The Divine Ponytailلیست محشریه امیر خان. تک‌تک این فیلم‌ها سردمدار جریان‌های بزرگی تو سینما بودند. البته به نظرم در حق سفری به ماه مه‌لیس جفا شد که در واقع اولین فیلمی بود که نشون داد تو سینما میشه از واقعیت‌ها فراتر رفت. خیلی دوست داشتم نانوک شمال فلاهرتی رو به عنوان پیشگام مستند، دزدی بزرگ قطار به عنوان پدر سینمای جنایی، مصائب ژاندارک درایر که هم به نوعی اولین شاهکار سبکی بود که الان به عنوان سینمای هنری می‌شناسیم و هم اولین فیلمی که به کلوزآپ معنای کامل بخشید، و البته از نفس افتاده‌ی گدار/ یا سایه‌های کاساوتیس به عنوان پیشگامان موج نو هم تو لیست قرار می‌گرفتند.
در کل کاش لیست یه کم بلندتر بود آقا:)
دم شما هم گرم.
