باشگاه بایرن مونیخ در تاریخ 27 فوریه سال 1900 در شهر مونیخ پایتخت ایالت باواریا تاسیس شد. یک گروه متشکل از 11 بازیکن جوان فوتبال که از باشگاه های خود جدا شده بودند، در کافه گیزلا واقع در منطقه شوابنگ شهر مونیخ جمع شدند و با رهبری فرانتس جان باشگاه بایرن مونیخ را تاسیس کردند و فرانتس جان اولین رئیس باشگاه بایرن شد. این باشگاه از داخل یک کافه کوچک پدید آمد و در حال حاضر یکی از بزرگترین و پرافتخار ترین باشگاه های ورزشی در جهان است. بایرن تا کنون بیش از 270 هزار عضو رسمی و بیش از 4 هزار کانون هواداری در سراسر جهان دارد که به حمایت از این تیم می پردازند.
بایرن مونیخ امروز با فاصله فاحش بزرگترین باشگاه آلمان است. هیچ تیمی از دیار ژرمن ها به غول های قرمز جنوبی نزدیک هم نیست. در سطح اروپا هم جزو قطب ها و برترین تیم های قاره سبز هستند و بازیکنان بزرگ زیادی را در تاریخ خود داشته اند. در این یادداشت به معرفی برخی از اسطوره های بزرگ بایرن مونیخ خواهیم پرداخت.در این سری یادداشت ها علاوه بر بازیکنان، مربیان نیز مد نظر قرار داده شده اند.
40-ولفگانگ درملر
(1979-1986)
پست: هافبک دفاعی
ملیت: آلمان
ولفگانگ درملر در 12 جولای 1954 در سالزگیتر در آلمان غربی متولد شد. یک هافبک دفاعی سخت کوش، درملر از اعضای تیم ملی آلمان در جام جهانی 1982 بود که به فینال مسابقات رسید و حریف ایتالیا در فینال شد.
درملر تمام دوران بازیش را در دو تیم آینتراخت برانشوایک و بایرن مونیخ عضویت داشت و در مجموع 310 بازی در بوندسلیگا انجام داد و 1 گل زد. از سال 1973 تا 1979 در آینتراخت برانشوایک بازی کرد و در سال 1979 با پیشنهاد پل برایتنر به بایرن مونیخ پیوست.
درملر 4 قهرمانی بوندسلیگا و سه قهرمانی جام حذفی آلمان با بایرن مونیخ به دست آورد، درملر 27 با ملی برای آلمان غربی انجام داده است و سه گل ملی نیز زده است. در ملر در سال 1986 به دلیل آسیب دیدگی از ناحیه زانو مجبور به بازنشستگی در سن 32 سالگی شد. ولفگانگ درملر مدتی مدیر مرکز توسعه جوانان بایرن مونیخ بود.
عکس دسته جمعی بازیکنان تیم فوتبال بایرن مونیخ در فصل 1979/80
ایستاده (از چپ به ر است): پال کاسمای (مربی)، دیتر هوئینف، نوربرت جانسون، کلاوس اوگنتالر، پیتر گروبر، ادو هورسمن، کورت نیدرمایر، هانس گئورگ شوارتز، کارل-هاینس رومنینگه، پائول برایتنر، رایچارد سافتینگ (دستیار مربی)،
نشسته (از چپ به راست): ولفگانگ درملر، آلفرد استین کیرشنر، ولفگانگ کراوس، والتر یانگانس، سپ مایر، ویلیام رزینگر، برند دورنبرگر، هانس وینر
درملر در فینال جام جهانی 1982 در ترکیب آلمان حضور داشت. دو تیم ایتالیا و آلمان در فینال جام جهانی 1982 برابر هم به میدان رفتند و بازهم برتری از آن آتزوری بود. نیمه اول بازی بدون گل تمام شد ولی در نیمه دوم، ابتدا پائولو روسی برای ایتالیا گلزنی کرد. در ادامه تاردلی و آلتوبلی گلزنان دیگر ایتالیا بودند و در دقیقه ۸۳ پل برایتنر یکی از گل‌ها را پاسخ داد تا این دیدار با برتری 3 بر یک ایتالیا و قهرمانی این تیم تمام شود.
در تیم آن هنگام آلمان بازیکنانی همچون کارل هاینس رومنیگه، پائول برایتنر، هارولد تونی شوماخر، هانس پتر‌بریگل، کلاوس فیشر،برادران فورستر، مانفرد کالتس،ولفگانگ درملر و لیت بارسکی بازی کرده و توسط یوپ دروال هدایت شدند.
افتخارات تیمی ولفگانگ درملر با بایرن مونیخ:
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1985-86
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1984-85
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1980-81
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1979-80
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 1985-86
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 1983-84
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 1981-82
نایب قهرمانی جام باشگاه های اروپا در فصل 1981-82
نایب قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 1984-85
39-یوپ کاپلمن
(1973-1979)
پست: هافبک-فولبک
ملیت: آلمان
هانس یوپ کاپلمان در 19 دسامبر 9 در براندنبرگ در ایالت نوردراین وستفالن در آلمان غربی سابق به دنیا آمد، در 8 سالگی و از سال 1957 با تیم محلی SC 1930 Bardenberg فوتبال را شروع کرد و تا سال 1968 در این تیم بود.
در سال 1969 به تیم آلمینیا آخن پیوست، درخشش کاپلمان نقش بسزایی در کسب عنوان نایب قهرمانی بوندسلیگا توسط آلمینیا آخن در سال 1969 داشت. هافبک 172 سانتی متری آلمینیا آخن در سال 1970 این تیم را ترک کرد و به اف سی کلن پیوست. کاپلمان تا سال 1973 برای کلن بازی کرد و یک نایب قهرمانی بوندسلیگا دیگر نیز به دست آورد.
کاپلمان که در سال 1973 به تیم ملی دعوت شده بود همان سال کلن را ترک کرد و به بایرن مونیخ آمد، آن هم با رقم 802 هزار دویچه مارک که در آن زمان رکوردی در بوندسلیگا محسوب می شد. تقریبا تمام افتخارات مهم کاپلمان با بایرن مونیخ به دست آمد. از جمله سه قهرمانی متوالی در جام باشگاه های اروپا و قهرمانی جام بین قاره ای. او در مجموع 338 بازی در بوندسلیگا انجام داد و 36 گل زد. آخرین تیم او مونیخ 1860 بود که از سال 1979 تا 1981 عضو این تیم بود.
بازیکنان انگشت شماری در تاریخ فوتبال پیدا می شوند که موفق به کسب هر دو رقابت مهم لیگ قهرمانان اروپا و جام جهانی در یک سال میلادی شده باشند. کاپلمان از معدود بازیکنانی است که در یک سال موفق به فتح جام جانی و لیگ قهرمانان اروپا شده است، او در سال 1974 به همراه فرانتس بکن باوئر، گرد مولر، اولی هوینس، هانس گئورگ شوارتزنبک ، پل برایتنر و سپ مایر با بایرن مونیخ قهرمان جام باشگاه های اروپا شدند و همان سال با آلمان غربی جام جهانی را فتح کردند.
کاپلمان به طور منظم در تیم ملی آلمان عضو نبود و فقط 5 بازی ملی در کارنامه دارد. او یکی از اعضای تیم ملی آلمان غربی در جام جهانی 1974 بود که قهرمان جهان شد. در حال حاضر کاپلمان پزشک جراحی ارتوپدی در شهر باواریان رزنهایم است.
افتخارات تیمی یوپ کاپلمان با بایرن مونیخ:
قهرمانی جام باشگاه های اروپا در فصل 1975-76
قهرمانی جام باشگاه های اروپا در فصل 1974-75
قهرمانی جام باشگاه های اروپا در فصل 1973-74
قهرمانی جام بین قاره ای در سال 1976
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1973-74
38-اودو هورسمن
(1975-1983)
پست: مدافع
ملیت: آلمان
اودو هورسمن در 30 مارس 1952 در شهر بکوم آلمان متولد شد، هورسمن فوتبال را با تیم SpVgg Beckum شروع کرد. و از 1970 تا 1975 عضو این تیم بود. در سال 1975 توسط استعداد یاب های بایرن کشف شد و به بایرن مونیخ آمد که مهم ترین دوران ورزشی او 8 سال حضورش در بایرن بود.
هورسمن در 229 بازی در بوندسلیگا 20 گل برای بایرن مونیخ زد و با بایرن یک قهرمانی و یک نایب قهرمانی جام باشگاه های اروپا، دو قهرمانی بوندسلیگا، یک قهرمانی جام بین قاره ای و یک قهرمانی دی اف بی پوکال به دست آورد.
هورسمن چپ پا در فصل 83-84 بوندسلیگا را ترک کرد و به رنس فرانسه پیوست اما فقط یک فصل برای این تیم فرانسوی بازی کرد و مجددا به بوندسلیگا برگشت و به نورنبرگ پیوست، هورسمن در فصل 85-86 با تیم مونیخ 1860 از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.
مهم ترین دستاورد هورسمن با بایرن مونیخ قهرمانی جام باشگاه های اروپا در فصل 75-76 بود، حريف بايرن در اين مرحله تيم ينس اچ از كشور كوچك لوگزامبورگ در مقابل بايرن حرفي براي گفتن نداشت در بازي رفت در زمين خود 5 بر صفر با گلهاي راينر زوبل ( 2 گل) ، شوستر و رومنيگه (2 گل) بازنده شد در ديدار برگشت در آلمان نيز شوستر هت تريك كرد و تك گل تيم ينس اچ را نيز زاوالي در دقيقه 86 به ثمر رساند تا در مجموع بايرن 1-8 پيروز شود.
در مرحله دوم مالمو از سوئد حريف بايرن شد كه در ديدار رفت در سوئد توانست با يك گل به پيروزي برسد ، تك گل مالمو توسط اندرسون در دقيقه 27 به دست امد. اما در بازي برگشت بايرن بادو گل نتيجه را جبران كرد كه ابتدابرند دورنبرگ در دقيقه 59 از روي نقطه پنالتي و سپس كاني تورستنسن در دقيقه 77 گل هاي بازي را به ثمر رساندند.
بازي هاي مهيج مرحله یک چهارم نهایی در سوم مارس 1976 آغاز شد، در اين مرحله برطبق قرعه بايرن به ديدار بنفيكا رفت، بازي رفت در پرتغال عليرغم موقعيتهاي دو تيم بدون گل مساوي شد، بازيهاي برگشت اين مرحله قصه اي متفاوت داشتند ، در بازي بايرن و بنفيكا خبري از بازي نزديك مرحله رفت نبود و بايرن در يك بازي برتر پنج بر يك بنفيكا را مغلوب كرد و براي سومين بار پي در پي راهي مرحله نيمه نهايي شد ، گلهاي اين ديدار را دورنبرگر (دوگل) ، رومنيگه و مولر ( دوگل) به ثمر رساندند.
رئال و بايرن به حكم قرعه در نيمه نهايي باهم روبرو شدندو سنت اتين نيز حريف آيندهوون شد، در ديدار رفت در سانتياگو برنابئو تنها 7 دقيقه پس از سوت آغاز بازي مارتينز براي رئال گل زدو نويد يك بازي پرگل را به هواداران داد، مولر در دقيقه 42 با گل خود بازي را به تساوي كشاند اما انتظار هواداران براي ديدن گلي ديگر بي نتيجه ماند،تا تيم صعود كننده در آلمان مشخص شود ، گرد مولر افسانه اي در المپيك مونيخ دو گل ديگر براي بايرن زد و در ميان شادي هواداران بايرن مونيخ براي سومين بار به فينال مسابقات رسيد.
در بازی فینال بایرن مونیخ و سنت اتین به مصاف هم رفتند، در نيمه اول بازي توپي از خط دروازه ها نگذشت ، تعويضي انجام نشد حتي كارت زرد و قرمزي هم از جيب داور بيرون نيامد، اما در نيمه دوم بالاخره فرانتس روث طلسم بازي را شكست و در دقيقه 57 تك گل بازي را زد و بدين ترتيب براي سومين بار پياپي بايرن مونيخ قهرمان اروپا شد.
افتخارات تیمی اودو هورسمن با بایرن مونیخ:
قهرمانی جام باشگاه های اروپا در فصل 1975-76
قهرمانی جام بین قاره ای در سال 1976
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1980-81
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1979-80
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 1981-82
نایب قهرمانی جام باشگاه های اروپا در فصل 1981-82
37-الکساندر زیکلر
(1993-2005)
پست: مهاجم
ملیت: آلمان
زیکلر در 28 فوریه 1974 در بد سالزونگن آلمان به دنیا آمد. الکساندر زیکلر زمانی رکوردی جالب در بوندسلیگا داشت، او با 18 گل به عنوان یار تعویضی رکورد دار گلزنی به عنوان بازیکن جانشین بود که رکوردش توسط نیلز پترسن شکسته شد.
زیکلر یکی از بهترین بازیکنانی است که بیشتر بازی ها نیمکت نشین بوده است. او در 214 مسابقه در بوندسلیگا برای بایرن مونیخ 51 گل زد. زیکلر در سال 1980 در شش سالگی وارد آکادمی دینامو درسدن شد. وی 12 سال در تیم های رده های سنی مختلف دینامو درسدن بازی کرد و در سال 1992-93 به تیم اصلی دینامو درسدن پیوست اما فقط یک سال در تیم با سابقه آلمان شرقی ماند و سال 1993 به بایرن مونیخ پیوست و 12 سال برای باواریایی ها بازی کرد.
زیکلر 19 جام مختلف با بایرن مونیخ کسب کرد، 7 قهرمانی در بوندسیگا، 4 قهرمانی در دی اف بی پوکال، یک قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا، یک قهرمانی در جام بین قاره ای، 5 قهرمانی دی اف بی لیگا پوکال و یک قهرمانی جام بین قاره ای.
موفق ترین فصل او در بایرن مونیخ فصل 2000-01 بود که با بایرن مونیخ قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شد و در 24 بازی در بوندسلیگا سه گل زد. زیکلر از نظر مصدومیت بازیکنی کاملا بد شانس بود که بارها دچار مصدومیت های مختلف شد. در سال 2002 برای از بین بردن تومور موجود در استخوان راست ران وی جراحی کردند، پیش از آغاز فصل 2003-04 هم او مجبور به بستری شد. حتی زمانی که به تیم دوم بایرن منتقل شد هم مصدومیت ها دست از سرش بر نداشتند.
