طرفداری- کارلوس کی روش، سرمربی تیم ملی فوتبال کشورمان صدمین پیروزی خود را در فوتبال ملی جشن گرفت. کی روش بعد از این جشن صحبت های جالبی انجام داده است و در خصوص حواشی اخیر که بین او و برانکو ایوانکوویچ ایجاد شده است صحبت کرده است.
به نقل از خبر ورزشی، دیروز یک دورهمی با کارلوس کی‌روش داشتیم. از آن دورهمی‌هایی که خودش ترتیبش را داده بود. به بهانه کسب صد و دومین برد در بازی‌های ملی در هتل آکادمی کنار هم نشستیم. قرار نبود گفتگو کنیم. فقط می‌خواستیم رودررو بنشینیم و حرف‌هایی بزنیم ولی کار به سؤال و جواب کشید و ماحصل آن حرف‌هایی خواندنی شد. کی‌روش برایمان تعریف کرد که اولین بار در ایران، در همین جا (همان هتل آکادمی) با ما رودررو شده بود. آن روز خوب خاطرمان هست. کی‌روش مکثی کرد و گفت:
وقتی به ایران آمدم یادم هست سؤال همه شما این بود که ما می‌توانیم در آسیا موفق باشیم؟ شما می‌توانید در این منطقه به نتایجی که ما نیاز داریم، برسید؟» حالا نزدیک به ۸ سال گذشته است. کی‌روش ابرویش را بالا انداخت، درست مثل خبرنگاران که به چهره اش نگاه می‌کردند و سرشان را به نشانه تأیید تکان می‌دادند. هرچه هست، کی‌روش موفق‌ترین مربی تاریخ فوتبال ایران بوده. نتایجی که او با تیم ملی به دست آورده، فارغ از داستان‌هایی که گهگاه به خاطر اخلاقش می‌سازند، بی‌نظیر و فراموش‌نشدنی است. چطور می‌توان فراموش کرد او دو بار متوالی ایران را به جام جهانی برده و نسلی برایمان ساخته که برای هم از روی آتش رد می‌شوند؟ دیروز کی‌روش چیز‌هایی گفت که مهم بود. به ویژه وقتی از بعد از جام ملت‌ها حرف زد و گفت: احتمالاً وقتی آخرین روز کاری اش را با تیم ملی در امارات سپری کند، مجبور است سراغ تیم دیگری برود.
*آقای کی‌روش ۱۰۲ برد ملی به دست آورده‌اید. طبیعتاً این برای شما افتخار بزرگی است و یک رکورد بزرگ هم به حساب می‌آید. در این باره چه صحبتی دارید؟
7 مربی در تاریخ حضور دارند که توانسته‌اند به بیش از ۱۰۰ برد ملی دست پیدا کنند و برای من افتخار بزرگی است که توانسته‌ام به چنین عنوانی برسم. باید از ایران تشکر کنم چراکه باعث شد من بیش از نیمی از برد‌های خود را به دست بیاورم. با کمک تیم ملی توانستم ۵۶ برد کسب کنم. ۲۲ تساوی به دست آوردیم و (در این لحظه لباسی که آمار برد، تساوی و باخت‌هایش روی آن ثبت شده را نگاه می‌کند و با خنده می‌گوید) گزینه بعدی را نمی‌بینم. مشخص نیست! (خنده) و خب ۱۱ شکست هم به دست آوردیم. در پشت این ۱۰۲ برد دستاوردی بود که ایران برایمان داشت. از طرف کادر فنی خارجی‌ام و خودم می‌خواهم از تمام بازیکنان تیم ملی ایران تشکر کنم. از مربیان ایرانی تشکر می‌کنم که به ما کمک کردند. همین‌طور از هواداران فوتبال ایران. از شما رسانه‌های عزیز هم تشکر می‌کنم که کمک کردید تا به این دستاورد غیرقابل باور برسیم. (او سپس پیراهنی که در دستش بود را به یکی از خبرنگاران اهدا کرد).
