عرض به حضور شما، از قبل این حس رو داشتم که دلیل اکثر اعتراضاتی که از جانب کاربران به سایت طرفداری هست تفاوت در زاویه دیده. به همین خاطر خیلی اوقات که مسائل جنجالی شد اومدم و دلیل کارم یا کارمونو توضیح داد. باز هم در اکثر اوقات مسئله حل شد. من صبح تا شب دارم پست‌ها و کامنت‌ها رو می‌بینم پس بازم لازم دونستم یک چیزاییو توضیح بدم.
توضیحات پیرامون اتفاقات یک روز اخیر
روال کار ما معمولا اینه که نمی‌ذاریم بیش از یک ساعت مطالب بدون نظارت باقی بمونن. شب ساعت ده یازده من نیم ساعت رفتم بیرون هوایی عوض کنم، آقای نجاتی مسیج داد که کجایی ستون بر فناست. آقا ما اومدیم تا حدود یک شب مشغول پاک کردن پست‌ها و کامنت‌های مربوط به کیروش و برانکو. پستی که احتمال کوچکترین درگیری درش وجود داشت رو هم پاک کردم. خب طبیعیه هر انسانی نیاز به خواب داره :)) ساعت یک و نیم کاربری پست زده بود که مسئولان بخش کاربران رفتار کودکانه دارن و آقای جنت خواه سن بالاتر بذار واسه این کار و ...
اون کاربر رو یک ماه تعلیق کردیم، هیچکدوم از مسئولای بخش کاربران تحمل ندارن در پایان روز به این سختی که فقط مشغول پاک کردن پست و کامنت بودن اون هم برای جلوگیری از درگیری‌های بیشتر بین کاربران، بیان توهین بشنون و متهم شن به کم‌کاری. کاربر دیگری پست زد: صدرحمت به فلان، اینا یه انتقاد نمی‌تونن بشنون و اون کاربرو تعلیق کردن. یوزر منم پاک کنید چون حالم از این سایت به هم میخوره!
بارها گفتم، بازم میگم، انتقاد با توهین، دروغ و اتهام فرق داره. همون کاربری که تعلیق شد در بیو صفحه‌اش نوشته یوزرو پاک کن وگرنه باز شه بالا تا پایینتونو با فحش یکی میکنم. واقعا چرا باید اجازه بدیم همچین کاربری به فعالیت ادامه بده؟
در کامنت‌ها می‌دیدم که عده‌ای میگن نون رسانه اینا در همین درگیریاست. عزیزان، اگه نون ما توی این مسائل بود، نه پست‌های درگیری و حواشی برانکو کیروشو پاک می‌کردیم، نه کامنت‌هاشو می‌بستیم! می‌ذاشتیم باشه نون بخوریم ازش.
ممکنه عده‌ای بگن چرا خبراشو کار کردید؟ این ساده‌ترین پاسخو داره، ما رسانه هستیم، رسانه وظیفه‌اش خبررسانیه، نمی‌تونیم بگیم این خبر ممکنه حاشیه ایجاد کنه پس کار نکنیم. ببینید خیلی واضحه، ما زمانی می‌تونیم به رسانه اعتراض کنیم که رسانه خودش حاشیه رو ایجاد کنه. رسانه نمی‌تونه برای خبررسانی مورد انتقاد قرار بگیره اما برای حاشیه‌سازی می‌تونه. در این مدتی که در این فضای رسانه‌ای بودم به یک مسئله‌ای پی بردم، متاسفانه باید بگم که مثه بسیاری جاهای دیگه در کشورمون، رسانه‌ها هم کم اسیر مافیا بازی نیستن. از این بیشتر نمیخوام بگم در این خصوص، تنها یک مورد درخصوص خودمون:
هروقت شنیدید خبرنگار طرفداری به کیروش، برانکو، علی کریمی، شفر یا هر مربی دیگری، فلان حرف حاشیه‌ای رو زد، فلان سوال حاشیه‌ای رو پرسید، اونوقت مارو متهم کنید به حاشیه سازی.
بازم میگم، وظیفه رسانه خبررسانیه نه حاشیه سازی!
و اما در آخر، نظر خودم درباره دعوای کیروش و برانکو
یه مثال از رقابت بین مربیان در فوتبال میزنم. یورگن کلوپ و پپ گواردیولا، رقابت بین این دو باعث شد چقدر پیشرفت کنن، سبکشونو تغییر بدن و خودشونو کامل‌تر کنن و حالا لیورپول و سیتی رو تبدیل به دو تا از بهترین تیمای دنیا کردن.
سخنگوی قوای دموکراتیک سوریه، یکی از جبهه‌های حاضر از جنگ این کشور قبل بازی فلسطین و سوریه یک توییت زد:
تیم سوریه، تیم میهن است. از پیروزی‌اش خوشحال می‌شویم و برای شکستش اشک می‌ریزیم.
این توییت برای سخنگوی یکی از جبهه‌های حاضر در جنگ سوریه است، وقتی اونا اینطورن شکی نیست در کشور خودمون اکثر کسانی که مخالفت دارن با تیم ملی هم ته دلشون می‌خوان این تیم پیروز شه.
آقا چی می‌تونه ملت درمونده ما رو کلی شاد کنه جز فوتبال؟
رفقا هیچ چیزی سیاه یا سفید نیست، جنگ کیروش و برانکو هم همینه، نکته مثبت داره و منفی. نکته منفیش همین دعواها بین ما ایرانیا بر سر این دو مربیه. نکته مثبتش هم اینکه این رقابت، کیروش و برانکو رو حریص و تشنه‌تر میکنه برای موفقیت. از وقتی دعواهای کیروش و برانکو شروع شد هم تیم ملی بهتر کار کرده هم پرسپولیس، پس لذت ببرید از این رقابت من بهترم که به نفع تیمای مملکته، دعوا نکنید به خاطرش.
ببخشید سرتونو درد آوردم، ارادت