در سال 2005 زیکلر پس از 12 سال از بایرن مونیخ جدا شد و به تیم ردبول سالزبورگ اتریش پیوست. زیکلر 5 سال در ردبول سالزبورگ بازی کرد و با این تیم سه بار قهرمان بوندسلیگا اتریش شد. زیکلر در 137 بازی در لیگ اتریش 57 گل زد.زیکلر در سال 2012 در تیم های پایه ردبول سالزبورگ به عنوان دستیار فعالیتش را شروع کرد و در سال 2014 مربی شد. زیکلر 12 بازی ملی برای تیم ملی آلمان انجام داده است و 2 گل ملی زده است.
افتخارات تیمی الکساندر زیکلر با بایرن مونیخ:
قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا در فصل 2000-.01
قهرمانی جام بین قاره ای در سال 2001
قهرمانی جام یوفا در فصل 1995-96
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2004-05
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2002-03
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2000-01
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1999-00
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1998-99
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1996-97
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1993-94
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 2004-05
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 2002-03
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 1999-00
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 1997-98
قهرمانی دی اف بی لیگا پوکال در سال 2004
قهرمانی دی اف بی لیگا پوکال در سال 2000
قهرمانی دی اف بی لیگا پوکال در سال 1999
قهرمانی دی اف بی لیگا پوکال در سال 1997
قهرمانی دی اف بی لیگا پوکال در سال 1998
نایب قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا در فصل 1998-99
نایب قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2003-04
نایب قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1997-98
نایب قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1995-96
نایب قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1992-93
نایب قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 1998-99
برترین مهارت های الکساندر زیکلر
36-رایموند اومان
(1982-1994)
پست: دروازه بان
ملیت: آلمان
تا قبل از ظهور اولیور کان، اومان مسئول حراست از دروازه بایرن مونیخ بود. اومان در 12 اکتبر 1963 در آگزبورگ متولد شد. به او در آلمان لقب بالو داده بوده اند (خرس انیمیشن کتاب جنگل). اومان از سال 1982 تا 1994 در بایرن مونیخ در بوندسلیگا بازی کرد.
گلر 182 سانتی متری با تیم SV Stadtwerke Augsburg فوتبال را آغاز کرد و سپس در تیم های پایه آگزبورگ و بایرن مونیخ بازی کرد. در سال 1982 در شرایطی که مولر و جانگهانس دو دروازه بان دیگر بایرن مونیخ از این تیم جدا شده بودند از تیم رزرو بایرن مونیخ به تیم اصلی اضافه شد اما در دو سال اول ذخیره ژان ماری فاف با تجربه بود.اومان از بهترین گلرهای بوندسلیگا در اواخر دهه هشتاد بود. و رقابت شدید بین او و فاف برای رسیدن به ترکیب اصلی بایرن وجود داشت.اولین بازیش در ترکیب بایرن مونیخ در اوت 1984 در بازی با آرمینیا بیله فلد بود.
تا پیش از آنکه در سال 1994 بایرن مونیخ را به مقصد بشیکتاش ترک کند با بایرن مونیخ شش قهرمانی بوندسلیگا و دو قهرمانی جام حذفی آلمان. در بشیکتاش هم یک فصل بازی کرد و نقش مهمی در فتح لیگ ترکیه در سال 1995 داشت و در نوامبر همان سال از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.
اومان فقط هار بازی ملی انجام داده است (در سال های 1990 و 1989)، اومان از سال 1992 تا سال 1994 کاپیتان بایرن مونیخ بود و اگر اختلافش با اریش ریبش سرمربی وقت تیم نبود فوتبالش را در بایرن به پایان می رساند. او در جام جهانی 1990 در لیست آلمان حضور داشت اما فرصت بازی پیدا نکرد. با این حال افتخار قهرمانی در جام جهانی 1990 استالیا در کارنامه او نیز به ثبت رسید. او 7 بازی هم برای تیم ملی زیر 21 ساله های آلمان انجام داده است.
افتخارات تیمی رایموند اومان با بایرن مونیخ:
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1993-94
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1989-90
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1988-89
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1986-87
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1985-86
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1984-85
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 1985-86
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 1983-84
نایب قهرمانی جام باشگاه های اروپا در فصل 1986-87
نایب قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1992-93
نایب قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1990-91
نایب قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1987-88
نایب قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 1984-85
35-ویلی سانیول
(2000-2009)
پست: مدافع راست
ملیت: فرانسه
ویلی سانیول در 18 مارس 1977 در سنت اتین فرانسه به دنیا آمد. از پرورش یافته های آکادمی باشگاه که در خارج از کشور (بایرن مونیخ) به موفقیت های قابل توجهی دست یافت. ويلى سانيول (از سال2000 تا 2009 - 277 بازى-8گل زده) از مهره هاى اصلى بايرن مونيخ و اوتمار هيتسفيلد محسوب مى گرديد . سانیول فرانسوی فوتبال خود را از سنت تین آغاز کرد. سانیول ابتدا در آن زمان در پست های مختلف به کار گرفته میشد و در نهایت در موناکو در پست پیستون راست مطرح شد. او 3 فصل در موناکو بود و با موناکو قهرمان لیگفرانسه در فصل 1999-2000 شد و با قراردادی کمتر از 1 میلیون یورو به بایرن مونیخ پیوست. او یکی از موفق ترین بازیکنان بایرن مونیخ در پست دفاع راست در تاریخ این باشگاه است و با 277 بازی برای بایرن یکی از باسابقه ترین خارجی های تاریخ بایرن مونیخ است.
دوست صمیمی او لیزارازو که جزو مهمترین بازیکنان تاریخ بایرن است بار ها از او و سبک بازی او حمایت کرده است. سانتر های دقیق و رفت و برگشت های عالی و دو پا بودن و البته زدن کرنر های زیبا از نکات برجسته این مدافع راست بسیار خوب تاریخ بایرن مونیخ بود. سانیول 9 سال در بایرن مونیخ حضور داشت.
از سال 200 تا 2009 و در 187 بازی به میدان رفت و 7 گل و 38 پاس گل را برای همی تیمی های خود ارسال کرد. سانیول همراه بایرن مونیخ 5 دوره فاتح بوندسلیگا و 4 دوره فاتح دی اف بی پوکال و مهمترین دستاورد او فتح لیگ قهرمانان با بایرن مونیخ در سال 2001 با شکست والنسیا بود.
سانیول با روی کار آمدن پدیده ای به نام فیلیپ لام از بایرن مونیخ جدا و از دنیای فوتبال کنار گیری کرد و در بوردو فرانسه به سرمربی گری پرداخت. ويلى سانيول فرانسوى در هنگام حضور خود در بايرن مونيخ ضمن برخوردارى از محبوبيت فوق العاده بين هواداران، يكى از بهترين مدافعين كنارى فوتبال جهان نيز محسوب مى گرديد، با بازگشت به فرانسه نيز سانيول ارتباط خود با فوتبال را قطع نكرد و از سال 2014 وى تجربه موفقى با سرمربى گرى در تيم بوردو به دست آورده است. در فصل 2014-15 با بوردو در لیگ 1 فرانسه ششم شد و در فصل 2015-16 تیم سانیول با تنها یک برد در دو ماه و دریافت 22 گل در هشت بازی، سرانجام اخراج شد.
بعد از روی کار آمدن کارلو آنچلوتی مدتی را دستیار او در بایرن مونیخ بود. سانیول در مورد انتخاب خود برای این سمت گفته است:
انتخاب شدن از سوی کارلو آنچلوتی، یکی از بهترین و با تجربه ترین مربیان دنیا به عنوان کمک مربی افتخار بزرگی برای من است و من برای کار کردن با کادر مربیگری وی بسیار مشتاق هستم.
پس از اخراج آنجلوتی، سانیول سرمربی موقت بایرن مونیخ شد.
یورگن کلوپ درباره ویلی سانیول گفته است:
او را به عنوان یکی از بهترین مدافعین کناری به یاد دارم. سانیول ذات فوتبالی آلمانی داشت. او مدافعی در سطح جهانی و من مدافعی آماتور بودم!
سانیول 58 بازی ملی در کارنامه دارد، قهرمانی جام جهانی جوانان در سال 1997 و دو قهرمانی در جام کنفدراسیون ها در سال های 2001 و 2003 افتخارات او با خروس ها است. وی در یورو 2004 و یور 2008 و جام های جهانی 2002 و 2006 بازی کرد.
افتخارات تیمی ویلی سانیول با بایرن مونیخ:
قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا در فصل 2000-01
قهرمانی جام بین قاره ای در سال 2001
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2007-08
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2005-06
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2004-05
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2002-03
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2000-01
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 2007-08
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 2005-06
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 2004-05
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 2002-03
نایب قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2003-04
7 گل برتر ویلی سانیول در بایرن مونیخ
34-دیتر هوینس
(1979-1987)
پست: مهاجم
ملیت: آلمان
از معدود بازیکنانی که موفق به ریپوکر شده است برادر اولی هوینس است که خود از باسابقه ترین بازیکنان بایرن است. هوینس از سال 1979 تا سال 1986 عضو تیم ملی آلمان بود و 6 بازی ملی انجام داد.
هوینس مانند برادرش از تیم اولم فوتبال را شروع کرد و در سال 1973 به آلن پیوست، دو سال در آلن بود و در سال 1975 از این تیم جدا شد. در سال 1975 به اشتوتگارت آلمان پیوست و چهار سال در اشتوتگارت بود.
دیتر هوینس در سال 1979 یه یاسزت مونیخ پیوست و هشت سال در بایرن مونیخ بازی کرد. دیتر هوینس در 224 بازی در بوندسلیگا 102 گل برای بایرن مونیخ زد و رکوردی فوق العاده به ثبت رساند، وی هشت سال عضو بایرن مونیخ بود. دیتر هوینس با بایرن مونیخ 5 بار قهرمان بوندسلیگا و 3 بار قهرمان جام حذفی و دوبار نایب قهرمان جام باشگاه های اروپا شد و با آلمان نایب قهرمان جام جهانی شد.
دیتر هوینس اکنون بیشتر در روزنامه ها و مصاحبه ها فعال است، انتقادات شدید وی از گواردیولا معروف بود. دیتر هوینس پنجمین گلزن برتر بایرن مونیخ در بوندسلیگا است و بالاتر از جیووانی البر و پایین تر از گرد مولر و رومینگه و لواندوفسکی و ولفارت قرار دارد.
قدرت زیاد مهم ترین ویژگی دیتر هوینس بود. اودر آلمان هم میانگین فوق العاده ای داشت و در همان شش بازی چهار گل ملی زد. او در جام جهانی 1986 مکزیک حضور داشت. دیتر هوینس سابقه بازی برای تیم ملی ب آلمان غربی را نیز دارد.
پس از بازنشستگی مدیر روابط عمومی کمپانی Commodore International شد. در سال های 1990 تا 1995 هم مدیر تحاری باشگاه اشتوتگارت بود. او سابقه معاونت در هرتا برلین را نیز دارد و مانند برادرش در عرصه مدیریت فعال است.از سال 2009 تا 2011 نیز مدیر ولفسبورگ بود.
افتخارات تیمی دیتر هوینس با بایرن مونیخ:
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1986-87
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1985-86
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1984-85
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1980-81
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1979-80
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 1985-86
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 1983-84
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 1981-82
نایب قهرمانی جام باشگاه های اروپا در فصل 1986-87
نایب قهرمانی جام باشگاه های اروپا در فصل 1981-82
نایب قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 1984-85
5 گل دیتر هوینس برای بایرن مونیخ در یک بازی
33-برند دورنبرگر
(1972-1985)
پست: هافبک دفاعی
ملیت: آلمان
برند دورنبرگربا 501 بازی برای بایرن مونیخ پس از اولیورکان و سپ مایر و گرد مولر و شوارتز بک و لام و شواین اشتایگر هفتمین بازیکن باسابقه تاریخ بایرن مونیخ از نظر تعداد بازی برای این تیم به حساب می آید.
برنارد دورنبرگر هافبک با سابقه بایرن مونیخ که تمام دوران فوتبالش را در این تیم بازی کرده است در 17 سپتامبر 1953 در شهر کیرشانشورینگ در ایالت بایرن به دنیا آمد، دوورنبرگر در پست هافبک دفاعی بازی می کرد و 13 سال از سال 1972 تا 1985 عضو بایرن مونیخ بود.
او در 375 بازی در بوندسلیگا بازی کرد و 38 گل به ثمر رساند، دورنبرگر سه قهرمانی متوالی با بایرن مونیخ در جام باشگاه های اروپا به دست آورد و در 78 مسابقه برای بایرن در مسابقات اروپایی توانست 9 گل به ثمر برساند.
دورنبرگر در مجموع یازده جام مهم در دهه هفتاد و هشتاد با بایرن مونیخ به دست آورد. دورنبرگر علیرغم بازی در تیم ب آلمان و تیم های ملی جوانان و آماتوری آلمان هیچ وقت برای تیم ملی بزرگسالان آلمان به میدان نرفت و یک بازی ملی هم ندارد.
دورنبرگر به همراه هاینز استوی گلر عصر طلایی باشگاه آژاکس با 11 عنوان قهرمانی به طور مشترک رکورد داران بیشترین عنوان قهرمانی در بین بازیکنانی هستند که حتی یک بازی ملی هم در کارنامه ندارند.
اولین قهرمانی بایرن مونیخ در فصل 73-74 بدون شک نقطه عطف تاریخ این باشگاه است که پس از آن دوبار دیگر بایرن به مقام قهرمانی رسید، شاگردان ادو لاتک بعد از دفاع از عنوان قهرمانی بوندس لیگای خود در فصل 73-1972، برای سومین فصل مجوز حضور در جام باشگاه های اروپا را کسب کردند. آن ها فصل 73-1972 با شکست تحقیر آمیز در برابر آژاکس در مرحله یک چهارم از دور رقابت ها کنار رفتند ولی با تجاربی که از تقابل با تیم افسانه ای آژاکس بدست آورده بودند، برای جبران پا به این رقابت ها گذاشتند. قرعه ی مردان باواریا در مرحله اول قهرمان سوئد، آتویدابرگ بود.
بازی رفت در روز 19 سپتامبر 1973 در استادیوم المپیک مونیخ برگزار شد. باواریایی ها مطابق انتظار به پیروزی رسیدند. با دو گل از گرد مولر و یک گل به خودی از اولسن با نتیجه ی 3 بر صفر به پیروزی رسیدند. اما سوئدی ها در بازی برگشت شگفتی ساز شدند و با یک کامبک باورنکردنی بازی را 3 بر یک بردند. تک گل بایرن را هم رئیس کنونی آن ها، اولی هوینس به وارد دروازه ی حریف کرد. بایرن با در ضربات پنالتی با نتیجه 4 بر 3 و به سختی رقیب سوئدی خود را از پیش رو برداشت.
