هیچ توضیح اضافه ای نمیدم.
اگه جایی احساس کردین روایتم اشتباهه بگید.
به ترتیب وقوع می‌ریم جلو:
1-سوپر کاپ مقابل لاتزیو: در بازی ای که یوونتوس هیچ کاری نمیکرد ب خودش اومد دید 2-0 عقب افتاده. ده دقیقه آخر کمی حمله کردیم که ثمر نداشت و در نهایت با یک ضرب ازاد و یک پنالتی مساوی کردیم ولی روی یک حمله انفجاری 3-2 باختیم. بازی ضعیف رو با علم به عدم هماهنگی بازیکنا درباره‌ش چیزی نمیگیم و سکوت می کنیم.
2-بارسلونا-یوونتوس: باز هم هیچ کاری نکردیم. بیست دقیقه اول حداقل تو زمین حریف میرفتیم ولی بعد اون حتی به زمین حریف هم نمی رسیدیم. 3-0 باختیم در شبی که مطلقا هیچ جوره یوونتوس نبودیم. با کلیشه «اوایل فصل همیشه بدیم» این رو هم مثل قبلی فراموش کردیم.
3-لاتزیو-یوونتوس: 2-1 شکست خوردیم. با گل کوستا 1-0 جلو افتادیم و خواستیم با دفاع کردن بازی رو بگذرونیم ولی خب نشد. 2-1 عقب افتادیم و دقیقه هفتاد و خورده ای الگری دیبالا رو اورد تو که دو تا موقعیت خوب ساختیم که البته یکیش پنالتی بود یکیش هم شوت از پشت محوطه. این که تو زمین خودمون 2-1 عقب افتادیم و نتونستیم حدود نیم ساعت هیچ حمله ای بکنیم رو هم با این قضیه که اول فصل بدیم تمومش کردیم رفت.
4-آث میلان-یوونتوس: نمی دونستم میلان رو بذارم یا نه چون واقعا میلان پارسال واقعا نه تیم بزرگی بود نه تیم قدرتمندی. ولی اسم تیم بزرگ بود و برای همین این رو هم میذارم. بازی خوبی کردیم و شاید بعد از بازی با تورینو بهترین بازی فصلمون تا اونجا بود.
5-یوونتوس-بارسلونا: بارسایی که مسی رو نداشت و والورده بعد بازی گفته بود برای بازی سه روز بعدشون با والنسیا میخواستن خسته نشن اومدن مساوی رو بگیرن توش به جز یه شوت دیقه 90 دیبالا هیچ موقعیتی نداشتیم. یکک موقعیت نساختیم.
6-ناپولی-یوونتوس: ناپولی رو تو زمین خودش شکست دادیم. هیچ انتقادی به این بازی وارد نیست و با فاصله بهترین بازی فصلمون رو کردیم. ولی خب این که 90 دقیقه اتوبوس پارک کردیم رو هم نمیشه منکر شد. اتوبوس یا هر چی بردیم.
7-یوونتوس-اینتر: تو زمین خودمون مقابل اینتر بساط دفاع پهن کردیم و در نهایت تونستیم از تیم بزرگ اینتر در زمین خودمون مساوی رو بگیریم :) فضاحت خالص بود اون بازی. ریدمان به معنای واقعی کلمه.
8-یوونتوس-رم: روی یک کرنر به گل رسیدیم و 80 دقیقه دفاع دابل اتوبوسی کردیم تو زمین خودمون. سیوهای شزنی نبود باید 5 گل میخوردیم. در کل بازی به جز گل مهمترین موقعیتمون یه شوت از پیانیج بود. برد خوب ولی عملکرد بسیار ضعیف، زشت و داغون.
9-یوونتوس-تاتنهام: تو ده دقیقه اول دو گل زدیم و طبق سنت همیشگی، کون کردیم تو دفاع. میتونتسیم از شوکی که به حریف وارد کردیم استفاده کنیم ولی اقای الگری تصمیم گرفت که 2 گل کافیه و از دقیقه 10 دفاع کردیم تا این که هری کین مساوی کرد. بعد برای این که تحت غافلگیری بعد گل قرار نگیریم دفاع کردیم تا 2-2 نشه. اواخر نیمه اول یه پنالتی گیرمون اومد که هیگواین خراب کرد تا همه چی دوباره بره سراغ نیمه دوم. نیمه دوم رو با دفاع کردن شروع کردیم. تاتنهام 2-2 کرد و بعدش به جز یه شوت از برناردسکی هیچی نداشتیم. این بازی رو میشد آپلود کرد تو کورن هاب با تیتر: تجاوز مرد مسلمان بلژیکی به مرد مسلمان آلمانی در خانه اش.
