نگار رشیدی/اوضاع لیگ هندبال آنقدر بد است که مهدی بیجاری تصمیم گرفت امسال قید حضور در رقابت‌های باشگاهی را بزند. او که مدت‌هاست از حال بد هندبال ناراحت است، در روزهایی که کاندیداهای مختلف دنبال تایید صلاحیت هستند، نامزدها را به یک مناظره دعوت کرد تا قبل از نشستن پشت میز ریاست نشان بدهند چه در چنته دارند.
خبری از شما در لیگ نیست.
آنقدر وضعیت بهم ریخته است که تصمیم گرفتم امسال در لیگ شرکت نکنم. بزرگ‌ترین دلیلش هم بی‌نظمی است که هندبال را فراگرفته و مهم‌تر از آن مثل همیشه بحث قراردادهاست. هر سال یکسری باشگاه این بی‌نظمی را در دست می‌گیرند، پول یکسری ورزشکار را می‌خورند و یک آب هم رویش و آخر گردن‌شان هم از دیروز کلفت‌تر می‌شود. هیچ‌کسی هم نیست به داد ورزشکار برسد. فقط گاهی صوری یک مجمع یا کمیته انضباطی تشکیل می‌دهند. الان در کشور همه چیز چندین برابر شده اما قراردادها پسرفت می‌کند. مسوولان هم بخورند و بخوابند و این طرف مهره‌سوزی شود و جوان‌ها را از دست بدهیم.
لیگ آنقدر بد است که در رسانه‌ها فقط نتایج‌شان را می‌بینیم.
نبودن هندبال در رسانه دو دلیل دارد. اول اینکه ما روابط عمومی قوی نداریم و دوم اینکه هندبال بسیار ضعیف شده. رسانه هم دنبال یک خبر خوب است که برایش درآمد داشته باشد. الان هندبال چه دارد که از رسانه توقع داشته باشیم؟ قبلا چهارتا بچه پای تلویزیون هندبال می‌دیدند و علاقمند می‌شدند اما متاسفانه ریشه هندبال را سوزاندند. هندبال باید مشکل‌گشایی شود. کسانی که این بلا را سر هندبال آوردند بنشینند رودررو حرف بزنند اما پشت تلفن هم این کار را نمی‌کنند. آنها دل بچه‌ها را شکستند. چهار سال پیش که بیشتر ملی‌پوشان در ثامن بودند، لیگ دسته دو کشور از لیگ برتر الان قوی‌تر بود اما الان لیگ برتر شده لیگ محلات.
با این حال از الان رقابت کسب صندلی ریاست آغاز شده است.
چه کسانی دارند می‌جنگند؟ در مدیریت چه کار کردند؟ در کدام بخش دستاورد بزرگی داشتند؟ من دست رحیمی را می‌بوسم. او در بلبشو و زمانی که هندبال خیلی به هم ریخته بود آمد و یک سامان نسبی را ایجاد کرد. او فقط کمی محافظه‌کار بود که البته وضعیت نامشخصی هم داشت. اول که در کشمکش استعفا بود و بعد هم که درگیر بازنشستگی شد. به همین خاطر نتوانست صددرصد پتانسیلش را استفاده کند. متاسفانه در هندبال یکسری بزر‌گ‌ترها هستند که اگر یک مقدار سطح فرهنگ و معرفت‌شان بیشتر بود، این مشکلات را نداشتیم. ما اگر نیم درصد تختی را در هندبال داشتیم، هندبال اینطوری نبود. متاسفانه خیانت کردن و زیرآب زدن باب شده است. آقای وزیر دلش را در هندبال به چه چیزی خوش کرده؟ الان پنج ملی‌پوشی که در بازی‌های آسیایی بودند در لیگ نیستند و منبع درآمدی ندارند. به جای اینکه هر روز جامعه را تشویق کنیم، مربی بیاوریم، مسابقات را پویا کنیم بیشتر هشت‌مان گروی 9 می‌شود. آیا وزیر این‌ها را می‌داند؟ من در تیم ملی دو تا ACL پاره کردم، کتف و مچم پاره است اما برای من چه کردند؟ از سال 80 که جوانان بودم تا الان زحمت کشیدم اما یک عمر اشتباه کردم. البته افتخار می‌کنم برای مردم کشورم به میدان رفتم. من مملکت را بین مردم می‌بینم نه مسوولان.
در بین گزینه‌ها پسر مهدوی رییس سابق فدراسیون، گواری گزینه وزارت و حسن‌پور رییس تربیت‌بدنی ارتش دیده می‌شوند. این نفرات را چطور می‌بینید؟
در این وضعیت پسر فلانی و مدیر بهمانی درست بشو نیست. باید دید این نامزد چه معلوماتی دارد، کجا مدیر بوده و چه تراز مثبتی را ثبت کرده. مهدوی برای هندبال چه کار کرد که حالا پسرش بخواهد بکند، آن هم در این شرایط بد. باید دید چه اسپانسری را می‌آورند.