در مرحله یک هشتم، در یک اتفاق جالب قهرمان دو کشور آلمان شرقی و غربی یعنی دینامو درسدن و بایرن مونیخ باید به مصاف یکدیگر می رفتند. بازی رفت در روز 24 اکتبر 1973 در برابر 50 هزار طرفدار بایرن برگزار شد که قرمز ها به سختی و با نتیجه ی 4 بر 3 توانستند پیروزی را کسب کنند. نماینده ی آلمان شرقی دو مرتبه از بایرن جلو افتاد اما نتوانست نتیجه را حفظ کند. گل های بایرن را ویلهلم هوفمان، برند دورنبرگر، فرانتس روث و گرد مولر به ثمر رساندند. بازی برگشت هم سه سه مساوی شد تا بایرن در مجموه 7-6 برنده شود. مرحله ی یک چهارم قرعه کشی شد و بایرن در برابر قهرمان بلغارستان، زسکا صوفیه قرار گرفت. تیمی سر سخت که قرار نبود به راحتی تسلیم شود. بایرن در خانه و در روز 5 مارس 1974 با نتیجه ی 4 بر 1 به پیروزی دست یافت. بایرنی ها با نتیجه ی 5 بر 3 در مجموع برای اولین بار به نیمه نهایی رسیدند. قهرمان مجارستان، یوژپست دوسا حریف شاگردان لاتک در مرحله ی بعد بود. بازی رفت در بوداپست با نتیجه ی تساوی 1-1 به پایان رسید بازی برگشت اما در برابر طرفداران پرشمار خودی پیروزی کار سختی نبود و با پیروزی 3 بر صفر بایرنی ها برای اولین بار به فینال رسیدند.
فینال در استادیوم هیسل شهر بروکسل، پایتخت بلژیک برگزار می شد. بازی رفت بایرن مونیخ و اتلتیکو مادرید در فینال با تساوی خاتمه یافت دو روز بعد از بازی اول بازی برگشت برگزار شد. علی رغم خستگی زیاد شاگردان لاتک شاید بهترین بازی تاریخ بایرن را به نمایش گذاشتند و با 4 گل که یکی از دیگری زیبا تر بود به بزرگترین پیروزی تاریخ باشگاه بایرن تا آن زمان رسیدند.
افتخارات تیمی برند دورنبرگر با بایرن مونیخ:
قهرمانی جام باشگاه های اروپا در فصل 1975-76
قهرمانی جام باشگاه های اروپا در فصل 1974-75
قهرمانی جام باشگاه های اروپا در فصل 1973-74
قهرمانی جام بین قاره ای در سال 1976
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1984-85
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1980-81
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1979-80
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1973-74
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1972-73
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 1983-84
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 1981-82
نایب قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 1984-85
32-دیوید آلابا
--57181.jpg)
(2009 تاکنون)
پست: مدافع چپ
ملیت: اتریش
دیوید آلابا متولد 24 ژوئن 1992 در وین می باشد. آلابا اهل کشور اتریش و بازیکن تیم بایرن مونیخ می باشد. آلابا سابقه عضویت در تیم زیر 17 سال اتریش، تیم زیر 20 سال اتریش و تیم ملی فوتبال اتریش را دارد. پدرش در موسیقی فعالیت می کرد و مایل بود فرزندانش هم به این حرفه روی بیاورند اما آن ها فوتبالیست شدن را انتخاب کردند.
به نقل از هایپرکلابز :هم اکنون در تیم بایرمونیخ بازی میکند و شماره 27 باشگاه هالیوودی بایرمونیخ را بر تن دارد.وی در پست هافبک توپ می زندبه گفته خودش من بامزه بلند پرواز و نجیب هستم.او همچنین غذاهای اشپزخانه مامانش رو خیلی دوست دارهاو همچنین قبل از حضور در بایرمونیخ در باشگاه های وین اتریش و هافنهایم آلمان و اس وی اسپرن بازی میکرده.آلابا در جولای 2008 به عضویت بایرمونیخ درامد.دیوید در تیم ملی اتریش در رده های سنی مختلف حضور داشته است.
او برای اولین بار در سال 2009 و در سن 17 سالگی برای تیم ملی فوتبال اتریش بازی کرد و از این جهت رکورد دار جوانترین بازیکن تیم ملی اتریش است. آلابا تا کنون در چند پُست مختلف از جمله: هافبک وسط، مدافع وسط، بال راست و بال چپ بازی کرده ولی اخیراً در پُست دفاع چپ بازی میکند که عملکرد بسیار خوبی در این پُست داشته. وی در تاریخ 10 مارس 2018 توانست به اولین بازیکن جوان تاریخ بوندسلیگا تبدیل شود که به رکورد 150 پیروزی می‌رسد.
آلابا کار خود را در تیم نوجوانان بایرن مونیخ آغاز کرد و برای تیمهای زیر 17 سال و زیر 19 سال بایرن مونیخ بازی کرد. او اولین گل رسمی خود را برای تیم دوم بایرن مونیخ در 29 اوت 2009 به ثمر رساند. سپس نام او در لیست بایرن مونیخ برای لیگ قهرمانان اروپا 2009-10 ثبت شد. بعد از آن اعلام شد که آلابا با تیم اول بایرن مونیخ تمرین میکند.
آلابا برای اولین بار در 10 فوریه ۲۰۱۰ در لیست ۱۸ نفره بایرن مونیخ قرار گرفت. این بازی جام حذفی آلمان و برابر
گروتر فورث برگزار میشد و
آلابا در دقیقه ۵۹ به جای
کریستین لِل وارد زمین شد. یک دقیقه بعد و با دومین لمس توپ، یک پاس گل برای فرانک ریبری فرستاد تا نتیجه ۳–۲ به نفع بایرن مونیخ شود. در ادامه بازی با نتیجه ۶–۲ به نفع
بایرن مونیخ تمام شد. او همچنین با ۱۷ سال و ۷ ماه و ۸ روز به جوانترین بازیکن بایرن مونیخ در مسابقات رسمی بدل شد. با سن ۱۷ سال و ۸ ماه و ۱۳ روز اولین بازی خود در لیگ قهرمانان اروپا را در ۹ مارس ۲۰۱۰ مقابل فیورنتینا تجربه کرد.
در ژانویه 2011، آلابا به صورت قرضی تا آخر فصل 2010-11 به هوفنهایم پیوست. در همان ماه، اولین گل خود در بوندسلیگا مقابل سن پائولی در مسابقه‌ای که 2-2 تمام شد، به ثمر رساند. آلابا در آغاز فصل 2011-12 به بایرن مونیخ برگشت. پس از بازگشت به عضو ثابت لیست ۱۸ نفره بدل شد. در ۲۳ اکتبر ۲۰۱۱، آلابا اولین گل خود برای بایرن مونیخ را برابر هانوفر به ثمر رساند. در نیم فصل دوم، آلابا معمولاً در ترکیب اصلی به میدان می‌رفت. در 25 آوریل 2012 در بازی برگشت نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا مقابل رئال مادرید به میدان رفت و در ضربات پنالتی اولین پنالتی تیمش را به گل تبدیل کرد. بایرن مونیخ در ضربات پنالتی با نتیجه 3-1 پیروز شد و به فینال راه پیدا کرد ولی آلابا به علت محرومیت نتوانست در فینال بازی کند.
در 2 آوریل 2013، آلابا هفتمین گل سریع (۲۵٫۰۲ ثانیه) تاریخ لیگ قهرمانان اروپا را در برابر یوونتوس به ثمر رساند. در 25 می 2013، او 90 دقیقه کامل در پُست دفاع چپ در فینال لیگ قهرمانان اروپا 2012-13 بازی کرد که بایرن مونیخ با نتیجه 2-1 دورتموند را شکست داد و قهرمان شد. در 2 دسامبر 2013، آلابا قرارداد جدیدی تا سال ۲۰۱۸ با بایرن مونیخ امضا کرد.
در ژانویه 2015، برای دومین بار پیاپی آلابا در تیم منتخب اروپا به انتخاب مردم (354067 رأی) در سال 2014 به عنوان دفاع چپ برگزیده شد. اولین بازی فصل را در سوپرجام آلمان در برابر ولفسبورگ انجام داد که در ضربات پنالتی منجر به شکست شد. سه هفته بعد در بازی مقابل با هوفنهایم با پاس اشتباهی که داد، باعث شد تیمش در ثانیه 9 گل بخورد که سریع‌ترین گل تاریخ بوندسلیگا نامیده شد. در 18 مارس 2016، آلابا قراردادش با بایرن مونیخ را تا سال 2021 تمدید کرد.
رئال مادرید بارها به دنبال جذب وی بود اما موفق نشد، او در فصل 2018-19 در مجموع مسابقات 24 بازی انجام داد و 1 گل زد.
افتخارات تیمی دیوید آلابا با بایرن مونیخ:
قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا در فصل 2012-13
قهرمانی جام باشگاه های جهان در سال 2013
قهرمانی سوپرکاپ اروپا در سال 2013
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2017-18
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2016-17
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2015-16
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2014-15
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2013-14
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2012-13
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2009-10
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 2015-16
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 2013-14
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 2012-13
نایب قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا در فصل 2011-12
نایب قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2011-12
نایب قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 2011-12
افتخارات انفرادی دیوید آلابا با بایرن مونیخ:
حضور در تیم منتخب یوفا در سال 2015
حضور در تیم منتخب یوفا در سال 2014
حضور در تیم منتخب یوفا در سال 2013
حضور در تیم منتخب سال ESM در فصل 2013-14
حضور در تیم منتخب فصل بوندسلیگا در فصل 2015-16
حضور در تیم منتخب فصل بوندسلیگا در فصل 2014-15
10 گل زیبا از دیوید آلابا
31-رابرت لواندوفسکی
(2014 تا کنون)
پست: مهاجم
ملیت: لهستان
لواندوفسکی در 21 اوت 1988 در ورشو لهستان بدنیا آمد. لواندوفسکی در خانواده‌ای کاملاً ورزشی پرورش یافت. پدرش کریژتوف که در سال 1995 فوت کرد قهرمان جودو لهستان بود و در دسته دوم لهستان نیز فوتبال بازی کرده بود. مادرش ایوونا بازیکن سابق والیبال تیم آ زد اس ورشویا بود و نایب رییس باشگاه پارتیزان لژنو. خواهرش هم بازیکن تیم ملی زیر 21 سال لهستان بوده است و همسرش دارنده مدال برنز مسابقات جهانی کاراته در سال 2009 بوده است. لوا در 22 ژوئن 2013 ازدواج کرده است. لواندوفسکی کاتولیک است و در اکتبر 2014 در بازدید بایرن از شهر واتیکان بعد از پیروی 7 بر 1 در مقابل رم با پاپ فرانسیس دیدار کرد.
در کودکی، زمانی که شش یا هشت سال داشتم، الگویم روبرتو باجو بود. کمی بزرگ تر شدم و الگویم، الساندرو دل پیرو و بعدها تیری آنری شد. حرکات، تکنیک و شوت های تیری فوق العاده بود، به خصوص برای کودکی مانند من. دروس زیادی از بازی او آموختم.
وی فوتبال حرفه ای اش را از باشگاه زنیک پروشکا آغاز کرد و بعد از آن به تیم لخ پوزنان پیوست. در فصل 2009/10 بهترین گلزن لیگ لهستان شد و به همراه لخ پوزنان قهرمان لیگ شد. در پایان همان فصل با قراردادی 4.5 میلیون یورویی به دورتموند ملحق شد. در سال 2014 به رقیب اصلی تیم دورتموند، بایرن مونیخ پیوست. لواندوفسکی در اولین سال حضورش در مونیخ قهرمان بوندسلیگا شد. لواندوفسکی از سال 2008 در تیم ملی لهستان حضور دارد. او سابقه بازی در تیم زیر 21 سال‌های لهستان را در کارنامه دارد. او اولین بازی‌اش را برای تیم بزرگسالان در 10 سپتامبر 2008 در مقابل سن مارینو انجام داد و در آن بازی موفق شد اولین گل ملی‌اش را به ثمر برساند. او به دومین گلزن جوان لهستان تبدیل شد که در اولین بازی ملی‌اش موفق به زدن گل شده است. او در یورو 2012 در کشورش حضور داشت و اولین گل تورنمنت را در مقابل یونان به ثمر رساند. در پایان آن بازی به عنوان بهترین بازیکن زمین انتخاب شد. وی اولین هت تریکش در بازی‌های ملی در مقابل جبل الطارق انجام داد و موفق شد در پیروی 7 بر 0 تیمش 4 گل به ثمر برساند.
در دوران نوجوانی به تیم ورشویا پیوست و هفت سال در آنجا بازی کرد. بعد از آن به تیم دلتا ورشو ملحق شد و در آخر توانست در تیم اصلی به میدان برود و 4 گل نیز به ثمر رساند. در فصل 07-2006 به تیم زنیک پروشکا پیوست و با این تیم قهرمان دسته سوم لهستان شد و با 15 آقای گل لیگ دسته سوم شد. در فصل بعد با 21 گل بهترین گلزن دسته دوم لهستان شد. وی در این تیم 63 بازی کرد و 37 گل به ثمر رساند.
در ژوئن 2008 لخ پوزنان لواندوفسکی را با قیمت 1.5 زلوتی (واحد پول لهستان) به خدمت گرفت. در آن دوران لواندوفسکی پیشنهاد اسپورتینگ خیخون که تازه به لالیگا صعود کرده بود را رد کرد. در جولای 2008 در چارچوب پلی آف جام یوفا در مقابل نماینده آذربایجان به میدان رفت و تک گل بازی را به ثمر رساند. در اولین فصل حضورش در سطح اول فوتبال لهستان دومین گلزن برتر لیگ شد. در فصل بعد با 18 گل آقای گل لیگ شد و به تیمش در کسب قهرمانی کمک شایانی کرد. لوا در 82 بازی 41 گل به ثمر رساند.
