استقلال اومده بود که یک مساوی بگیره و اگه شد ضد حمله بزنه. نیمه اول همه چی اوکی بود و هم دفاع قوی بود، هم چن تا موقعیت سازی دیدیم.
نیمه دوم هم همه چیز اوکی بود. تیم اتفاقا بهتر از نیمه اول هم داشت بازی میکرد. دست بالا رو تو نیمه دوم داشتیم و توپ رو ما میچرخوندیم. تو دفاع موقعیت ندادیم بهشون و تو حمله هم موقعیتهایی ساختیم. روی کرنر گل خوردیم. روی کرنر گل خوردن واقعا ایراد فنی بزرگی نیست. حتی اگه بتنیترین دفاعها رو هم داشته باشید، همیشه احتمال این که کرنر گل بخوری هست (از سیمئونه سر بازی دسیما بپرسید توصیح میده) وقتی گل خوردیم فورا میتونستیم مساوی کنیم، اما نکردیم. داشتیم خوب پیش میرفتیم ولی در یه لحظه غفلت سید ام الفساد یه گل دیگه به حریف تقدیم کرد. [مقایسه کنید اون صحنهای که لکومته میاد توپ رو از جلو پای فرشید اسماعیلی ور میداره]
گل سوم هم ارزش فنیای نداره. دقیقه ۹۰ همه رفتن جلو بلکه یک گل بزنن بر عکس شد.
ما روی دو صحنه و دو اشتباه فردی دو گل خوردیم. خط دفاعی انصافا خوب بازی کرد. دانشگر که من از سگ کمتر میدونستمش الان واقعا سه چهار تا موقعیت خوب رو از حریف گرفت و به جد یکی از بهترینهای استقلاله. منتظری هم که عین همیشه بی نقص.
منشا تمرکز نداشت که کاملا طبیعیه. اسماعیلی و داریوش محشر بودن.
استقلال به بدی این نتیجه نبود. و این شکست هم پایان کار نیست.
نکتهی مهمتر اینه که وقتی مثلا میلان به یوونتوس میبازه لزوما معنیش بد بودن مربی یا استباه بازیکنا نیست. الدحیل تیم خیلی قویتری بود. یعنی فارغ از اشتباه فنی و فردی در شرایط استوکیومتری خیلی طبیعیه که الدحیل استقلال رو شکست بده.
درباره ترکیب واقعا هیچ ایرادی به شفر وارد نمیدونم. درباره سیاست بازی هم همینطور. از بین بازیکنا، به عنوان هوادار از هیچکس گلهای ندارم به جز رحمتی و فرشید باقری. رحمتی روزانه دره منفور تر میشه و دلیلش کم کاریو بیخیالیه.
باقری توپ گیریای خیلی خوبی داره، سریع و کند کردن بازی رو خوب انجام میده، توپ رو الکی لو نمیده، دوندگی بالایی داره، معمولا فضاگیریهای خوبی داره ولی هنوز قبول نکرده زیدان نیست. آقای باقری تو رو خدا کارهای عجیب نکنه. ساده باش.
به نظرم شانس صعود استقلال خیلی کمه ولی از قبل کمتر نیست. شانس استقلال وقتی قرعه بیرون اومد همین بود که الانه. ما دو تا سه امتیاز از تهران میخوایم. دو تا یک امتیاز هم تو از سه بازی دیگه؛ بگیریم میریم بالا ولی نمیگیریم و نمیریم.
[از داشتن فرشید اسماعیلی و داریوش شجاعیان در تیمم خوشحالم]