جنارو ایوان گتوزو
او دیوانه نبود ، او یک اسطوره بود ،نماد تعصب و غیرت در عصر فوتبال نوین ،گلادیاتوری جنگجو ....
فوتبالش را در سری آ و پروجا آغاز کرد . بدنبال آن به اسکاتلند و گلاسکو پیوست .هوادارن رنجرز به خاطر روحیه جنگندگی اش به او لقب " رینو " دادند بمعنای کرگدن چرا که بمعنای واقعی بدون ترس و واهمه و با تمام وجود به جنگ با حریف میشتافت ...
عاشق والتر اسمیت مربی آن زمان گلاسکو رنجرز بود و او را پدر دوم خود میدانست بعد از رفتن اسمیت مربی بعدی دیک ادووکات وی را در پست غیر تخصصی یعنی دفاع راست بکار میگرفت که همین امر موجب نارضایتی وی و بازگشت جنارو به ایتالیا و تیم سالرنیتانا گشت ...در تیم کوچک سالرنیتانا خوش درخشید اما نتوانست مانع سقوط آنها به سری بی ایتالیا شود و سرانجام طی یک انتقال رویایی در سال ۱۹۹۹ به میلان پیوست...
" سر آغاز راه اسطوره روسونری "در ابتدا در پست مدافع-هافبک راست بجای توماس هلوگ دانمارکی با مربیگری آلبرتو زاکه رونی مقام سومی لیگ را بدست آوردند؛گرچه بعدا دوبار با میلان قهرمان سری آ هم شد . او بهمراه پیرلوئیجی اورلاندینی، مَکس تونِتو ، آندرا رابیتو ، کارلو تئودورانی،دیگو ده آشِنتیس و فابریزیو کولوچینی و... از ورودیهای جوان میلان محسوب میشدند اما او از همه موفق تر بود و تقریبا تمام فصل بشکل ثابت در ترکیب میلان بازی کرد .فصل بعد بلاخره در پست خود بکار گرفته شد و با وجود هافبکهای نام آور آن دوران توانست خود را به مربیان آینده میلان ثابت کند و تقریبا همواره در ترکیب آنها در پست هافبک دفاعی جایگاه ثابت داشت . تا اینکه با حضور کارلتو و ورود سیدورف و پیرلو به میلان مثلث افسانه ای آنها شکل گرفت ... بهمراه میلان به هر آنچه میشد رسیدند و با ایتالیا قهرمان جام جهانی هم شد ...
جنجالهای خروس جنگی میلان ...
درسال ۲۰۰۳ که با میلان قهرمان اروپا شدند در بازی با آژاکس با دست به صورت ابراهیموویچ ضربه زد ،در سال ۲۰۰۵ که نایب قهرمان اروپا شدند این بار به سراغ پولسن بازیکن شالکه رفت، او اصلا از باخت خوشش نمی آید و بعد از باخت ، به دنبال پولسن بود تا تلافی بازی خشن روی کاکا رو سر او خالی کند . درگیری با جو جردن مربی تاتنهام و هری ردنپ که همراه بود با پنج جلسه محرومیت؛ پایانی بود بر بازی گتوسو در لیگ قهرمانان، تورنمنتی که او دو بار جام قهرمانی را با میلان بالای سر برده بود ..
غیرت و تعصب او به میلان بی بدیل بود
در دسامبر 2007 در بازی با کاتانیا در نیمه دوم دچار مصدومیت شد و این درحالی بود که کارلتو سه تعویض خود را انجام داده بود و او با اصرار به پزشکان گفت که ادامه میدهد ،پیرلو دوست صمیمی او در اینباره میگوید اشکهای ناشی از تحمل درد را زیر بارش باران از ما پنهان میکرد .. او تا پایان بازی کرد و بعد از بازی مشخص شد که وی رباط صلیبی پاره کرده و تمام مدت درد بیهوش کننده این مصدومیت را به عشق رنگ قرمز و مشگی تحمل میکرده😔 ...
او همیشه با فروتنی به دوست خود پیرلو میگفت:" با تکنیک تو اگر تو فوتبالیستی پس من چه هستم " ولی قابل توجه اینکه او در اوج دوران بازی خود حین یک بازی با شرکت در 400 درگیری برای تصاحب توپ رکوردی عجیب از خود بجای گذاشته که حتی هم اکنون هم این رکورد بینظیر است ... او قطعا از اساطیر میلانی دیاولو محسوب میشود و برای ما هواداران مایه افتخار و مباهات تولدت مبارک اسطوره افسانه ای میلان و ایتالیا 🎂❤️___________________