در ژوئن 2010 با قراردادی 4 ساله و به ارزش 4.5 میلیون یورو به بورسیا دورتموند پیوست. در 19 سپتامبر اولین گلش در بوندسلیگا را در داربی ریور، در مقابل شالکه به ثمر رساند. در فصل 12-2011 عملکرد فوق العاده ای داشت و کمک زیادی به دورتموند کرد و در پایان سال به عنوان بهترین بازیکن سال لهستان انتخاب شد. در آپریل 2012 تنها گل بازی در مقابل بایرن را به ثمر رساند و باعث اختلاف 6 امتیازی در 4 بازی مانده به انتها لیگ از بایرن مونیخ شد. او در پایان فصل به عنوان سومین گلزن برتر بوندسلیگا با 18 گل معرفی شد البته هیچکدام از گل‌هایش از روی نقطه پنالتی نبود.او در نهایت 6 پاس گل نیز داد.
در فینال دی اف بی پوکال در مقابل بایرن مونیخ هت تریک کرد و دورتموند در آن بازی 5 بر 2 به پیروزی رسید. لواندوفسکی در 6 بازی جام حذفی 7 گل زد و بهترین گلزن جام حذفی شد. در فصل بعد در 12 بازی پشت سرهم موفق به گلزنی شد و رکورد فریدهلم کانیتزکا را که در فصل 65-1964 ثبت کرده بود شکست. در 24 آپریل سال 2013 به اولین بازیکنی تبدیل شد که موفق شده است در نیمه نهایی لیگ قهرمانان 4 گل به ثمر برساند، او این چهار گل را در مقابل رئال مادرید به ثمر رساند. در آن فصل در شکست 2بر 1 تیمش در فینال لیگ قهرمانان اروپا در مقابل بایرن حضور داشت. فصل بعد را با آقای گلی با 20 گل در بوندسلیگا به پایان رساند. در 17 می 2014 آخرین بازی‌اش را برای دورتموند در فینال جام حذفی در مقابل بایرن مونیخ انجام داد. او در 120 دقیقه بازی حضور داشت و شاهد شکست 2 بر 0 تیمش در فینال بود. رابرت لواندوفسکی در دورتموند 186 بازی انجام داد و موفق شد 103 گل به ثمر برساند.
در نوامبر 2013 بود که لواندوفسکی خبر انتقالش به بایرن مونیخ را تأیید کرد و قرارداد وی در 3 ژانویه 2014 به امضا رسید و در 9 جولای 2014 به عنوان بازیکن بایرن مونیخ معرفی شد. در دومین بازی بوندسلیگا در مقابل شالکه اولین گل رسمی‌اش را برای بایرن به ثمر رساند. در اول نوامبر اولین بازی‌اش را در مقابل دورتموند انجام داد و در پیروزی 2 بر 1 بایرن گل تساوی را به ثمر رساند.
در پایان فصل در 31 بازی 17 گل به ثمر رساند و در کنار آرین روبن و پشت سر الکساندر مایر دومین گلزن برتر بوندسلیگا شد. آخرین شاهکار لواندوفسکی مربوط به بازی بایرن و وولفسبورگ در 22 سپتامبر 2015 می‌شود جایی که در نیمه دوم به بازی آمد و در 9 دقیقه 5 گل به ثمر رساند و نتیجه 1 بر 0 را به 5 بر 1 تبدیل کرد. لواندوفسکی در آن بازی در 4 دقیقه هت تریک کرد. روبرت مهاجم لهستانی بایرن مونیخ که در نیمه دوم آن بازی به جای تیاگو آلکانترا وارد زمین شده بود در عرض 9 دقیقه 5 گل به ثمر رساند تا نامش در تاریخ فوتبال و بوندسلیگا به ثبت برسد. این رکوردی بود که پیش از این بازیکنی در هیچ یک از 5 لیگ معتبر اروپایی نتوانسته بود کسب کند.
او همچنين نخستين بازيکن تعويضي تاريخ بوندسليگا است که موفق شده در يک بازي ۵ گل به ثمر برساند. گلهای لواندوفسکی در دقایق 51، 52، 55، 57 و 60 به ثمر رسید. این مهاجم 27 ساله برای اولین بار در دوران حرفه‌ای خود توانسته بود پنج گل در یک بازی به ثمر برساند. لواندوفسکی پیش از این 3 بار موفق شده بود هت تریک کند، که یکی از آنها به دیدار با رئال مادرید در لیگ قهرمانان اروپا سال 2013 رخ داد. آخرین باری که لواندوفسکی هت تریک کرده بود به دیدار 6 بر یک بایرن مونیخ مقابل اشتوتگارت در رقابت‌های بوندسلیگا فصل 2013/14 بر می‌گشت. این ماشین گلزنی با لباس دورتموند هم در مقابل آگزبورگ هت تریک کرده بود. زدن پنج گل در مقابل یکی از مدعیان اصلی قهرمانی بوندسلیگا یک شب بیاد ماندنی را برای لواندوفسکی رقم زد تا این بازیکن نامش در کتاب گینس (رکودهای جهان) ثبت شود.
نقل قول ها درباره روبرت
پپ گواردیولا، سرمربی سابق بایرن مونیخ:
روبرت یکی از حرفه ای ترین بازیکنان فوتبالی است که تجربه همکاری با وی را داشته ام. او برای فوتبال می خورد، می خوابد و تمرین می کند. هرگز مصدوم نمی شود و دلیل این امر، تمرکز لواندوفسکی بر روی رژیم غذایی و آماده سازی اش است.
یورگن کلوپ، سرمربی سابق دورتموند:
در امور هجومی، یکی از بهترین ها است، فوق العاده از توپ محافظت می کند. دلیل تبدیل شدنش به بازیکنی سطح جهانی، تمرکزش در تمرینات و جاه طلبی هایش است. نحوه انگیزه دادن به خودش، خارق العاده است.
کرزیژتوف سیکورسکی، مربی جوانان روبرت لواندوفسکی در وارسوویا واژاوا:
بسیار لاغر بود، پاهایش مثل چوب کبریت بودند و همیشه می ترسیدم که در بازی، پاهایش بکشنند. می خواستم از لحاظ فیزیکی نیرومندتر شود و به روبرت پیشنهاد کردم که گوشت بیشتری بخورد. یادم می آید یک سال 158 گل زدیم و نصف آن گل ها را روبرت به ثمر رساند.
ولودزیمیرز لوبانسکی، آقای گل فوتبال لهستان:
او همه رکوردهای ما را خواهد شکاند؛ نه فقط رکوردهای من، او می تواند رکورد بیشترین بازی ملی را نیز جابجا کند. کاملا مطمئنم که او می تواند 60 گل برای تیم ملی بزند.
زبیگنیو بونیک، مهاجم سابق تیم ملی لهستان و مدیر فدراسیون فوتبال این کشور:
در دهه هفتاد، لهستان کازیمیرز دینا را داشت، در دهه هشتاد نام بونیک آمد و حالا لواندوفسکی را داریم. موفقیت های فعلی تیم ملی ما، به دلیل کارهای تیمی بوده است اما هر موفقیت، نیاز به یک رهبر دارد و آن رهبر، روبرت لواندوفسکی است. بازیکنی با کلاس جهانی است.
در سپتامبر 2015 و بعد از گذراندن 168 بازی در بوندس لیگا، گل صدمش در این لیگ را به ثمر رساند و این، رکوردی برای تمام بازیکنان خارجی لیگ برتر آلمان است. سال 16-2015 اولین بازیکن خارجی تاریخ بوندس لیگا شد که 30 گل را در یک فصل بوندس لیگا به ثمر می رساند (از زمان دیتر مولر در سال 77-1976، هیچکس نتوانسته بود 30 گل در یک فصل بوندس لیگا بزند). با به ثمر رساندن 128 گل، تبدیل به بهترین گلزن لهستانی الاصل بوندس لیگا شد و از میروسلاو کلوزه (121 گل) و مارتین مکس (126 گل) سبقت گرفت.
روبرت عادت دارد گل های اولش برای هر باشگاه و گل های ارزشمندش را به پدرش کرزیژتوف هدیه کند؛ فردی که در نوجوانی مهاجم بایرن مونیخ فوت کرده است. او با بلند کردن دو انگشتش به سوی آسمان، شادی بعد از گل را با پدرش تقسیم می کند.
طبق برخی گزارشات، به دلیل قرارداد تبلیغاتی، روبرت لواندوفسکی اجازه ندارد ریش یا سبیل داشته باشد. روبرت یکی از مهم ترین چهره های کشورش است و جدا از مسائل فوتبالی، سرمایه گذاری و ساختمان سازی های زیادی را در اطراف ورشو انجام می دهد. لواندوفسکی بهترین گلزن خارجی تاریخ بایرن مونیخ است.
افتخارات تیمی رابرت لواندوفسکی با بایرن مونیخ:
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2017-18
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2016-17
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2015-16
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2014-15
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 2015-16
قهرمانی سوپرکاپ در سال 2018
قهرمانی سوپرکاپ در سال 2017
قهرمانی سوپرکاپ در سال 2016
افتخارات انفرادی رابرت لواندوفسکی با بایرن مونیخ:
آقای گل بوندسلیگا در فصل 2017-18
آقای گل بوندسلیگا در فصل 2015-16
آقای گل دی اف بی پوکال در فصل 2017-18
آقای گل دی اف بی پوکال در فصل 2016-17
بهترین بازیکن فصل بوندسلیگا در فصل 2016-17
بهترین گلزن سال از نگاه فدراسیون تاریخ و آمار فوتبال در سال 2015
حضور در تیم منخب بوندسلیگا در فصل 2014-15
حضور در تیم منخب بوندسلیگا در فصل 2015-16
حضور در تیم منخب بوندسلیگا در فصل 2016-17
حضور در تیم منخب بوندسلیگا در فصل 2017-18
5 گل لواندوفسکی در مقابل ولفسبورگ در 8 دقیقه
30-توماس مولر
(2008 تا کنون)
پست: هافبک هجومی-مهاجم
ملیت: آلمان
توماس مولر در سال 1989 در شهر ویلهایم منطقه آپر باواریا در باواریا به دنیا آمد و در دهکده فال بزرگ شد. دهکده ای که بعد از درخشش وی در جام جهانی 2010 مورد توجه همگان قرار گرفت. وی فرزند کلودیا و جرهارد است و برادری دارد که دو سال و نیم از خودش کوچکتر است. همسر او لیزا ترد که اسب سوار نیمه حرفه ای است.
مولر ابتدا برای تیم محلی دهکده خود بازی می کرد اما در سن 10 سالگی سفر 50 کیلومتری را انجام داد تا به رده های سنی بایرن مونیخ در باواریا ملحق شود. تا اینکه در فوریه 2009 وی اولین قرارداد حرفه ای اش را با تیم اصلی بایرن مونیخ امضا کرد
وی توان بازی در نقش های هافبک و مهاجم را دارا است و به خاطر تخصص در کار های هجومی زبان زد است. وی توانایی بازی در پست های هافبک هجومی، مهاجم اصلی ، مهاجم دوم و وینگر را دارد. او را به خاطر کار تیمی اش و استقامت بدنی اش همگان تحسین می کنند. تکنیک و تسلط بر همین نقش تاثیرگذار باعث می‌شود در مواقع حمله به عنوان یک مهاجم دوم و گلزن در به دست آوردن نتیجه به تیم خود کمک کند.
مولر سال 2000 زمانی که تنها 11 سال سن داشت به باشگاه نوجوانان بایرن مونیخ پیوست. وی پس از 8 سال بازی برای تیم های جوانان بایرن مونیخ در لیگ دسته 3 آلمان و بایرن مونیخ 2 و پس از بازی‌های درخشان و گلزنی در ۱۶ بازی به تیم اصلی بایرن مونیخ فراخوانده شد. او پرداخته شده توسط سیستم جوانان باشگاه بایرن مونیخ است و در فصل 10-2009 توسط لوییز فان خال برای بازی در تیم اصلی انتخاب شد. او به همراه بد اشتوبر قرارداد امضا کرد و هردو ان ها آماده می شدند تا به عنوان بازیکن قرضی به تیم های دیگر ملحق شوند اما با انتخاب شدن فان خال به عنوان سرمربی ، هردو آن ها به تیم اصلی بایرن مونیخ ملحق شدند.
در سال 2010 مولر قراردادش را تا سال 2013 با باشگاه تمدید کرد و با وجود روبن و ریبری او در مرکز خط حمله به کار گرفته می شد. مولر در آن فصل در 34 بازی بوندسلیگا به میدان رفت که 29 تای آن از ابتدا بود و 13 گل به ثمر رساند و 11 پاس گل داد. در کل وی در 52 مسابقه بازی کرد اعم از فینال لیگ قهرمانان و فینال دی اف بی پوکال و موفق شد 19 به ثمر برساند. در نظر سنجی مجله کیکر به عنوان پدیده فصل 10-2009 بوندسلیگا انتخاب شد و نامش در میان 11 نفر منتخب بوندسلیگا قرار گرفت.
در فصل بعد مولر بعد از درخشیدن در جام جهانی 2010، قراردادش را با بایرن تا سال 2015 تمدید کرد. در ابتدا فصل وی خوب کار می کرد اما تجربه 8 بازی در بوندسلیگا بدون گل را پشت سر گذاشت و مدتی هم روی نیمکت نشست. مولر در آن فصل 19 گل به ثمر رساند که 12 تای آن در لیگ بود ولی در پایان فصل با سومی در لیگ و حذف از جام حذفی و لیگ قهرمانان اروپا، سرمربی مورد علاقه مولر، لویی فان خال از کار برکنار شد و یوپ هاینکس جایگزین وی شد.
در 31 مارچ 2012 ، مولر صدمین بازی اش در لیگ را در مقابل نونبرگ انجام داد. مولر در فینال لیگ قهرمانان همان فصل تک گل بایرن مونیخ را در شکست برابر چلسی به ثمر رساند اما در نهایت از کسب عنوان قهرمانی عاجز ماندند.
مولر در پاسخ به شایعات مبنی بر ترک بایرن گفت:
در هیچ باشگاهی وجود ندارد که شما بعد از ترک بایرن به آن ملحق شوید و بایرن بهترین تیم جهان است
در فصل 13-2012 و در سه گانه جادویی، مولر موفق شد 23 گل به ثمر برساند. بایرن مونیخ در فصل 2012-13 موفق شد که سه گانه را کسب کندو مولر با 13 گل در بوندسلیگا و در مجموع 23 گل، نقش مهمی در سه گانه آخرین سال حضور هاینکس در بایرن مونیخ داشت.