*فکر می‌کنید در این ۸ سال کدام برد و بازی برایتان بیش از همه خاطره‌انگیز بود؟
در فوتبال پیروزی بهترین دارو است. همیشه پیروزی شیرین است. هر بردی ارزش خودش را دارد. با توجه به گذشته، بازی با قطر قبل از صعود به جام جهانی (گل برتری را رضا گوچی زد) و بازی ایران و کره‌جنوبی در اولسان (گل آن بازی را هم گوچی زد) برای من بسیار خاطره‌انگیز بودند. این بازی‌ها به ما اطیمنان داد که می‌توانیم به هدف‌مان برسیم. آن دو برد خیلی برای من ماندگار است. پشت این دو بازی داستان‌های زیادی بود. همیشه برد‌ها خوب هستند ولی اعضای کادر فنی من احتمالاً ۱۱ باخت را بیشتر به یاد دارند، چون من بازنده خوبی نیستم. اتفاقات بعد از باخت را قطعاً به خوبی به یاد دارند. دو بردی که اشاره کردم در خاطرم مانده است. دو باخت خیلی بد هم در ذهن من ثبت کرد. یکی باخت مقابل لبنان در خارج از خانه و دیگری باخت به ازبکستان در ورزشگاه آزادی که واقعاً تلخ بود. در هر دو بازی فوتبال بدی بازی کردیم.
*بازی‌هایی بوده که برای شما حسرت زیادی داشته باشد؟ مثلاً برای ما بازی با آرژانتین یا اسپانیا و پرتغال...
البته حس این بازی‌ها فرق دارد. با وجود اینکه ما باختیم، اما درون خودمان خوشحال و راضی بودیم. از عملکرد تیم رضایت داشتیم. می‌دانستیم کار خوبی انجام داده‌ایم. واقعیت فوتبال به جزئیات کوچک بازمی‌گردد. وقتی در طول بازی یک اشتباه کوچک می‌کنید، تمام کار‌های خوب فرومی‌ریزد. برای همین در شغل ما واقعیت این است که فضایی برای ارتکاب اشتباه وجود ندارد. فکر می‌کنم بازی‌هایی که همیشه از بعد نتیجه در خاطرمان بماند، همان بازی با قطر و کره‌جنوبی بود که باعث صعودمان به جام جهانی برزیل شد. در بازی با آرژانتین داور منصف نبود. بازی با اسپانیا و همین‌طور با پرتغال هم برای ما غیرمنصفانه بود. حقمان بود که برنده باشیم. یک باخت را هم هنوز فراموش نکرده‌ام. (گلویش را نشان می‌دهد) اینجا گیر کرده است. باخت به عراق در استرالیا. امیدوارم کاملاً آماده مقابله با این تیم در جام ملت‌های پیش رو باشیم. تیم ملی عراق بازیکنان خوبی دارد. شما بازیکن این تیم را در پرسپولیس دیده‌اید (بشار رسن). همه بازیکنان آن‌ها خوب هستند. امیدواریم این بار در زمین ما و عراق باشیم و داور نخواهد نتیجه بازی را تغییر دهد. ان‌شا‌ءالله بهترین اتفاق‌ها خواهد افتاد.
*درباره گذشته زیاد حرف زدیم درباره آینده دوست داریم بدانیم. قرارداد شما بعد از جام ملت‌ها به پایان می‌رسد و می‌خواهیم بدانیم آیا این پایان کار شما در تیم ملی است یا ممکن است به کارتان در ایران ادامه دهید؟
استنباط من این بود که پیشنهاد تمدید قراردادم ۴ ساله باشد. البته این امر طبیعی است که تا جام ملت‌ها تمدید کرده‌ایم. در ذهن تاج این بود که رابطه کاری ما برای ۴ سال آینده ادامه داشته باشد ولی بعضی‌ها مخالف حضور من در ایران بودند و هستند. کاملاً این مطلب را درک می‌کنم. آن‌ها برنامه دیگری برای مربیان دیگری دارند. وظیفه من این است که فقط تمرکز لازم را تا جام ملت‌ها داشته باشم. آرزو، رؤیا و تعهدی را که در ذهنم دارم، پنهان نمی‌کنم. دوست دارم در فینال جام ملت‌ها باشیم. این چیزی است که به آن فکر می‌کنم. بعد از جام ملت‌ها هم تنها کاری که می‌توانم انجام دهم این است که برای تیم ملی ایران آرزوی موفقیت داشته باشم. احتمالاً سعی می‌کنم کار دیگری پیدا کنم که این حق طبیعی من است. مربی بعدی تیم ملی را هم که می‌دانید چه کسی است. از قبل اعلام شده است. ایشان هفته قبل اعلام کرد