزان فرگوسن، افتخار ما منچستریا هست و بس. برای کل کل با منچستریا چیز دیگه ای رو مطرح کنید نه دستایی که افتخار ما منچستریا هست.
ضمن اینکه به تمام حضرات بگم که کل کل با منچستریونایتد را فراموش کنید. همتون از پیش باختید. وارد زمین بازی نشید اصن. نیازی نیس. یونایتدی بودنمون با خون ما امضا شده، بارساییا شعارشون اینکه که میگن فراتر از باشگاه. من میگم منچستریونایتد ورای فوتباله، تا تهشو برید (ایشالا که بعد از بازی برگشتم همینو بگی :D).
بازیکن مورد علاقت احسان کیه؟
بازیکن مورد علاقم اریک کانتونا هست. معتقدم بهترین بازیکنی که یونایتد به خودش دیده اریک کانتونا هست. یه اسطوره واقعی، کسی که به یه سری جوون این باورو داد که میتونن بهترین باشن. بهترین شماره ۷ تاریخ فوتبال جهان از نظر من اریک کانتونا هست. از نظر همه چی بهترین اریک هست.
یه خاطره از گل، دعوا یا هر مورد دیگه ای که از کانتونا تو ذهنت داری برامون بگو:
خود اریک کانتونا میگه اون پاسی که به دنیس اروین داد و گلش کرد. ولی من میگم گلش به لیورپول تو فینال اف ای کاپ ۹۵-۹۶. بهتره بگم گلِ شروع عصر پادشاهی منچستریونایتد تو فوتبال انگلستان. دعوا هم که حضرت کم نداشت :) همش پسندم بودن :) آخ یه گلم زد، به لحاظ قشنگی و زیبایی، یه گل زده اریک کانتونا به نیوکاسل، ویدیوش رو تونستی بزار روزبه :)
احسان و بسکتبالش!
برسیم به بسکتبال. میامی هیت رو دوست دارم. به شدت بسکتبالی هستم، قبلش هم گفتم. دوین وید و مایکل جردن برای من آخر بسکتبال هستن. هیچوقت از دیدن بسکتبال سیر نمیشم. صد بار فینال میامی - سن آنتونیوی سال ۲۰۱۳ رو دیدم. "ریباند باش، بک اوت تو آلن، هیتس تری پوینتر، بنگ!" بهترین خاطره من از دنیای ورزش اون بازی ششم میامی و سن آنتونیو اسپرز هس که میامی برد و تو بازی هفتم قهرمان شد. ۲ هارد پر کلیپ بسکتبال دارم، همش قدیمی، از آموزشی فول مچ، ۱۰-۱۲ آل استار کاملو دارم. اون موقع که کوچیکتر بودم و نت درست حسابی و این چیزا نبود تو یه پکیج کامل هرچی آل استار بود گرفتم. هرچی بخواید دارم از بسکت. هرچی هم بخواید میدونم از بسکتبال. NBA و پرمیرلیگ تمام زندگی و علاقه‌ی من هستن. البته کم گِیم نمیزنم. هرچی بازی جدید باشه هم سعی میکنم امتحان کنم. فعلا Apex و NBA 2K19 بازی میکنم و بس.
در همین خلال احسان خان 5 از بازی هایی که فکر می کنی تو دنیای گیم از همه بهتر بودن رو برامون بگو:
ببین دنیای گیم که بی سر و ته هس. از بازیای آتاری دستیا بگیر بیا بالا تا میکرو و سگا. اول بهترین خاطراتم رو می گم با گیم و بازی، بعد بهترینا رو میگم. خاطره انگیزه ترین بازی فوتبال ژاپن ۴ بود. همه میگن فوتبال ۳، من فوتبال ۴ رو دوس داشتم :) یه چیزی بین فوتبال بکام و فوتبال ۳ بود. این یکی، بعدی بازی بسکتبال لایو تو سگا بود :) اون موقع که خیلی بچه بودم، بلد نبودم تیما رو عوض کنم فقط یه تیم زرد بود با یه سبز بازی می کردن، بعداً فهمیدم اینا همون بوستون و لیکرز هستن، دیفالت هم گیم پد من رو لیکرز بود اون موقع :) همیشه دوست داشتم اون سبزا رو بگیرم :) بلد نبودم عوض کنم :) اینا رو که میگم الان خودم یادم میاد چه چیزایی رو از دست دادم. شیکاگوی اون موقع و مایکل! البته اون بوستون لری برد و کلی بازیکن داشت و لیکرز هم مجیک رو داشت، اوایل مایکل بوده در اصل. بازی جنگ‌های صلیبی رو هم خیلی دوست داشتم و یه بازی کامیون بود که بار میبرد و این چیزا، یورو تراک و سلطان جاده ها و از اینا، اونم خعلی دوس داشتم :)
اما تو بهترینا، خب GTA تو تمام سری هاش همیشه رکوردشکن بوده و هنوز GTA V رکورد داره. مافیا ۲ بی‌نظیر بود، همه حس می‌کردن مافیا ۳ هم مث ۲ و بهتر حتی در بیاد، اما به لحاظ ساخت بازی افتضاح شد اما به خاطر نویسنده و اون سبک فیلم‌نامه‌ای بازیش من واقعا هیچ وقت یادم نمیره. قطعاً از من انتظار نداشته باشید بگم رد دد و اسنایپر الیت و بتلفیلد و مترو و .... ولی میگم فیفا، NBA ۲K و فار کرای. کال آف دیوتی و گاد آف وار رو هم اضاف کنید. بیشتر شد لیست :) بسه دیگه.
احسان و خانواده
یه برادر دارم، کوچیکتر از خودمه، اسمش عرفان هست، چلسی فن، به شدت تو حوزه فوتبال و بسکتبال با هم کل کل داریم. اگه نباشیم کنار هم زندگی‌مون نمیگذره. پدر و مادرم هم که تا عمر دارم بالا سرم هستن ایشالا.
مهدی آزادی، نپرسیده و اول پاراگراف :) گفت که مجرد، شما چی؟
عا بابا مجردم. مجرد. مهدی اومده با یه تیر دو نشون بزنه، گفته مجردم، که کِیس مورد نظرشو پیدا کنه :)) ولی من هدفی نداشتم :) ( باشه، من هدف داشتم، اصلا تمام هدف های دنیا مال من. ایییش)
احسان و طرفداری
حالا طرفداری، ۳ و ۴ سالی هس طرفداری هستم. قبل از اینکه بیام طرفداری تو فیسبوک و اینستا تو پیجای منچستری فعالیت داشتم. اما از طریق دوستیم با آرمین طاهری نیا وارد طرفداری و بخش سایر شدم، به عنوان نویسنده بخش سایر و بسکتبال. روزای سختی زیادی تو طرفداری داشتم، کم دعوا نکردم با همه :)) و هم‌چنان ادامه داره :) (خب اگه می شه دم در واینسا من خودم می رم دیگه به شما زحمت نمی دم :( )
آقای ولی دوست حرف آخر بفرمایید
در کل بچه خوبیم، بدبختیم اینه با همه زود رفیق میشم. تموم کنم دیگه. حالم ندارم زیاد حرف بزنم، فعلا :) دمتون گرم که وقت گذاشتید و خوندید ( خیلی باشکوه تمومش کردی احسان :D). ممنون از روزبه که وقت گذاشت و تنظیم کرد این مصاحبه رو.