مولر تا قبل از آمدن گواردیولا پنالتی زن اول تیم بود اما او به پنالتی زن دوم تیم تبدیل شد و داوید آلابا جای وی را گرفت. در پایان فصل مولر با زدن 8 گل در 5 مسابقه جام حذفی به عنوان بهترین گلزن این تورنومنت انتخاب شد. در فصل بعد مولر قراردادش را تا سال 2019 با بایرن تمدید کرد. وی در آن فصل پیشنهاد منچستر یونایتد را نیز رد کرد. در 11 مارچ 2015 با دو گلی که در پیروزی 7 بر 1 مقابل شاختار به ثمر رساند با ماریو گومز به عنوان بهترین گلزن آلمانی در لیگ قهرمانان اروپا رسید و در 21 آپریل 2015 این رکورد را شکست.
مولر به هافبک تهاجمی در تمام مناطق زمین تعبیر شده است. بازیکنی که می‌تواند در تمام مناطق زمین بازی کند. در آکادمی فوتبال بایرن مونیخ به نظر می‌رسید که یک هافبک باشد ولی بعد از بازی در تیم اصلی بایرن معمولاً در امور تهاجمی به کار گرفته می‌شود. در بایرن معمولاً در نقش هافبک هجومی وسط و در تیم ملی آلمان در نقش هافبک هجومی راست به کاربرده می‌شود. یواخیم لو مربی تیم ملی آلمان از او به عنوان مهره‌ای که تاثیرش مشخص است تعریف نموده. مولر در مورد خودش کلمهٔ آلمانی رامدیتور به کار برده که یعنی متخصص فضادر زمین.
علیرغم افت کیفی ملموس در سال های اخیر توانست بر افتخاراتش با بایرن مونیخ اضافه کند و در فصول 2016-17 و 2017-18 نیز قهرمان بوندسلیگا شود. با اینحال مولر از دوران اوجش فاصله گرفته و مثل سال های 2010 تا 2014 تعیین کننده نیست.
او کارش را در سال 2004 و در تیم ملی زیر 16 سال آغاز کرد. در اگوست 2009 به تیم ملی زیر 21 سال دعوت شد.وی کارش را در تیم ملی از سال 2010 آغاز کرد. اولین بازی ملی اش برای تیم بزرگسالان را در مقابل آرژانتین انجام داد، جایی که در دقیقه 66 جایگزین تونی کروس شد. او در کنار 7 بازیکن دیگر از بایرن مونیخ به تیم ملی آلمان برای حضور در جام جهانی 2010 آفریقا جنوبی دعوت شد و شماره 13 سابق کاپیتان میشائل بالاک را بر تن کرد. وی در آن تورنومنت در کنار خدیرا و اوزیل به عنوان پدیده تیم ملی آلمان بود. در جام جهانی 2010 در 6 بازی 5 گل به ثمر رساند. او در ان تورنومنت به عنوان بهترین بازیکن جوان شناخته شد و کفش طلا مسابقات را را بخود اختصاص داد.
وی در یورو 2012 نیز حضور داشت که با تیم ملی آلمان تا مرحله نیمه نهایی پیشرفت. وی همچنین با تیم ملی آلمان در جام حهانی 2014 برزیل حضور داشت و نخستین گل آلمان در پیروزی 7 بر 1 مقابل برزیل در نیمه نهایی را به ثمر رساند که 2000 گل تاریخ آلمان بود. در جام جهانی 2014 او 5 گل به ثمر رساند و 3 پاس گل داد تا کفش نقره ای تورنومنت را برنده شود همچنین نام وی در تیم منتخب جام جهانی قرار گرفت.
افتخارات تیمی توماس مولر با بایرن مونیخ:
قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا در فصل 2012-13
قهرمانی جام باشگاه های جهان در سال 2013
قهرمانی سوپرکاپ اروپا در سال 2013
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2017-18
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2016-17
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2015-16
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2014-15
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2013-14
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2012-13
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2009-10
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 2015-16
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 2013-14
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 2012-13
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 2009-10
قهرمانی سوپرکاپ در سال 2018
قهرمانی سوپرکاپ در سال 2017
قهرمانی سوپرکاپ در سال 2016
قهرمانی سوپرکاپ در سال 2012
قهرمانی سوپرکاپ در سال 2010
نایب قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا در فصل 2011-12
نایب قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا در فصل 2009-10
نایب قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2011-12
نایب قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 2011-12
افتخارارت انفرادی توماس مولر با بایرن مونیخ:
بهترین بازیکن جوان سال از نگاه ورلد ساکر در سال 2010
جایزه براوو در سال 2010
بهترین پاسور بوندسلیگا در فصل 2017-18
حضور در تیم منتخب بوندسلیگا در فصل 2017-18
آقای گلی دی اف بی پوکال در فصل 2013-14
آقای گلی دی اف بی پوکال در فصل 2009-10
صد گل توماس مولر برای بایرن مونیخ
29-ینس یرمیس
(1998-2006)
پست: هافبک دفاعی
ملیت: آلمان
او در 5 مارس 1974 در شهر گورلیتز به دنیا آمد. او فوتبال را با تیم های موتور گورلیتز و دینامو درسدن شروع کرد. در سال 1993 به تیم بزرگسالان دینامو درسدن پیوست و دوسال بعد راهی تیم مونیخ 1860 شد. او در سه سال حضورش در جمع شیرها حدودا سی کارت زرد و قرمز گرفت.
یکی از با خدمت ترین بازیکنای تاریخ بایرن مونیخ. کوتاه قامت اما جنگنده و همیشه برنده ! توصیف بزرگ اوتمار هیتزفلد بزرگ از بازیکن مودر علاقش ینس یرمیس که یک مونیخی واقعی بود. او ابتدا برای مونیخ 1860 که رقیب و دشمن دیرینه باشگاه بایرن است بازی میکرد و در سال 98 در انتقالی پر سر و صدا که باعث حیرت همگان شد به بایرن مونیخ پیوست. پس از این انتقال هواداران مونیخ1860 در استادیوم او را هو می‌کردند و به شدت خشمگین بودند.
یرمیس از آن دسته فوتبالیست ها بود که فوتبالشان به چشم نمیامد اما بسیار موثر و تاثیر گذار بودن و او در کنار مثلث همیشگی بایرن مونیخ هیتزفلد در مرکز زمین یعنی یرمیس و افنبرگ و مهمت شول به فتح لیگ قهرمانان هم رسیدند.
یرمیس در 167 بازی برای بایرن مونیخ به میدان رفت که حاصل آن 6 گل و 6 پاس گل بود. مهمترین گل از نگاه همه کارشناسان و خودش گل بی نظیرش به کاسیاس در برابر رئال مادرید بود که منجر به صعود بایرن مونیخ به فینال لیگ قهرمانان شد. او توانایی بازی در قلب دفاع را هم دارا بود اما در پست شش یا همان هافبک دفاعی یک مهره غیر قابل جایگزین بود.
وی یکی از ارکان خط میانی بایرن در فصل 2000-01 بود که با بایرن موفق به فتح لیگ قهرمانان در آن فصل شد. در بازی مقابل رئال مادرید در نیمه نهایی لیگ قهرمانان همان فصل بازی بسیار خوبی از خود به نمایش گذاشت و برای بایرن گل هم به ثمر رساند. در جام جهانی 2002 کره و ژاپن هم نقش یک هافبک دفاعی تخریبی را به خوبی ایفا کرد و با تیم ملی آلمان نائب قهرمان جام جهانی شد.
او با بایرن مونیخ 8 بار فاتح بوندسلیگا شد که خودش اون قهرمانی در سال 2001 که با معجزه به ارمغان آمد را بهترین قهرمانی داخلی خود میداند. همچنین او با بایرن 6 بار هم فاتح دی اف بی پوکال شد و در سال 2001 فاتح لیگ قهرمانان هم شده است. او در سال 2006 از دنیای فوتبال و از جمع بزرگان بایرن مونیخ خداحافظی کرد. یرمیس در حال حاضر جزو کارشناسان دنیای فوتبال در آلمان است. یرمیس با بایرن مونیخ در سال 2006 از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.
يرميس يكى از درگيرترين و جنگنده ترين هافبك هاى بايرن مونيخ بوده است که تکل هایی فوق العاده می زد، وى نيز هم اكنون با شركتى كه تاسيس كرده مديريت برنامه هاى برخى بازيكنان بوندسليگايى را عهده دار است، يرميس همچنين بنيادى به نام "آينده جوانان" تاسيس نموده كه وظيفه آن شركت در فعاليت هاى خيريه و كمك به جوانان نيازمند است.
وی در 55 بازی ملی حضور داشته است و آخرین بازی ملی خود را در سال 2004 میلادی انجام داد. ینس یرمیس در بازی‌های ملی‌اش ۱ گل به ثمر رساند. یرمیس سه بازی هم برای تیم ملی زیر 21 سال آلمان انجام داده است.
افتخارات تیمی ینس یرمیس با بایرن مونیخ:
قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا در فصل 2000-01
قهرمانی جام بین قاره ای در سال 2001
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2005-06
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2004-05
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2002-03
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2000-01
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1999-00
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1998-99
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 2005-06
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 2004-05
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 2002-03
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 1999-00
قهرمانی دی اف بی پوکال در سال 2004
قهرمانی دی اف بی پوکال در سال 2000
قهرمانی دی اف بی پوکال در سال 1999
قهرمانی دی اف بی پوکال در سال 1998
نایب قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا در فصل 1998-99
نایب قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2003-04
نایب قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 1998-99
افتخارات انفرادی ینس یرمیس با بایرن مونیخ:
حضور در تیم منتخب فصل بوندسلیگا از نگاه نشریه کیکر در فصل 1998-99
برترین لحظات ینس یرمیس در بایرن مونیخ
28-ژروم بواتنگ
(2011 تا کنون)
پست: مدافع میانی
ملیت:آلمان
ژرومه بواتنگ زادهٔ 3 سپتامبر 1988 در آلمان است و ژروم بواتنگ پدری غنایی و مادری آلمانی دارد. الگو و قهرمان او در کودکی رونالدو نازاریو بوده است. او پله را هم بهترین بازیکن تمام ادوار می داند که این مسائل نشان دهنده علاقه بواتنگ به فوتبال برزیل است. نکته جالب در مورد ژرومه بواتنگ این است که ژرومه بواتنگ و برادرش کوین پرینس در جام جهانی در دو تیم مختلف آلمان و غنا حضور داشتند. ژروم بواتنگ تاکنون در تیمهای هرتا برلین، هامبورگ، منچستر سیتی، بایرن مونیخ بازی کرده است. بواتنگ به همراه تیم ملی آلمان قهرمان جام جهانی 2014 شده‌است.
برخی کارشناسان مثل ماتیاس سامر از بوتنگ به عنوان بهترین مدافع میانی جهان یاد کرده اند. بواتنگ معمولا در کارهای هجومی تیم و بازیسازی هم مشارکت می کند. در خصوص نقش خود در بایرن مونیخ صحبت گفته:
من تا کنون چیزهای بسیاری از یوپ هاینکس و پپ گواردیولا، به خصوص در بازی خوانی و تاکتیک های مختلف فرا گرفتم. اگر در پستهای تهاجمی تر نیز به کار گرفته شوم احساس خوبی خواهم داشت. به اینکه تمام بازی را در جلوی خود داشته باشم و با پاسهای خود حمله ای را برای تیم شروع کنم بسیار علاقه دارم.
بواتنگ دوسال رویایی را در بایرن و مانشافت در سال های 2013 و 2014 سپری کرد و قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا و جام جهانی را تجربه کرد.
فینال لیگ قهرمانان اروپا در 2013 و فینال جام جهانی در ریو مهمترین تجربیات من در این مدت بودند. در فینال لیگ قهرمانان در سال 2013 به خودم می گفتم: تو می توانی! و پس از قهرمانی در آن فصل، بار دیگر به خودم گفتم: موفقیت های بیشتری در انتظار توست و می توانی!
پپ گواردیولا تاثیر بسزایی در نحوه بازی بواتنگ و پیشرفت او داشت. مدافع 27 ساله بایرن مونیخ در این خصوص گفت:
وقتی گواردیولا به مونیخ آمد، در روزهای اول تعدادی ویدئو از صحنه های مختلف عملکرد مدافعین میانی برای من پخش کرد. می توان گفت آن صحنه ها، منتخب احمقانه ترین اشتباهات و خطاهای مدافعین بودند. او هنگام پخش هر یک از آنها به من می گفت : تو به عنوان مدافع این کار را نباید بکنی! نباید روی زمین بیافتی، نباید تو را هل بدهند. باید سر پا بایستی و بمانی!
حرف هایی که او به من می زد مرا تحت تاثیر قرار داد. چرا که فهمیدم او هنگام آمدن به اینجا، برای کار با بازیکنان چقدر آماده بود. او تقریبا همه چیز را در مورد من می دانست و به نقاط ضعف من آگاه بود.
ژروم بواتنگ 56 بازی متوالی بدون شکست را در بوندس لیگا، از تاریخ 3 نوامبر 2012 تا 19 دسامبر 2014 تجربه کرده است. رکوردی که در کتاب رکوردهای گینس ثبت شد و نشان آن به بواتنگ اهدا شد.
اعتماد به نفس از ویژگی ها بارز بواتنگ است، زمانی که هوملس به بایرن برگشت با بی اعتنایی خود را رهبر خط دفاع بایرن مونیخ می دانست:
حضور هوملس در کنار من به عنوان زوج خط دفاعی، تفاوتی برای من ایجاد نخواهد کرد. موقعیت من همچنان همان خواهد بود. من خودم را رهبر خط دفاع بایرن می دانم. در واقع برایم اهمیتی ندارد که چه بازیکنی در کنار من بازی کند.
الکساندر گائولند سیاست مدار معروف آلمانی در اظهاراتی نژاد پرستانه گفته بود:
به نظرم مردم بواتنگ را فوتبالیست خوبی می دانند اما کسی وی را به عنوان همسایه اش نمی خواهد!
ژروم پس از بازی اعلام کرد از اینکه هنوز چنین مسائلی در آلمان وجود دارد ناراحت است اما از استقبال و حمایت مردم و شخص مرکل تشکر کرد. ژروم بواتنگ مدافع باشگاه بایرن مونیخ در پی درخشش در فصل 16-2015 به عنوان بهترین بازیکن سال آلمان برگزیده شدبواتنگ با کسب 163 رأی، بالاتر از هم تیمی هایش یعنی توماس مولر (95) و روبرت لواندوفسکی (90) به این عنوان دست یافت. بواتنگ بازی های زیادی را در سال های اخیر به دلیل مصدومیت از دست داد، مصدومیت هایی که بر روی کیفیت فنی او نیز تاثیر منفی زیادی گذاشت.
