مطلب ارسالی کاربران
و ایتالیا هم خدایی دارد. برای روبرتو باجو
و ایتالیا هم خدایی دارد...
برای روبرتو باجو
ﮔـﺮﻭﻧﺘﺮﯾﻦ ﺍﻧـﺘﻘﺎﻝ ﺍﺯ ﻓـﻠﻮﺭﺍﻧﺲ ﺑـﻪ ﺗﻮﺭﯾﻦ ﺍﻧـﺠﺎﻡ ﺷﺪ . ﭼﻬﺎﺭﺭﻭﺯ ﺷـﻮﺭﺵ ﺩﺭ ﻓـﻠﻮﺭﺍﻧﺲ ﻭ ﺷـﮑﺴﺘﻪ ﺷﺪﻥِ ﺩﺭﺏُ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺑـﺎﺷﮕﺎﻩ ﻓﯿﺮﻭﻧﺘﯿﻨﺎ ﮐـﺎﻓﯽ ﻧـﺒﻮﺩ . ﭘﺴﺮﯼ ﭼﺸﻢ ﺁﺑﯽ ﺑـﺎ ﮔﻮﺷﻮﺍﺭﻩ ﻭ ﻣـﻮﻫﺎﯼ ﻓﺮﻓـﺮﯼ ﯾﺎﺭِ « ﺑـﺎﻧﻮﯼ ﭘـﯿﺮ » ﺷﺪ . ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﻣﮑﺘﺐِ ﺑﻮﺩﺍ ﺑﺎ ﻧﺎﻡِ ♥ ﺭﻭﺑﺮﺗﻮ ﺑﺎﺟﻮ .
.
ﺗﻮﭖ ﺩﺭ ﺩﺳﺖِ ﺭﺍﺳﺘﺶ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻃﺮﻑِ ﺗﺎﻓﺎﺭﻝ ﻗﺪﻡ ﺑﺮﻣﯿﺪﺍﺷﺖ . ﻟﺤﻈﺎﺗﯽ ﺑﻌﺪ ﺑﺎ ﺳﺮﯼ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻭ ﺩﺳﺘﯽ ﺑﺮ ﮐﻤﺮ ﺗﺼﻮﯾﺮﯼ ﮐـﻪ ﺍﺯ ﺭﻭﺑﺮﺗﻮ ﺩﺭ ﺟﺎﻡِ ﺟﻬﺎﻧﯽ 1994 ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﺎﻧﺪﮔﺎﺭ ﺷﺪ . ﻭ ﻋﮑﺎﺱ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺮﻭﺍﺭﯾﺪﻫﺎﯼ ﭼﺸﻤﺎﻥِ ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ ﯼ ﺍﯾﺘﺎﻟﯿﺎ ﺗﺎ ﺯﺍﻧﻮ ﺧﻢ ﻣﯿﺸﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﺎ ﻇﺎﻫﺮ ﮐﺮﺩﻥِ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮﯾﻦ ﺗﺮﺍﮊﺩﯼ ﻓﻮﺗﺒﺎﻝ ﺩﺭ ﺍﺗﺎﻕِ ﺗﺎﺭﯾﮏ ﻗﻬﻘﻬﻪ ﻫﺎﯾﯽ ﺑﻠﻨﺪ ﺑﺮﺍﯼ ﭘﺮﻓﺮﻭﺵ ﺗﺮﯾﻦ ﺗﺼﻮﯾﺮِ ﺳﺎﻝ ﺑﺰﻧﻦ . ﺗﺼﻮﯾﺮﯼ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺮﺩﻡِ ﺑﺮﺯﯾﻞ ﻫﻢ ﺯﯾﺒﺎ ﻧﺒﻮﺩ ﺗﺎ ﺭﻭﻣﺎﺭﯾﻮ ﻫﻢ ﺑﮕﻮﯾﺪ « ﻓﻮﺗﺒﺎﻝ ﺑﯽ ﺭﺣﻢ ﺍﺳﺖ ﺍﮔﺮ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩ ﻧﺪﺍﺭﯾﺪ ﺭﻭﺑﺮﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﯾﺎﺩﺗﺎﻥ ﺑﯿﺎﻭﺭﯾﺪ »
ﻗﻬﺮﻣﺎﻥِ ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺳﯿﻨﻪ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺳﭙﺮ ﮐﺮﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﮐﺸﻮﺭﺵ ﺭﺍ ﺭﻭﯼ ﺩﻭﺷﺶ ﻣﯿﮑﺸﯿﺪ ﺑﻪ ﯾﮑﺒﺎﺭﻩ « ﮔﻮﮊﭘﺸﺘﯽ » ﮐﻪ ﺑﺎ ﺩﻭ ﺍﻧﮕﺸﺖ ﮔﻮﺷﻪ ﻫﺎﯼ ﭼﺸﻤﺶ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﻃﺮﻑِ ﺳﮑﻮ ﻣﯿﺮﻓﺖ .
« ﺑﻠﻪ ﺳﺎﻟﻬﺎ ﮔﺬﺷﺘﻪ , ﻭ ﻫﺮﺷﺐ ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺑﻬﺎﯾﻢ ﺁﻥ ﭘﻨﺎﻟﺘﯽ ﺭﻭ ﮔﻞ ﻣﯿﺰﻧﻢ , ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﺁﺭﺍﻡ ﺑﻮﺩﻡ،ﺁﺭﺍﻡ ﺷﻮﺕ ﺯﺩﻡ ﺷﺎﻳﺪ ﻳﮏ ﻧﻔﺮ ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﺭﺍ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺁﻭﺭﺩ , ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﻢ . ﻣﺜﻞِ ﻳﮏ ﻗﺘﻞ ﺑﻮﺩ »
ﻭ ﺑـﺎﺯ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺳﺎﻟﻬﺎ ﺑﺎ ﻫﻤﺎﻥ ﺩﻭ ﺍﻧﮕﺸﺖ ﮔﻮﺷﻪ ﭼﺸﻤﺶ ﺭﺍ ﻣﯿﮕﺮﻓﺖ .