10-لاتزیو-یوونتوس: در یکی از ایتالیایی ترین بازی های تاریخ و در روزی که نه یوونتوس حتی یک موقعیت داشت و نه لاتزیو حتی یک موقعیت داشت آخرین ضربه ای که به توپ زدیم گل شد. هنوز کسی نمیدونه دیبالا چجوری اونو گل کردش ولی اگه امدادهای غیبی رو فراموش کنیم هر کی اون بازی رو دید هیچی جز افتضاحح برای توصیفشش نگفت. برد اینجوری میچسبه ولی شانس همیشه با آدم نیست و نمیشه خودتو گول بزنی و عملکرد افتضح رو فراموش کنی.
11-تاتنهام-یوونتوس: ما گل میخواستیم ولی اونا حمله میکردن. یه گل هم زدن حتی. با دو تعویض خارق العاده الگری بازی رو برگردوند تا 2-1 جلو بیفتیم. تهش ضربه سر کین داشت میرفت تو گل تا بازی 2-1 شه که بارتزالی عین شیر بکشتش بیرون. این بازی هم از بازی هایی بود که الگری ترکوند و خووب کار کرد.
12-یوونتوس-میلان: میلان گتوزو داشت همینجوری همه رو میبرد تا اینکه الگری تصمیم گرفت دیگه بسشونه. در روزی که یک نوک انگشت بوفون روی شوت هاکان با گره خوردن همه چی فاصله داشتیم، 3-1 میلان رو در شب گلزنی لولوچی :)) بردیم.
13-یوونتوس-رئال: جلو زنمون بهمون تجاوز کردن. از 10 بع الگری باید 0 داده میشد برای اون بازی.
14-رئال-یوونتوس: 60 دقیقه عین آدم بازی کردیم و 3-0 جلو افتادیم. طبق عادت همیشگی نابغه اجباری تا اجبار رفع شد نبوغش رو از دست داد و رفت تو دفاع. روزی که راموس نبود و رئالیا وقتی 3-0 عقب افتادن خایه فنگ بودن به جای زدن ضربه کاری آخر رفتیم دفاع تا اون چیزی که باید اتفاق میفتاد اتفاق بیفته و تیمی که هزار تومن لیاقت نداشت بره بالا حذف شه.
15-یوونتوس-ناپولی: تو شبی که صفر ضربه به در چارچوب دروازه رینا و کلا یک شوت به سمت دروازه ش زده شد یوونتوس 1-0 باخت تا مزد ترس الگری رو بگیره. تو زمین خودمون به جز یک کاشته هیچ موقعیت حتی نصف و نیمه ی گلی نداشتیم.
16-اینتر-یوونتوس: خوب بازی کردیم، یک هیچ جلو افتادیم و اینتر هم 10 نفره شد. آلگری که انگار هیچ وقت درس نمیگیره باز هم به حای تموم کردن کار اینتر تصمیم گرفت به وقل خودش «گلوله‌هاش رو خرج جسد دشمن نکنه» و چپید تو دفاع. مزد ترس رو اینتر با 2-1 کردن نتیجه داد. 2-1 عقب افتادیم و اسکودتو از دست رفته به نظر می رسید. در اتفاقی که هنوز جانداری دلیلش رو نمیدونه بهترین تعویض تاریخ رو اقای اسپالتی انجام دادن و سانتون دلها به زمین اومدن و شد آنچه شد. در واقع این بازی جدال مغزها بود. الگری تمام تلااشش رو برای ریدن کرد ولی اسپالتی اثبات کرد دست روی دست بسیار است.
17-رم-یوونتوس: یه مساوی برای قهرمانی میخواستیم. دفاع محض کردیم و مساوی رو گرفتیم.
18-فینال حذفی با میلان: به رسم سنت فصل، دمار از روزگار تیم آقای گتوزو در آوردیم. اما باز هم میتونستیم بیشتر بزنیم. ولی راضیم.
گه با روایت ها موافقین و قبول دارین اتفاقی که تو اون بازی ها اونایی بوده که نوشتم، برید میلاناش که واقعا تیم بزرگی نبود پارسال رو بردارید ببینین چنتا بازی با از 15 بازی خوب بودیم.