هرتابرلین اولین باشگاه حرفه ای بواتنگ بود که تا سال 2007 برای این تیم بازی کرد. در سال 2007 به هامبورگ پیوست و در این تیم نامش را به عنوان یک ستاره بر سر زبان ها انداخت و در سال 2009 هم به تیم ملی دعوت شد. بواتنگ پیشتز برای تیم های رده های سنی مختلف آلمان بازی کرده بود. در فصل 2010-11 به منچستر سیتی پیوست و پس از یک فصل بازی برای سیتیزن ها با رقم 28 میلیون یورو به بایرن مونیخ منتقل شد و به یکی از گرانترین مدافعان تاریخ آلمان تبدیل شد.
بواتنگ تاکنون 276 بازی برای بایرن مونیخ انجام داده است و 8 گل در تورنومنت های مختلف برای بایرن زده است. 6 قهرمانی بوندسلیگا، 3 قهرمانی دی اف بی پوکال، 4 قهرمانی سوپرکاپ آلمان و قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا و جام باشگاه های جهان و سوپرکاپ اروپا افتخارات بواتنگ با بایرن مونیخ هستند که می تواند به آن ها اضافه کند. بواتنگ 76 بازی ملی برای تیم ملی آلمان در کارنامه دارد و یک گل ملی نیز زده است.
افتخارات تیمی ژروم بواتنگ با بایرن مونیخ:
قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا در فصل 2012-13
قهرمانی جام باشگاه های جهان در سال 2013
قهرمانی سوپرکاپ اروپا در سال 2013
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2017-18
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2016-17
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2015-16
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2014-15
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2013-14
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2012-13
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 2015-16
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 2013-14
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 2012-13
قهرمانی سوپرکاپ در سال 2018
قهرمانی سوپرکاپ در سال 2017
قهرمانی سوپرکاپ در سال 2016
قهرمانی سوپرکاپ در سال 2012
نایب قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا در فصل 2011-12
نایب قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2011-12
نایب قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 2011-12
افتخارات انفرادی ژروم بواتنگ با بایرن مونیخ:
بهترین بازیکن فصل آلمان در فصل 2015-16
حضور در تیم منتخب یوفا در سال 2016
حضور در تیم منتخب بوندسلیگا در فصل 2015-16
حضور در تیم منتخب بوندسلیگا در فصل 2014-15
مهارت های دفاعی بواتنگ
27-حسن صالحمیدزیچ
(1998-2007)
پست: هافبک راست - فول بک راست
ملیت: بوسنی
حسن صالحمیدزیچ در 1 ژانویه 1977 در یابلانیکا یوگسلاوی سابق ب دنیا آمد. درسال 1987 با تیم توربینا یابلینکا شروع کرد. 4 سال بعد به ولز موستار رفت و در سال 1992 به تیم جوانان هامبورگ پیوست و در سال 1995 اولین بازیش را برای تیم برگسالان هامبورگ انجام داد.
صالحمیدزیچ اغلب به عنوان هافبک راست و یا فولبک راست بازی می کرد، یک بازیکن سریع و پر انرژی که قابلیت کراس و عبور از یک به یک را داشت و می توانست به خوبی برای هم تیمی هایش موقعیت ایجاد کند و توانمندی هایش در پاس دادن کمک حال تیم بود.
صالحمیدزیچ 42 بازی ملی برای بوسنی انجام داد و 6 گل ملی زد. اولین گل ملی اش را در سال 1996 در دیدار دوستانه برابر ایتالیا زد. او چهار بار در سال های 2000، 2004، 2005 و 2006 به عنوان مرد سال فوتبال بوسنی انتخاب شد. صاحمیدزیچ از 1995 تا 1998 برای هامبورگ بازی کرد و در 88 بازی 21 گل زد.
در تابستان 1998 از هامبورگ به بایرن مونیخ پیوست، در فصل 98-99 در 49 بازی در تمام مسابقات 5 گل زد. صاحمیدزیچ در دیدار فینال لیگ قهرمانان اروپا هم حضور داشت که در آن مسابقه بایرن مونیخ نتیجه را واگذار کرد.
دربین سال های 2001 تا 2003 صالحمیدزیچ دچار مصدومیت هایی شد. صالحمیدزیچ در مجموع 365 بازی برای بایرن مونیخ انجام داد و 9 سال در این تیم عضو بود و 48 گل به ثمر رساند. وی با بایرن 6 بوندسلیگا و 4 دی اف بی پوکال و یک لیگ قهرمانان اروپا و 4 لیگا پوکال و یک قهرمانی جام بین قاره ای به دست آورد.
در سال 2007 بایرن مونیخ را ترک کرد و به یوونتوس پیوست و 4 فصل در بیانکونری بازی کرد و در 74 بازی 8 گل زد اما عنوان تیمی نتوانست به دست بیاورد. فصل 2011-12 آخرین فصل بازی صالحمیدزیچ بود و در پایان این فصل در تیم ولفسبورگ از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.
صالحمیدزیچ با 85 بازی برای بایرن مونیخ در لیگ قهرمانان اروپا از باسابقه ترین بازیکنان این باشگاه در این تورنومنت است. سریع ترین گل تاریخ لیگ قهرمانان اروپا که توسط روی ماکای زده شد با پاس صالحمید زیچ بود. توپ به روبرتو کارلوس رسید. کنترل بد کارلوس سبب شد تا صالحمیدزیچ توپ را از او بگیرد و ضد حمله ای ترتیب دهد و با یک پاس، روی ماکای را در حالت تک به تک قرار دهد و این مرد زهراگین تنها احتیاج به یک بغل پای ساده داشت تا نامش را در کتاب تاریخ جاویدان کند. این گل در ثانیه 10.2 به ثمر رسید.
علی کریمی در بخشی از گفت و گوی خود با برنامه نود ضمن اشاره به حضورش در بایرن مونیخ ادعا کرد که حسن صالحمید زیچ بازیکن بایرن مونیخ برای او “موذی بازی” در می آورد و انگار از کسی خط گرفته بود تا او را اذیت کند. این ادعای عجیب کریمی بحث های عمیقی پشت سر خود دارد. کریمی با گفتن این حرف شاید قصد کنایه زدن به کسی را داشته است. حال سوال اینجاست حسن سالی حمید زیچ که زمانی ستاره بایرن مونیخ بود، با آن شهرت و اعتبار چه نیازی داشت تا برای اذیت کردن یک بازیکن جوان و بی تجربه از فرد خاصی خط بگیرد؟
صالحمیدزیچ تا پیش از ریبری رکورد دار بیشترین تعداد بازی یک بازیکن خارجی برای بایرن مونیخ بود. او طی سال های 1998 تا 2007 برای بایرن مونیخ به میدان رفت. صالحمید زیچ به پنج زیان مسلط است، انگلیسی، ایتالیایی، اسپانیایی، صربستانی و آلمانی.
صالحمیدزیچ در سال 2017 به عنوان مدیر ورزشی جدید بایرن مونیخ منصوب شد. صحبت های او در این باره چنین است:
بایرن مونیخ یک باشگاه بسیار خاص است. بین تمام باشگاه هایی که برای آن ها بازی کرده ام، بایرن مونیخ باشگاهی است که را بیش از همه خود را می توانم با آن بشناسم. به عنوان بازیکن، تمام تلاشم را برای بایرن مونیخ به کار گرفتم و به عنوان مدیر ورزشی نیز تمام تلاشم را برای باشگاه انجام خواهم داد.
افتخارات تیمی حسن صالحمیدزیچ با بایرن مونیخ:
قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا در فصل 2000-01
قهرمانی جام بین قاره ای در سال 2001
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2005-06
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2004-05
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2002-03
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2000-01
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1999-00
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1998-99
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 2005-06
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 2004-05
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 2002-03
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 1999-00
قهرمانی دی اف بی لیگا پوکال در سال 2004
قهرمانی دی اف بی لیگا پوکال در سال 2000
قهرمانی دی اف بی لیگا پوکال در سال 1999
قهرمانی دی اف بی لیگا پوکال در سال 1998
نایب قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا در فصل 1998-99
نایب قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2003-04
نایب قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 1998-99
5 گل برتر حسن صالحمیدزیچ در بوندسلیگا
26-ساموئل کوفور
(1993-2005)
پست: مدافع
ملیت: غنا
کوفور در 3 سپتامبر 1976 در کوماسی غنا به دنیا آمد. در سال 1991 در 15 سالگی به تورینو ایتالیا آمد و دو سال بعد به بایرن مونیخ پیوست. او 11 فصل در بایرن مونیخ بازی کرد و جزء جدایی ناپذیر بایرن در دهه نود و اوایل دهه اول قرن بیست و یکم بود.
وی در دورانی که به عنوان لژیونر ممتاز کشور آفریقایی در اروپا فعالیت کرد، سال‌های درخشانی را همراه با تیمهای مدعی قاره سبز تجربه کرد. اين مدافع که 12 سال در بايرن حضور داشت،7 قهرماني در ليگ آلمان،چهار قهرماني در جام حذفي و پنج قهرماني در سوپر جام اين کشور را نيز تجربه کرده است. این مدافع بلندقامت و جنگنده برای تیم آلمانی از سال 1993 تا 2005 در 175بازی حضور یافت و 7 گل زد.
کوفور سابقه بازي در آ اس رم و حضور در کنار بازيکناني همچوم مکسز،چيوو و خوان را دارد.او طي دو فصل اخير نيز به طور قرضي در دو تيم ليوورنو و آژاکس توپ زد. کوفور همچنين در 59 بازي براي تيم ملي غنا به ميدان رفت و سه گل نيز به ثمر رساند.او همراه با تيم المپيک غنا مدال برنز سال 1992 را به دست آورد و در جام جهاني 2006 نيز يکي از اعضاي تيم ملي کشورش بود. وی در سال 2005 به رم رفت و در سال 2009 در تیم اسانته کوکوتو در کشورش بازنشست شد. و اکنون در غنا و آلمان بعنوان کارشناس مشغول به فعالیت اشت.
این مدافع غنایی که در سال 2001 همراه با بایرن به مقام نخست لیگ قهرمانان اروپا رسید، او در پایان دیدار نهایی لیگ قهرمانان اروپا سال 1999 میان بایرن و منچستریونایتد به خاطر تغییر برتری یک بر صفر تیمش با باخت ثانیه‌های پایانی ۲ بر یک در دیدار با من‌یونایتد مقابل دوربین‌های فیلمبرداران و عکاسان جهان اشک ریخت و آن تصویر از وی همواره در خاطره فوتبال‌دوستان باقی ماند.
کوفور هنوز هم معتقد است که نمی تواند خاطرات تلخ آن شب را فراموش کند او اتمار هیتسفلد را بدلیل تعویض اشتباه و خروج لوتار ماتئوس از ترکیب مونیخی ها در 10 دقیقه ی انتهایی بازی مقصر این شکست می داند. او می گوید:
" اگر من ماتئوس بودم می خواستم تا آخرین قطره های خونم در این شب بازی کنم این فینال لیگ قهرمانان بود و هر کسی می خواست شکوه و مقام آن را از آن خود کند."
کوفور به آن شب تلخ و فراموش نشدنی و مشت هایی که به زمین نوکمپ می کوبید اشاره کرد و ادامه داد:
تا امروز من این بازی را تماشا نکرده ام این آسان نیست که ما به رختکن برویم و بدانیم که می توانستیم این مدال را روی سینه داشته باشم هیچ کس نمی تونست باور کند این لحظه ای بسیار غم انگیز در رختکن بود.
اگر چه من جایزه ی بهترین بازیکن زمین را کسب کردم اما آن برایم هیچ معنایی نداشت بسیار دلخراش بود که چهره ی گریان هوادارانمان را می دیدم
اما بایرن موفق شد در فینال دو سال بعد والنسیا را با ضربات پنالتی شکست دهد و این برای کوفور بسیار شیرین بود او می گوید:
ما نمی توانستیم شکست دیگری را در فینال تحمل کنیم این برای من یک بازی انتقامی بود توسط دوستانم به دلیل فینال 99 اذیت می شدم اما پس از بازی به دوستان منچستری ام تماس گرفتم و احساس آن ها را جویا شدم این واقعا خوب بود.
ساموئل کوفور در دیدار منتخب دوستانش و غنا در سن 35 سالگی در سال 2011 از فوتبال خداحافظی کرد. در دیداری که در حضور جمع کثیری از علاقمندان در شهر کوماسی انجام گرفت، یک گل برای تیم کشورش زد اما 5 بر 6 باخت را تجربه کرد. در پایان این بازی کوفور که همواره بازیکنی با احساس و متعصب به پیراهن باشگاهی‌اش بیش از پیش شناخته میشد، برای آخرین مرتبه در دوران ورزشی اش اشک ریخت. ساموئل کوفور که حتي چند پيشنهاد نيز از تيم هاي باشگاهي عربستان و روسيه دريافت کرده بود،تصميم گرفت تا کفش هايش را بياويزد. او در حالي تصميم به انجام اين کار گرفت که قرارداد خود را با تيم روسي "خيمکي" منعقد کرده بود،اما به طرز عجيبي اعلام کرد که از دنياي فوتبال خداحافظي کرده است.
افتخارات تیمی ساموئل کوفور با بایرن مونیخ:
قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا در فصل 2000-01
قهرمانی جام بین قاره ای در سال 2001
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2004-05
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2002-03
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2000-01
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1999-00
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1998-99
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1996-97
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 2004-05
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 2002-03
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 1999-00
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 1997-98
قهرمانی دی اف لیگا بی پوکال در سال 2004
قهرمانی دی اف لیگا بی پوکال در سال 2000
نایب قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا در فصل 1998-99
نایب قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2003-04
نایب قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1997-98
نایب قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1995-96
نایب قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 1998-99
افتخارات انفرادی ساموئل کوفور با بایرن مونیخ:
بهترین بازیکن آفریقایی سال از نگاه BBC در سال 2001
25-لودویگ گولدبرونر
(1927-1945)
پست: مدافع
ملیت: آلمان
لودویگ گولدبرونر متولد 5 مارس 1908 در مونیخ آلمان و در گذشته 26 سپتامبر 1981 در مونیخ آلمان بازیکن و مربی باشگاه فوتبال بایرن مونیخ بوده است. لودویگ گولدبرونر متولد 5 مارس 1908 در مونیخ آلمان چشم به جهان گشود.او سال 1927 وقتی که 19 سال سن داشت به تیم بایرن مونیخ که در اون زمان بهترین باشگاه شهر مونیخ و یکی از بهترین باشگاه های آلمان بود پیوست.او مدافع تنومند و قدرتمند اولین دوران طلایی بایرن مونیخ در اواخر دهه 1920 و اوایل 1930 بود.بلافاصله پس از ورود او به بایرن جام های زیادی به موزه ی باشگاه اضافه شد.
