اگر به مبدا حیات نخستین تاکسی با سوخت فسیلی در جهان برگردیم، تقویم تاریخی قدیمیتر از 1899 میلادی و نقشه جایی جز شهر پاریس را نمایش نخواهد داد.
در ایران اما، نخستین تاکسی در سال 1306 هجری شمسی وارد کشور شد. فخرالدوله، دختر مظفرالدین شاه و مادر علی امینی، نخستوزیر آینده ایران، این تاکسی را به تهران آورد.
وی همچنین پایهگذار نخستین موسسه تاکسیرانی در تهران بود و اولین تاکسیهایش را از میان خودروهای آمریکایی انتخاب کرد؛ خودرویی به نام «Bed Ford» یا اصطلاحا «ب ب فورد».
در ابتدا نماینده شرکت آمریکایی به هر درشکه که اصطلاحا از رده خارج میشد یک دستگاه تاکسی واگذار میکرد. .
پس از آن اتومبیلهایی مانند: وُلگا، آستین، شورلت، هیلمن، موریس، دکاوه، بنز، فیات، سیتروئن و... وارد بازار حمل و نقل شهری شد.
از ابتدای دهه 50، رشد سریع شهر و افزایش ناگهانی تعداد اتومبیلها، کنترل خیابانها را با مشکل مواجه کرد.
طبیعی بود که در چنین وضعی شهرداری تدبیری برای ساماندهی به تاکسیهای شهری بیندیشد و آن را باید به مأموران خاصی بسپارد.
سرانجام سال 59، سازمان مدیریت و نظارت بر تاکسیرانی شهر تهران زیر نظر شهرداری تهران آغاز به فعالیت کرد. در همه شهرهای بالای 200 هزار نفر کشور، چنین سازمانی راهاندازی شده و تمشیت امور تاکسیرانی را بر عهده دارد...