شما گزینه مناسبی برای این حال هندبال می‌شناسید؟
بالاترین گزینه خود وزارت ورزش است که یک مدیر خوب و توانمند را روی کار بیاورد. کسی که گردش اقتصادی ایجاد کند و بتواند تزریق مالی داشته باشد. هندبال به یک سرمایه‌گذاری کلان از زیرساخت‌ها تا تیم بزرگسالان نیاز دارد. از این مدیرها که چهارتا تبلیغ می‌کنند زیاد دیده‌ایم که هیچ دردی را هم دوا نکرده‌اند. سوءمدیریت باعث می‌شود که یک تیم باشگاهی حق بازیکن را بخورد. اینکه من مدیر شوم و رفقایم را بیاورم و بگویم به آنها اعتماد دارم که نمی‌شود. هندبال یک کارگروه قوی در تمام ابعاد می‌خواهد. الان در لیگ ضعیف دو تا اسپانسر درست و حسابی نداریم. هیچ قانونی نیست که حامی ملی‌پوش باشد. الان باشگاه مثلا 10 میلیون قرارداد می‌بندد آخرش در این وضعیت به زور 500 تومان پرداخت می‌کند. کاش این مدیران روبه‌روی من می‌نشستند تا با مدرک و دلیل می‌گفتم چه اشتباهاتی کردند. الان هم کار در هندبال خیلی سخت است. آقای گواری شخص وارسته‌ای است و در بخش مدیریتی وزارت ورزش هم بوده اما نمی‌دانم برای هندبال در این برهه می‌تواند کار کند یا نه.
گفته می‌شود گواری کم‌تر از دو سال دیگر بازنشسته می‌شود.
این داستان کلا یک چیز اشتباه است. ما رحیمی را از دست دادیم، مگر الکی است. مگر گرفتن کرسی بین‌المللی کار راحتی است؟ داوود توکلی را چه کسی از کار برکنار کرد؟ او بزرگ‌ترین کرسی را برای ما داشت اما مهدوی آن را از بین برد. از جان هندبال چه می‌خواستید؟ به نظر من وزیر باید برای هندبال یک حکم سنگین بدهد. چند دوره است که هندبال حال آشفته دارد و در موج دارد بالا و پایین می‌شود. فدراسیون این همه بدهی داشت و الان گروهی می‌خواهیم که هم بدهی‌ها را بدهد، هم به وضعیت فعلی برسد و هم برنامه‌ای برای آینده داشته باشد. برنامه‌ریزی واقعا کاری ندارد. من مدیریت نخواندم اما با چهار کلمه می‌توانم راهنمایی کنم که فدراسیون موفق باشد. مهم‌ترین مورد هم پول است. یعنی کشور ما انقد فقیر و ندار است که نمی‌تواند روی مهم‌ترین بخش یعنی ورزش سرمایه‌گذاری کند. آن هم در هندبال که این همه ستاره تربیت کرد. لیگ اروپا کم مسابقاتی نیست که سجاد استکی در آن بهترین ورزشکار سال می‌شود. کسی که اینجا این همه آزار و اذیت و تحقیرش کردند.
برادران استکی تیم ملی را در بازی‌های آسیایی تنها گذاشتند اما با این حال ا...کرم ناراحت است که مسوولان سراغ‌شان را نمی‌گیرند و در سکوت خبری پرچم ایران را به اهتزاز درمی‌آورند.
- او کاملا درست گفته. این همه درخشش سجاد را یک بار تلویزیون در اخبار نشان داد؟ درباره بازی‌های آسیایی هم من کاملا در جریان بودم. وقتی آن زمان گفتند برادران استکی خیانت کردند اگر ا...کرم مصاحبه می‌کرد آشوب به پا می‌شد که به خاطر من این کار را نکرد. آنها تیم‌شان را تغییر داده بودند و قرارداد داشتند. بازی‌ها هم در تقویم فدراسیون جهانی نبود و باشگاه اجازه نداد تیم ملی را همراهی کنند. تنها اشکال ا...کرم این بود که دقیقه 90 به فدراسیون اعلام کرد. تمام دنیا هندبال ایران را به نام استکی می‌شناسند و گفتن از خیانت واقعا اشتباه است. بچه‌های هندبال واقعا آبرودار هستند و همیشه هوای فدراسیون و مربی را داشتند اما همیشه در حق‌شان نامردی شده.
