اسپورت ایتالیا و گاتزا دلو اسپورت در چند روز گذشته از توافق چلسی و زنیت برای انتقال لیاندرو پارِدِس به عنوان جانشین سسک فابرگاس، جادوگر آبی های لندن، خبر دادند.
لیاندرو پاردس، هافبک آرژانتینی زنیت، فوتبال خود را از رده های پایه بوکا جونیورز شروع کرد و پس از درخشش در تیم اصلی به صورت قرضی به کیوو پیوست. گر چه او فرصت بسیار معدودی برای بازی در سری‌آ به دست آورد اما استعداد یاب های رم وی را پسندیدند و او با انتقالی قرضی با بند خرید اجباری راهی پایتخت ایتالیا شد اما در بدو ورود برای کسب تجربه‌ی بیشتر به امپولی قرض داده شد؛ امپولی مارکو جیامپائولو، جانشین مائوریتسیو ساری. جیامپائولو با تغییرات جزئی در سیستم ساری بال با بازیکنانی مثل تونلی، زیلینسکی و ماریو روی که تمام آن ها در ناپولی نیز زیر نظر ساری بازی کردند در آن فصل با 46 امتیاز در رده 11م جدول سری‌آ قرار گرفت. فصل بعد به رم برگشت و زیر نظر لوچیانو اسپالتی از توسکانی (😄😄) به فعالیت ادامه داد. درخشش او در آن فصل نیز نوید ظهور یک هافبک آینده دار و مستعد را به هواداران جالوروسی داد. با خروج اسپالتی و روی کار آمدن دی‌فرانچسکو رم تصیمیم به فروش پاردس گرفت. پاردس بعد ها گفت که من دو بار در یک قدمی یوونتوس بودم اما به رم متعهد بودم و می خواستم خودم را ثابت کنم اما دی فرا هیچ اعتمادی به من نداشت. با وجود این که لیاندرو تیم هایی نظیر یوونتوس، لیورپول، شالکه، دورتموند، آرسنال، موناکو، بایرن مونیخ و میلان را به خود جلب کرده بود اما رم دو اولویت داشت؛ بالاترین قیمت و نفروختن به رقیب مستقیم. این گونه شد که رم تصمیم به فروش او به زنیت گرفت و مانچینی، سرمربی وقت زنیت نیز پاردس را متقاعد کرد و او رفت تا دور از چشم همگان پخته تر شود. پاردس در 22 سالگی به زنیت رفت و حالا 2 سال و نیم از آن موقع می گذرد. او حالا فیزیک مناسب تری دارد و تجربه های زیادی کسب کرده است و پیشنهاد هایی از چلسی، رئال مادرید و میلان را پیش خود می‌بینید.
بهترین بازیکنان لیگ روسیه از نظر اوپتا ( هواسکورد)
لیاندرو دنیله پاردس، کریر خود را به عنوان یک هافبک تهاجمی آغاز کرد اما رفته رفته به خط دفاعی نزدیک شد تا حالا یکی از بهترین رجیستا های فوتبال اروپاست. شاید او به خوبی کروس و پیانیچ پاس ندهد اما بازیکنان زیادی را هم نمی توان یافت که سطحی نزدیک به او داشته باشند. اما سوال اصلی؛ او چه کمکی می‌تواند به چلسی بکند؟
🗞 | چلسی به دنبال یک هافبک با خصوصیات کاملا مشابه فابرگاس خواهد بود؛ که پیش بینی می‌شود به صورت آزاد راهی موناکو شود.
📌 | Telegraph 🇬🇧
•••
🆔 @Chelseairanianfans
اولین موضوع را تلگراف روشن می‌کند. وقتی گفته می‌شود خصایص مشابه فابرگاس یعنی بازیکنی که در وهله اول بتواند جانشین جورجینیو بشود یعنی نبض بازی را با پاس های کوتاه کنترل کند و به عبارت دیگر بتواند بازی گردانی بکند
و دوم آن که خصایص هجومی تری نسبت به جورجینیو داشته باشد؛ مثل فرانسسک فابرگاس
برای یک مقایسه صحیح از نظر زمان، عملکرد فابرگاس در فصل 2016/17 در فصل اول کونته که در کنار کانته دبل پیوت خط هافبک چلسی را می‌ساختند، معیار قرار گرفته است.
