مطلب ارسالی کاربران
اخلاق؛ گمشده این روزهای وطن
این روزها که در بحبوحه ی جام ملت ها و تعطیلات نیم فصل هستیم، مار هفت سر بی‌اخلاقی و انحطاط اخلاقی جامعه از آستین اهالی فوتبال سر درآورده و خوب جولان میدهد. جامعه ی در ظاهر مدرن شده و سانتی مانتلستی که با پیشرفت دنیای ارتباطات بیشتر از پوسته ی خود خارج شده و رخ مینمایاند، هر روز در هر گوشه و کناری انحطاط اخلاقیات را به رخ میکشد، از نماینده مجلس تا مدیر باشگاه فرهنگی ورزشی، از مجری تلویزیونی تا خبرنگار، از طرفداران سرخابی تا طرفداران زرد و سبز؛ همه و همه در المپیک بی اخلاقی بدنبال مدال طلا و رکورد شکنی هستند. مدیری که بجای مدیریت تخم نفاق و خشم میکارد، لیدر باشگاهی قومیت گرایی را اشاعه میدهد، دهها رسانه تیتر‌های جهت دار میزنند و این را به آن و دیگری را به این بدبین میکنند(علی‌الخصوص دو روزنامه سرخابی)، سرمربی باشگاهی پس از نتیجه نگرفتن حمله تماشاگران خود را به اتوبوس تیم حریف را توجیح میکند، مدیر دیگر باشگاه پرچم کشور دیگر را نمیبیند، بازیکنی که به تیم ملی پشت میکند، بازیکنانی بجای تمرین کردن وزارت و اسپانسر و حافظ و سعدی را مقصر میکنند، مربی آن تیم دیگر بجای تقبیح رفتار بازیکنانش میگوید مجبور بودند در راه رختکن بجنگند، بازیکن تیم ملی بر سر مردمش منت مینهد و بلا شک برنده مدال طلا هم همان کسی است که پرچم صلح میدهد و چند روز بعد به زمبن و زمان حمله میکند.
چه شد و چگونه به اینجا رسیده ایم؟! به این درجه از خشم و نفرت و بی اخلاقی، مگر میشود بگوییم ما طرفدار تیم ملیمان نیستیم، مگر میشود بگوییم که تیم متعلق به فلان فکر و رنگ و دیدگاه نیست؟! بیچاره وطنم، که ما افراد آینده سازان و مدیران و معلمانش هستیم، خاک عزیزی که مهد انسانیت بودی و هم اکنون در فراغ انسانیت و اخلاق است، خاکی که برای عزت و سربلندی اش هم جان ها فدا شده و هم سرها بر سر دار رفته، خاک مهد پوریای ولی و تختی و چه بزرگان و رادمردانی که همیشه با نام و یاد آنان درس اخلاق گرفتیم.
همه ی ما را خواب غفلت فرا گرفته و هیچ کس واقعیات را نمیبیند، اما بقول آن جمله کلیشه ای، اگر خواب بودیم تا کنون با این بلوا و آشوب حتماً بیدار شده بودیم، همگی ما و علی الخصوص بزرگتران این تبار رو تباهی، خود را به خواب زده اند، بس است، بخدا بس است، ای کاش مثل داستان ساراماگو که همه کور میشدند، همه‌ی ما لال میشدیم، تا سکوتمان اندکی همه ی ما را آرام میکرد، تا نمیدیدیم این همه تباهی و خشم و نفرت و تفرقه و بی اخلاقی.
پ.ن: رفتار پیام صادقیان باعث شد بعنوان یک ایرانی پرسپولیسی اندکی قلم فرسایی بکنم.