قرار است من از تیم ملی اخراج شوم. (اشاره به مصاحبه‌ای که برانکو هفته گذشته آن را انجام داد و با وجود تکذیبش، کی‌روش باور دارد او این حرف را زده است) آقایان، امروز روز جشن است. بعضی اوقات ما از این ذوق طنزگونه استفاده می‌کنیم و شاید بعضی‌ها ناراحت شوند. مطلبی که الان مهم است... باید درباره آینده نزدیک صحبت کنیم. همان‌طور که اعلام کردم اردوی نهایی ما قبل از جام ملت‌ها در دوحه برگزار می‌شود. امکانات آنجا خیلی خوب است. همان‌طور که می‌دانید برای فدراسیون فوتبال راحت نیست برای بازی‌های دوستانه مذاکره کند. اکثر تیم‌ها نمی‌خواهند با ما بازی کنند. بعضی از تیم‌ها برای اینکه به ایران بیایند پول می‌خواهند و باید برای سفرشان هزینه کنیم. مچ کردن بازی‌ها و پرداخت هزینه‌ها یک چیز رسمی و روال در تمام دنیاست ولی با توجه به حمایت صفر از سوی وزارت ورزش هماهنگی بازی‌ها برای ما بسیار دشوار است. بدون این حمایت‌ها ما هیچ منبع مالی نداریم. حتی با در نظر گرفتن تمام این مطالب من در قطر بودم. یک‌سری مذاکرات با دوستان انجام دادیم. برنامه‌مان را تنظیم کردیم. کمپ و اردوی خوبی در اسپایر قطر خواهیم داشت. دوستان ما در لبنان و فلسطین قبول کردند با ما بازی کنند. همچنین با قطر در روز ۳۱ دسامبر بازی دوستانه خواهیم داشت. قبل از جام جهانی روسیه و برزیل عرض کردم. وقتی برای شکار سگ شکاری ندارید، باید از گربه استفاده کنید تا به هدف تان برسید! هیچ چیز جلودار ما نخواهد بود و کسی نمی‌تواند ما را متوقف کند؛ همان اتفاقی که قبل از جام جهانی برزیل و روسیه رخ داد، چون هیچ منبعی نداشتیم. این بار هم چیزی جلوی ما را نخواهد گرفت. همین‌طور ادامه می‌دهیم. تأکید می‌کنم که برای جام ملت‌ها بسیار آماده خواهیم بود.
*آقای کی‌روش شما چه آرزوی برزگی در سر دارید؟ رسیدن به پنجمین جام جهانی یا چیز دیگری؟
ببینید رکورد‌هایی بودند که قبلاً خلق شده‌اند. بازی‌های ملی، چمپیونز لیگ، قهرمانی قاره‌های مختلف و... (به اوسیانو دستیارش اشاره می‌کند) او ۵۹ بازی ملی در تیم ملی پرتغال دارد. من با این سن و سال دیگر نمی‌توانم در پرتغال بازی کنم و رکورد بزنم ولی توانایی دستیابی به پنجمین جام جهانی را دارم. این امکان فقط برای من و تابارز وجود دارد. شانس دارم این اتفاق برایم رخ دهد. اگر اجبار پیدا کنم و مجبور شوم به یک باشگاه بروم باز هم آرزویم همیشه این خواهد بود تا به پنجمین جام جهانی عمرم برسم و مطمئناً همه تلاشم را خواهم کرد.
*اگر به ۸ سالی که در ایران بودید نگاه کنید، بزرگترین میراث‌تان چه بوده است؟ پک؟ یا نتایج به دست آمده؟ کدام؟
برای من دشوار‌ترین کاری که باید در ایران انجام می‌دادم، تغییر تفکری بود که در تیم ملی وجود داشت. وقتی به ایران آمدم شرایط این‌طور بود که بعضی بازیکنان فکر می‌کردند کارت اعتباری دائم و مطلق در تیم ملی دارند که باید همیشه باشند. بزرگترین چالشم برای زمانی بود که می‌خواستم اسامی بازیکنان تیم ملی را اعلام کنم. بعد از اعلام لیست یک‌سری مربیان نزدیک یا اصحاب رسانه و همین‌طور اعضای هیئت‌رئیسه و مسئولان فدراسیون می‌گفتند‌ای وای فقط نام ۵ بازیکن از پرسپولیس در لیست داریم و ۳ بازیکن از استقلال. وای، چه مشکل بزرگی! چه اتفاق بدی! من می‌خواستم این تفکر را عوض کنم و به نظرم بزرگترین چالشم در فوتبال ایران همین بود. فکر می‌کنم بزرگترین میراث این است که حالا تیم ملی متعلق به هیچ‌کس نیست و در عین حال متعلق به همه است. تیم ملی متعلق به ارزش‌هاست. تیم ملی متعلق به