و نکته دوم، به دلیل این که هیچ موسسه آماری به جز اوپتا پرمیر لیگ روسیه را دنبال نمی‌کند ناچارا به آمار هایی ناقص تر می‌پردازیم و به توضیح سعی در رفع ابهام می کنیم.
مقایسه فابرگاس، جورجینیو و پاردس از نظر پاس دادن
- 87.5% دقت پاس نشان دهنده توانایی او در کنترل نبض بازی و بازی گردانی است
- بیشترین پاس کلیدی، سانتر و پاس بلند نشان از خصویات هجومی و ریسک پذیری و تونایی بازیسازی ( Build up) اوست
اگر به بازی وستهم، لسترسیتی، ساوتهمپتون ( دور برگشت) و اورتون که چلسی نسبتا در آن بازی ها در خلق موقعیت ناتوان بود نگاه کنیم متوجه می شویم که مهار هازارد و ویلیان به وسیله Man Marking و تراکم بالا در خط محوطه جریمه چلسی را از خلق موقعیت عاجز می کند. در بازی هایی که رقیب از پرس بازیکنان دست می کشد، حضور جورجینیو به نقطه ضعف اصلی چلسی تبدیل می‌شود. زیرا بدون پرس نیاز زیادی به یک بازیگردان در کلاس جهانی نیست و تیم بیشتر به یک خالق موقعیت نیاز دارد.
اگر نگاهی ناقص به فرآیند بازی سازی داشته باشیم، می توانیم بگوییم بازیسازی از عقب زمین ( توسط رجیستا و مدافع میانی)، از کناره ها ( توسط وینگر؛ و نه اینساید فوروارد)، از پشت خط محوطه جریمه حریف ( توسط هافبک شماره 10 و اینساید فوروارد ها) انجام می شود که عدم حضور وینگر و مهار ویلیان و هازارد، وظیفه بازی سازی را تماما به جورجینیو و لوئیز واگذار می کند. جورجینیو در 22 بازی 14 بازی پشت مدافعین ارسال کرده است.
مقایسه فابرگاس، جورجینیو و پاردس از نظر عملکرد هجومی
- بیشترین شوت، دریبل، پاس کلیدی و مورد خطا واقع شدن
- کنترل یا همون تاچ اول بد کمتر نسبت به جورجینیو
- از دست دادن کمتر توپ نسبت به جورجینیو
دیسپوز کمتر، کنترل بد کمتر و دقت پاس بالا با توجه به تعدد پاس های بلند و ریسکی نسبت به جورجینو نشون می‌ده که پاردس در پرس معمولی و ضعیف می‌تونه حتی بازیگردان بهتری نسبت به جورجینیو هم داشته باشه.
و نیاز به بازیکنی که شوت بزنه هم به وضوح در چلسی به چشم می خوره. جایی که جورجینیو در اون عملکرد خوبی نداشته است.
مقایسه فابرگاس، جورجینیو و پاردس از نظر عملکرد دفاعی
- بیشترین تعداد تکل، قطع توپ، بلاک شوت
- کمترین تعداد دریبل خوردن
اما در مورد بزرگ ترین نقطه ضعف پاردس: نداشتن دیسیپلین!
او در همین نیم فصلی که پشت سر گذاشته است خشن ترین بازیکن پرمیر لیگ است؛ وی در فصل گذشته نیز 11 کارت زرد و 1 کارت قرمز گرفت.
-
در مورد خریدن بارلا!
یه کژتابی رسانه ای رو دوباره روشن کنیم.
پاردس و بارلا دو بازیکن شدیدا متفاوت و در دو پست متفاوت بازی می کنند.
خرید پاردس به معنی نخریدن بارلا نیست فقط چلسی در زمستان یکی از آن ها را جذب می کند.
پرونده بارلا باز می مونه تا تابستون که بیشتر بررسی بشه، چک و چونه هاش رو بزنن و خوبی و بدی هاش رو شناسایی کنند.
علی برکت الله
