محمد رضا شاه در دوران شکوفایی اقتصادی زمان خود از سال ۱۳۳۸ تا سال ۱۳۵۵ تولید ناخالص ملی را حدودا ۳.۶ برابر کرد که از بین توایدات ناخالص ملی ۹۸ در صد را نفت و بقیه را سایر اقلام تشکیل می دادند میزان تولید نفت ایران در ان زمان به حدود ۶.۷ میلیون بشکه در روز رسید در حالی که این مقدار تقریبا برابر بود با جمع تولیدات نفت در عراق و عربستان و دبی . این حجم از تولید نفت که تقریبا همه ان صادر می شد و مردم هموز همگی از هیزم استفاده می کردند به دولت درامدی بالغ بر ۲۰ میلیارد دلار در سال می داد و ایرادی که بر محمد رضا شاه وارد است بر تقسیم افتضاح این بودجه است در حالیکه سهم بهداشت و اموزش کشور جمعا حدود ۴درصد بود حدود ۴۵ در صد درامد کشور صرف بود جه نظامی میشد که در راه خرید سلحه از امریکا و سایر موارد خرج میشد
در این بین می توان گفت که مقدار زیادی از هزینه سهم جاهایی می شد که اصلا به نفع مردم نبود مثلا همان جشن شاهنشاهی رضاشاه که متاسفانه خیلی ها به ان افتخار می کنند حدود ۶۵۰ تا ۸۰۰ میلیون دلار خرج برداشت یعنی حدود ۳ درصد درامد کشور طی یک جشن خرج شد
این در حالی بود که بودجه عمران شهری حدود ۰.۷۹ در صد بود و وضع کشاورزی کشور به حدی بد بود که کشور تنها می توانست در طول سال ۳۳ روز نیاز خود را با توایدات داخلی سر کند
متاسفانه در سال ۵۶ ، ۴۲ درصد درامد کشور به ده درصد ثروتمند کشور می رسید که اسف بار است
پی نوشت
۳۵ میلیارد دلار در امد یک و نیم سال کل کشور بود که رفت
بود جه نظامی ایران در سال ۹۶ ،۱۲ میلیارد دلار بود و درامد کشور ۴۰۰ میلیارد دلار در حالیکه سخنگوی ارتش پس از گذشت ۹ ماه از سال گفت فقط ۴ونیم میلیارد دلار را به ما داده اند .
ارتش و سپاه روی هم ۵۲ درصد زیرساخت های کشور را ساخته اند ارتش کشور های دیگر در حال بدن سازی و رزمایش اند و ارتش ما در حال پل و جاده و پالایشگاه ساختن و... .
طرفدار هیچ جناحی نیستم به امید روزی که عدالت بیشتر از همیشه باشد و بی عدالتان از سر نا اگاهی عادل خوانده نشوند
من بیشتر از شما عصبانی اند و خون می خورم و اگر خیلی از همین مسئولین را ببینم تا حدی حاضرم بزنم تو گوششون و برم زندان . ولی حاضر نیستم تر و خشک را با هم بسوزم
