طرفداری- کارلوس کی روش، سرمربی سابق تیم ملی فوتبال ایران در مصاحبه‌ای پس از حذف ایران از جام ملت‌ها مقابل دوربین 90 ایستاد و اظهار داشت امیدوارم منتقدان و مربیان بعدی از اشتباهات من درس بگیرند و آرزو می‌کنم تیم ملی در 100 بازی بعدی عملکردش را بهتر کند. ما در 100 بازی 12 باخت داشتیم و امیدوارم ایران در 100 بازی بعد از من 2 یا 3 باخت داشته باشد.
گزیده ای از صحبت‌های کی روش در برنامه نود را پیرامون جام ملت‌های آسیا با یکدیگر مرور می‌کنیم:
هشت سال حضورم را بسیار مثبت ارزیابی می‌کنم. چون در نهایت نظر مردم نسبت به تیم ملی جلب شد. حالا خیالم راحت است و می‌دانم بخشی از وجودم در این کشور خواهد بود.
بازی با ژاپن لحظه نامتعارفی بود که در این هشت سال رخ نداده بود. تمام ما این آرزو را داشتیم که برنده شویم و رو به جلو حرکت کنیم. ما به عقب بودن عادت نداشتیم. ما 100 بازی انجام دادیم که فقط 10 یا 12 باخت دادیم. در نیمه اول نسبت به ژاپن سرتر بودیم. تا قبل از گل در نیمه دوم هم از ژاپن بهتر بودیم اما آن گل همه چیز را عوض کرد. یک لحظه احساسی همه چیز را خراب کرد. نتوانستیم به بازی برگردیم که قابل درک هم هست. اما آیا این 30 دقیقه می‌تواند کل این 8 سال را تحت تأثیر قرار دهد؟ نه! این بازیکنان اسم فوتبال را روی زبان جهانیان انداختند. آن 30 دقیقه نباید نتایج درخشان و تعهد تیم ملی را تحت تأثیر قرار دهد. باید مسئولیت اتفاقات بازی با ژاپن را بپذیریم.
تیم ملی بازی‌های دوستانه معقولی انجام داد البته در حدی نبود که ما انتظار داشتیم چون در نظر داشتیم 10 بازی قبل از جام ملت‌ها داشته باشیم. اما متأسفانه فقط 5 بازی انجام شد.
کاملاً از مدافعین وسط تیم ملی راضی بودم. در بیشتر بازی‌ها هیچ گلی نخوردیم. بازی در تیم ملی فقط به جنبه‌های تکنیکی و تاکتیکی مربوط نمی‌شود بلکه جنبه روانی، هماهنگی و تعهد هم مهم است. واقعاً باید بازیکن تیم ملی باشی. آن‌ها باید آمادگی این را داشته باشند که پیراهن تیم ملی را بالاتر از منافع شخصی‌شان قرار بدهند. اگر فرصت داشتم که به گذشته برگردم مجدداً همین بازیکنان را انتخاب می‌کردم.
امیدوارم منتقدان و مربیان بعدی از اشتباهات من درس بگیرند و آرزو می‌کنم تیم ملی در 100 بازی بعدی عملکردش را بهتر کند. ما در 100 بازی 12 باخت داشتیم و امیدوارم ایران در 100 بازی بعد از من 2 یا 3 باخت داشته باشد.
من نگفتم رویای تیم ملی نیمه نهایی است. من هرگز این را نگفتم. گفتم هدف ما حضور در نیمه‌نهایی است. این یک رویکرد استراتژیک است. ما مقابل ژاپن که بهترین تیم آسیاست بازنده بودیم. ژاپن تجربه بیشتر، بازیکنان قوی‌تر و تاریخچه غنی‌تری داشت. باختن در نیمه نهایی کسر شأن ایران نیست چون همه می‌گفتند این فینال آسیاست.
شش ماه پیش در زمان پایان قرارداد با فدراسیون یک صحبت شفاف داشتیم. موضع فدراسیون کاملاً متفاوت بود. حتی به آن‌ها گفتم خوب نیست قرارداد یک مربی یک روز مانده به پایان تورنمنت به پایان برسد. دوران فوق‌العاده‌ای بود و فقط یک کلمه است که می‌توانم به ایران بگویم. از شما خیلی متشکرم. هرگر و هرگز یادم نمی‌رود که مردم در این کشور چطور احساسشان را نشان دادند. می‌توانم از کلمه دردآور استفاده کنم. فقط امیدوارم که تعهدی که ما به این مردم داشتیم... دیگر نمی‌توانم چیزی بگویم.
من هرگز نمی‌توانم یک چیز را فراموش کنم و این اتفاق همیشه مثل یک چیز بامزه در ذهن من می‌ماند. یک زمانی قرار بود در امارات با یک تیم خوب بازی کنیم اما به خاطر مسائل سیاسی آن‌ها مانع برگزاری شدند. به ذهنم خطور کرد که با آن تیم ستارگان آفریقا بازی کنیم تا یک بازی دوستانه! افتخار می‌کنم که توانستم با این بازیکنان کار کنم. آن‌ها در قلب من می‌مانند و تا آخر زندگیم دل من برایشان تنگ می‌شود. بازیکن‌ها، اغلب بازیکن‌ها، رسانه‌ها، نظرات! این‌ها است که اهمیت دارد.
یک روز داشتم از تجربیات زندگی‌ام برای بازیکن‌ها حرف می‌زدم. به آن‌ها می‌گفتم نمی‌توانید همه را راضی کنید. هرگز نمی‌شود. گاهی اوقات اغلب مردم شما را دوست ندارند و از شما خوششان نمی‌آید که البته حق‌شان هست. مادامی که رفتار محترمانه‌ای داشته باشند حق‌شان است. رویکرد هوشمندانه‌ای نیست که طرفدار اقلیتی باشید که از شما خوششان نمی‌آید.