بایرن 6 فصل پیاپی از فصل 28-1927 تا فصل 33-1932 قهرمان لیگ منطقه ای باواریا و در فصل 28-1927 قهرمان جنوب آلمان شد و در نهایت سال 1932 به قله ی افتخار فوتبال آلمان یعنی قهرمانی آلمان رسید.ولی با حضور نازی ها از سال 1933 باواریایی ها که بسیار قدرتمند شده بود به خاطر پس زمینه یهودی باشگاه افت کردند و تا سطح پایینی تنزل کردند ولی عملکرد او به قدری درخشان بود که سال 1933 برای اولین توسط اتو نرتز مربی وقت آلمان به تیم ملی آلمان دعوت شد.
او به همراه تیم ملی آلمان در برابر بهترین مهاجمان وقت اروپا مانند سیلویو پیولا (بهترین گلزن تاریخ سری آ) بازی کرد.وی عضوی از 11 نفر تیم ملی آلمان در حماسه ی برسلاو (شهری در لهستان) بود که موفق شدند با نتیجه 8-0 دانمارک را شکست دهند.او به همراه تیم ملی آلمان در جام جهانی 1938 فرانسه حاضر شد و پس از شکست 4-2 آلمان در برابر سوئیس و حذف از جام از تیم ملی آلمان خداحافظی کرد.وی در 5 سال حضور در تیم ملی آلمان 39 بار برای آلمان به میدان رفت که تعداد بازی بسیار زیادی در آن زمان محسوب می شد.
او تا 1945 به مدت 18 سال در باشگاه باقی ماند و 5 سال آخر را به عنوان مربی باشگاه سپری کرد و باواریایی ها را در فصل 44-1943 پس از 11 سال ناکامی به قهرمانی لیگ منطقه ای باواریا رساند.متاسفانه او و بسیاری از اعضای باشگاه بایرن مونیخ که قبل از دهه 1960 برای بایرن بازی می کردند از اذهان پاک شدند.او یکی از بهترین مدافعان تاریخ فوتبال آلمان و باشگاه بایرن مونیخ به محسوب می شود. خوشبختانه عمر او به اندازه ای بود که دوران طلایی باشگاه محبوبش را دید.وی 26 سپتامبر 1981 در مونیخ در گذشت.
افتخارات تیمی لودویگ گولدبرونر با بایرن مونیخ:
قهرمانی باشگاه های آلمان در فصل 1931-32
24-فرانتس روث
(1966-1978)
پست: هافبک
ملیت: آلمان
روث در 27 آوریل 1946 در ممینگن آلمان به دنیا آمد، این هافبک 179 سانتی متری چهار بازی ملی برای تیم ملی آلمان غربی و یک بازی برای تیم ملی ب آلمان غربی دارد. روث از سال 1966 تا 1978 عضو بایرن مونیخ بود.
روث عضوی از تیم رویایی دهه 70 بایرن بود و او سه بار توانست قهرمان اروپا شود و در سال 76، گل برتری تیمش را در فینال جام باشگاه های اروپا به سن اتین زد. در لیست بیست بازیکن برتر تاریخ بایرن مونیخ از نگاه سایت گل، روث در رتبه 15 قرار داشت.
روث در فینال جام باشگاه های اروپا در سال 1976 گل قهرمانی بایرن مونیخ را وارد دروازه سنت اتین کرد و سال قبل هم در فینال یکی از دو گل بایرن مونیخ را به لیدز یونایتد زد، هافبک گلزنی که گل هایش از تاثیر گذارترین گل های تاریخ باشگاه بایرن به حساب می آیند.
او در سال 1964 از تیم TSV Bertoldshofen فوتبال را آغاز کرد اما مدت زیادی در آن جا نماند و بلافاصله به SpVgg Kaufbeuren پیوست و تا سال 1966 در این باشگاه بود. به خاطر سبک بازیش به او لقب "گاو" داده بودند.
روث تبحر خاصی در گلزنی در بازی های بزرگ داشت، علاوه بر دو فینال جام باشگاه های اروپا در فینال جام برندگان اروپا در سال 1967 هم دروازه رنجرز را باز کرد. روث در 322 بازی برای بایرن مونیخ 72 گل به ثمر رساند.
روث یکی از برجسته ترین بازیکنان تاریخ بایرن مونیخ است که در تالار مشاهیر این باشگاه نیز جای دارد. روث با بایرن مونیخ چهار بار قهرمان بوندسلیگا شد و سه قهرمانی متوالی در جام باشگاه های اروپا به دست آورد. به همراه قهرمانی جام بین قاره ای و چهار قهرمانی جام خذفی و قهرمانی جام برندگان یوفا.
روث از سال 1966 تا 1978 به مدت 12 سال برای بایرن مونیخ بازی کرد و در سال 1978 بایرن را ترک کرد و به کازینو سالزبورگ پیوست، یک سال بعد به ساندهاسن رفت و آن جا هم فقط یک سال دوام آورد و در سال 1980 به TSV Mindelheim پیوست و تا سال 1985 که از دنیای فوتبال خداحافظی کرد عضو این تیم بود.
افتخارات تیمی فرانتس روث با بایرن مونیخ:
قهرمانی جام باشگاه های اروپا در فصل 1975-76
قهرمانی جام باشگاه های اروپا در فصل 1974-75
قهرمانی جام باشگاه های اروپا در فصل 1973-74
قهرمانی جام بین قاره ای در فصل 1966-67
قهرمانی جام بین قاره ای در سال 1976
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1973-74
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1972-73
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1971-72
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1968-69
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 1970-71
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 1968-69
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 1966-67
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 1965-66
نایب قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1970-71
نایب قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1969-70
23-بیسنته لیزارازو
(1997-2004 و فصل 2005-06)
پست: دفاع چپ
ملیت: فرانسه
لیزا یک مدافع چپ کلاس جهانی ....واقعا بهترین جمله برای او بود...مثبت در دفاع و مثبت در حمله..یک بازیکن کاملا متعادل در رفت و آمد ها. بازیکنی کاملا در خدمت تیم . او هم سالها در بایرن بود و بسیار موفق بود . بازیکنی که در مواجه با پیشنهادات عالی تیمهای جزیره و لالیگا در بایرن ماند و بالاخره جزو ارکان اصلی قهرمانی بایرن در سی ال بود .
یکی از مستحکم ترین دفاع چپ های تاریخ فوتبال بی شک همین لیرارازوست ، اوج فوتبال لیزارازو طی یک دوران فوق‌العاده در بایرن مونیخ بود که موفق شد 6 جام قهرمانی در بوندسلیگا، پنج قهرمانی در جام حذفی، یک قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا و یک جام بین‌قاره‌ای به دست آورد. وی به همراه بوردو نیز یک عنوان قهرمانی به دست آورده است.بیسنته لیزارازو در سطح بین‌المللی با تیم ملی فوتبال فرانسه نیز موفق بود. او در مجموع 97 بازی برای این تیم انجام داد و به کشورش کمک کرد تا در سال 1998 قهرمان جام جهانی و در سال 2000 قهرمان اروپا شود.
بیسنته لیزارازو در سال 1969 در سن ژان دو لوز، شهری که در منطقه باسک فرانسه قرار دارد، به دنیا آمد. لیزارازو در سال 1987 دوران حرفه‌ای‌اش را با بازی برای تیم بوردو آغاز کرد و به عنوان یک هافبک چپ به میدان رفت و سپس جایش را به یک مدافع چپ تغییر داد. لیزارازو در دو بازی رفت و برگشت فینال جام یوفا 1996 مقابل بایرن‌مونیخ بازوبند کاپیتانی بوردو را در اختیار داشت. بوردو با وجود داشتن بازیکنانی چون زین‌الدین زیدان و کریستوف دوگاری در هر دو مسابقه شکست خورد.
لیزارازو در فصل 96-1995 به اسپانیا رفت تا برای اتلتیک بیلبائو بازی کند؛ تیمی که هویت زیادی در منطقه باسک دارد. حس وطن‌پرستی در باسک به قدری در این باشگاه قدرتمند است که آنها بازیکنانی که اهل باسک نباشند را به خدمت نمی‌گیرند. لیزارازو اولین بازیکن متولد فرانسه اهل باسک بود که به این باشگاه ملحق شد.
شایعاتی در خصوص اختلاف با لوئیس فرناندز، رئیس باشگاه باعث شد تا این بازیکن تنها در 16 مسابقه برای تیم جدیدش به میدان برود و سپس به بایرن‌مونیخ، غول‌های آلمان منتقل شد. لیزارازو اعلام کرد که ملحق شدن به بایرن مونیخ نقطه درخشانی در دوران حرفه‌ای او بود.
وی اظهار داشت: بهترین انتخابی که تاکنون انجام داده‌ام این بوده که به بایرن‌مونیخ بروم. تأیید می‌کنم که تلاش زیادی برای یادگرفتن زبان آلمانی نکردم. دلیلش هم این بود که بازیکنان زیادی از آمریکای جنوبی در این تیم بودند و ما به زبان اسپانیایی با هم حرف می‌زدیم. پس از آن همه انگلیسی حرف می‌زدند. می‌توانستم زبان چهارم را هم یاد بگیرم؛ به گذشته که نگاه می‌کنم، پشیمان می‌شوم.
لیزارازو درباره قهرمانی در لیگ قهرمانان سال 2001 و پنالتی خودش گفته:
پنالتی ام در سال 2001 برابر والنسیا، ترس هایم را از بین برد. بعد از گل نشدن ضربه ام مقابل ایتالیا (در یک چهارم نهایی جام جهانی 1998 فرانسه)، تصمیم گرفتیم دیگر هیچ وقت پنالتی نزنم. حتی در تمرینات هم پنالتی نمی زدم. بعد نمی دانم برای چه تصمیم گرفتم در فینال لیگ قهرمانان 2001، پنالتی بزنم! فقط حس کردم آن روز گل خواهد شد. وقتی توپ به تور چسبید، حس بی نظیری داشتم و پنالتی از دست رفته ام مقابل ایتالیا را تماما فراموش کردم.
می‌توان مدعی شد که این بازیکن ابتدا قصد داشت در فرانسه به فوتبالش پایان دهد و با بازگشت او به المپیک مارسی، به نظر می‌رسید این ادعا تأیید شده است. دوران حضور او در این تیم موفقیت‌آمیز نبود و توانست تنها در 14 مسابقه در لیگ به میدان برود و شایعات زیادی در خصوص اختلاف وی با فیلیپه تروسیه، سرمربی وقت آن تیم وجود داشت. لیزارازو بالاخره به بایرن مونیخ برگشت؛ یک سال را در این تیم سپری کرد و سپس در آوریل 2006 از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.
یک دوران فوق‌العاده در سطح باشگاهی در آلمان باعث شد که او بتواند 6 جام قهرمانی در بوندسلیگا، پنج قهرمانی در جام حذفی، پنج قهرمانی در جام لیگ آلمان، یک قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا و یک جام بین‌قاره‌ای به دست آورد. وی به همراه بوردو نیز یک عنوان قهرمانی به دست آورده است.
بیسنته لیزارازو در سطح بین‌المللی با تیم ملی فوتبال فرانسه نیز موفق بود. او در مجموع 97 بازی برای این تیم انجام داد و به کشورش کمک کرد تا در سال 1998 قهرمان جام جهانی و در سال 2000 قهرمان اروپا شود.
وی همچنین دو بار به همراه فرانسه قهرمان جام کنفدراسیون‌ها شده است. لیزارازو در تیم ملی باسک نیز به میدان رفته است. با این که باسک از نظر فیفا تأیید نشده است اما می‌تواند در دیدارهای غیررسمی شرکت کند. زمانی که او در سال 2000 با گروه ملی‌گرای باسک به نام ETA به دلیل «مالیات انقلابی» اختلاف پیدا کرد، حاشیه‌هایی ایجاد شد.
لیزارازو حتی با وجود بازنشستگی در دنیای ورزش فعال ماند. وی در سال 2009 در رده خودش توانست قهرمان مسابقات جوجیتسو اروپا شود و به موج‌سواری نیز علاقه زیادی دارد. علاوه بر همه این‌ها وی به عنوان کارشناس در برنامه‌های تلویزیونی و رادیویی حاضر می‌شود و در خصوص بازی‌های تیم ملی فوتبال فرانسه اظهارنظر میکند.
وی در جام‌جهانی 2010 دیدگاه‌های صادقانه و رُِکی را درخصوص افتضاحی که فرانسه به بار آورد، در یک گفت‌و‌گوی تلویزیونی با ریموند دومتش و فرانک ریبری انجام داد و به شدت از طریقه رویارویی بازیکنان با رسانه‌ها و هواداران انتقاد کرد.
او همیشه اظهارات جالبی را به عنوان کارشناس فوتبال مطرح میکند و افتخاراتی که به همراه بایرن‌مونیخ و تیم ملی فرانسه به دست آورده، او را به عنوان یکی از ستاره‌های بزرگ فوتبال دنیا معرفی میکند.
افتخارات تیمی بیسنت لیزارازو با بایرن مونیخ:
قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا در فصل 2000-01
قهرمانی جام بین قاره ای در سال 2001
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2005-06
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2004-05
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2002-03
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2000-01
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1999-00
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1998-99
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 2005-06
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 2004-05
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 2002-03
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 1999-00
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 1997-98
قهرمانی دی اف لیگا بی پوکال در سال 2000
قهرمانی دی اف لیگا بی پوکال در سال 1999
قهرمانی دی اف لیگا بی پوکال در سال 1998
قهرمانی دی اف لیگا بی پوکال در سال 1997
نایب قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا در فصل 1998-99
نایب قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2003-04
نایب قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 1998-99
افتخارات انفرادی بیسنته لیزارازور با بایرن مونیخ:
حضور در تیم منتخب فصل ESM در فصل 1998-99
حضور در تیم منتخب سال یوفا در سال 2001
حضور در تیم منتخب سال فیفا در سال 2002
گل تماشایی بیسنته لیزارازو به دویسبورگ در سال 2000
22-جیووانی البر
(1997-2003)
پست: مهاجم
ملیت: برزیل
مهاجم همیشه خطرناک و زهر دار بایرن . . در قهرمانی سی ال و قهرمانی های بوندس تاثیر گلهای مهم و حیاتی او بشدت به بایرن کمک کرد . البر بهترین برزیلی تاریخ بایرن است و حتی بهترین برزیلی تاریخ بوندسلیگا . بازیکنی که سالها برای بایرن بازی کرد و همیشه در خدمت بایرن بود . او همچنان در بایرن فعالیت فنی دارد .هیچ بازیکنی در اروپا در ورژن جدید به اندازه البر به رئال گل نزده است.او 6 بار به رئال گل زده است.