افرادی است که استحقاق حضور واقعی در اینجا را دارند. من با این تفکر کاملاً مخالف هستم که ببینیم کدام تیم قهرمان شده و آن‌وقت کلی بازیکن از آن دعوت کنیم. مثلاً بگوییم، چون سپاهان قهرمان شده باید ۵ بازیکن داشته باشد و یا از پرسپولیس ۷ بازیکن دعوت شود. این تفکر در تیم من جایی ندارد. افرادی که به این‌گونه روش‌ها معتقد هستند به تجارت حاشیه‌ای و پول مشغول هستند و پول درمی‌آورند. شاید هم این افراد جسارت و شجاعت لازمه را برای دعوت از بهترین‌ها ندارند. مطمئناً ما هم اشتباه می‌کنیم. همیشه این‌طور نیست که تصمیمات ما بهترین باشد. به خوبی به خاطر دارم در سال ۲۰۱۱ وقتی تازه به ایران آمده بودم برای جمع کردن ۲۳ بازیکن مشکل داشتیم. حالا می‌پرسید بزرگترین میراث من چیست؟ مربی بعد از کارلوس کی‌روش کارش برای ۱۰ سال آینده سهل و آسان خواهد بود. نمی‌توانم اسامی بازیکنان را بگویم ولی در حال حاضر ۳۶ بازیکن داریم که همه استحقاق و لیاقت حضور در تیم اول را دارند. (اوسیانو را نشان می‌دهد) نگاه کنید مو‌های او برای انتخاب بازیکنان به طور کامل ریخته و مو‌های خود من هم دارد می‌ریزد! تا روز ۱۷ دسامبر بزرگترین هدف ما این است که منصفانه بهترین اسامی را برای جام ملت‌ها انتخاب کنیم. یک مثال برایتان بزنم. وقتی من مرتضی پورعلی‌گنجی را در استرالیا دفاع وسط گذاشتم صحبت زیاد بود ولی آیا کسی امروز به تصمیم من اعتراضی داشته است؟ در جام جهانی من مجید حسینی را بدون یک بازی ملی به زمین فرستادم. او حالا یکی از برترین مدافعان ما در اروپاست. کسی مخالف این تصمیم ماست؟ آقایان این تصمیمات به صورت شعبده‌گونه یا معجزه‌آسا رخ نداده بلکه ما کار کردیم و وقت گذاشتیم تا این تصمیم‌ها را بگیریم. کادر فنی من از ۸ صبح می‌آیند و تا ۱۰ شب کار می‌کنند. یک بازی را گاهی سه یا چهار بار می‌بینیم. دوست داریم وقتی تصمیم می‌گیریم که بازیکنان را انتخاب کنیم، شب بتوانیم با وجدان راحت بخوابیم و بهترین تصمیم را بگیریم. آقایان شفاف می‌گویم کار دشواری پیش رو دارم. وقتی ۳۵ بازیکن داریم و تنها می‌توانیم ۲۳ بازیکن را انتخاب کنیم واقعاً زجرآور است. ولی این کار من است و اینجا هستم تا تصمیمات منصفانه بگیرم.
*مشکلات شما و برانکو هم تمام‌نشدنی نیست و به نظر می‌آید ادامه خواهد داشت.
آقای برانکو صبح امروز (دیروز) دوباره تلاش کرد تا هواداران پرسپولیس را روبه‌روی تیم ملی قرار دهد. پرچم ژاپن وارد ورزشگاه شده ولی ایشان یک کلمه درباره اش حرف نمی‌زند ولی باز برمی‌گردد و به داستان ساختگی دستیار من (الکساندر لوپز) اشاره می‌کند. داستانی که ۱۰۰ هزار نفر در استادیوم ندیدند و فقط یک نفر آن را دید ولی پرچم ژاپن را که همه دیده‌اند، برانکو به آن اشاره‌ای نمی‌کند. این تلاشی است که صورت می‌گیرد تا هواداران پرسپولیس علیه تیم ملی باشند.
*راستی یک کلاه قرمز در پکیج تان را دارید. چرا قرمز؟ نکند پرسپولیسی هستید.
کلاه آبی نبود و فقط همین رنگ را داشت. (لبخند)
*صحبت خاصی دارید؟
من می‌خواهم اینجا از بازیکنانم تشکر کنم. از جواد نکونام، کریس رونالدو، لوئیس فیگو، سردار آزمون، جهانبخش، روی کاستا و همه بازیکنانی که در عرصه ملی کنار من حضور داشتند و باعث شدند بیش از ۱۰۰ برد ملی به دست بیاورم. می‌خواهم از شما خبرنگاران تشکر کنم که به من اعتماد کردید. خانواده‌ام را نمی‌توانم فراموش کنم. ۸ سال است آن‌ها را فدای کارم در اینجا کرده‌ام ولی این قیمت فوتبال است. اگر بخواهید موفق شوید باید این از خودگذشتگی را انجام دهید.