مرکز تمرینی پک که در کنار فدراسیون تأسیس کردیم یکی از پیشرفته‌ترین مراکز تمرینی در تمام آسیاست. تا جایی که من می‌دانم فقط آکادمی اسپایر این امکانات را دارد. پک میراث ماست. ما نسلی از بازیکنان را داریم که تا سال 2023 با تیم ملی خواهند بود.
در قضیه درگیری با برانکو و سایر مربیان بستگی دارد که چطور به قضیه نگاه کنید. اگر پای من را لگد کنید به نظر شما پای من نرم است و به نظر من پای شما سخت است.
در مورد فضای دو قطبی شدن باید از آقای برانکو سوال کنید، نه از من. در 8 سال حضورم در مسائل پرسپولیس دخالت نکردم، از او پرسید چرا در مسائل تیم ملی دخالت کرد.
من همیشه طرفدار پرسپولیس، استقلال، سپاهان و سایر تیم ها بوده ام. با همه تیم ها و بازیکنان برخورد یکسانی دارم. تاریخچه باشگاه های ایران، به خصوص پرسپولیس را همیشه ستایش کرده ام. قدمت پرسپولیس با بحث رسانه ای 2-3 نفر زیر سوال نمی رود. علی پروین را همه در ایران تحسین می کنند، از او بپرسید که من پشت صحنه در خصوص این اختلافات چه کاری انجام دادم. حقایق و تاریخ باید قضاوت کند که چه کسی به تلاش های من در پشت پرده بی احترامی کرد تا متاسفانه اوضاع بین ما تغییر نکند.
وقتی رسانه ها و نظرات جمعی را با شیطنت دست کاری کنید، راحت می توانید عدد ها را علیه یک نفر بسیج کنید. من حمایت طرفداران پرسپولیس را از دست ندادم، برخی هواداران این تیم نظر متفاوتی نسبت به هواداران سپاهان و استقلال داشتند که این حق شان است. اگر بخواهیم بگوییم مسئولیت این اتفاقات با چه شخصی بوده، باید بگوییم که می خواهم این کشور را با آرامش ترک کنم، چون هیچ دخالتی در این اتفاقات نداشتم. فدراسیون و کمیته انضباطی باید در این وضعیت نظم را برقرار می کردند، وظیفه من نیست که حرفی بزنیم. فقط می توانم از آقایان قلعه نویی، دایی، برانکو و شفر ممنون باشم.
صحبت در خصوص پرواز پرسپولیس با فرست کلاس غیرفوتبالی نیست. کارکنان من 7 ماه حقوق نگرفتند و من باید از بازیکنان و کادرفنی ام دفاع کنم. من کاری ندارم آن ها با پرواز درجه چند سفر کردند، یک پدر نباید بین فرزندانش در خانه فرق بگذارد. خیلی عیب است که از تیم ملی حمایت نشود. اگر اشتباهی کرده بودم، عذرخواهی می کردم.
از پول شخصی ام برای تجهیز پک هزینه کردم. گاهی زودتر از موعد حقوق افراد را بدون اطلاع مردم پرداخت می کردم. این کار را می کردم تا همه با انسجام برای تیم ملی تلاش کنند. از جیب خودم برای بازیکنان، هتل ها و کمپ ها هزینه می کردم. حالا من حق ندارم به یک شخص بگویم تو نباید جلوی یک فرزندت شیر بگذاری و جلوی دیگری نه؟ تاج، کفاشیان و ساکت مدام در حال دوندگی بودند تا برای تیم ملی کاری بکنند. اگر به هر دلیلی با حرف هایم به کسی آسیب زدم عذرخواهی می کنم.
صحبت در مورد غذا نداشتن مردم ایران جالب نبود. آن بحث یک منبع سمپاشی بود. این حرف ها خبررسانی مسمومی بود که برخی افراد به شکل سیستماتیک حرف های من را تغییر می دادند و حقیقت را تحریف می کردند.
آقای مهرداد مسعودی علیه من و تیم ملی چه کرد؟ به سمپاشی های ایشان نگاه کنید، به دنبال این بودند تا شکاف ایجاد کنند و به خشم ها دامن بزنند. به دنبال ایجاد فضای دو قطبی بودند. داستانی ساختند که یکی از اعضای کادرفنی من با شکست پرسپولیس مقابل حریف ژاپنی، خوشحالی کرد. این ماجرا برای ضربه زدن به من بود. یک مربی باتجربه، یک مربی بین المللی، یک پروفسور در این دام افتاد و به فضای دو قطبی علیه اوسیانو و من دامن زد.
اگر به فکر منفعت فوتبال هستیم باید جلوی مرکز خبررسانی مسموم را بگیریم. این مسئله کی روش، علی دایی، قلعه نویی و برانکو نیست. فردا هر کس سرمربی تیم ملی باشد دوباره این اتفاق رخ می دهد. مسئولین ورزش باید این مسئله را حل کنند.
مهمترین میراث من این بود که دنیا نگاه و شناخت متفاوتی نسبت به فوتبال ایران پیدا کند. در برزیل به من می گفتند بازیکنان محترم، متشخص و تحصیل کرده ای دارید. ایرانی ها محترم هستند. از بازیکنانم تشکر می کنم.
آن ها فوق العاده و درخشان بودند. از کادرم تشکر می کنم که در این موفقیت سهیم بودند. به مردم ایران به شکل ویژه ای عشق می ورزم. به خاطر آن ها 8 سال در ایران بودم و به خاطر آن ها بخشی از وجودم همیشه اینجا می ماند.