جیووانی البر با نام اصلی «اسبر دسوزا» متولد 23 ژوئیه 1972 مهاجم نامدار برزیلی و موفق ترین گلزن خارجی تاریخ بوندس لیگا است. البر فوتبال را از شهر زادگاهش لوندرینا آغاز كرد. در سال 1991 به زوریخ رفت و در سال 1994 با تیم گراس هاپرز آقای گل، بهترین بازیكن خارجی و قهرمان لیگ سوئیس شد.
البر پس از آن، 3 فصل در اشتوتگارت بازی كرد و به همراه كراسیمیر بالاكف و فردی بوبیچ مثلث طلایی خط حمله این تیم را شكل داد. البر به همراه همبازیانش جام حذفی فوتبال آلمان را در سال 1997 بالای سر برد.
دوران طلایی فوتبال این بازیكن برزیلی در شهر مونیخ سپری شد. از جولای 1997 تا اوت 2003 البر همواره در تركیب ثابت این تیم حاضر بود. مهاجمان زیادی در طول این سال ها در خط حمله بایرن مونیخ حضور داشتند: علی دایی، كارستن یانكر، الكساندر زیكلر، روكه سانتا كروز و ... اما امید گلزنی این تیم همواره این برزیلی بود. به ثمر رساندن 92 گل در 169 بازی برای این تیم و در مجموع 133 گل در 256 بازی در بوندس لیگا ركورد قابل ملاحظه ای برای اوست.
البر در تیم بایرن مونیخ 4 بار قهرمان بوندس لیگا (1999-2000-2001-2003)، ۳ بار قهرمان جام حذفی ، یك بار قهرمان جام باشگاه های اروپا در سال 2001 و یك بار نایب قهرمان جام باشگاه های اروپا در فصل 98-99 شد. او همچنین در سال 2003 آقای گل بوندس لیگا شد و در مجموع 24 گل برای این تیم در لیگ قهرمانان اروپا و 15 گل در جام حذفی آلمان به ثمر رساند.
حضور مهاجمان نامداری چون رونالدو، روماریو، به به تو، ادموندو و رونالدینیو در دوران بازیگری البر موجب شد، او شانس زیادی برای پوشیدن پیراهن تیم ملی كشورش نداشته باشد. تنها 15 بازی ملی و 7 گل ملی در كارنامه البر ثبت شده است.
البر پس از به خدمت گرفتن روی ماكای توسط باشگاه بایرن مونیخ و به توصیه اوتمار هیتزفلد سرمربی وقت این تیم، بایرن را ترك و به المپیك لیون رفت و در فصل 2004 با این تیم قهرمان لیگ و جام حذفی فرانسه شد. سال بعد باز گشت كوتاهی به آلمان و تیم بروسیا مونشن گلادباخ داشت كه با مصدومیتی شدید مواجه شد و یك سال ونیم را دور از میادین فوتبال گذراند.البر پس از آن به كروزیرو رفت و در سال 2006 با این تیم از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.
جیووانی البر مهاجم محبوب بایرن و اشتوتگارت زمانی برترین گلزن خارجی برتر تاریخ بوندس لیگا محسوب می شد که پیزارو و لواندوفسکی و روبن رکوردش را شکستند. البر که سابقه حضور در گلادباخ، میلان، گراس هوپرز، لیون و کروزیرو را در کارنامه دارد.
افتخارات تیمی جیووانی البر با بایرن مونیخ:
قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا در فصل 2000-01
قهرمانی جام بین قاره ای در سال 2001
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2002-03
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2000-01
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1999-00
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1998-99
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 2002-03
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 1999-00
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 1997-98
قهرمانی دی اف بی لیگا پوکال در سال 1997
قهرمانی دی اف بی لیگا پوکال در سال 1998
قهرمانی دی اف بی لیگا پوکال در سال 1999
قهرمانی دی اف بی لیگا پوکال در سال 2000
نایب قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا در فصل 1998-99
نایب قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 1998-99
افتخارات انفرادی جیووانی البر با بایرن مونیخ:
آقای گل بوندسلیگا در فصل 2002-03
حضور در تیم منتخب فصل بوندسلیگا از نگاه نشریه کیکر در فصل 1997-98
حضور در تیم منتخب فصل بوندسلیگا از نگاه نشریه کیکر در فصل 2002-03
گل جیووانی البر به اسپارتاک مسکو
21-دیتمار کرامر
(1975-1977)
پست: سرمربی
ملیت:آلمان
دیتمار کرامر در 4 آپریل 1925 در دورتموند آلمان به دنیا آمد. کرامر که به پروفسور فوتبال مشهور بود در بین سال های 1975 تا 1977 سرمربیگری باشگاه بایرن مونیخ را بر عهده داشت. دتمار كرامر كه به "ناپلئون فوتبال" معروف شده، از آن مربيان تاثيرگذار فوتبال آلمان و حتى جهان محسوب مى گردد كه از دانش فوتبالى او بسيارى از بازيكنان و حتى مربيان در سراسر دنيا از ژاپن گرفته تا يونان استفاده كرده اند.
کرامر به عنوان سرمربی و مربی در 90 کشور مختلف کار کرده است و این جدا از مسئولیت هایش در فیفا و فدراسیون فوتبال آلمان می شود. او در سال 2011 به نخستین مربی ای تبدیل شد که از سوی فدراسیون فوتبال آلمان جایزه یک عمر تلاش برای ورزش را دریافت کرد. گفتنی است کرامر مدتی در فوتبال ایران نیز حضور داشت. ناصر ابراهیمی مربی سابق پرسپولیس و تیم ملی در مورد وی گفته بود:
فوتبال ایران با آمدن دتمار کرامر معروف دگرگون شد. او در ابتدای دهه 50 شمسی به ایران آمد و 30 نفر از بهترین‌ها سرکلاسش نشستند؛ ایرانی، قطری، آمریکایی و خلاصه یک کلاس بین‌المللی 3ماهه که نفرات شبانه‌روز مثل یک دانشگاه دروس تئوری و عملی را زیر نظر این استاد بزرگ می‌آموختند. کرامر بعداً در اندونزی و ژاپن هم این دوره‌ها را گذاشت و در ایران فقط 15 نفر قبول شدند. حسن حبیبی اول شد، امیر آصفی دوم، یاوری سوم و من چهارم شدم. ما اصلاً کتاب و رفرنس داشتیم و سخت‌ترین امتحانات بود، امتحانات عملی هم بود. در سیستم‌‌ها و قوانین تا تغذیه و روانشناسی و... مثلاً یک بازیکن را تحویل می‌داد و می‌گفت روحیه‌اش را بالا ببر! خلاصه تغییر در فوتبال ایران از آن کلاس شروع شد و وقتی ما‌‌ها رفتیم سر تمرین بازیکنان دیدند که تمرین و نحوه بازی و همه‌چیز عوض شده و تغییر را باور کردند.
مربی بزرگ و شخصیتی فوق‌العاده دوست‌داشتنی. او در کل جهان سفیری کاملا آشنا برای فوتبال آلمان بود. به خاطر توانمندی و آگاهی‌هایش در همه جای دنیا مورد توجه و احترام بود. ضمن آنکه انسانی علاقمند به زندگی، عاشق و خوش برخورد بود. او بایرن را دو بار پشت سر هم قهرمان اروپا کرد. کاری که هیچ مربی دیگری انجام نداد.
وى بين سال هاى 1974 و 1977 هدايت مونيخى ها را بر عهده داشت، در اين دوران اوضاع بايرن مونيخ در بوندسليگا چندان قابل قبول نبود، با وجود اين اما مونيخى ها در اروپا تقريبا به تيمى غير قابل شكست تبديل شده بودند، تيمى كه از يك مربى قدرتمند و با ديسپيلين بهره مى برد كه رفتار خاصى شبيه به فرماندهان نظامى داشت و رقابت فوتبال براى او شبيه به ميدان جنگى بود كه در آن وى با اتخاذ تاكتيك هاى پيچيده سعى بر شكست رقيب خود داشت و بى ترديد لفب "ناپلئون فوتبال" بسيار برازنده او بود.
از استراتژى هاى بارز دتمار كرامر براى پيروزى، بالا نگه داشتن سطح انگيزه بازيكنان خود در طول فصل بود و وى با رفتار خود به خوبى اين مسئله را به تيم خود تلقين مى نمود، به طورى كه قبل از بازى فينال ليگ قهرمانان در سال 1976 بازيكنان مونيخى با بيان اين جملات به نقل از خبرنگاران سعى در آرام نمودن سرمربى خود داشته اند:"آقاى كرامر هيچ نگران نباشيد، ما به فينال رسيده ايم كه قهرمان شويم."
از لحاظ ورزشى سال هاى 1975 تا 1976 موفق ترين و درخشان ترين دوران حرفه اى دتمار كرامر به عنوان سرمربى بوده است، اما در حقيقت اين دوره بخشى بسيار كوچك از بيوگرافى اين معلم بزرگ فوتبال را تشكيل مى دهد. وى هرگز به بازيكنى فوق العاده در دنياى فوتبال بدل نگرديد، اما بعد از پايان جنگ جهانى دوم كه كرامر در آن به عنوان يك چترباز حضور داشت، پيشرفت واقعى وى در فوتبال به عنوان مربى با شروع فعاليت او در فدراسيون فوتبال آلمان غربى آغاز شد. الگوى دتمار كرامر در اين زمينه سپ هربرگر سرمربى تيم ملى آلمان و فاتح جام جهانى 1954 بود كه كرامر همواره از وى با احترام ياد مى نمود.
دتمار كرامر سال ها به عنوان كمك مربى در تيم ملى آلمان دستيار سپ هربرگر و هلموت شون سرمربيان اين تيم بوده و فرانتس بكن باوئر جوان در سال 1964 به اصرار وى براى اولين بار به تيم ملى آلمان دعوت شده است، از دتمار كرامر همچنين جملات فلسفى زيادى در زمينه فوتبال بر جاى مانده است:"در بازى فوتبال تنها دو مسئله مهم و حياتى وجود دارد، زمان و مكان. اگر مكان و فضاى كافى در اختيار داشته باشيم، در اين صورت از زمان كافى براى آنچه كه بايد انجام دهم نيز برخوردار خواهم بود." در سال 1963 دتمار كرامر پيشنهاد شبكه تلويزيونى ZDF آلمان براى همكارى با بخش ورزشى اين شبكه را پذيرا شد كه اين مسئله از لحاظ هربرگر سرمربى وقت تيم ملى آلمان بسيار ناخوشايند بود، اما دوران اين همكارى تنها سه ماه طول كشيد و كرامر بار ديگر به فوتبال بازگشت و به يكى از معلمين پرطرفدار فوتبال بدل گشت كه از سوى فيفا براى آموزش روش هاى نوين فوتبال به بيش از نود كشور دنيا اعزام شد
در سال 1960 كرامر براى مدتى در ژاپن به مربى گرى پرداخت، از سال 1967 وى بار ديگر از سوى فيفا براى آموزش فوتبال به شرق دور اعزام گشت، در بازى هاى المپيك 1968 نيز وى با تيم ملى ژاپن به مدال برنز رسيد و در سال 1991 نيز كرامر هدايت تيم اميد كره جنوبى را عهده دار شد. وى در خصوص زمان حضورش در فوتبال ژاپن گفته است:"من نمى دانم كه آيا ژاپنى ها از من ياد گرفته اند و يا من از ژاپنى ها." در سال 1974 وى هدايت تيم ملى فوتبال آمريكا را بر عهده گرفت،در زمينه فوتبال باشگاهى نيز دتمار كرامر سرمربى پرطرفدارى بود، و علاوه بر هرتا برلين و بايرن مونيخ وى در سال 1978 هدايت آينتراخت فرانكفورت را عهده دار شد و بين سال هاى 1982 تا 1985 در بايرلوركوزن سرمربى بود، وى همچنين در تيم هاى سالونيكاى يونان، الاتحاد عربستان و تيم ملى عربستان (1978 تا 1981) نيز از سابقه مربى گرى برخوردار است. در مجموع دتمار كرامر در سراسر دنيا با تركيبى از روانشناسى و تمرين هاى خلاق و آموزش هاى نوينى كه ارائه داده بسيار تاثير گذار بوده است.
برخورد و چاره جويى او براى مشكلات شاگردان خود در زمين فوتبال نيز بسيار جالب بوده است، براى نمونه زمانى گرد مولر گل زن افسانه اى بايرن مونيخ و تيم ملى آلمان با مشكل گل زنى مواجه شده بود،در جلسه اى كرامر از مولر در اين زمينه پرسيد:"گرد، تو در سال 1967 در بازى مقابل كلن گل خود را چگوه به ثمر رساندى، سانتر ارسالى از كدام منطقه از زمين به تو رسيد؟" گرد مولر براى پاسخ به چنين پرسشى مجبور به تفكر و يادآورى صحنه اين گل كه سال هاى قبل به ثمر رسانده بود، مى گرديد كه چنين مسئله اى از لحاظ روانى با بازسازى صحنه گل زده شده در ذهن مولر كمك بسيار بزرگى در حل مشكل عدم گل زنى وى داشت.
چنين روشى براى حل مشكلات روانى بازيكنان فوتبال در حقيقت يكى از روش هاى نوين در روانشناسى تربيتى محسوب مى گردد كه در آن زمان از سوى كرامر استفاده مى شد و اين سرمربى بزرگ همواره با يادآورى آن به عنوان"روشى براى متقاعد نمودن" تاكيد خاصى بر اجراى آن داشت. سرانجام اين معلم و روانشناس بزرگ دنياى فوتبال پنجشنبه شب گذشته در سن نوده سالگى چشم از جهان فرو بست.
افتخارات تیمی دیتمار کرامر با بایرن مونیخ:
قهرمانی جام باشگاه های اروپا در فصل 1975-76
قهرمانی جام باشگاه های اروپا در فصل 1974-75
قهرمانی جام بین قاره ای در سال 1976
کلیپ پخش شده برای دیتمار کرامر در برنامه آنسوی نیمکت
با تشکر از امیرحسین بهمنیار
پوستر از محمد امین یزدان پناه
قسمت دوم (60 تا 41)
قسمت اول (80 تا 61)