.
ﺭﻭﺑﺮﺗﻮ ﺍﺯ ﻣﻌﺪﻭﺩ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﻫﺎﯾﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺗﯿﻤﻬﺎﯼ ﺑﺰﺭﮒِ ﺍﯾﺘﺎﻟﯿﺎ ﺑﺎﺯﯼ ﮐﺮﺩ ﻭ ﻣﺤﺒﻮﺏ ﻣﺎﻧﺪ . ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻧﺎﻡِ « ﺳﺮﯼ ﺁ » ﺑﺮﺍﯼ ﻫﺮ ﮐﺸﻮﺭ ﻭ ﻟﯿﮕﯽ ﻫﺮﺍﺱ ﺩﺍﺷﺖ . « ﺳﺮﯼ ﺁﯾﯽ » ﮐﻪ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎﺭِ ﺑﺰﺭﮒِ ﺍﻧﮕﻠﯿﺴﯽ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺍﯾﻨﭽﻨﯿﻦ ﺗﻌﺒﯿﺮﺵ ﻣﯿﮑﻨﺪ ;
« ﺳﺮﯼ ﺁ ﺷﺪﻩ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪِ ﻣﺮﺩِ ﻣﺴﺘﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﺭﺍﻩ ﻣﯿﺮﻩ ﻭ ﺑﻪ ﯾﮑﺒﺎﺭﻩ ﺭﻭ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﻣﯿﺰﻧﻪ ﻫـﯽ ﻟﻌﻨﺘـﯿﺎ ﻣﻨـﻮ ﯾﺎﺩﺗــﻮﻧﻪ ؟ »
ﺍﻭ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺳﺮﯼ ﺁﯼ ﻭﺣﺸﺘﻨﺎﮎ ♥ ﺭﻭﺑﺮﺗﻮ ﺑﺎﺟﻮ ♥ ﺷﺪ . ﻗﺼﻪ ﯼ ﻣﺤﺒﻮﺑﯿﺘﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺏ ﻫﺎﺳﺖ . ﻣﺤﺒﻮﺑﯿﺘﯽ ﮐﻪ ﻓﺮﺍﺗﺮ ﺍﺯ ﺳﺎﻟﻬﺎ ﻣﺼﺪﻭﻣﯿﺘﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﭘﺎﻫﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺑﯿﻦ ﺑﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺗﺎ ﺑﺎ ﺑﻐﺾ ﺑﮕﻮﯾﺪ « ﺟﺮﺍﺣﯽ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺭﻭﯼ ﺯﺍﻧﻮﻡ ﺷﺪ ﻧﺤﻮﻩ ﺩﻭﯾﺪﻧﻢ ﺭﻭ ﺗﻐـﯿﯿﺮ ﺩﺍﺩ ﻭ ﻫﯿﭽﻮﻗﺖ ﻧﻤﯿﺸﺪ ﺑﻪ ﺩﻟﺨﻮﺍﻩ ﺧﻮﺩﻡ ﺑﺪﻭﺋﻢ »
ﺍﻣﺎ ﻫﺮﺑﺎﺭ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺩﺭﺩ ﻓﮑﺮِ ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻈﯽ ﻣﯿﻔﺘﺎﺩ ﺷﻬﺮ ﻭ ﻣﻠﺘﯽ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺻﺪﺍ ﻣﯿﺰﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﻭ ﺑﺎﺯ ﺑﺎ ﻫﻤﻪ ﺩﺭﺩ ﻣﯿﺪﻭﯾﺪ . ﭼﻪ ﺯﯾﺒﺎ ﮔﻔﺖ ﻣﺎﺩﺭﺵ :
« ﺭﻭﺑﺮﺗﻮ ﺍﻡ ﺑﺎ ﻋﺸﻖ ﻓﻮﺗﺒﺎﻝ ﻣﯿﮑﺮﺩ »
ﭘﺮﺩﻩ ﭼﻬﺎﺭﻡ ) ﺍﻭﻧﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﯿﺨﻮﺍﻥ ﺍﻋﺪﺍﻡ ﺑﺸﻦ ﻃﺒﻖِ ﺁﻣﺎﺭﯼ ﮐﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺩﺭ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﻟﺤﻈﻪ ﺍﻋﺪﺍﻡ ﺍﺯ ﭼﻨﯿﻦ ﺟﻤﻼﺗﯽ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯿﮑﻨﻦ .
1 ) ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ . ( ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﻭ ﻋﺸﻖ ﺣﺮﻑ ﻣﯿﺰﻧﻨﺪ )
2 ) ﻣﺘﺎﺳﻒ ﻫﺴﺘﻢ .
3 ) ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺍﻡ .
روز خداحافظی روبرتو باجو در سن سیرو هیچ چیزی زیبا نبود ، روزی که روبرتو در رختکن اشک ریخت و گفت : "آماده رفتنم،بابت آن پنالتی هنوز متاسفم.میدانم خیلی ها مرا دوست ندارند"
وقتی روبرتو با اون چشم های آبی سرخ شده اس اشک ریخت و "آماده" رفتن بود ،؛وقتی که با سری پایین و لبخندی کشنده از "دوس نداشتنش"حرف زد،وقتی که سرش رو پایین انداخت و گفت متاسفم ، گویی دردانه ایتالیا پای اعدام بود.
پرده آخر)
معبد بمیره
تولد❤️روبرتو باجو❤️ مبارک
پی نوشت: این متن از من نیست.
